News Magazine van  Juni
June 13 2014, Sivan 15, 5774


Beer Sheva:

Dit is een brief van Efrat, de coördinator van de Holocaust overlevenden in Beer Sheva:

"Alina was heel blij dat ze de nieuwe airconditioner kreeg, en zich te realiseren dat er iemand is die om haar geeft en zorgt.
Ik ben er zeker van dat deze zomer veel plezieriger zal zijn dan voorheen. Het lucht haar op want ze had niet gedacht dat ze ooit zo'n gift zou krijgen.

Veel dank, stichting L'ChaimToLife voor uw zorg voor Alina en andere overlevenden"

Efrat (Beer Sheva)

 

De nieuwe Airconditioning, geplaatst bij Alina





Alina legt uit aan haar bezoekers hoe de Airconditioning werkt.

News Magazine van  June
June 13 2014, Sivan 15, 5774


Beer Sheva:

This is a letter from Efrat the coordinator of the Holocaust survivors in Beer Sheva:

"Alina was very glad to get the new air condition, to realize that somebody cares and worries about her.

I am sure that this summer will be much more pleasant than before. It excites her very much because she never dreamed that she will ever get such a gift.

Many thanks, Amutat Lechaim for your care for Alina and other survivors".

Efrat (Beer Sheva)

Rapport: Midden oktober 2013
17 oktober 2013, 13 Chesjwan 5774

 Haifa:

Shalom allemaal!

We gingen op een volgend bezoek naar onze nieuwe vrienden in Haifa. De jongens en de overlevenden waren blij om elkaar na twee weken (sinds het vorige bezoek) weer te zien.

Riki, onze "Haifa gids" kon dit keer niet mee. Ze is aan het genezen van een operatie. Refuah Shelemah ! (Joods gezegde, waarmee je iemand een volledige genezing wenst) aan jou, beste Riki!  We hopen je weer te zien op ons volgende bezoek.

Wij voelden de afwezigheid van Riki behoorlijk, want de weg vinden door Haifa zonder gids was een uitdaging. We hadden een GPS, die ons behoorlijk hielp, maar zeker niet hetzelfde als Riki. Zelfs met de GPS kregen we het voor elkaar de weg kwijt te raken. Maar geen zorgen, we hebben onze weg uiteindelijk wel gevonden en hebben de overlevenden bezocht.

Omdat Haifa nieuw voor ons is hebben we verschillende manieren uitgeprobeerd om deze bezoeken te maken. Dit keer startten we op het  verste uithoek om de bezoeker te brengen en werkte onze weg terug. Nadat we de laatste jongen hadden weggebracht, gingen we terug naar de eerste bezoeker weer op te halen en herhaalden de route tot we de laatste jongen weer opgepikt hadden. We eindigden in een mooi park en aten daar onze luncht en reden daarna terug naar Keshet.
Dit werkte prima. Het resultaat was: een kortere reistijd en langere bezoektijden! Kol HaKavod (Prima werk) voor het team!

Omdat de bezoeken langer waren hadden de jongens een betere kans om de overlevenden te leren kennen. Sommige bezoeken waren meer actief dan anderen. Het hangt altijd af van de overlevende. We vertellen de jongens om gevoelig te zijn voor hun noden en als ze voelen dat de overlevende rust nodig heeft of dat het bezoek te lang duurt voor hen, om dan gewoon vriendelijk zichzelf te excuseren en buiten te wachten tot wij ze weer oppikken.
Met dit nieuwe systeem lijkt het precies de juiste hoeveelheid tijd, omdat we steeds een paar minuten voor we aankwamen een belletje kregen van de jongens dat ze buiten stonden. Terwijl we ze oppikten vroeg ik "Hoe was het?"

Zevi was de eerste. Hij kwam stralend de bus in! Hij zei: "Geweldig!" Zevi bezocht Shalom (de boxkampioen). Shalom lijdt aan Parkinson, maar houdt nog steeds een workout routine vol en nam Zevi daarin mee "Wow, Shalom is ongelofelijk! Ik vertelde hem dat ik Jiujitsu studeerde. Hij vertelde me om bij hem te komen. Hij zat op de grond. Voor ik het wist had Shalom een beweging gemaakt waardoor mijn voeten onder me vandaan waren. Hij is zo geweldig! Ik houd van deze man!"

Shalom nam Zevi ook mee naar de grot van Elia de profeet, die vlakbij is waar Shalom woont. "Shalom beloofde mij mee te nemen naar speciale plaatsen. Toen ik er vorige keer was gingen we naar het Naval _museum  https://www.youtube.com/playlist?list=PLC5974A714F08DB43  en de grot van Elia de profeet. Hij is zo 'cool'! Hij is 'chill' ." was het enthousiaste rapport van Zevi.

Het volgende groepje waren Chaim en Tzuriel. Ze bezochten Marta. "Ze had de mooiste lach, het was vol warmte en liefde. We voelden ons welkom. Het moeilijkste was om weg te gaan. Haar lach verminderde niet, maar we konden tranen in haar ogen zien toen we moesten vertrekken." legden de jongens uit. Ja, sommige bezoeken kunnen moeilijk zijn voor de jongens.

Ons volgende was Moshe. Hij bezocht Cherna, die een Auswitz overlevende is. Cherna spreekt Engels en dit was goed voor Moshe die nog maar een paar maanden in Israël is en nog niet zo goed Ivriet spreekt. Nog, want met Hashem's hulp zal hij binnenkort in staat zijn Ivriet te spreken!

Toen pikten we Shaul op. Hij bezocht Gershon. Shaul wilde een kaartspel spelen of zoiets, maar Gershon zei dat hij niet zo goed meer kan zien. Gershon genoot toch van het bezoek met Shaul, ondanks de uitdagingen.

Toen we Jake oppikten, die Adela bezocht kwam hij binnen met een menorah. "Wat is er met die menorah, Jake?" wilden onze nieuwsgierige passagiers weten. "Ik weet het niet, we waren aan het praten en plotseling gaf ze me deze menorah. Ik accepteerde het omdat het leek alsof het veel voor haar betekende om het aan mij te geven" antwoordde Jake," Ik denk dat ze iets terug wilde geven. Ik bracht de geschenken voor de overlevenden mee, waar ze heel dankbaar voor was. Ik denk dat ze me iet wilde geven om te tonen hoeveel ze onze bezoeken waardeert. Dit zal een heel bijzondere menorah voor me zijn." dacht Jake hardop terug.

De laatste waren Jeremy en Simcha. Zij bezochten Gera en haar twee honden! De jongens ontmoetten ons bij een mooi park die net om de hoek is van Gera's huis. Ze zeiden dat het bezoek goed liep en nu een gezonde honger hadden.

Lunch was heerlijk en ik vertelde aan de jongens dat de parasha deze week "Vayerah" heet en verbonden is aan wat we in Haifa doen. De Torah vertelt ons dat Hashem Abraham bezocht, omdat hij genezende was van zijn besnijdenis. Het was op het heetst van de dag. Met andere woorden: toen Abraham het meeste leed. I legde uit dat de Torah zelf bevestigt aan ons hoe belangrijk onze bezoeken aan de holocaust overlevenden zijn. Zeker! Hashem heeft het niet nodig om door het netwerk van Haifa's straten te gaan om een bezoek af te leggen, maar wij doen het en Hashem houdt daarvan!

Tot het volgende bezoek!
Avraham

Sederot:
Na de plaats van Limor te nemen, neemt het tijd om in haar schoenen te stappen. Maar ik ontmoette deze week Maya uit Sederot en ze vertelde me van meisjes van de Ulpan die haar blijven bezoeken en hoe blij ze met hen is.

Ook in Sederot start de Mechina van de pre_leger studies actief te worden met het bezoeken van de overlevenden. We zullen ze later leren kennen.

In Omer hoorde een stel Daniël's woorden op de radio, waar hij elke week spreekt, en zij belde op en vroegen om vrijwilligers om hen te helpen. Ik  ga de juiste student voor ze opzoeken.

Beer Sheva:
Roza and Rozelia voelen zich prima en we hebben goed contact met ze.
Ik ben ons werk met "L'ChaimToLife" aan het uitbreiden.

Met vriendelijke groet, Efrat

Dit zijn al onze verhalen voor dit rapport.

 https://www.dropbox.com/sh/4sdjdcg44x89aex/oUgV1Vjqn3

Report : Mid October 2013
17 oktober 2013,  Chesjwan 13, 5774

Haifa:

Shalom to all!

We were off, for another fine visit to our new friends in Haifa.  The guys and survivors, were happy to see each other after two weeks, since there last visit.

Riki, our "Haifa guide", wasn’t able to make it, this time. She is recovering from surgery. Refuah Shelemah ! (Hebrew term, wishing a complete recover) to you dear Rikki!  We hope to see you on our next visit.

We sure, felt Rikki’s absence, as getting through Haifa without a guide, was a challenge. We did have a G.P.S , which was very helpful, but still, not the same. Even with the G.P.S , we managed to get lost! No worries though, we did manage to find our way around and visit the survivors.

Since Haifa is new to us, we have been experimenting different ways to make this visit. This time, we started on the far end of Haifa, dropped off the visitor and worked our way back. Once we dropped off our last guy, we want back to the first guy (we dropped off, to pick him up), and worked our way back picking each guy up. We ended up at a nice park, ate lunch and then headed back to Keshet.

This worked out well.

The results were: the travel time, was much shorter and the visits where much longer! Kol HaKavod (Good job) to the team!

Since the visits were longer, the boys had a better chance to get to know the survivors. Some visits where more active than others. It always depends on the survivor. We tell the boys to be sensitive to their needs and if they feel that the survivor needs to rest or the visit is getting to long for them, just politely, excuse themselves, and wait outside until we pick them up.

With this new system, it seemed to be just the right amount of time as we were getting calls from the boys letting us know they are outside a few minutes before we arrived to pick them up!

As we pick them up, I ask, “How was it?” Zevi, was the first. He came in the van beaming! He said: ” Awesome!” Zevi visited Shalom (the boxing champ). Shalom is suffering from Parkinson’s disease, but still manages to keep a workout routine which he took Zevi on. “Wow, Shalom is unbelievable! I was telling him about how I studied Jujitsu, he told me to come over to him, and he was sitting on the ground. Before I knew it, Shalom had managed to do a move that took me off my feet! He is so awesome I love this guy!”

Shalom, also took Zevi to Elijah the Prophet cave, which is nearby, where Shalom lives. “Shalom promised to take me, to special places. When I visited him last, he took me to the Naval Museum  and Elijah the Prophet cave. He is so cool! The man is chill!” was Zevi’s happy report!

Next couple, was Chaim and Tzuriel, they visited Marta. “She had the best smile, it was full of warmth and love. We felt very welcomed, the hard part was leaving, her smile never waned, yet we could see tears in her eyes as we had to go.” The boys explained.

Yes! some visits, can be hard for the boys.

Our next pick up was Moshe. He visited Cherna who is an Auschwitz survivor. Cherna speaks English, and this was help for Moshe who has been in Israel for only a few months and can’t speak Hebrew very well, yet. Soon, with Hashem’s Help, he will be able to speak Hebrew!

Then we picked up Shaul, he visited Gershon. Shaul wanted to play cards or something, but Gershon said he can’t see well. Gershon did enjoy his visit with Shaul, despite the challenges.

When we picked up Jake, who visited Adela, he came in sporting a menorah. “What’s with the menorah Jake?” our curious passengers inquired. “I don’t know, we were talking then all of a sudden she gave me this menorah. I accepted it as it seemed to mean a lot to her to give it to me.” Jake replied. “I think that she wanted to give something back. I brought in the gifts we bring to the survivors, she was very grateful. I think she just wanted to give me something to show how much she appreciates our visits. This will be a very special menorah to me.” Jake reflected.

The last pick up where Jeremy and Simcha. They visited Gera and her two dogs! The boys,  met us at a nice park which is just around the corner of Gera’s place. They said the visit went well and worked up a good appetite!

Lunch was yummy and I pointed out to the boys that this week’s Torah portion is "Vayerah", was very connected to what we do in Haifa. The Torah tells us that Hashem visited Abraham, because he was recovering from his circumcision. It was in the heat of the day. In other words: when Abraham was suffering the most. I explained that the Torah itself confirms to us how important our visits to the holocaust are.  Certainly Hashem, doesn’t need to travel through the street maze of Haifa the make a visit, but we do and Hashem loves is for it!

Until the next visit!

Avraham

Shderot:
After taking place of Limor, it takes time on getting into "her shoes". But I met this week Maya from Shderot, and she told me that the girls, from the Ulpana, keeps visiting her and how happy she is with them.

Also in Shderot the Mechina of pre army studies, start to be active on visiting survivors. We will get to know them later.

In Omer, a couple who heard Daniel's words on the Radio program, he is speaking every  week, and they called and asked for volunteers to help them. I am going to find the right student for them.


Beer Sheva:
Roza and Rozelia are fine, and we are in connection with them. I am working on expending our work with "Lechaim".

Best regards,
Efrat.

Daniel Braun
E_mail: danielbraun.lechaimtolife@gmail.com
Tel: + 972 54 772 3510
Welkome op onze website: www.lechaim_to_life.nl

Zomer, juli 2013

4 juli 2013, Tammuz 25, 5773

Beersheba:

Limor kwam voldaan van haar huwelijksreis terug en is gestart met het organiseren voor het komende jaar.
Welkom terug Limor! We wensen je een goede nieuwe start.

Beer Sheva:

Limor, came back very satisfied from her honeymoon and started to organize the next year.

Welcome, dear Limor! Have a good new start.

Over gezondheid en afscheid nemen  (het einde van een jaar)
6 juni 2013, Sievan 28, 5773

Beersheba

Ik (Limor) bezocht Rozelia met Daniel, vlak voordat ze naar de seniorengroep ging. Daniël bracht haar een kado uit Nederland, dat was opgestuurd door één van onze vrienden. Ze was erg blij ons te zien en accepteerde het kado met dankbaarheid. We vervolgden onze bezoeken aan Suzan, de oudere dame wiens hele huis vlak voor Pesach is geverfd. Ze was erg enthousiast over een voorstel wat we haar deden. Suzan probeert terug te verhuizen naar Nathanya, om dicht bij haar kinderen te wonen en komt veel bureaucratische problemen tegen om een ander huis te vinden. Het laatste bezoek wat we brachten was aan Sara Segal, om haar nieuwe koelkast te bekijken, die ze de dag ervoor gekregen had. Ze was er erg enthousiast over. Ze schreef ons een bedankbriefje:

Ik wil heel graag de stichting LeChaimToLife bedanken:
Ik heb nog nooit een weigering gekregen om mijn vraag om hulp voor de Shoa_overlevenden. Dit keer werd Sara zeer snel geholpen door de hulp van LeChaim To Life. Geen enkele andere organisatie die ik ontmoet heb, is zo efficiënt in z'n werk, als u bent.
Dank u wel !!!

Mijn hartelijke groet aan allen,
Limor

Daniel op bezoek bij Sarah



V.l.n.r. : Limor, Rozelia en Daniel

Daniel op bezoek bij Suzan

pAbout health and farewell events! (end of the year)
June 6, 2013,  Sievan 28, 5773

Beer Sheva:
We had, me(Limor) and Daniel, a visit at Rozelia before she went out to the senior club. Daniel brought her the present from Holland, which was sent by the friends there. She was very glad to see us, and accept the present with a deep gratitude. We continued and visited Suzan the lady whom her house was painted before the holiday of Pesach. She was very excited from our gesture. She is trying to move near by her children (in Natanya), and have a
lot of bureaucracy problems to get replacement house. The last visit was at Sara Segal house, to see the new refrigerator she had received the day before and was very excited about it. She wrote a letter of thanks to us.

I want to thank again to Amutat "Lechaim" . I never got any refuse on my request to get help for survivors. This time, again Sara winned the fast aid because of the help of "Lechaim". No Other organization, that I met in my work, is acting so fast and efficient,  as you do.
Thank you very much!!!

 My best regards to all of you.

Limor

Nieuws van de derde week van mei

27 mei 2013, Sivan 18, 5773

In Sederot zijn we nog nieuwe meisjes aan het organiseren om Maya, Miriam en Izik te bezoeken, langzaam gaat het een beetje beter.

Beersheba:
Sara Segal is een overlevende van 84 jaar oud. Ze kwam uit Roemenië in 1961. Ze was met twee van haar zussen in een wezen_kamp achtergelaten. Ze woont in een kleine woning op de tweede verdieping en vanwege haar pijnlijke benen en hart komt ze bijna niet uit haar huis. Afgelopen jaar heeft haar 30 jaar oude koelkast het opgegeven en ze kon zich geen nieuwe veroorloven. Wij organiseerden de helft van het geld om een nieuwe te kopen en stichting "LeChaim To Life" stemde toe om de rest van het bedrag bij te leggen. Toe ik Sara vertelde dat ze haar koelkast over 7 dagen zou krijgen barstte ze in tranen uit en dankte ons allemaal, steeds weer opnieuw. Ik wil jullie danken voor het zijn zoals gebruikelijk: effectief, efficiënt en snel! Daarom houd ik van jullie manier van werken en blij voor de samenwerking. Ik ben sprakeloos voor de liefde, flexibiliteit en snelheid.

Met vriendelijke groet,
Limor

P.S. Limor trouwt volgende week.
"Van ons allemaal: we wensen jou beste Limor: Mazal Tov! Heb een succesvol huwelijk en een gelukkig leven met je geliefde man. We houden van je en wensen je het allerbeste".

Rivka



News of the 3rd week on May
May 27, 2013, Sivan 18, 5773

In Shederot we still organize new girls to visit Maya. Miriam and Izik,  slowly getting a bit better.

Beer Sheva:
Sara Segal is a survivor of 84 years old. She came from Romania at 1961. She was left with two of her sisters in an orphaned camp.
She live in a little house on the second floor and because of her sick legs and heart, she hardly can go out from her house. On the last year her 30 years Fridge, are not working and she can't effort to buy a new one. We organized half of the amount to buy a new one, and Amutat "Lechaim" agreed to give the rest of the amount. When I told Sara that she will get the fridge in 7 days, she burst into tears and thanked all of us again and again.

I want to thank you for being as usual effective, efficient and fast ! for that, I cherish your way of work and happy for  our cooperation. I am speechless for the love, flexibility and agility.

Best regards,

Limor


P.S. Limor is getting married next week.

"All of us, send you dear Limor, Mazal Tov! Have a successful marriage and happy life with your beloved husband. We love you and wish you all the best".

Rivka

Nieuwsbrief
9 mei 2013, Ijar 29, 5773

Sederot:
Maya is erg blij en wenst de meisjes Hodayia en Hodayia, veel geluk bij hun examens. Het contact verloopt nu via de telefoon tot ze hun examens afgerond hebben. Miriam en Izik voelen zich een stukje beter, maar de grote reparatie aan hun huis die we gepland hadden, is nog niet begonnen.

Limor

 

Maya met de meisjes die regelmatig bij haar op bezoek komen.

pNewsletter 
May 9, 2013, Ijar 29, 5773

Shderot:
Maya is very happy,  and wish the girls, Hodayia and Hodayia, good luck on their exams. the connection is right now by the phone till they will finish this exams. Miriam & Izik, feels a bit better, and the big repair we are planing to do  in their house, didn't start yet.

Limor.

pTerug naar onze routine
25 april 2013,  Iyar 15, 5773

Sederot:

De meisjes in Sederot stopten met het bezoek aan Izik en Miriam en besloten hen tijd te geven om beter teworden en daarna weer op bezoek te komen. Maar we plannen een grote klus te maken van het reparerenvan hun huis. Maya houdt contact en ontvangt hun bezoeken met liefde en blijheid.

Limor

Een klein rapport over wat de Saksische vrienden van Israël de afgelopen weken hebben gedaan:In Beersheba (zie foto's) hebben ze het huis geschilderd van Susan Peretz. Wat de werklui deden: Zeschilderden de muren in zes verschillende kamers, zoals de keuken, de gang, badkamer...

Ze repareerden een heleboel electra _> zoals lichtknop.

Ze bevestigden gordijnrails en ook badkamertoebehoren.

Voor de reparatie

Ze repareerden de garderobe.

In Jeruzalem schilderden ze alle kozijnen van de ramen van Alexandra Sade. Omdat ze bijna nooit naarbuiten komt, hinderde het haar dat het metaalwerk aan de buitenzijde van al de ramen roestig werd en erniet meer goed en wit uitzag. Ze vertelde me dat ze zo dankbaar is voor het werk dat deze mannen

deden. Ze zal het nooit vergeten voor de rest van haar leven. Nu kan ze naar het raam lopen om wat lichtte zien en naar buiten kijken en zich blij voelen, omdat ze er weer als nieuw, wit en schoon uitzien.Ze deden ook heel wat werk in het huis van David Zrahin, maar hij moest naar het ziekenhuis voor een

operatie.

Warme groeten,

Yudith Setz

Dit is ons nieuws voor deze week. Gewoon terug in de routine met actie! ons best doen voor onze overlevenden.

Met vriendelijke groet,

Rivka

Returning back to our routin
25 april 2013, Iyar 15, 5773


Shederot:

The girls in Shderot gave up visiting Izik and Miriam, and decided to give them to get better and then to come to visit again. But, we are planing to do some big gob on fixing thier house. Maya, keep contact and having their visits with a lot of joy and love.

Limor.

A small report on what the Saxonian Friends of Israel did these past weeks:

In Beersheva (see pictures) they painted the house of Susan Peretz What the craftsmen did:     They painted the walls in six different rooms like in the Kitchen, the floor, bathroom...)

·         They  fixed the wardrobe

·         They fixed a lot electricity_> like the light switch

·        Fixed several curtain rods, and  bathroom fittings as well

 In Jerusalem, they painted all the bars of Alexandra Sade's windows. As she hardly gets outside, it was bothering her that the metal work on the outside of all her windows were rusty and didn't look nice and white. She told me that she is so grateful for the work these men did. She will never forget it for the rest of her life. Now she can approach the windows in order to get some light and look outside and feel happy, because they look like new, white and clean.

They also did quite a bit of work in the house of  David Zrahin. but he had to go to hospital for surgery.

 Warm greetings,

Yudit setz

This is our news for this week. Just back to the routine with action! doing our best for our dear survivors.
Best regards.

Rivka

pPurim is voorbij en het is bijna zover dat we Pesach en Memorial day gaan gedenken
28 februari 2013, Adar 18, 5773

Nieuws uit het Zuiden

Sederot:
De meisjes van de Midrasiyia kwamen met Misloach Manot (ed: Poerim kado's) en verrasten Izaak en Miriam en Mayia. Oriya kwam hoewel ze haar hadden gevraagd niet te komen vanwege hun slechte gezondheid en slechte humeur. Toen ze de deur opende ondanks haar bezwaren, accepteerden ze haar met een brede glimlach. Het gaf haar zoveel, haar kans om blijdschap te brengen in huis. Ze voelde zoveel voor hen en wilde ze blijven bezoeken ondanks hun bezorgdheid iedere keer vanwege hun problemen. Dit meisje is pas 16 jaar en kijk hoe ze de situatie aanpakt met de mogelijkheid om hun gemoed te bevatten. Je bent geweldig Oriya! Veel geluk, jouw goede bedoelingen schijnen onweerstaanbaar.

De Saxsonian groep zal komen en aan hun huis werken een dezer dagen. Maya wachtte op de meisjes, uitgedost in kostuum. Na een raad_spelletje legde ze uit dat haar kostuum "Israël van het verleden" haar verlangen uitdraagt naar het simpele Israël zoals het was. U kunt de foto's zien. Natuurlijk brachten ze ook hier de Misloach Manot en vierden blij feest met haar.

Maya en Hodaya



Maya

In Beerseba ontvingen de overlevenden als Misloach Manot een gave van coupons.

Limor, bedankt de stichting LeChaimToLife namens de overlevenden voor het mooie geschenk dat ze ontvingen voor de feestdag.

pPurim has passed, and we are getting  ready for Pesach and the Memorial day for the Shoah and heroism
28 februari 2013, Adar 18, 5773

News from the South

Shderot:
The girls from the Midrasiyia, came with Mishloach Manot and surprised Izaak and Miriam and Mayia. Oriya, came although they asked her not to come because of their bad health and bad mood. When she opened their door, despite her concerns, they accepted her with a big smile. It gave her so much, her ability to raise smiles and some happiness at their home. She feels so much for them and wants to keep her visits there, even their concerns each time because of their problems. This girl, is only 16 years old and see how she handle this situation with the ability to contain their moods. You are wonderful Oriya. Good luck, your good intentions seems to be irresistible. The Saxsonian group are going to come and work in their house these days.

Maya waited to the girls, all dressed with a costume. After doing a guessing game, she explained that she call her costume "Israel of the past" expressing her longing for the simple Israel as it was in the past. You can see the pictures. Of course they brought Mishloach Manot and celebrated happily with her.

In Beer Sheva, survivors received as Mishloach Manot a gift of coupons .

Limor, thanks Amutat "Lechaim" on behalf of the survivors for the nice present, given to them for the holiday.


 
Daniel Braun
E_mail: danielbraun.lechaimtolife@gmail.com
Phone: + 972 54 772 3510
Welcome to our website at: www.lechaimtolife.org

Wanneer de maand Adar aanbreekt, verheug je dan !

Nieuws uit het zuiden
14 februari 2013, Adar 4, 5773


Het zuiden staat in bloei met Anemonen en we noemen het "het rode zuiden". Voor de verandering, in plaats van de bombardementen, komen er nu mensen vanuit het hele land naar het zuiden; allemaal om de bloemen te zien..
We gaan zo dadelijk het "Mishloach Manot" (Joods ritueel van gaven geven aan je vrienden met het Poerimfeest) vieren met de overlevenden die betrokken zijn bij  Lechaim to life. De pakketten zullen gegeven gaan worden aan tien gezinnen in Beersheba. De studenten van het programma "Massa" zullen deze pakketten uitdelen.

De duitse groep met Yudith gaat naar Beersheba komen en kijken wat er gedaan kan worden in twee huizen.

Sederot:
Uzi (herinner je hem van de boerderij?) gaat het werk afmaken aan het dak van Izik en Miriam.

Maya voelt zich bij de meisjes als in een gezin en het brengt een hoop vreugde voor beide kanten.

Ik werk met de meisjes om Mishloach Manot voor Poerim voor te bereiden.

Met hartelijke groet,
Limor

When Adar enters, rejoice it !

News from the south
February 14, 2013,  Adar 4, 5773

The south is blooming with the Anemone and we call it the red south. For a change, instead of the bombing, people are coming to see the bloom from all over the country. We are going to get from "Lechaim" Mishloach Manot (Jewish ritual of giving at the holiday of Purim food gifts to your friends). It will be brought to ten families in Beer Sheva. The students from the program "Massa" will give it to the survivors.

The German  group with Yudit, are going to come to Beer Sheva and to see what can be done in two houses .

Shderot:

Uzi (remember? From the farm) are going to finish the work at Izik and Miriam roof.

Maya feels with the girls as a family and it brings a lot of joy for both sides.

I work with the girls to prepare Mishloach Manot for Purim.



My best regards,
Limor

Internationale herinneringsdag en Toe Bisjvat
31 januari 2013, Sjewat 20, 5773

Beste vrienden!

Op zondag 27 januari hadden we de internationale herinneringsdag. Het was een sterke en speciale ervaring in Moshav Sdee Tzvi in de Negev (Zuiden) op de mooie bijbel boerderij die aan Uzi en Tamar toebehoort. Op dezelfde dag vierden we Toe Bisjvat met de medewerking van Limor van het Holocaust Overlevenden Welzijns Fonds.

Daniel die spreekt in de woonkamer van de Dutch Farm in Sdee Tzvi



In het veld

Daniel helpt een overlevende met het planten van een boompje

We verzamelden 50 deelnemers van verschillende sectoren: Overlevenden uit Beersheba en Arad, Soldaten uit de omgeving, privé personen en studenten van het project Massa (=Reis). De laatsten zijn jonge studenten van over de hele wereld, die de achtergronden en overleveringen van de Joodse cultuur, het land Israël leren kennen en hun banden met Israël versterken.

Om kwart voor tien kwam de minibus met de overlevenden en begeleiders aan. We verzamelden ons in de grote zaal van de boerderij in een feestelijke atmosfeer en met lekkere snacks van fruit uit het land van melk en honing.

Het eerste deel was met twee overlevenden: Bernard Herman uit Beersheba en Zeev uit Arad, die ons hun verhaal van de Shoa vertelden. Ik wil me focussen op Bernard's verhaal dat mijn hart diep raakte. Hij startte en zei: "Ik praat liever niet over de verschrikking en de slachtoffers, maar over de daden van heldendom en moed in die tijd.". Deze zin veroorzaakte dat ik tranen van vreugde huilde en een lach uit mijn hart brak. Bernard vervolgde zijn verhaal: "Op een dat moesten we voor een Duitse officier staan. Hij moest beslissen over ieder van ons: of de dood in te sturen, of te laten leven. Ik heb blauwe ogen zoals mijn vader ze had en ook deze officier had blauwe ogen toen hij me bereikte" zei Bernard, "zag hij hoe ik naar hem opkeek, vol vertrouwen, kracht en moed. Dit (geloof ik) redde mijn leven. Deze blik, recht in de ogen van de Nazi, die degene was die me kon veroordelen _Bernard_,
maakte de beslissing voor het leven! Een echte diepe blik!".... toen keerde hij zich naar ons en de jongeren toe en zei:"Wees niet bang voor wie je bent, kruip niet in elkaar voor het oog van onze vijanden. Kijk rechtuit met een heilig vuur, kies en geloof in leven! Een blik van geloof met diepe wortels. Een innerlijk dat naar buiten uitstraalt, met karakter en visie. Die blik ziende, kon de Nazi niet weerstaan." En hij voegde toe: "Deze dagen moeten we recht in de ogen van de haat of het antisemitisme kijken zonder angst en rechtuit en helder zeggen wat we denken. Dit is de kracht van de waarheid! Wat een les!!!

Zeev sprak over het belang van het verhogen van de menselijkheid dat onze eerste prioriteit is: tussen elkaar, van hart tot hart, en het belang van: "heb je naaste lief als jezelf" Hierna wandelden wij onze "mars voor het leven"van 300 meter om de "Garden of life" te beplanten. De meeste overlevenden hebben pijn in hun lichaam, moe en versleten van het ruige leven en werd een speciale rit aangeboden. Zelfs niet één was bereid om de mars te missen. Oud en jong wandelde naar het veld. Het hoogtepunt van opwinding was toen we allemaal het plantveld bereikt hadden en we olijfbomen plantten in de "Garden of life" in het hart van de Negev.

Voor mij was het een hoogst krachtgevende ervaring. het bewijst onze nadruk op leven en het beste wat we kunnen herkennen is de vonk die ieder van ons onderzoekt. We gingen terug naar de boerderij en vandaar ieder zijns weegs, blij en met een gevoel van heiligheid, gezonder en blij. Hallelujah!

Ik wil onze vrienden van over de hele wereld bedanken diep uit mijn hart, aan onze trouwe donoren en voor de samenwerking met een bijzondere vrouw, met wie ik het voorrecht heb samen te werken (Limort). Veel dank aan Uzi en Tamar Manor en hun ongelofelijke visie en hun bijzondere gastvrijheid. Boven alles dank ik de Schepper voor het bijzondere privilege om deel te mogen zijn aan dit project en natuurlijk aan alle vrijwilligers van stichting "L'chaimToLife" en andere organisaties die met ons samenwerken.

Ik wil u eraan herinneren dat er meer overlevenden zijn en deze week konden we lezen in de kranten dat volgens een onderzoek iedere vierde overlevende in armoede leeft. Alstublieft, help ons om meer overlevenden te kunnen helpen en u zult gezegend zijn.

Daniël

"En de mannen, als bomen in het veld"

Dit jaar vierden we Toe Bisjvat en herdachten we de Internationale herinnerings dag op dezelfde datum. Deze dagen zijn zo verschillend, maar als er je dieper naar kijkt, lijkt het dat dat deze dagen elkaar completeren en nieuwe betekenissen geven aan de Shoa op deze dagen.

Daniël vertelde wat op Uzi's boerderij gebeurde, maar ik wil er een gedicht aan toevoegen die door een van de studenten van de "Massa" groep voordroeg tijdens de ceremonie en wat het idee van het planten van bomen op ons land betekent. Na de ceremonie van Herinneringsdag gingen we naar buiten op het veld, alwaar een tekst op een enorm bord geschreven, ons welkom heette (bekijkt u de foto) in de 'Tuin van het leven'. We plantte olijfbomen en het was een indrukwekkend gezicht. Deze bomen zullen groeien en vrucht dragen de komende jaren. Zij zullen de getuigen zijn voor de komende generaties voor wat 'hier plaats gevonden heeft en wat niet meer mag gebeuren'.  

Als u onderstaande link aanklikt, bent u getuige van beelden van het evenement, dat ook in de lokale media de aandacht getrokken heeft.

http://www.youtube.com/watch?v=NoRnfNiP_FA&feature=youtube_gdata_player

Onze dank aan Uzi en Tamar Manor, voor hun geweldige gastvrijheid op hun boerderij en een speciaal woord van dank aan de stichting 'L'Chaim', die dit hele evenement gesponsord en gefinanciëerd heeft, in een geweldige samenwerking deze geweldige dag. "bomen gedichten aarde reikend hemel levensbelang planeet voorzien verse lucht koele schaduw fantastisch fruit alleen levenloze organismen="" zoals misschien wel zien G-ds grote alphabet bij staande waren elohiems tempels onder zoeken rust spelen bidden poorten meest heilige onontgonnen="" innerlijke plaatsen al zoveel gebruikelijk zelf erkennen toewijding totale intense aflatende inzet groei waar spreek sommige appel_ olijf_ sinaasappelbomen langzaam valt nodig boom terwijl spichtige lodgepoles zoetgeurende ponderosas verheven redwoods staat zichzelf reproduceren zaad vallen opnieuw beginnen nadat brand overleefd bosbranden kreupelhout verbranden lagere takken toestaan kegels openen zaden vreemd kan beangstigend overleven zulke destructieve omstandigheden bosbrand volgende generatie weer ruimte soms verlies oudere hartbrekend voelen net belangrijk mensen bestaan reageren omgeving nemen geschiedenis="" als ware klampen vast="" overleefd vertellen verhalen degenen doen vergelijkbare manier joodse volk pijnbomen talloze koningen dictators religieuze personages geprobeerd vernietigen ontwortelen verboden uitgegeven gemarteld verbrand nog steeds holocaust wakker schudden integrale beseffen worden vernietigd miljoenen joden stierf oorlog emigreerden heen isra voorvaderen herbouwden gemeenschap kinderen kleinkinderen grootbrachten wiens welvaart regenereren gemeenschappen herleven bouwen sterkere dan daarvoor geen enkele vergeten loop der eeuwen overkomen elke hernieuwde hoop gaat burgers aangeboren goedheid mens dus vandaag jodendom vieren vriendschap want plant limor daniel braun e_mail: danielbraun.lechaimtolife@gmail.com Phone: 972 54 772 3510 welcome to our website at: www="" org="">

Onze dank aan Uzi en Tamar Manor, voor hun geweldige gastvrijheid op hun boerderij en een speciaal woord van dank aan de stichting 'L'Chaim', die dit hele evenement gesponsord en gefinanciëerd heeft, in een geweldige samenwerking deze geweldige dag.

"Bomen zijn als geschreven gedichten van de aarde, reikend naar de hemel."

Bomen zijn van levensbelang voor onze planeet, ze voorzien ons van verse lucht, koele schaduw en fantastisch fruit. Ze zijn niet alleen maar de levenloze organismen (zoals we ze misschien wel zien), ze zijn veel meer. Bomen zijn G-ds grote alphabet en de eerste bij elkaar staande bomen waren Elohiems' eerste tempels. Onder de bomen zoeken we rust, we spelen en bidden er onder. Ze zijn de poorten naar onze meest heilige onontgonnen (innerlijke) plaatsen en ook al voorzien ze ons in zoveel, is het niet gebruikelijk om de bomen zelf te erkennen, ook al is hun toewijding een totale toewijding.

Het is de intense niet aflatende inzet voor het leven en groei waar ik over spreek. Sommige bomen, zoals appel_, olijf_  en sinaasappelbomen groeien langzaam en hebben alleen maar één vrucht die valt nodig om een nieuwe boom te laten groeien, terwijl andere bomen zoals de spichtige Lodgepoles, zoetgeurende Ponderosas en verheven Redwoods  alleen in staat zijn zichzelf te reproduceren door hun zaad te laten vallen en opnieuw beginnen te groeien nadat ze een brand hebben overleefd; bosbranden die  het kreupelhout verbranden en de lagere takken van de bomen toestaan de kegels te openen en de zaden te laten vallen. Het lijkt vreemd, het kan zelfs beangstigend zijn dat deze bomen moeten overleven onder zulke destructieve omstandigheden als een bosbrand om de volgende generatie weer de ruimte te geven, maar soms is dat nodig. Het verlies van oudere bomen is hartbrekend; ze 'voelen' soms net zo belangrijk als mensen in ons bestaan, ze reageren op onze omgeving, ze nemen de geschiedenis (als het ware) op en klampen zich vast aan de aarde. En de bomen die 'overleefd hebben' vertellen de verhalen van degenen die het niet meer kunnen doen. Op een vergelijkbare manier is het Joodse volk (zoals pijnbomen). Talloze koningen, dictators en religieuze personages hebben geprobeerd ons te vernietigen. Er is geprobeerd ons te ontwortelen, er zijn verboden uitgegeven, we zijn gemarteld en verbrand. Maar we zijn er nog steeds. Er was een Holocaust voor nodig om de wereld wakker te schudden en onze integrale plaats te herkennen in deze wereld; er was een Holocaust voor nodig voor mensen om te beseffen dat we niet kunnen en niet zullen worden vernietigd. Miljoenen joden stierf in de oorlog, maar miljoenen hebben overleefd. Miljoenen mensen, die emigreerden door de jaren heen, naar Israël en het land van onze voorvaderen herbouwden een Joodse gemeenschap die joodse kinderen en kleinkinderen grootbrachten en wiens welvaart over de hele wereld te zien is. We waren in staat om te regenereren, onze gemeenschappen te doen herleven en opnieuw op te bouwen; we zijn sterkere mensen dan daarvoor. Er is geen enkele manier om te vergeten wat ons in de loop der eeuwen is overkomen, maar met elke nieuwe generatie Joden, is er weer hernieuwde hoop als het gaat over de welvaart van onze burgers en de aangeboren goedheid in de mens. Dus laten we vandaag, het jodendom vieren, vriendschap en het planten van bomen. Want wie een boom plant, plant hoop.

Limor




pInternational Memorial day and Too Bishvat
January 31, 2013, Sjewat 20, 5773
 

Dear friends!

On Sunday 27th of January, we had the International Memorial Day. It was a very strong and special experience in Moshav Sdee Tzvi in the Negev(South), on the wonderful Biblical farm belong to  Uzi and Tamar. On the same day we celebrated Too Bishvat, with the cooperation of Limor from the Holocaust Survivors Welfare Funds.

We gathered 50 participants from different sectors: survivors from Beer Sheva and Arad, soldiers from the area, privet people and students from the project called Massa (Journey), these are young Jewish students, who come from all over the world, to get to know the heritage of the Jewish culture, the land of Israel and strengthen the ties of their connection to Israel.

At 09.45,  the minibus came with survivors with the people who accompanied them. We gathered at the main hall of the farm in a 'festive atmosphere and sumptuous snacks of fruits from the land of milk and honey. The first part was with two survivors: Bernard Herman from Beer Sheva and Zeev from Arad , who told us their story at the Shoa.

I want to focus on Bernard's story which touched my heart deeply . He started and said; "I prefer to speak not about the horror and the victims but about the acts of heroism and courage at that time". This sentence, caused me to shed tears of joy and a smile from my heart. Bernard continued his story: "One day, we had to go in front of a German officer, and he had to decide either to send each of us to death or to life. I have blue eyes as my father had, also this officer had blue eyes. when he reached me "said Bernard, "he saw how I looked up at him, full of faith, strength and courage. This (I believe) saved my life. This look, directly to the Natz'i eyes, who was the one, who could decree me _ Bernard, made the decision for life! A real one deep glance!"….and than he turned to us and  the youngsters and said:" Don't be bashful of who you are, don't degrade infront of our enemies. Look straight with a holy fire, prefer and believe in life! A  look, of faith, with deep roots. An   insight, radiating outside, with character and vision. Infront of that, that  Natzi, couldn't resist." And he added: "These days, we have to look straight on the hate or Anti_Semitism without any fear and say what we think directly and clearly. This will be the power of the truth"      

                                       What a lesson!!!

Zvee, spoke about the importance of raising humanity in our first priority: between each other, heart to heart, and the importance to "love your neighbor as yourself". After this, we walked our "march for life" of 300 meters to plant the "Garden for life". most of the survivors have pains in their body, tired and worn out from the rigors of life, and were offered a special ride. Not even one, was ready to miss the march. Old and young, marched to the field. The peak of the excitement was, when all of us reached the area of the planting. And we plant olive trees in the "Garden of life" at the heart of the Negev .

For me it was the most empowering experience, proves our emphasis on life , and the best we can recognize is the spark researching each one of us. We went back to the farm and from there each of us went to his way happy, with a sense of sacred, healthier and happy. Hallelujah!

I want to thank from my heart to our friends from all over the world, to our loyal donors, and for the cooperation with a very special women which I have the privilege to work with(Limor) . Many thanks for Uzi and Tamar Manor and their incredible vision and their wonderful hospitality. Above all, I thank the Creator for the wonderful privilege to be part in this  significant project and of course to all the volunteers of Amutat "Lechaim" and other orgenzations cooperating with us.

I would like to remind you that there are more survivors, and his week, we could read in the news_papers, that according of a search, every forth survivor live in poverty.Please! help us to help more survivors and you will be blessed.

Daniel.

And the men, as a tree in the field

This year, we were celebrating Too Bishvat and memorized the International Memorial day at the same date. These dates are so different but when you look deeper on this, it seems that both dates complete each other and give a new meanings to the Shoa on these days.  Daniel explained what happened in  Uzi's farm .but, I want to add this poetry that one of the students from the group of "Massa" was reading at the ceramony and seems to exhaust the idea of planting trees on our land. After the ceremony of the Memorial day, we went out to the field and a big note accepted us (see the pic.) of the "Garden of life".

We plant olive trees and the sight was very exciting. These trees will grow and give fruits in a few years and will grow for a long years. They will be the witness to the next generations for what happened and what shouldn't be happens again.

You can see the link for the whole event which was taken and were broadcastedIn the local T.V. in the south:

http://www.youtube.com/watch?v=NoRnfNiP_FA&feature=youtube_gdata_player

Many Thank to Uzi and Tamar Manor for their wonderful hospitality in their farm, and a special thanks for Amutat "Lechaim, who sponsored and financed the whole event with a fruitful cooperation on organizing this amazing day.

 

“Trees are poems that the earth writes upon the sky.”

Trees are integral to our planet, they provide us with fresh air, cool shade, and delicious fruit. They are not merely the inanimate organisms we might see them as; they are so much more. Trees are God’s great alphabet, and the standing groves were God’s first temples. We seek trees to rest under, play under, and pray under. They are the gateway to our most sacred wild spaces. And although they provide us with so much, it is not customary to acknowledge the trees themselves, though their commitment is total.

It is this intense, unwavering commitment to life and growth that I want to talk about. Some trees, like apple trees, olive trees, and orange trees grow easily and need only drop their fruit for new trees to grow. But other trees, spindly lodgepoles, sweet_smelling ponderosas, and lofty redwoods are only able to reproduce, only able to release their seeds and start a new generation of trees after surviving a fire. Wildfires that burn the underbrush and char the lower branches of the trees allow the cones to open and the seeds to fall. It seems strange, frightening even, that these trees must survive something so destructive as a fire to make way for future generations, but sometimes it is necessary.  The loss of older trees is heartbreaking; they are so human in their existence: they respond to their surroundings, record history, cling to the earth. And the trees that have survived tell the stories of the ones who didn’t. In this manner Jews are like pine trees. Countless kings, dictators, and religious figures have tried to destroy us. We have been uprooted, banned, tortured, and burned. But we are still standing. It took a Holocaust for the world to wake up and recognize our integral place in it; for people to realize that we cannot and will not be annihilated. Millions of Jews died in the war, but millions also survived. Millions, who emigrated, over times, to Israel and rebuilt the land of our ancestors. Who raised Jewish children and grandchildren, and whose prosperity can be seen around the globe. We were able to regenerate, revive, and rebuild our communities; and we are stronger people for it. There is no possible way to forget what has happened to us over the centuries, but with every new generation of Jews, there is renewed hope in the prosperity of our people, and the innate goodness of human_kind. So today, let us celebrate Judaism, friendship, and planting trees. For he who plants a tree plants hope.


Limor

 

pRapporten van deze week, een week na de verkiezingen
25 januari 2013,  Sjevat 13, 5773

Sederot:
Izik en Miriam krijgen binnenkort onze werkers op bezoek om hun dak te repareren en dit maakt hen optimistisch en blij Mia voelt zich ook goed en de meisjes van de Midrashiya blijken zo goed als familie voor haar te zijn. Ze plannen om Toe Bisjvat te vieren in Mia's tuin. Dit is het voor deze week, volgende week zullen we u informeren over het planten van bomen in de "Gardens of life" van zuid tot noord.



Reports of this week, a week after the elections
January 25, 2013,  Sjevat 13, 5773


Shderot:
Izik and Miriam are getting soon our workers to fix their roof. this makes them more optimistic and very happy. Mia also, feel good and the girls from the Midrashiya turned to be as a family for her.They plain to calibrate Too Bishvat in May's garden. This is for this week. next week we will inform you about planting the "Gardens of life" from south to north.
 

Daniel Braun
E_mail: danielbraun.lechaimtolife@gmail.com
Phone: + 972 54 772 3510
Welcome to our website at: www.lechaimtolife.org

pRapport van de eerste week in 2013
13 januari 2013,  Sjevat 2, 5773

Sederot:
De meisjes van de Midrash blijven Mia en Izik&Miriam bezoeken. We zullen hun dak repareren die nog steeds lekt. Ze bereiden een heel speciale
feestdag voor voor To Bishvat (bomenfeest).

Tot zover ons rapport voor deze week,
Rivka



pReport of the first week in 2013
13 januari 2013,  Sjevat 2, 5773

Shderot:
The girls from the Midrasiya keep visiting Mia and Izik&Miriam. We are going to fix their roof which is still leaking.
They are preparing a very special holiday for Too Bishvat.


This is our report for this week.
Rivka


 

pRapport van deze week!
 27 december 2012, Tevet 14, 5773   

Beersheva
Daniël en Timek kwamen om Rosalia en Roza te bezoeken (zie video op het web). Rosalia was zo blij om de gezichten te leren kennen achter de goede zielen, die zo laat in haar leven verschenen en al die veranderingen in haar huis maakten. Ze sprak voor de eerste keer openlijk over haar verleden. Roza charmeerde haar bezoekers en dankte hen voor haar nieuwe aircondtioner, die was gegeven door "L'Chaim_to_life" Ze gaf toe dat ze eenzaam is en heel blij zou zijn als iemand haar kwam bezoeken. Ik beloofde dat ik voor het
antwoord op haar verzoek zou zorgen.

Rosalia in gesprek met Daniel

Rosa van 98 jaar oud
 
Daarna gingen we op bezoek naar de mensen van Sederot. Eerst ontmoetten we de meisjes die de overlevenden al voor het tweede jaar bezoeken. Daniel sprak met hen en daarna gingen we op bezoek bij Maya. Zij is een erg optimistische vrouw en tussen haar en de meisjes is een grote liefde ontstaan. Ze vertelde ons over haarzelf gedurende de WWII. Ze groeide op in een weeshuis en heel haar leven gebruikte ze om als vrijwilliger met haar kunst met poppen te werken (zie foto).

Maya

Izik en Miriam hebben ons ontvangen in hun huisje, ondanks hun moeiten en slechte gezondheid. De laatste oorlog bracht Izik terug naar zijn ervaring acht jaar geleden, toen hij gewond raakte door een raket_aanval uit Gaza. Nu heeft hij nachtmerries en kan niet slapen. Zij konden de de schuilplaats niet bereiken en werden aan genade van de hemel vergelaten. De druk die zij voelden door de oorlog heen, laat ze nu los. En we realiseren dat er meer gerepareerd moet worden (lekken uit het dak) in hun huis. Ik hoop voor hen dat het beter wordt.

Het huis van Izik lekt nog steeds op enkele plekken, ondanks reparatie van het dak.
Deze moeten nog verholpen worden.


Met vriendelijke groet en een voorspoedig 2013
Limor

Izik



Izik met de kleinkinderen

Een Tueda ter ere van de verjaardag van Izik

Sederot en Beersheva
Deze week heb ik een aantal nieuwe video's gemaakt en interviews gehouden in Sederot en Beersheva. Zie hiervoor de foto's.  Een paar indrukken kunt u zien op www.lechaimtolife.org/?page_id=467

Limor, de sociale werkster met Daniel

De meisjes van Sderot

Sarah met twee studenten

Report of this week!
December 27, 2012, Tevet 14, 5773 

Shderot and BeerSheva:
Daniel and Timik came to visit Rozelia and Roza (see the video in the Web).Rozelia was so happy to know the faces behind the good souls that appeared late in her life and made all those changes in her house. She spoke for the first time openly about her past. Roza really charmed her visitors and greeted them for her new air condition which were donated by "lechaim".She admitted that she is lonely and will be very happy if someone will come to visit her.I promised her that I will take care of her request.
And than, we went to meet the people from Shderot.First, we met the girls who are visiting the survivors already for the second year.Daniel  spoke with them and then we went to meet Maya. She is a very optimistic women and between her and the girls has developed big love. She told us about herself during the world war II. she grew up in an orphans house and all her lives she use to volunteer on doing her art with the poppetry(see the pic.). Izik&Miriam accepted us despite their low spirit and bad health. The last war, brought back Izik to his experience eight years ago, when he was injured on one of the missiles attack from Gaza, and now he have night mares and can't sleep.They couldn't reach the shelter and they were left for the grace of heavens. The tension they had trough the war is now loosen them completely, and we realized that there is more needed to be fixed( leaks, coming from the roof) in their house. I hope for them to get better.

My regards and have a good new 2013.

Limor.

This week I made a new video's and interviews in Sderot and Beer_Sheva. See pictures attached. A few impressions on video can be seen on the lechaim_to_life website,
section Video's: www.lechaimtolife.org/?page_id=467

Timek

Onder een  wolk van inslagen
13 november 2012, Cheshvan 28, 5773

Hallo!

Het zuiden is helemaal niet zo rustig als u hoort in het nieuws.

Het is niet goed om te zeggen 'Ons zuiden' omdat het het zuiden is van onze overlevenden in Shderot en de meisjes van de Midrash niet hetzelfde zijn. Ik ben in Beer Sheva, raak alleen al gespannen van het luchtalarm 'Tzeva Adom'  (rode kleur) dat betekend dat de schuilkelder binnen 5_7 minuten opgezocht moet worden...!  Maar, Hodaya, uit Shderot verteld me dat van 's morgens vroeg 07.00 _21.00 uur 's nachts de alarmeringen niet stoppen. Het gaat om 30 raketten op zo'n moment. De meisjes zijn er aan gewend en schrikken er niet meer zo van, maar wanneer ze spreken over 'hun overlevenden' is het een ander verhaal. Ze maken zich zorgen om hen en ook de overlevenden zijn absoluut niet rustig onder de situatie! Ik heb met hen gesproken en zeker Miya maakt me ontzettend bezorgd.       


Miya is gisteren, tussen het vallen van de Kasams (type raket), gevallen. De situatie op zich is heel begrijpelijk, maar het bracht haar terug naar haar verleden in Kiev, waar ze verbleef tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze vertelde me dat de bommen haar herinnerde aan wat haar daar overkomen is. Ze vertelde me dat de bommen haar herinnerde aan wat daar gebeurd is, de aanblik van wat er over was van de door de explosie gebroken gebouwen (waar alleen de trappen  nog van over waren). En ook vertelde ze van het Neurenbergproces, die 77 jaar geleden startte in november. Veel Joden zijn geëxecuteerd als meisje heeft ze zich verscholen in één van de ruimten onder de trappen. Wat ze zag heeft haar met afschuw vervuld. Miya heeft onlangs een lichte beroerte overleefd. Haar linkerhand is nog verlamd. Ze heeft hier revalidatie voor nodig. De meisjes helpen haar met oefeningen en spreken haar moed in tijdens hun bezoekjes.

Natan  Bukshtien _ De sirenes doen hem niet zoveel, ook al vallen de Kassamraketten maar een luttele 20 meter bij zijn huis vandaan. Een paar jaar geleden braken al zijn ramen, vanwege één van de vallende bommen. Hij maakt zich meer zorgen over een operatie die hij binnenkort moet ondergaan. Donderdag moet hij zich in het ziekenhuis melden voor een operatie aan zijn galblaas. Vanwege zijn leeftijd loopt hij grotere risico's. Nathan hoopt dat hij gewoon weer terug mag gaan naar huis, na een succesvolle operatie. Hij heeft Sagyi beloofd, dat als hij thuiskomt uit het ziekenhuis, hij de familie van Sagyi zal vergezellen op de Shabbatsmaaltijden vrijdag.  Laten we hem veel geluk toewensen!

Iyzik & Miriam: Hun gezondheid verslechterd, mentaal zijn ze niet stabiel. Iyzik is een paar jaar geleden verwond geraakt door een Kassamraket, die naast hem terecht kwam en hij is ontzettend bang. Hij slaapt niet 's nachts en zelfs tabletjes om hem rustig te houden, helpen weinig. Hij brengt de nacht bang door en slaapt daardoor niet meer. De jongste dochter verblijft bij haar ouders er geen enkele vorm van bescherming is en de meisjes (ondanks de hoge inzet) ze maar kort kunnen bezoeken. Ook zij voelen zich niet veilig in de straat waar Iyzik en Miriam wonen, omdat er zo vaak geschoten wordt.

Tili: Zoals ik al eerder genoemd heb, is Tili afhankelijk van een rolstoel. Het is moeilijk voor haar om de beschermde plaatsen te bereiken, op de momenten  dat de sirenes afgaan. Ze is bezorgd over haar kleindochter die studeert aan een college vlakbij.

Tot zover mijn verslag. Laten we hopen dat de nacht een beetje rustig is.


Woensdag 14 november  

 Vandaag (woensdag, 14 november) is het begonnen. Eindelijk! Ons antwoord aan hen die denken dat we kunnen leven als konijntjes onder een 'regen van bommen en angst voor het leven' van een half miljoen Israeli, woonachtig vlak bij de Gaza_strip, voortdurend 'dekking zoekend gedurende de dag (en nacht)'. We hebben ons goed getrainde leger dat de Hamas nu een antwoord geeft en laat zien dat we hun dictatuur niet langer toloreren. Na duizenden jaren kan niemand ons het privilege afnemen om in vrede te leven in ons eigen land. Our good G-d, zal over ons waken en ons zegenen. We hebben ze al veel lang hun gang laten gaan...  Nu niet meer!

We wensen onze soldaten veel geluk! en zegenen hen, zodat ze zo spoedig mogelijk weer gezond thuis mogen komen, nadat het probleem opgelost is.

We vragen u om hulp om onze overlevenden te helpen verhuizen (tijdelijk) naar een veiliger plaats deze dagen. We moeten ze transporteren en begeleiden naar het noorden. Elke donatie zal nu naar dit speciale doel gaan en zal een zegen zijn.  

U groetend uit een onrustig Israel,
Rivka


Under the 'Page Cloud'
13 november 2012,   Cheshvan 28, 5773

Hallo!

Our south is not calm at all as you hear in the news.

It isn't right to say "our south" because the south of our survivors in Shderot and the girls from the Midrashya there are, not the same. I am in Beer Sheva, get excited only from one siren of Tzeva Adom (red color) which announce the alarm to get to the shelters in 5 _7 seconds…! But, Hodaya, from Shderot is telling me that from 07.00 in the morning till 21.00 at night the alarms didn't stop and they had 30 rockets there. The girls are use to that and don't get so excited about it, but when they speak about 'their survivors' the story is different. They worry about them and also the survivors are not calm at all.I spoke with them and especially Miya made me really worried.

Miya, yesterday, between the fallen Kasams (kind of missile), not surprisingly one fell very close to her house and this frighten experience brought her back to memories from Kiyev the city she was at the Second World War. She told me that the bombs, remind her what happened there and the sight of what has left from the naked buildings (that only the remains of the staircase left from them). And she also told of the Nirinberg laws ( that started 77 years ago November). Many Jews have been executed and she as a girl hiding in one of the staircase saw it with horror. She recently, has passed a little stroke and her left hand is paralyzed and she needs rehabilitation and she use the girls help on doing the exercises and they cheer her up when they are coming.

 Natan Bukshtien – the sirens are not bothering him very much, even if the Kassmas are falling only few twenty meters from his house. A few years ago the glasses of all of his windows did break, because of one of the falling bombs. He worries about the operation he is going to have very soon. On Thursday, he is going to hospitalise for a Gallbladder surgery. Because of his age the risk is very high, and his Anesthetist is worry from complications. Natan hopes, to get back home, after a successful operation. He promised Sagyi, that if he will return from the hospital he will join Sagyi's family on Friday meal. Let's wish him good luck !

Iyzik & Miriam: Their health, deteriorate; also their mental situation is not stable. Iyzik few years ago was wounded from Kassam which fell near him, and he is anxious constantly. He can't sleep at nights and even pills are helping very little. He wakes very frightened and can't sleep anymore. Their young daughter, moved from her apartment to them, because they have no protection there and yet the girls, despite the situation, came to visit them for a short visit. they also, don't feel safe in the street where the shooting so often.

Tili : As I mentioned before, Tili is on a wheel chair . It's very hard for her to move and reach the protected place, every time when the siren announces to get for the shelter. She is worried for her grand daughter that study nearby College.

That's for now. let's hope for a quite night.

Wednesday, November 14

Today (Wednesday) Finely, It started! Our answer to those who think that we can live as a rabbits under showers of  bombs and the threat for life for almost half a million of Israeli people, living near the Gaza strip ,who had to be under cover all the time. We have our good army which will give the answer and will teach Chamas the lesson. After thousand of years nobody can take our privilege to live in peace in our own country. Our good G-d, will watch us and bless our way. We held up too long… Not any more!

We wish our soldiers good luck! and blesses them, to come back home as soon as possible Healthy and after finishing and solving the problem.

We ask for help with the survivorsת we want to shift for a safer place this days. We need to transport and host them in the north. Any donation will be for this  special purpose and will be blessed.

Writing from a restless country,
Rivka

Een week waarin veel speciale projecten plaats vonden
1 november 2012, Cheshwan 16, 5773

Beer Sheva:

Geachte stichting L'Chaim for Life,

Vandaag hebben we een airconditioning voor Roza geplaatst (foto bij dit bericht geplaatst)

Roza vroeg ons om Daniel te bellen om te laten weten hoe dankbaar ze was voor haar aircondioning en hoe verbaasd ze was toen ze zich realiseerde dat er een heleboele mensen in de wereld zijn met een goed hart. Plaats hierbij de opmerking van Limor hoe sceptisch ze ze was in eerste instantie toen Limor over de plaatsing van dit apparaat met haar begon. Rosa wil graag iedereen bedanken vanuit het diepst van haar hart die betrokken zijn geweest bij het mogelijk maken van deze actie. Haar woorden waren: “I thought that nothing can surprise me any more in this life but, I am very excited to find out that it can be " . Vertaald: “Ik dacht dat niets me nog kon verrassen in dit leven, maar ik ben heel erg enthousiast om te ontdekken dat het nog steeds mogelijk is.” Rosa wil ons ook graag laten zien hoe mooi ze was als jonge vrouw, in vergelijking met haar leeftijd nu; 98 jaar oud (met een brede lach) wat ze vandaag de dag is.

Limor:" Ik voel me vereerd dat ik verbonden mag zijn aan L'Chaim to life, en dat ik het voorrecht mag hebben een lach en hoop terug te brengen in de levens van deze overlevenden die zo lang geen aandacht kregen van wie dan ook. “

Zoals u misschien wel gehoord hebt over de wapenstilstand in het zuiden van Israel, zijn er desondanks toch nog 30 ! raketten afgevuurd richting Beer Sheva.

Mijn week startte op zondag met de sirene (rood licht) om half zes in de morgen.  (Mocht u geen idee hebben hoe dat klinkt, kijkt u dan naar deze link? http://www.youtube.com/watch?v=6vtS_LUqsuQ&feature=related)  Ik dacht dat ik er aan gewend was, maar het drong ineens tot mij door dat het moeilijk is om te wennen zulke sterke sirenes die op en neer gaan in geluid, wetende dat ik 40_60 seconden heb om een beschermd gebied te bereiken. Ik rende met alle studenten en kon niet stoppen om er over na te denken wat mijn oude overlevende Shoa_slachtoffers nu deden en hoe zij het voor elkaar kregen om zichzelf in veiligheid te brengen in deze situatie.

Toen ik op kantoor kwam (het leven gaat door...) heb ik enkele van hen gebeld en gevraagd hoe het met ze ging? Van allemaal kreeg ik het hetzelfde antwoord, dat 'toen ze de sirene hoorde, ze niets anders konden doen dan hopen dat het goed afliep, omdat ze nooit zo vlug een grotere afstand kunnen overbruggen om in veiligheid te komen als jonge mensen dat kunnen. Dus, bleven ze maar in hun huisje en baden ze tot de Eeuwige dat de raketten niet een eind zouden maken aan hun leven of “Na alles wat we al meegemaakt hebben, kan niets ons meer angst aanjagen”... maar zoals ik me realiseerde lijden ze onder psychische symptomen en vermoeidheid. We zijn deze dagen meer alert en bezorgd over hen.

Limor

pVervolg : Een week waarin veel speciale projecten plaats vonden
​7 november 2012, Cheshwan 22, 5773

Shederot
Eizik & Miriam _ Hun gezondheid gaat achteruit, ze kunnen niet naar buiten en dat is tamelijk frustrerend voor hen. Zoals u zich misschien nog wel herinnerd, hebben we het dak van Eizik en Miriam gerepareerd. De meisjes Hodya en Oriva bezoeken hen elke week. Afgelopen week ontmoette ze hen buiten hun woning, zittend op een bankje vlak bij hun huis. Ze hadden besloten te genieten van de frisse lucht buiten, gedurende het bezoek van de meisjes.
Tili: Tili begint op te knappen en verteld enthousiast aan haar vrienden over de ‘lieve meisjes die haar regelmatig opzoeken’. Shirel en Reout bezoeken haar en laten weten dat de bezoekjes iedere keer leuker worden. De gemaakte connectie is sterker dan ooit en wordt intiemer.

Maya: Lief en vol hoop en enthousiast. Deze dagen zit ze volop in haar pijnlijke behandeling voor haar tanden. Hodeya en Oriva bezoeken haar regelmatig en dat brengt een hoop geluk in haar leven (zoals ze zelf zegt). Ze zegt dat ze de hele week wacht op de meisjes. Ze wordt optimistischer, alleen maar vanwege deze bezoekjes.
Natan Bukstien: Sagey – de vrijwilliger die hem bezoekt – is verhuist naar Tel Aviv, maar desondanks spreken ze elkaar over de telefoon. Tenminste drie keer per week. Sagey hoopt dat Natan de uitnodiging aan zal nemen om bij zijn ouders te eten op de shabbat. Hij heeft hem nog niet kunnen overtuigen, maar hij geeft nog niet op.
Dit is het nieuws uit Shderot.

Limor

A week of  very special projects
1 november 2012, Cheshwan 16, 5773

Beer Sheva:

Dear Amutat Lechaim!

Today, finely we fixed an Air condition for Roza (attached pic.)

Roza asked to call Daniel to thank him and say how she is amazed to realize that there are some good hearted people in this world. And add to Limor how skeptic she was at first, when Limor spoke about getting for her the Air condition. She have many thanks from the bottom of her heart to those that are involved with this and said " I thought that nothing can surprise me any more in this life but, I am very excited to find out that it can be " . She also wants to show us how pretty she was as a young women compare to a women of the age of 98(with a big smile) as she is today.

Limor:" I am honored to have the connection with you Amotat Lechaim, and the privilege to bring back the smile and happiness to those survivors that so long didn't have any attention from anybody".

As you heard, about the "cease fire" in the south of Israel while 30 ! Rackets were shot towards that area.
My weak have started on Sunday with the siren (red light) at 05.30 in the morning.. I thought that I have already got use to it, but understood that it is very hard to get use to such strong siren going up and down knowing that I have only 40 – 60 seconds to reach the protected area. I ran with all the students and couldn't stop thinking what is my old survivors are doing and how they ménage on such situation. When I came to my office (life must going on…) I called some of them to ask how they are? And all of them have the same answer; when they hear the siren they can't do anything because they wouldn't make the distance. So, they have to stay in their houses and pray to God that it wouldn't kill them… or, "After what we had passed, nothing can be frightening anymore"… but as I realize, they have physical symptoms and fatigue. We are very alert these days and more concern about them.

Limor

Continue:  A week of very special projects
7 november 2012,  Cheshwan 22, 5773

Shderot:
Eizik & Miriam – their health condition are getting worth and they can't go out and it is very frastrating for them. As you remember we fixed part of their roof , but there is another parts of the roof that need to be fixed.  The girls Hodya and Oriya come every week . Last week they met them out side of their house sitting on the bench near by and they decided to enjoy the fresh air wile meeting them.
Tili: She is better and telling excitedly to her friends about the "sweet girls" that coming to visit her. Shirel and Reout are visiting her and tell how the visits turned to be nicer then ever. The connection is stronger and more intimacy.
Maya: Sweet and full of hope and excitement. She is now days very busy in her health and a very painful treatment with her teeth. Hodeya and Hodeya visit her often and bring a lot of happiness in her life as she admit. She says that she is waiting for those two girls all week long and she turned to be optimist only because these visits.
Natan Bukshtien : His volunteer Sagey, left to Tel Aviv but they speak on the phone at least 3 times a week and Sagey hope that Natan will agree to join his family on their meal on Shabbat meal. He didn't convince him yet, but he is not going to give it up.

That’s the news in Shderot.

Limor

Het eerste rapport van oktober
22 oktober 2012, Cheshvan 6, 5773
 
Het zuiden :

Shderot:
De meisjes van Ulpana, bezoeken trouw de overlevenden. In de studieperiode doen ze dat elke week. De relaties zijn betrokken en erg warm. Aan beide zijden zijn ze gelukkig met de contacten.  In Mizpeh Ramon the start of the weekly visits are going to be very soon.

Beste Limor! Welkom terug van je speciale vakantie. We hebben je gemist!
 

Tzfat:
De bezoeken van de soldaten zullen starten zodra Daniel een orienterende bijeenkomst met hen heeft gehad.
 

Haifa:
Pnina draagt alle activiteiten in Haifa. Wanneer we telefoontjes krijgen van overlevenden, is zij degene die de vrijwilliger koppelt aan de de overlevende.  

Dank u wel voor uw bijdrage. Of dat nu betekdend of u zich inzet als vrijwilliger of dat u ons helpt met het dragen van de financiële lasten. U maakt het mogeijk dat we onze projecten kunnen uitvoeren.   

Met een hartelijke groet,
Rivka

The first report of  october
22 oktober 2012, Cheshvan 6, 5773

On the south :

Shderot:
The girls from the Ulpana, keep their visits and now when they are studying it is weekly and the connection is very warm and both
sides are happy for it. 

In Mizpeh Ramon the start of the weekly visits are going to be very soon.

Dear Limor! Welcome back from a special vacation. We missed you.
 

Tzfat:
The visits of the soldiers are going to start after Daniel's orientation meeting, will be with them.


Haifa:
Pnina is taking care of the activities there. And when we get calls from survivors she is the one that matching the volunteer to the
survivor that need our help.

Thank you for your support by  donating and volenteering.  It makes possible our project to be so useful!

Best regards.

Rivka

 

De start van een nieuw jaar
Elul 22, 5772,  9 september 2012

Uit Sderot en Mitzpe Ramon (Zuiden):
In Sderot starten we binnenkort met een nieuwe groep meisjes  om de overlevenden te bezoeken.
Ook in Mitzpe Ramon starten we met de adoptie van overlevenden en ook hierover zult u binnenkort onze verslagen kunnen lezen.

Limor

Rosh Hashana komt er binnenkort weer aan. Al onze geadopteerde overlevenden zullen een mooi kado krijgen voor deze feestdag. We zullen u van alle gebeurtenissen op de hoogte houden.

Met hartelijke groet,
Rivka


Starting a new year
Elul 22, 5772,  september 9, 2012

Shderot and Mitzpe Ramon (South):
In Sederot, a new group of girls are going to start very soon to visit the survivors. Also in Mitzpe Ramon we start to adopt survivors, and very soon you will be able to read our impressions from there.

Limor.
 
Rosh Hashana is coming very soon. All our adopted survivors will get a nice gift for the Holiday. Report from all the events, will give you the information.

Our best regards.

Rivka.

l

Groeten uit Shderot
20 mei 2012,  Ijar 28, 5772


Beste vrienden,
 
Vandaag hebben we het totale afwateringssysteem van het huis van Itzak en Miriam gerepareerd in Shderot. De oude buizen waren aftands, nieuwe buizen zijn geïnstalleerd. Ook een deel van het dak is gerepareerd. Itzak belde me enthousiast op om me te laten weten dat het werk klaar was en hij ons hiervoor hartelijk bedankte. Hier volgen enkele van zijn woorden: ‘Ik wil jullie  (Daniel en de stichting ‘L’Chaim, donoren en Limor) graag bedanken  voor de plezierige houding, voor de hulp en voor de warme zorg die we ervaren hebben. Ik ben zo enthousiast over het feit dat ik zulke goede mensen ken; ik heb geen woorden tot mijn beschikking om mijn dankbaarheid te uiten. Ik hoop dat we de komende winter niets meer te vrezen hebben van de kou of van de natte muren en plafonds. Heel veel dank, ook namens Miriam, van de bodem van ons hart’.
Dit waren de woorden en het enthousiasme van Itzik.  Ik wil u (met Itzik) zelf ook graag bedanken, want het was zo belangrijk om het probleem voor deze lieve mensen op te lossen.

Heel veel dank,
 
Limor


Greetings from Shderot
20 mei 2012, Ijar 28, 5772


Dear friends!

Today we fixed the whole system of the drain pipes at the house of Itzik and Miriam Melech in Shderot. The old ones were taken off and new ones were set there. Also part of the roof were fixed and Itzik called me very excited to let me know that the work was ended and to thank us.

Here are some of his words: "I want to thank Daniel and Amutat "Lechaim", the donors and Limor, for the pleasant attitude, for the help and for your warm care. I am so excited to know such good people I don't have enough words to express my gratitude. I hope that on the next winter we wouldn't have to worry from the electricity or the wet walls and the ceilings.

Many thanks from Miriam and me from the bottom of our hearts".

Those are his words and his excitement.

I want to thank you by myself because it was so important to solve for this dear people this problem.

Many thanks.

Limor

Rapport van deze week
13 mei 2012,  Iyar 21, 5772

Shderot:
De meisjes van de Midrash hebben een Mezuzah geplaatst in het huis van Maya en hebben haar meegenomen naar Ulpana naar de Holocaust Memorial Day. Ze heeft haar verhaal verteld als een overlevende. Tijdens het laatste bezoek heeft ze haar 82_jarige verjaardag gevierd. Ze is gelukkig met de bezoekjes.
Tili en het echtpaar Izik en Miriam zijn erg blij met de bezoekjes.

Dank jullie wel Hodaya, Oria, Shirel en Reut, voor jullie toewijding en goede intenties en ook Limor die ze begeleidt en bemoedigt.

Rivka

Reports from the last weeks
May 13, 2012,  Iyar 21, 5772

Shderot:
The girls from the Midrashia put Mezuza in Maya's house, and took her to the Ulpana on the Holocaust Memorial day and she told the girls about here experience as a survivor. On their last visit they had celebrated here 82 birthday, she is very happy with them.
Tili and the couple Izik & Miriam are very happy with the visits.

Thank you: Hodaya, Oria, Shirel and Reut, for your dedication and your good intentions and Limor who give them the support and encouragement.

Rivka

Horovitz Bork from Beer Sheva
7 mei 2012,  Ijar 15, 5772
 
Beste vrienden,

Horowitz Bork, overlevende uit Romenië, weduwnaar, vader van drie kinderen, leeft op een budget van 1.903 Nish. Van dit budget spendeert hij aan belastingen 1000 Nis. Medicatie kost hem 500 Nis. Het geld wat overblijft moet aan voeding besteedt worden. Hij verzameld electrische onderdelen uit het  huisvuil en probeert hier nog wat van te maken. Hij verkoopt deze items in de Bedoeïnemarkt in Beer Sheva. Zijn gezondheid is niet goed, hij heeft hartproblemen en een hoge bloeddruk. Het huis waarin hij leeft behoort aan zijn dochter toe en de situatie is shockerend (zoals Limor laat zien op de foto’s).  De motten zitten op de muren en het plafond. Het lijkt er op dat er al heel lang niet is schoongemaakt. Een gedeelte van de vloer is niet betegeld en van wat er betegeld is, zitten er ook nog gebroken tegels tussen.  De riolering is gebroken en de urine van zijn bovenburen, belanden op het toilet van Horowitz.

Deze man heeft een trauma en spreekt steeds over hetzelfde. Toen hij acht jaar oud was gooiden Duitse soldaten hem in een vreugdevuur, hij had vijf maanden nodig in een hospitaal om te herstellen en nog is het lidtekenweefsel zichtbaar over zijn lichaam.  

We dachten dat de autoriteiten ons zouden helpen met de zorg voor deze man, die in zulke slechte omstandigheden verkeerd. Maar nee, dat doen ze niet! Dus besloten we als L’ Chaim to life om zelf maar de hand aan de ploeg te slaan (geheel in de geest van L’ Chaim to life). Eerst zijn we begonnen met het schoonmaken van de plafonds en de vloeren. We hopen met uw hulp  meer te kunnen doen, maar dit hangt af van de support die we krijgen van onze vrienden en anderen die ons willen ondersteunen. Helpt u ons alstublieft om deze beste man te helpen. Hij is zelf niet echt in staat zijn huisje onder handen te nemen. Limor zal met vrijwilligers beginnen op woensdag met de muren en de vloeren. Er zal een professionele schoonmaakster komen op donderdag die het hele huis verder schoon zal maken voor de Shabbat begint.

Ieder bedrag dat u kunt bijdragen wordt gebruikt om deze man te helpen in een schoon huis te leven en de nodige reparaties te kunnen doen.
We wachten met spanning op uw respons.

Het werk aan het huis van Adit (ook wel Edit, op de pagina van Jeruzalem) is gisteren begonnen. We hopen klaar te zijn aan het eind van de week.

Hartelijke groet,

Daniel

Horovitz Bork from Beer Sheva
May 7, 2012,  Ijar 15, 5772

Dear friends !
 
Horowitz Bork, Survivor, came from Romania, widower, father of 3 (adult) children, living on the budget of 1,903 Nish. From this budget he spends on taxes 1000 Nis. for medication 500 Nis.  He says that only what left is for food. He collect from garbage points electric facilities and fabric and try to sell it in the Bedouin market in Beer Sheba .his health is not good, cardiology problems and high blood pressure. The house he is living, belong to his daughter and the situation there is shocking – as Limor can witnesses (you can see the pictures).There is moth on the walls and the ceilings.  It's  seems, as it wasn't cleaned for a very long time. part of the floor is not tiled and the rest is broken. The sewer system is broken and from the neighbors he gets drops of urine to his toilet.

He has a trauma and speaks about it again and again: when he was 8 years old, the German soldiers throw him to a bonfire and he had to be for 5 month in the hospital till he could get out and yet, the scars are seen all over his body.

We thought that the authorities will help and take care of his bad conditions. But, they are not! And we decided to start to do in the spirit of "Lechaim" and first of all to start cleaning the ceiling and the floor. We hope with your help to do and fix more, but it depends on you our friends and supporters. Please help us with this brave men that try but can very little to help for himself. Limor will start with volunteers on Wednesday to clean the walls and the floors. also a professional women will come on Thursday and will clean the house to prepare it for Shabbat.

Any amount will give us the ability to help him and at least to fix his house.

Waiting for your fast response.

At Adit's house, the work has start yesterday, hopefully to be finished at the end of the week.

Best regards!

_____________________

Daniel Braun
E_mail: daniel.braun@lechaimtolife.org
Phone: + 972 54 772 3510
Welcome to our website at: www.lechaimtolife.org

Nieuws van de afgelopen week
27 februari 2012, Adar 4, 5772

Beste vrienden,

 Een paar maanden geleden, vroeg de sociale werkster van Sederot om mijn hulp bij het adopteren van overlevenden die wonen in Shderot, ouderen die op hun oude dag ook nog eens regelmatig bestookt worden door raketten vanuit de Gazastrook. Het was niet eenvoudig om een goed team te vinden van vrijwilligers die hen konden adopteren. Mensen met liefde en verantwoordelijkheidsgevoel om mee te draaien in de stichting ‘L’Chaim’. Uiteindelijk vond ik samen met Limor een geweldige “Aulpana” (taalschool) voor meisjes uit de 9e en 10e graad, een contact wat waardevoller bleek te zijn dan we hadden gehoopt.

Mijn dag begon erg vroeg in de morgen met een bezoek aan Zichron bij de Negev. In Shderot ontmoette ik Limor, onze partner en de vertegenwoordiger van de H.S. Welzijnfonds in het zuiden. Ook ontmoette ik Eti – maatschappelijk werker van het welzijnswerk van Shderot, die ons de overlevenden aan kon wijzen die het het meest in aanmerking komen voor onmiddellijke hulp. Ik moet zeggen dat zelfs ik, die toch heel wat gewend is aan ontmoetingen met overlevenden, hier erg mee begaan was.

We ontmoetten Eizik en Miriam Melech, Erik is door de hel van de Shoa gegaan en nog heeft hij problemen. Hij heeft hoge schulden door problemen met zijn gezondheid en of het nog niet erg genoeg is, is hij gewond geraakt aan knie door één van de inslaande raketten in Shderot. Wat me nog het meest geraakt heeft was zijn behoefte om geliefd te worden en als mens behandeld te worden. Gedurende de oorlog kwamen er zoveel bezoekers naar Shderot van over heel de wereld en beloften vlogen door de lucht, maar werden niet waar gemaakt. Eizik heeft een gevaarlijk lek van het dak rechtstreeks naar een stoppenkast. Niemand heeft dit voor hem gerepareerd. Toen het bezoek aan Eizik en Miriam beëindigd was, heb ik twee dingen gedaan. Het ene was dat ik hem omhelst heb (van hart tot hart) en het andere was mijn belofte om het lek op het dak te repareren, zo snel als ik weet wat het gaat kosten.

Verder zijn we nog op bezoek geweest bij Natan, Tili, Miriam en Eduard en Mia. We voelden ons bevoorrecht om deze contacten te leggen met deze dappere Shoa_overlevenden, die ons dringend vragen ze niet alleen te laten. Onze aanwezigheid maakte dat er weer hoop en energie werd overgedragen op deze mensen.

Vervolgens gingen we naar de meisjes van de taalschool Hodia – Hun onderwijzer had ons uitgenodigd om onze visie luid en duidelijk te vertellen. U kunt zich voorstellen hoe enthousiast de meisjes werden. Ze leven in Sederot en we voelen dat ze met het project mee zullen groeien.
We verlieten de stad met blij en gelukkig dat we het project ook in Sederot kunnen starten. Met Poerim zullen ze hun eerste bezoek brengen aan de overlevenden.

Ik heb een verzoek aan U. Alstublieft! We hebben meer adopties nodig en meer giften om onze belofte gestand te doen om deze bijzondere mensen te helpen.

De allerbeste wensen aan jullie allemaal,

Daniël



Sederot

Izik en Miriam zijn overlevenden uit Roemenië, in hun zeventiger jaren, erg warm en charmerend. Hij was beneden aan het wachten om ons te verwelkomen. In zijn huis was Miriam bezig om kippesoep voor Shabbat te maken. Hij vertelde ons over zijn moeilijke kindertijd met vechtende ouders en een moeder die de hele tijd werd geslagen.Hij en al zijn broers renden van huis weg. Na in een werkkamp geweest te zijn, emigreerden ze naar Israël en kwamen in Sederot en voedden hun kinderen daar op. Een paar jaar geleden, tijdens zijn dagelijkse wandeling werd hij geraakt door een Kassam_raket en gewond in zijn maagstreek, aan zijn been en zijn korte termijn geheugen is sinds die tijd weg. Hij kan over zijn verleden vertellen, maar wat hij het laatst gegeten heeft kan hij zich niet meer herinneren. Ze vertelden ons over vochtigheid nabij de electra leidingen, die een geur van mufheid in hun huis geeft en helemaal niet veilig is. We vroegen hen om een offerte voor de kosten van reparatie op te vragen en hopelijk kunnen we hen zo snel mogelijk helpen.

Tili Grinberg – overlevende uit Roemenië, een weduwe met een liefdevolle en warme familie. Ze zit in een rolstoel en kan niet bewegen zonder hulp. We hoorden een paar verhalen over haar ervaringen in de oorlog. In haar huis zijn geen zonnecollectoren en de boiler gebruikt veel electra om warm water te maken en kan alleen 's morgens douchen. We besloten met de sociale ver zorger dat haar zoon een offerte voor de kosten van het bevestigen van zonnecollectoren op haar dak zal opvragen voor haar.

Natan Bookshtien – is een overlevende uit Roemenië, weduwnaar sinds 3 jaar. We ontmoetten hem in de dagrecreatie club voor senioren waar hij 3 keer per week heen gaat. De andere dagen is hij eenzaam opgesloten in zijn huis, alleen met zijn gedachten. Als hij in de straten wandelt voelt hij zich jaloers op de oude mensen die hun kleinkinderen bij zich hebben, want hij ziet zijn kinderen en kleinkinderen bijna niet. Hij hunkert naar bezoek om zich beter te voelen.

Miriam en Edoard, overlevenden uit Tunesië. Hij is ook gewond door een Kassam_raket en vanaf die tijd is zijn gezondheid erg slecht. Hij heeft botkanker, hartproblemen en loopt bijna niet en is bijna doof en weigert een gehoorapparaat. Miriam zorgt toegewijd voor hem maar bezwijkt onder de zorgen. Ze heeft ook staal in haar rug en is ook helemaal niet gezond.

Miriam en Edoard

Gaba Mia is een overlevende uit Rusland, een weduwe van in de tachtig, slim en vriendelijk met een open hart. In haar verleden deed ze aan theater, maar nu heeft ze geen geestkracht meer om dit te doen. Ze vertelde ons dat er soldaten waren die haar bezochten, maar dat was lang geleden en ze mist jonge en blije mensen om wat leven terug te brengen in haar bestaan.

Voor ons was het een geweldige dag en het leek wel of al deze overlevenden hulp nodig hebben en er niet om vragen, maar hun ogen spreken voor zich. De meisjes van de taalschool zullen hen veel brengen. Ze hebben veel potentieel. Ik hoop dat we allemaal succesvol zullen zijn.

Limor.

News of the last week
February 27, 2012, Adar  4, 5772

Dear friends!

Few months ago, the social department in Shderot asked our help and adoption for their survivors living in this city which were attacked for a long time by missiles. It wasn't easy to find a good team of volunteers who can adopt them with love and responsibility as we are used to in Amutat "lechaim". At last, Limor and me, found a wonderful "Aulpana" for girls in the 9th and 10th grade, who appeared to be more than we hoped.

My day has started very early in the morning going out from Zichron to the Negev . In Shderot I met Limor – our partner and the representative of the h.s. welfare funds in the south. Also I met Eti _ social worker from the welfare department of Shderot who found for us the most needy survivors that need our immediate help. I have to say that even me, who met so many survivors along the years, this meeting, with those people was very exciting.

We met Eizik &Miriam Melech, Eizik went through horror in the Shoah, and even now, he is going through many troubles with very high debt, problems in his health and as it is not enough, he was wounded in his knee by part of missiles on one of the attacks on Shderot.
What touched me the most was his longing for love and to be treated. At the war, so many visitors came to Shderot from all over the world and promises were flowing in the air, but never were put into action. At his house there is a dangerous leak of water going from the roof straight to the electricity box. Nobody did fix it for him. At the end of our visit I did two things: a big hug from heart to heart, giving him strength and hope, and second, I promised him to help in fixing the roof as soon as we will know the cost of these repairs.

We continued to Natan, Tili, Miriam & Eduard and Mia. We felt very privileged to start connection with these brave survivors whom are pleading not to leave them alone. We brought a lot of energy of hope and light to these people.

After that, we went to meet the girls from the Ulpana. Hodia – their teacher invited us to speak out laud our vision. You can imagine how excited the girls were. They live in Shderot and we feel that they will grow with this project.

We left the city with joy , happy to start the project in Shderot. At Purim, they will do the first visit to the survivors.

I have a request to you, Please! We need more adoptions and more donations in order to stand on our promise to help these wonderful people.

Best greeting to all of you.
Daniel
 
Shderot:
Izik and Miriam are survivors from Romania, in their 70 's. very warm and charming. He was waiting down stairs to welcome us. In his house Miriam was busy on preparing chicken soup for Shabbat. He told us about his hard childhood with fighting parents and a mother who was battered all the time. He and all his brothers ran away from the house. After being in a working camp they made Aliyah to Israel and came to Shderot and raised their kids there. Few years ago, on his daily walk, he was hit by a Kasam Missile and got injured in the belly, leg and his short memory. He can tell about his past but what he ate on his last meal – he can't remember. They told us about humidity near the power lines which is cause a smell of mustiness in their home and, it is not safe at all. We asked them to check the cost of repairing it and hopefully we would help them as soon as we can.
 
Tili Grinberg – survivor from Romania, a widow with a loving and warm family. She is in a wheelchair and can't move without help. We heard some stories about her experience in the war. In her house there are no solar collectors and the boiler use a lot of electricity to have hot water and she can make a shower only in the morning. We decided with the social worker that her son will check out the cost of fixing solar collectors for her.

Natan Bookshtien – is a survivor from Romania, widower for 3 years. We met him in the day club for seniors which he go 3 times a week. The rest of the days he is locked in his house very lonely only with his thoughts. When he walk in the streets he feel envy seeing old people that their grandees are with them and he don't see very often neither his children's and his grand's. He need desperately visits to feel better.
Miriam and Edoard , survivors from Tunis. He also injured from a Kasam missile and since then, his health is very bad. He have cancer in his bones, heart problems, he hardly walks and can't hear very well and refuse for a hearing aid. Miriam is dedicated on taking care of him but collapsing under the burden. She have platinum along her back and she isn't healthy at all.

Gaba Mia is a survivor from Russia a widow on her 80, charming and smart, with an open heart. On her past, she did big puppies for theater. These days she has no spirit to do it. She told us that on the past she had soldiers visiting her. But it happened long time ago and she misses young and happy people to bring back some light to her life.
For us it was an amazing day and it seems that all of these survivors need help and don't ask it loudly but their eyes, speaks for them. Those girls from the Ulpana, will bring much to them. They have great potential. I wish all of us good luck.

Limor

Daniel Braun
E_mail: daniel.braun@lechaimtolife.org
Phone: + 972 54 772 3510
Welcome to our website at: www.lechaimtolife.org

I am cold
15 januari 2012, Tevet 20, 5772

Tzfat

Gilen, Loren en Mony, soldaten van het Noordelijke commando, gingen op bezoek bij Benita Cohen. Ze was erg gelukkig hen te zien en vertelde hen over haar familie en de ervaringen die ze opgedaan heeft tijdens de Shoa. Toen ze kwamen om Chana Levy te bezoeken, sliep ze en besloten ze haar niet wakker te maken.
Avi en Dvora, beiden studenten van de Midrashia, gingen op bezoek bij Looeisa Alush. Ze keek televisie gedurende de dag en praatte over wat ze zag. Ze gaf ook een Turks recept mee. Ze houdt van wandelen en een mooie omgeving. Ze wachten op beter weer, zodat ze haar mee naar buiten kunnen nemen. De meisjes verzorgden haar nagels tijdens hun laatste bezoek en ze vond het heerlijk. Ze heeft geen goede fluitketel. L’Chaim gaat voor haar een nieuwe ketel kopen.
Shiri en Racheli gingen naar Ninet Kachlon. Ze is erg eenzaam en heeft Diabetes. Elke dag krijgt ze een injectie om haar lichaam te stabiliseren. Ze kan nauwelijks lopen en gebruikt een walker. Ze gaat niet naar buiten en heeft iemand die haar helpt met klusjes. Haar verwarming werkt niet en L’ Chaim gaat er voor zorgen dat ze een verwarming krijgt. Ze vertelde over haar leven. Het laatste bezoek eindigde met omhelzingen en kussen.

Beer Sheva
Beer Sheva: De jongens van de pre_Academi in Nitzana bezochten overlevenden in Beer Sheva. Dit is hun verslag.
Dor en Daniel bezochten Ben Tzion Alalush: ‘Zo als gewoonlijk ontmoette we een vitale en gelukkige man. Hij lachtte veel en om met hem te spreke: “Het is prettig en erg interessant”. We plannen meer tijd met hem door te brengen en hopen dan met hem te spreken over zijn ervaringen als Shoa_slachtoffer.
Arthur en Yahel kwamen bij Esther. “Voor Arthur was dit zijn eerste bezoek met haar en hij ontmoette een actieve vrouw met een lach op haar gezicht. Ze vertelde over haar familie. We verraste haar met een mooie plant voor in haar tuintje.
Menachem en Gil bezochten Yehosua. Hij is een man met een goede imborst. Hij houdt ervan om te lachen over zichzelf en over ons. We bestuderen hem veel. Hij vertelde over de laatste twee weken, we wisten van zijn verhalen over de kampen in Roemenië en de douche die hij moest nemen met zeep in zijn handen, die gemaakt was van overleden Joodse kampgenoten.... Soms kijken we tv met hem. Hij vindt ons prettig gezelschap en we respecteren hem enorm.

Limor

Tzfat :
Gili, Loren and Mony, the soldiers from the northern command went to visit Benita Chohen. She was very happy to see them and told them about her family and her experience in the Shoa. When they came to visit Chana Levy, she was sleeping and they decided not wake her.
Avia and Dvora they are students from the Midrashia, and they went to visit Looeisa Alush. She watch T.V. along the day, and speak about what she saw. also, she is giving Turkish recipes. She loves to walk and see sights. They wait for a better weather to take her out. The girls did manicure to her on their last visit and she loved it. She don't have a proper kettle. "Lechaim" is going to get for her a new one.
Shira and Racheli went to Ninet Kachlon. She is very lonely and have Diabetes. every day she have to get injection to stabilize her body. She hardly walk and use a walker. She is not going out and has a helper that comes and does things for her. Her heater is not working and "Lechaim" is going to get her a better heater. She tells them about her life and the last visit ended with hugs and kisses.

Beer Sheva
Beer Sheva:The boys from the pre Academy in Nitzana did their visits in Beer Sheva, and here are what they told us:
Dor and Daniel came to visit Ben Tzion Alalush: "As usual we met vital and happy man. He laughs a lot, and to speak with him _ it's a pleasure and very interesting. We have got more acquaintance with him. and hope on the next visit to speak about his experience on the Shoa.".
Arthur and Yahel came to visit Ester." For Arthur, it was his first meeting with her and he found a smiling and active women. She told us about her family. We surprised her with a flowerpot and planted it in her garden. She was so happy and called her neighbors to see the new plant".
Menachem and Gil have visited Yehosua: "He is a very good man. He likes to laugh
on himself or on us. We study from him a lot. He tells about what happened to him on the last two weeks and we know from his stories, about the camp he was kept in Romania and the shower he had to take using a soap which have done from the bodies of Jews… We sometimes watch T.V. with him, and he really like us and we respect him very much".

Limor.

Nieuws over onze bezoekjes en Chanoeka
22 december 2011, Kislev 26, 5772

Beer Sheva

In Beer Sheva hebben we de laatste week bezoekjes gebracht. Bij deze willen we graag twee verhalen met u delen:
Alex bezocht Menachem Gold – hij is een overlevende uit Tsjechoslawakije. Hij is 87 jaar oud en weduwnaar. Hij leeft in een bejaardenhuis. Op het moment van het bezoek tracteerde hij op cake en verzocht hen dringend om het op te eten. Hij vertelde over zijn familie. Zijn gevoel voor humor maakt het voeren van een discussie humoristisch.

Ben bezoekt Israel die erg rustig is en erg helder is in zijn gedachten. Hij woont in een bejaardenhuis en is rolstoelafhankelijk. Tijdens zijn eerste ontmoeting met Ben, vroeg hij hem of hij wist hoe oud hij was. Na wat pogingen dat te raden, vertelde hij dat hij 92 jaar oud is... In zijn enthousiasme hierover rolde de tranen over zijn wangen. Recent heeft hij een operatie moeten ondergaan aan zijn been. Toen Ben hem wilde opzoeken, was hij niet aanwezig. In plaats daarvan ontmoette hij Fanie uit Roemenië, zij is arts, maar haar hobby is zingen. Hij nam haar mee naar buiten en ze begon te zingen voor hem. Ze hadden een leuke tijd. Ons volgende bezoek zal zijn tijdens Chanoeka.

Beer Sheva and the students from Nitzana (south):

The visits in Beer Sheva were last week. Here is two stories from those visits:

Alex is visiting Menachem Gold – survivor who came from Czechoslovakia. He is 87 years old and a widower. He lives in a senior house. When they come to visit him he serve them a cake and pleads them to eat it. He tells about his family. His sense of humor makes our discussions a real fun.

Ben is visiting Israel which is very quiet and very clear in his mind. He lives in a Senior house and on a wheelchair. On his first meeting with Ben, he asked him to guess how old he is? After trying to say the right age he announced that he is 92 years old…he was so excited about this matter that he started to cry. Recently he had to go through an operation in his leg and when Ben came to meet him he wasn't there. But he met Fanie which came from Romania, and she was a medicine doctor, but her Hobby now is singing. And he took her outside the house and sang to him. He really had fun.

Next visit will be at Chanuka.

Operatie Grootmoeder
Door Daniel Na gar
1 november 2011, cheshvan 4, 5772

Het was geen eenvoudige dag. Het startte met opstaan om 07.30 uur en het nuttigen van het ontbijt en een maaltijd voor die dag. Kyshy, verzamelde ons en nam het programma door, dat bestond uit het renoveren van huisjes van overlevenden in Beer Sheva. We werden verdeeld in groepjes en ik werd samen met vier andere jongens ingezet om het huis van Tereza op te knappen. Tereza is een warme en liefhebbende vrouw. Vanaf het eerste moment kregen we de indruk dat ze een verbazingwekkende vrouw is. Eerst was ze een beetje bang voor ons en liet ze ons niet binnen. Haar buren overtuigde haar er van dat ze ons gerust binnen kon laten komen. Haar huis was in een hele slechte conditie. Ze had geen voorzieningen, noch electriciteit. Het enige lampje wat werkte, hing in de salon. Om te douchen maakte ze gebruik van kaarslicht. Ze vertelde ons als eerste over haar dochters en over haar kleinzoon, die was omgekomen in de tweede Libano_oorlog (overreden door een tank). We waren geroerd door haar verhaal en begonnen met het werk. Het eerst in de salon (nadat we  overlegd hadden waar we het eerst aan zouden beginnen). We schraapten het oude behang van de muren af en vulden de gaten met een spatel. Daarna verfden we de muren. Ze stopte niet met ons te zegenen en kuste onze handen en beloofden ons voor ons te bidden, ons te groeten, belovende dat G-d ons zal zegenen. Terwijl de verf droogde ging ik naar de tuin om die schoon te maken en mijn vrienden namen haar keuken onder handen. Toen we dat allemaal gedaan hadden hebben we gezamenlijk besloten dat we haar niet met maar één lampje in de salon achter konden laten en zochten de dichtstbijzijnde winkel op waar we vroegen om een bedrijf waar we aan electra_onderdelen konden komen. Daar aangekomen vertelden we de eigenaar van de winkel van de oude vrouw en kregen we alle onderdelen gratis mee van deze eigenaar (met een groot hart voor mensen als deze oude vrouw). We gingen snel terug naar de oude vrouw en zorgden voor licht in haar keukentje en douche. Ze was de gelukkigste vrouw in de wereld. Haar ogen stonden vol tranen en ook wij deden met haar mee...

Het was moeilijk haar alleen achter te laten, wetende dat ze alleen is. Wie zal er komen om haar te helpen na ons vertrek. Ze vertelde ons dat haar dochter haar alleen maar bezoekt als ze iets nodig heeft van haar. We moesten haar achter laten en terug gaan naar de plaats waar we verbleven in Beer Sheva.

Ik ervaar dat ik iets gedaan heb, vanuit het diepste van mijn hart. Ik voel een sterke vreugde sinds die tijd, door deze mensen te helpen die een dergelijke klus zelf niet kunnen doen en onze hulp nodig hebben. Haar lachende gezicht was genoeg voor mij. Haar groeten en haar kussen, maakte dat ik me gechoqueerd voelde en in tranen was.

Savta (grandma) operation
By Daniel Na gar
1 november 2011, Cheshvan 4, 5772

I went through not a simple day. It has started by getting up at 07.30 and prepared for myself food for the whole day. Kyshy, assembled us and went through the program which is to do renovate houses in Beer Sheva for survivors. We were pided for groups and I was part of another 4 boys. We reached the home of Tereza, who is a warm and loving woman. From the first sight we had the impression of amazing women. At first, she was afraid from us and didn't let us in. Her neighbor, convinced her to let us in …

Her house seemed in a very bad condition. She didn't have any arrangements of electricity. Only in her little Salon she had one light bulb. In the shower stall, she used a candle for taking a shower. At first , she told us about daughters and about her grandson which were killed in the Lebanon second war (running over by a Tank). we were so moved by her story and start to work. first, in the Salon, after consulting what the most important area. We peeled away the walls , pilling the holes with a spatula. After that, we were painting the walls. She didn't stop to bless us and kissing our hands promising to pray for us and to greet us, promising, that "G-d will blesses us".. While the color got dry, I went to clean her neglected little garden and my friends continued on working on the kitchen. When we finished all of that we said to ourselves that we can't leave her with one bulb of light and went to the nearest store and asked for the nearer place for electricity. When we reached the place and told her story, the good hearted owner gave us all we need for free and we rushed back to her and fixed the light in her shower and the kitchen. She was the happiest women in the world. Her eyes were full of tears and we were too…

It was very hard to leave her knowing that she is all by herself. Who will come and help her after our departure? She told us that her daughter is coming to "visit" her only when she needs something from her. We had to leave her and go to the place we are staing in Beer Sheva.

I feel that I did something from the bottom of my heart, I feel strongly happy then ever, by helping such  people that can't do it by themselves, and can use our help. When we left, her big smile was enough for me. Her greetings and her kissing made me to feel chocked with tears.