L'Chaim-to-life

2 oktober 2014, Tishrei 8, 5775

Beste vrienden!

We hebben Rosh Hashanah gevierd waarin we onszelf geëxamineerd hebben op onze eigen daden en we komen dichterbij het vasten van Yom Kippoer. In deze brief volgen meer van onze dagelijkse acties, die meer gedachten en begrip toelichten over de periode waarin we nu aangeland zijn. Ik wil graag beginnen met een algemeen verhaal en van daar naar de meer specifieke onderwerpen gaan.

Algemeen nieuws: We hebben waarschijnlijk allemaal gehoord van de speech van Abu Mazen in de U.N. en zoals gewoonlijk stond het bol van leugens, beschuldigingen en ging het eigenlijk helemaal nergens over. Helaas was ook Bibi Netanyhu niet een man met een boodschap en een duidelijke visie. Het is een verloren strijd die in de verkeerde richting gaat. Deze beelden leiden nergens toe en bestaat alleen uit hypocriete woorden. Het zou beter begrepen moeten worden dat wat er verteld is, niet in de VN plaats vindt, maar veel verder weg in de harten van de mensen. De cultuur van de leugen, waarin we leven, is het resultaat van een spiritueel verstoorde educatie. Dat is niet alleen het probleem van vandaag, maar beslaat de laatste eeuwen en is misschien al veel langer zo.

In deze tijd leven we aan het begin van een periode waarin alles tot een chaos vervalt, de wereld zal er nooit meer hetzelfde uitzien. Het kapitalisme en de technische ontwikkelingen in de wereld hebben de prioriteiten van het menselijk ras vervormd. Het menselijke hart, de menselijke ziel en de ontwikkeling daarvan, worden (of zijn ?) vergeten. In plaats daarvan hebben we de technologie van een (door internet bepaalde) economie ontwikkeld, dat geen rechtvaardigheid, genade of menselijkheid kent en het is de bepalende (leidende) factor geworden in de wereld. Alles is verworden tot een kwestie van winst of verlies.
De onderwijsinstellingen ontwikkelen, vanaf al zeer jonge leeftijd, sorteermachines, die de menselijkheid (van wat de mens van nature eigen is) wegneemt en het menselijk brein zo hersenspoelt, dat er weinig linken meer overblijven naar echte menselijkheid. Het is een kwestie van productie geworden. Het principe werkt bij de politici, directies van bedrijven en hun werknemers; ze zijn zo opgeleid dat ze alleen maar kijken of hun (potentiële) klanten hen alleen maar (wrede en koude) winst op kunnen leveren. Het is zo gevaarlijk omdat het zelfs goede mensen geforceerd in de val laat lopen: "De cultuurslaven van de mode en het systeem".

Deze situatie sluit heel langzaam het hart toe; het kompas van het geweten, en draagt ons naar de donkerste wervelingen die we ons maar voor kunnen stellen. Deze situatie mijn vrienden zal beëindigd worden! De leugen zal gezien en het menselijke ras en het menselijke ras (met haar specifieke menselijke kenmerken) zal worden verwaarloosd "Wanneer er geen visie is - zal de natie vergaan..."

Dit is mijn kans om de essentie van ons project aan u te laten zien. We zien onszelf niet als "weer een philanthropische organisatie", we proberen een boodschap door te geven waarin we de vruchten willen laten vertellen wat de boodschap is: meer werk van het hart, meer menselijke connectie, van oog tot oog en van hart tot hart, waarin we gevoelig willen zijn voor de noden van anderen, en de erkenning van de spiritule behoefte van de kroon van de schepping – de mens.

Al tien jaar lang, dring ik aan op de warmste contacten, telefonisch, of middels hart tot hart ontmoetingen met andere actieve mensen. Emailberichten zijn alleen maar een tweede keus, waar je geen andere mogelijkheden hebt om u het karakter en de schoonheid van ons project te laten zien. In L'Chaim to life is de eerste voorwaarde dat al onze studenten, begeleiders en Rabbies, verheven ideeën omzetten naar acties die we handen en voeten kunnen geven in ons werk. De eis is dat ze dat met hun hele hart doen, nadenkend over wat ze doen en met aandacht voor de kleine details die gevoelens van hoge kwaliteitswaarden (ed. ten aanzien van zichzelf) in de harten van onze overlevenden teweeg brengt. Deze manier van werken brengt jong en oud tot een dieper bewustzijn en stopt de race van het leven; het geeft ons eigen hart een kans om zich voor anderen te openen en zichzelf weg te geven. Dit spirituele en educatieve project is gebaseerd op de inzettingen (mitsvot) van G-D, en worden nog eens versterkt door wat door de profeten in de Bijbel verklaard wordt. U kunt zien hoe belangrijk dit is in deze tijd. De kwantiteit is niet belangrijk, maar de kwaliteit! En inderdaad, we groeien in de juiste verhouding.

Hier gaat het om: voor de mensen met de aard van de ziel (die deze woorden begrijpen) vinden we de "gouden regel", tussen de waanzin van onze dagelijkse bezigheden, "wat we moeten doen om deze kleine, maar zeer belangrijke, stappen te begrijpen (om ze uit te voeren !)". Onze blik ten aanzien van onze medemens te openen (buiten onze normale dagelijkse werkzaamheden om) en ons in te spannen. Om te zien dat de echte remedie om G-Ds' onvoorwaardelijke liefde en vriendelijkheid uit te stralen is: liefdadigheid omgezet in praktische realiteit. Zelfs al gaat het alleen maar om onze buren en vrienden. Elke keer, ons hart te openen, niet van een hoge en machtige plaats, of vanuit een houding die bedreigend overkomt, of juist tegenovergesteld (de houding van een slachtoffer) : maar om mensen te verheffen, te versterken en aan te moedigen, door hun hoofd op te heffen, hoog boven hun omstandigheden. Wij, van stichting Lechaim, zullen doorgaan met onze activiteiten en u graag hiervan blijven vertellen.

Aan al onze vrienden in de wereld en hier in Israel, met een Joodse identiteit en een niet-Joodse identiteit, u die Israel van harte lief heeft, dank u wel wel van de bodem van mijn hart, voor alle materiele en spirituele support in ons mooie project.

Gmar Chtima Tova (moge uw naam ingeschreven staan in het boek des levens), voor al mijn Joodse vrienden.

Daniel

Haifa:

Beste vrienden,

We zijn zojuist terug van een speciaal bezoek aan onze Holocaust-helden en het was net zo significant als tijdens de vorige bezoekjes. De helden waren zo gelukkig om onze studenten te zien en deden er alles aan om ze zichzelf thuis te laten voelen, door ze een stoel en warme drankjes aan te bieden. Hoewel het hen zoveel moeite kostte om de jongelui te voorzien van een mok, water te koken, koffie en thee te zetten de koffie en de thee met suiker en melk te serveren, leek het ze goed te doen, om een waardige gastvrouw of heer te zijn.

Het kwam op ons als "zeer betekenisvol"over toen we ons realiseerden hoeveel deze bezoeken betekend moeten hebben voor deze overlevenden, speciaal in deze week, waarin we het Nieuwe jaar ingegaan zijn. Een viering die we normaal gesproken met familie en vrienden samen vieren. De studenten waren er blij mee dat ze er voor hen hadden kunnen zijn, om hun vriendschap te delen met hen.

Eén van de helden, Shalom (een gewese U.S.S.R. Boxkampioen) was zo geestdriftig in het verlenen van zijn gastvrijheid dat hij de studenten een training gaf aan het strand, in voorbereiding op hun militaire training volgend jaar. Hij liet ze een een paar stompende bewegingen zien en ook liet hij zien wat de juiste manier is om je spieren te trainen. Het was al kijkend zo ontroerend om een klein beetje terug te kunnen zien wie Shalom ooit geweest moet zijn toen hij een kampioen was; hoe hij de jongens leerde hoe ze moesten boxen en zo zichzelf konden verdedigen. Hij vermaakte zichzelf enorm en liet geen kans onbenut om voorbijgangers te vertellen "dat hij jonge Amerikaanse immigranten trainde en voorbereidde op de diensttijd in de IDF. Zijn gezicht straalde gewoon.

Bijgevoegd: Enkele foto's van Shalom met de jongens op het strand.

Moge u alle worden gezegend met een zoet nieuwjaar, vol van geluk, vrede en gezondheid, en moge het zo zijn dat u kunt blijven deelnemen aan zo'n speciaal levensveranderend programma.

Shanna Tova!!!

Rabbi Asher

Shalom!

De jongens arriveerden in de middag.
Tova was zo blij ze te ontmoeten. Ze charmeerdern hen en bleef verbazingwekkende verhalen vertellen. Voor haar was het bezoek te kort.
Yakov was een gelukkige gastheer en liet de jongens niet gaan, tot ze zijn thee gedronken en zijn koekjes opgegeten hadden.
Shalom, was was erg energiek deze keer, en nam de jongens mee naar de zee en Elia's grot. Hij had het al (bij vertrek) over een volgend bezoek.

De bezoekjes, waren erg betekenisvol, voornamelijk kwam dit door de hoogtijdagen. Het brengt veel gevoelens van eenzaamheid en verdriet met zich mee. Deze bezoekjes worden ervaren als een grote opluchting voor de overlevenden.

Mijn hartelijke groeten en Chatima tova!

Riki

Shderot:
Gisteren heb ik de volgende overlevenden bezocht in Shderot:

Benyamin, en hij was in een hele goede bui. Zijn apartement is schoon en opgeruimd, nadat een lokale dame zich nu bezighoudt met zijn belangen. Vrijwilligers hebben zijn huis netjes geverfd en desondanks dat hij nu wacht op een appartement waar hij met zijn zere benen beter kan wonen, heeft hij het toch naar zijn zin.

Maya, is geweldig! Ze heeft me verteld hoe ze is omgegaan met de situatie van het conflict met Gaza. Ze is bezig geweest om voor anderen te zorgen. Ze is van schuilkelder naar schuilkelder gegaan, om poppen te maken met de kinderen (bekijkt u ook de foto van Maya met de handpop Shderotnik!!!). Kinderen die niets te doen hadden. Ze heeft gebeden voor de soldaten. Ze heeft geen goede gezondheid, maar ze is optimistisch en ze staat positief in het leven. Edo, is haar vrijwilliger en ze is erg gelukkig met zijn regelmatige bezoekjes.

Maya met haar prachtige handgemaakte "Shderotnik"!

Ytzchak

Izik & Miriam: leven vier hoog op een flat en het is moeilijk voor ze om naar buiten te gaan. Zoals u zich wellicht herinnert is Izik gewond geraakt door een stuk van een Kasamraket en hierdoor is zijn been in een hele slechte conditie. Miriams' hart is ziek en gedeeltelijk verlamd. Ze hebben geen recht op een staatsappartement en het het probleem is moeilijk op te lossen. Hun economische situatie is niet goed en dat maakt het leven moeilijker. Ze zijn moe van de strijd en de bezoekjes en de hulp die ze krijgt, helpt hen om vol te houden. Dat is mijn nieuws wat ik te melden heb.

Gmar Chatima Tova, van mij en de overlevenden,

Efrat

Kibbutz Ginosar:
Deze keer kenden de studenten en de overlevenden elkaar al een beetje beter, zo snel als de bus arriveerde gingen ze, twee aan twee naar hun overlevende toe. Ze startte hun bezoek in hun kleine huisjes.
Vier andere studenten, kwamen met ons mee om ook ingezet te gaan worden in L'Chaim to life. Ze zullen bezoeken gaan afleggen in Kibutz Deganja (ten zuiden van de Kineret). Tot die tijd zullen ze bij ons in de praktijk ervaren hoe belangrijk deze bezoekjes zijn.

Eliram met zijn vrouw, de studenten en de hond

Een paar reacties van de studenten:
Shoam: Avi was geweldig! We namen hem mee in zijn rolstoel, naar Igal Alon House and talked about Rosh HaShana..
Maya: Avraham was super! Hij had zoveel te vertellen en we zijn er zo blij mee dat we dit komende jaar tijd met hem door mogen brengen.
Ariella: Izik was geweldig! Sara kwam terug uit het ziekenhuis, maar moest terug voor een check up. We hopen allemaal dat ze zal herstellen van haar stroke.

Yaniv: Zelma hield van het bezoek! Haar tuin ziet er goed uit, maar haar rozen waren dood gegaan, vanwege de zorg voor haar man Jozef. Zijn gezondheid is niet goed.

Om Zelma en Yosef te helpen wordt door één van de studenten een schaar ter hand genomen om de tuin even bij te werken.

Timik

Pardes Chana:

Gisteren kwam de groep van Rabbi Shachar (de groep van Neve Michael met Or) in plaats van Zvia, en ondergetekende, samen om bezoekjes af te leggen en de overlevenden te groeten met Gmar Chatima Tova!

Rabbi Shachar bracht groenten en fruit mee en deze werden in dankbaarheid aanvaard.
Chaya, voelt zich niet goed en is gewicht verloren. Ze is moe van het strijden en dat verzwakt haar lichaam. Ik heb haar een microwave oven gebracht die in haar keuken noodzakelijk is. Ze was er zo dankbaar voor. Het maakte haar gelukkig. We groette haar en gingen vervolgens naar Benyamin, wiens tuin nodig bijgehouden moet worden. De jongens aarzelden niet en begonnen meteen met de klus en gaven de planten water. Benyamin was daar erg blij mee.

De tuin van Benyamin

Rachmil liet ons zijn nieuwe pottenbakkerij zien (zie de foto's) door hemzelf gemaakt in het ouderenhuis. De jongens hoorde dat zijn televisie het niet deed en één van hen repareerde zijn televisie meteen. Hij zong ook meteen een lied, waarna we hem groette en naar Aliza gingen, die haar hand gebroken had na een val.
Ook enkele van haar borstbeenderen waren gebroken. Ze heeft veel pijn en voelt zich oncomfortabel onder de situatie. Ondanks dat opende ze haar hart en vertelde ze ons één van haar interessante verhalen. Nadat we haar allemaal gedag gezegd hadden, gingen we voor een kort bezoek naar Zipora and het echtpaar Boaron.

Rachmil kreeg bezoek van zowel de jongens als van Or en Hodaya

Ik kan u vertellen dat de jongens van deze groep erg enthousiast waren. Ze stelde vragen, ze ondernemen dingen en maken de bezoeken erg levendig (we voelen ons gelukkig met hen).

Ik wens u allen, onze dierbare vrienden en het team van van L'Chaim: Gmar Chatima Tova en dank u hartelijk voor uw niet aflatende zorg voor onze overlevenden.

Rivka (uw nederige "schrijfster")

De laatste dagen van dit jaar

Beste vrienden,

Nog een groet voor de grote feestdag en de bezoeken die nog plaatsvinden voor Rosh Hashanna.

Gedurende de afgelopen dagen hebben Timek en ik kibboets Dafna in het verre noorden bezocht en ontmoetten daar een prachtige vrouw, die de directeur van Sociaal Welzijn in de kibboets bleek te zijn. We hebben ontdekt dat er hier heel oude overlevenden van 100 jaar of ouder leven, die sociaal contact nodig hebben met jongeren. Ruth drukte haar enthousiasme uit voor ons project, wat gebaseerd is op een onderlinge verbondenheid van harten van de oude en jonge generaties. De studenten van Maayan Baruch gaan hier vier overlevenden daar adopteren en zullen tevens doorgaan met de bezoeken in Kirjat Shmona.

Ruth

In kibboets Dgania Alef ontmoetten we andere goede mensen: Miraleh en Ruar, de sociale werkers aldaar en zij zullen ons naar de eenzame en behoeftige overlevenden begeleiden. De studenten van Meitzar zullen Dgania gaan bezoeken. We zullen hier een begin mee maken na de feestdagen.

We zijn in het tiende jaar van ons project en kunnen de prachtige vruchten zien als resultaat van onze investeringen en doorzettingsvermogen om de initiële visie te halen: het menselijke contact versterken van hart tot hart tussen de oude en jonge generaties. De visie is gebaseerd op de profetie van Maleachi, die werd voorzegd in de Naam van G'd als Elia gaat komen: "Hij zal de ouders verzoenen met de kinderen en de kinderen met hun ouders"...

Het project laat de eerste-klas waardes zien die versterkt moeten worden, hoofdzakelijk omdat als de overheids-systemen en sociale departementen falen (die verondersteld worden de achtergestelde inwoners te helpen die hun hulp nodig hebben) dreigen te verdrinken in de zee van burocratie en de hulp zo onbereikbaar voelt voor de betrokken ouderen. De wereld zinkt naar de staat waarin de zwakkeren in de samenleving voelen dat er niemand is waaraan ze om hulp kunnen vragen. Deze generatie raakt meer en meer verslaafd aan electronica en de menselijke kant raakt verloren in de donkerte van technologie, die op een angstige manier ontbonden is van menselijk contact.

De vrucht waarvan ik spreek in stichting L'ChaimToLife toont de noodzaak van 'plezierige menselijke ontmoetingen en aanmoediging om harten van de ouderen (die de Shoa doorstaan hebben) te versterken en te verlichten. We constateren een geweldige voldoening die zichtbaar wordt in het leven van zowel de ouderen als in de levens van de jongeren. We horen en zien hoe hun levens veranderd zijn en gevuld worden met prachtige menselijke kwaliteiten.
Niet zelden hoor ik het verlangen van de jongeren naar iets diepers, omdat onze ziel weet en voelt wat de noodzaak van dit moment is: de harten te openen; een goede communicatie te hebben; de liefde in het leven, als essentie van ons bestaan op aarde, toe te laten nemen.

Mijn visie op stichting L'ChaimToLife is dat het functioneert als een eiland van geestelijk evenwicht, als licht in de duisternis. Een licht dat we moeten versterken. We groeien op de juiste manier en vragen u om ons te blijven ondersteunen om in staat te zijn meer overlevenden te kunnen adopteren uit het noorden en zuiden?

Uiteindelijk geloven we dat wat we doen is helpen om de redding dichterbij te brengen. In zulke donkere tijden is het een vereiste ons niet over te geven aan het donker, op te geven, of te wanhopen. In plaats daarvan moeten we juist de activiteiten van licht en genade vermeerderen, die blijdschap en een enorme voldoening geven.

Een welgemeende groet en dank aan al onze dierbare vrienden in Israël en de wereld.
Ik wens dat dit jaar zoet en creatief zal zijn.

Daniel

Beersheba:
Vandaag (maandag) bezocht ik Olga. Ze was ziek, maar accepteerde me met een heel goed gemoed. Ze heeft twee vrijwilligers. Sofy heeft haar megenomen naar haar dokter en ze was er haar heel dankbaar voor. Sofy leert haar ook op een computer te werken waarvoor ze een donatie heeft gehad. De andere vrijwilliger Eliram leert haar Hebreeuws en zij leert hem Russisch en hij neemt haar mee naar concerten of koopt wat ze nodig heeft. Ze bereidde voor mij een presentatie voor over haar stad en toonde me foto's van haar familie. Rosh hashanna is de dag waarop haar man is overleden en voor haar is het dus een herinneringsdag. Ze is pas een jaar geleden verhuisd naar Beersheba, en in haar oude woonplaats gaf niemand haar enige aandacht als overlevende. Ik bracht bloemen voor haar mee en ze was er heel blij mee en bedankte me voor de zorg en de warmte die ze van ons krijgt.

Links ziet u Efrat en rechts Olga.

Otto kwam twee weken geleden uit het ziekenhuis en kan de trappen van zijn huis op de tweede verdieping nog niet op. Zijn dochter heeft hem in huis opgenomen en dat is voor geen van beiden gemakkellijk. Hij heeft economisch hulp nodig en met zijn gezondheid. Hij waardeert onze hulp en wenst ons het allerbeste.

Yosef had veel goed nieuws. Hij vertelde me over zijn bezoek aan zijn zoon die autistisch is en dat vulde zijn ziel. Ook kon hij meedoen aan een evenement met nieuwjaar met andere overlevenden en hij speelde op zijn orgel en voelde zich de ster van de avond (Als een blinde speelt hij alleen wat hij hoort). Hij verkiest met mensen buiten te zijn en zich niet alleen te voelen in zijn kleine huis (zijn vrouw is nog maar pas vier maanden geleden overleden). Hij heeft een student medicijnen als vrijwilliger

Efrat

Nieuws uit het Noorden:

Beste vrienden

Hartelijke groeten aan alle donoren in het buitenland, van onze shoa overlevenden in Katzrin en Rosh Pina: Jafin, Shlomo, Shaul, Ela, Genja, Etja, Tsila en Leonid, Talja, Israël en Blanka.

Ik heb hen gisteren allemaal bezocht en bracht hen de beste wensen over van L'Chaim To Life. Iedereen ontving een mooie gift voor Rosh Hashanna. Ze waren alllemaal heel erg blij met mijn bezoek. Onze mensen kunnen haast niet wachten tot de studenten op 6 oktober hun eerste bezoek brengen.

Het moeilijke nieuws is dat Itzchak overleden is eergisteravond. Hij bracht twee maanden door in het ziekenhuis en zijn dochter vertelde me dat zijn lijden voorbij was.

Itzchak

De studenten kwamen weer in Ginosar, en nu na de introductie van vorige week, startten zij hen te thuis te bezoeken. Je kon de grote vreugde in de foto's zien die bijgevoegd zijn. En weer konden we grote blijheid brengen in de harten van deze waardevolle mensen!

Avi

Ik zal binnenkort onze activiteiten uitbreiden in het noorden van Israël. Daniël en ik hebben kibboetsen Deganja en Dafna bezocht. In deze kibboetsen zijn eenzame shoa overlevenden. We hebben heel betrouwbare sociale werkers daar die de visie delen van L'ChaimToLife. Ze zullen ons helpen de bezoeken van de studenten daar te coördineren. U zult er meer over horen in de latere rapporten.

Pinchas in Tiberias worstelt de laatste maanden met zijn gezondheid. Hij lag een paar keer in het ziekenhuis. Vandaag zal ik hem in het ziekenhuis bezoeken. Hij is zo dankbaar voor onze vriendschap.

Ik wens u allen een heel blij en vredevol nieuwjaar.

Timek

De feestdagen van (de maand) Tishri Rosh Hashanah:

Beste vrienden!

In deze dagen bereiden we onszelf voor op de heilige dag Rosh Hashanna, de eerste dag van Tishri. Rosh Hashanna symboliseert voor
ons als Joodse natie een bijzonder heilige dag. Het is de kop van het begin van een nieuwe start (Rosh = Hoofd). Het is een dag dat we het oude wegdoen en vragen om ons te vernieuwen, om een beter mens te worden en betere dingen te doen.
Het is een heilige dag omdat, volgens ons geloof, het een Dag van Oordeel is, waarin de Almachtige ons oordeelt en dat zal het hele jaar beïnvloeden, met zegen of vloek, overvloed of armoede, licht of duisternis... en het hangt af van ons!!!

Het is een prachtige dag en we moeten bij elkaar komen en heel precies kijken naar alles wat we tot nu toe gedaan hebben door zelfonderzoek en vandaar uit alle middelen gebruiken om op een betere manier te handelen.

Als het een dag van oordeel is, waarom vieren we dan deze feestdag met goede maaltijden, met appel en honing en veel vreugde en hoop?

We geloven dat de Schepper ons wil zegenen en het allerbeste brengen in onze levens, omdat Hij ons liefheeft, een echte ware en eeuwige liefde, en wij, als zijn zonen en dochters moeten boven de rommel van het leven uitstijgen en de vonk vinden die in ons ingebouwd is. Proberen om een nieuwe band en begrip van Zijn wil voor ons te krijgen.

Het leven is inderdaad een reis en kent veel strijd. De noodzaak om te strijden met onze bedoelingen, onze fouten, resulterend in de wil om te repareren en een echte verandering mee te maken. Het is opnieuw een prachtige herinnering: Hij verwacht geen perfecte resultaten van ons, maar verwacht wel van ons dat we ons zo goed mogelijk hiervoor inzetten en proberen om zelfs struikelen te voorkomen, zonder op te geven, steeds weer opnieuw om te proberen een steeds beter (edit. : kwalitatief positiever) leven te leiden.

Een persoon die echt is, kent zijn grenzen en is zich bewust van zijn limieten, maar probeert met heel zijn hart om zichzelf te corrigeren en de relaties te repareren vanwege zijn liefde voor G'd. Dit is de reden dat de dag Rosh Hashannah zo heilig is, en we smeken met angst en beven om vergeving, onze wegen te stabiliseren en de Koning der Koningen te kronen: de Almachtige! Om echte nederigheid voor de Gever te krijgen, die boven onze hoofden is en ons kracht geeft om te slagen. We weten dat alles afhangt van deze dag - een dag om
onze tong in toom te houden, ons verantwoordelijk te gedragen, om rekenschap af te leggen van wat we doen. Tezelfdertijd, met een grote vreugde, weten we, dat door meer volmaakt te zijn, onze HEER weet hoeveel meer we zullen krijgen, alleen
al door meer puur, schoner en meer open te zijn.

Het nauwe mondstuk van de Shofar laat vanuit haar smalle doorgang, zonder woorden, een waarachtige roep horen naar de Almachtige: "Hoor onze roep!" Dit is de reden waarom de Shofar heel smal is aan één einde en breder wordt. Vanuit de nauwe plaatsen uit ons binnenste roepen we naar de Schepper, roepen we opnieuw en opnieuw en verlangen we in ons binnenste naar ruimte voor G'd! Halleluja!

Na Rosh Hashanna zijn ons nog 10 dagen in ons voordeel gegeven tot aan Yom Kippoer. Er wordt ons nog een kans gegeven om Zijn handtekening te winnen. Deze dagen kunnen ons de kans geven om verder te stijgen en op Yom Kippoer worden we opgetekend in het boek des levens. Dit is mijn kleine uitleg waarom het zo belangrijk is om appel met honing te eten. Om het jaar en zijn wetten (mitswot) zoet van smaak te maken en om dan de beste maaltijd te eten. Dit is de reden waarom we in "L'ChaimToLife" zo'n belang hieraan hechten en met de nieuwe studenten kado's brengen op deze feestdag aan onze overlevenden.

Dit is een positieve actie die we kunnen doen dank zij u, onze donoren uit de wereld en ons land. Dank u voor uw goede hart en uw warme zegeningen.

Shana Tova,

Daniel

Beersheba:

Vandaag (maandag) ging ik op bezoek bij Roza en bracht haar de cheque die u mij gaf. Ze bedankte me en de donoren voor de leuke
cheque die haar goed helpen. Ze wordt met Sukkot 100 jaar. Ze wordt bezocht door een vrijwilliger. Ik heb een foto van ons beiden bijgevoegd. Twee vrouwen helpen haar. Haar enige zoon ondersteunt haar, maar het is moeilijk voor hem om te helpen bij alles wat ze nodig heeft. Zou u geloven dat ze 100 jaar wordt???

Rosa en Efrat

Rozelia was zo blij om de cheque te krijgen en mijn bezoek. Ze is heel eenzaam en haar band met haar dochter is niet erg sterk, hoewel ze beiden in Beersheba wonen. U kunt haar op de foto zien. Ik hoop voor haar een vrijwilliger te vinden, die haar eenzaamheid kan verbreken.

Rozelia

Chedva voelde zich vandaag niet zo goed, maar bedankte me van harte voor mijn bezoek. Zij is ook erg eenzaam en heeft aandacht nodig.

Chevda

Izik en Miriam uit Sderot sprak ik over de telefoon en ze zeiden hoeveel de cheque hen zal helpen. Ze zijn ook blij dat we ze niet vergeten en groeten stichting L'ChaimToLife en de donoren en wensen ons allen een goed jaar en het allerbeste.

Mijn zegen voor stichting L'ChaimToLife voor het mogelijk maken van de hulp aan deze overlevenden.

Efrat

Nieuws uit het Noorden:

Kibboets Ginosar:

Maandagmiddag om 4 uur kwamen zestien nieuwe tieners uit Mechina Meitzar per bus om ons dit jaar te helpden in het "L'ChaimToLife"project in kibboets Ginosar, waar acht Shoa overlevenden op hen wachtten. Twee maanden zonder de studenten was erg moeilijk voor hen. Dit is het vijfde jaar dat we komen en hen verfrissen met deze enthousiaste jeugdgroep.

We verzamelen rond Avi en luisteren naar zijn introductie. Zijn gezicht licht op als hij de groep ontmoet. Hij is zo blij dat hij iedere week twee uur kwaliteitstijd met deze jongeren mag doorbrengen.

Eli-Ram. Wat een blijdschap. Zodra alle 16 studenten zitten in zijn kleine kamertje zegt hij tegen hen hoe belangrijk zij voor hem zijn en hem leven geven.

Eli-Ram

En dan Moishe en Avraham en Izik, iedere keer hetzelfde verhaal. De studenten zijn al enthousiast en vol. Het is verbazingwekkend te zien hoe dit project beide groepen in vuur en vlam zet: jonge en oude harten. We verliezen niet één minuut van onze kwaliteitstijd. De shoa overlevenden openen hun harten voor de studenten, alsof ze elkaar al jaren kenden. Dit is echt zo'n mooie ervaring.

Avraham

Ik hoop dat we u, onze supporters, een beetje van deze "hemel op aarde" kunnen laten proeven door onze nieuwsbrieven. We rondden onze introductie-toer af met Zelma. Zij toont ons hoe de vorige groep studenten haar verrastten met een mooie brief en hoe ze nog steeds in contact met haar zijn.

Zelma

Tsachi
(helaas niet thuis, maar ze staat hier wel heel mooi op de foto)

Ruth en Tsachi waren niet beschikbaar dit keer dus zullen we die de volgende week zien.

Volgende week zullen de studenten opsplitsen in 8 groepen en beginnen met de bezoeken aan de shoa overlevenden in hun kleine huisjes.

Kirjat Shmona:
De studenten van Mechina Mayan Baruch zijn nog niet beschikbaar, maar binnenkort zullen zij ook beginnen. Ik bracht iedere shoa
overlevende een mooi pakket voor Rosh Hashanna en de meest hulpbehoevenden kregen ook een aanvullende set voedselbonnen.
Nicolay is al weer een jaar in een bejaardenhuis, 15 km buiten Kirjat Shmona. Zijn vrouw Zina bezoekt hem elke dag. Het gaat goed met
Nicolay op dit moment.

Nicolay met zijn vrouw Zina

We zullen Tamara missen, want van de zomer is één van haar benen afgezet. Ze zal naar een bejaardenhuis in Haifa verhuizen, dicht bij haar kleinkinderen. Ze zal niet terugkeren naar Kirjat Shmona.

Het gaat goed met Eliahu, en wacht het meeste op de studenten. Ida heeft veel pijn vandaag en kon bijna niet lopen om de deur voor me te openen. Deze week was het een jaar geleden dat Ilja, de man van Raya is overleden. Voor Raya was het een heel moeilijk jaar en de studenten gaven haar goede kracht.

We hebben een nieuwe enthousiaste groep studenten die dit jaar doorgaan met het bezoeken om de levens van deze mensen meer betekenis te geven.

Groeten en veel dank aan jullie allen die ons bijstaan in dit werk van Klara, Israël, Rina , Ina, Neli, Roman, Anatoly en Anatoly en Lisa.

Shalom en een heel gezegend Nieuwjaar.
Timek

Haifa:
Beste vrienden, Shalom!

We zijn net begonnen aan een nieuw opwindend jaar in de Keshet-Yehuda Premilitaire Academie. We hebben een prima groep jongelui die
uit de VS en Engeland komen om een paar jaar aan het volk en het land Israël te geven. Veel van deze jongelui voelen zich aangetrokken tot ons programma, niet alleen door de rigoreuze religieuze studie en fysieke training of door onze prachtige campus gelegen in de Golan Hoogte, maar ook om een andere reden. Ze komen allemaal terug met heel positieve ervaringen omdat ze van hun tijd met deze bijzondere individuen genoten en niet kunnen wachten om de volgende keer terug te gaan.

Ze deelden hun verschillende achtergronden en leerden elkaar kennen. Één van de studenten bracht tijd door met een vrouw die hem haar eivormige knikker verzameling toonde. Een verzameling die ze begon als resultaat van het feit dat ze 7 jaar van haar leven geen eieren kreeg.

Twee andere studenten genoten van het gezelschap van een oudere man die grappen bleef vertellen over studenten waardoor ze bleven
lachen. Ik ben er zeker van dat door de tijd meer banden zullen ontstaan en mooie ervaringen gedeeld zullen worden tussen onze studenten en de helden.

Het is heel toepasselijk dat de week waarin de studenten met de helden waren, precies was in de week waarin we van de Bijbel het deel lazen waarin de aankomst van de Joden in het heilige land en de opdracht hun eerste vruchten naar de Tempel in Jeruzalem te brengen.
De bijbel zegt: "En het zal zijn, als jullie in het land komen dat de Heer Uw G'd, u geeft als een erfenis en u bezit het en vestigt u erop, dat u zult nemen van de eerste van al uw fruit van de grond, wat u brengen zult van uw land dat de heer uw G'd u geeft. En u zult het in een mand doen en naar de plaats gaan waar de Heer uw G'd zal verkiezen om Zijn Naam daar te laten wonen." (Deuteronomium 26:1-2).
Onze rabbijnen leggen uit dat de reden voor deze opdracht is om de boer te herinneren aan de bron van zijn overvloed: G'd.
Nadat men de oogst heeft binnengehaald, mochten ze niet vergeten dat hun buitengewone opbrengst niet alleen een resultaat is van hun harde werken, maar eerst en voornamelijk door G'ds zegen. Daarom brengt de boer het eerste van zijn vruchten naar de Tempel om zichzelf zo herinneren aan de oorzaak en bijdrager aan zijn oogst, wat in hem een vernieuwde waardering en dankbaarheid geeft voor G'd. Deze holocaust helden zijn "de eerste van alle vruchten", om onze prioriteiten op volgorde te brengen.

Is er een betere manier voor deze jongeren die opgroeien in een heel verwarrende wereld om herinnerd te worden aan diegenen die door hun verschrikkelijke ervaringen, onze holocaust helden, de weg gebaand hebben voor de geboorte van de staat Israël. Wat is er van meer waarde dan te herdenken en de meer dan verdiende waardering te uiten die deze mensen verdienen en onze externe waardering naar hen. Wat heeft meer waarde dan het beginnen van een jaar van geestelijke en mentale groei van onze studenten in ons thuisland door herinnerd te worden door deze helden, wie ze zijn en waar we voor staan.

Dank u voor het mogelijk maken dat onze studenden de mogelijkheid hebben het leven van deze helden te verrijken en te verbeteren en ook zoveel te winnen uit deze essentiële en inspirerende ontmoetingen.

In de naam van de hele staf van Keshet Yehuda, TODA RABA! Dank u hartelijk!

Met vriendelijke groet,

Rabbi Asher Smith

P.s. R. Asher - werkt met de jongeren samen met Rabbi Erez.

Een paar woorden van David Kahan uit New Jersey , student aan de Mechina Kesshet, na zijn eerste dag in Haifa:
"Toen mij de eerste keer werd verteld, dat we holocaust overlevenden zouden gaan bezoeken, die in kleine huisjes wonen,zonder geld,
depressief en alleen, was ik heel sceptisch. Wat kon ik doen om wat blijdschap aan zulke terneergeslagen mensen te brengen?
We kregen te horen dat we hen pakketten zouden brengen om hen te helpen met de feesten en ook een cheque zouden geven om hen
financiëel te helpen. Het is nogal moeilijk te omschrijven hoe de blik van blijdschap, vrede op hun gezicht gepleisterd was de hele tijd dat we daar waren. Het was alsof we hem naar een tijd brachten toen hij jonger was. Hij trok op met ons, nam ons mee uit wandelen en bleef beloven dat hij ons zou helpen trainen voor het leger. Als iemand me zou vragen of dit een heilig doel is, zou ik niet niet twijfelen om te zeggen: Ongetwijfeld. Want wat voor beter doel is er daar dan blijdschap te brengen aan een mede Jood?"

De jongens van Keshet Yehuda kwamen op hun eerste bezoek bij de overlevenden in Haifa met hulp en betaling door stichting L'ChaimToLife. Onze overlevenden accepteerde de jongens met open armen en waren heel enthousiast.
Ze bezochten Tova (zie foto) en ze wilde geen gedag zeggen, ze wilde ze langer bij zich houden en de jongens genoten echt bij haar.
Shalom had al trainings plannen om hen voor te bereiden voor het leger. Hij nam hen mee om de zee te zien en de wandelroutes.

Riki met de jongens voorafgaand aan de bezoekjes

Tova

Shalom met de jongens

Martha toonde hen foto's van haar familie en vertelde haar achtergrond. De jongens kwamen dit jaar vol positieve houding en motivatie om de mensen te helpen. Ze brachten een kado mee voor het feest, maar het belangrijkste was de warmte die ze uitgoten over de overlevenden. Ook de twee bonnen werden voor de hulpbehoevende overlevenden gegeven om hen te helpen voorraden te kopen voor het feest.

Martha

Veel dank voor alles wat jullie hebben gedaan en zegen voor alle mensen en studenten die betrokken zijn.

Riki Evron.
(Vrijwilligers coördinator Haifa en het Noorden, The Stichting voor Holocaust Slachtoffers in Israel)

Nieuws uit Pardes Chana:

Op maandagmiddag ontmoetten we de nieuwe groep van Neve Michael in de school in de "Giraf hal" (Het was moeilijk te vinden). Daniel sprak een woord en presenteerde het project aan de 5 jongens en 4 meisjes en Zvia. Het was leuk, maar niet veelbelovend omdat het eerste bezoek op woensdag was.

De introductie voorafgaand aan de eerste bezoeken

Het bezoek begon met Yudit Zets en haar hulp Jennie van de Ch. Ambassade. We spraken een paar minuten en gingen de groep
ontmoeten met Rabbi Shachar die de wijn, appels en honing meebracht, klaar om gebruikt te worden voor de zegen op de avond van Rosh
Hashanna. We deelden op in groepen en begonnen de bezoeken. De jongens gingen met Zvia mee en de meisjes met Rabbi Shachar, Yudith en Jennie. De bezoeken waren zo vol vreugde. Benyamin zong met ze en ging zelfs door nadat ze vertrokken waren. Rachmill zong met één van de jongens in het Russisch en ze haalden hun russisch op. Ze waren beiden blij om met elkaar te delen.
Chaya was blij met haar bezoekers. Uiteindelijk vernieuwde ze haar band met de meisjes die ze kende van afgelopen jaar. De hele groep verzamelde in Aliza's huis en één van de jongens zong voor haar een lied waarvan ze genoot en ze vertelde een deel van haar levensverhaal.

In het huis van Aliza

Rabbi Shachar ging door met het bezoek aan de Boaron's, die veel hebben geleden door gezondheids problemen en wenste ze een goede jaarwisseling. Ook Ztipora Kartash was heel blij was hem weer te ontmoeten.

De jongens en meisjes waren meer open en het was zo goed hen vragen te horen stellen en te zien luisteren met zo'n interesse voor de
antwoorden. Het lijkt dat de groep dit jaar een groot potentieel heeft. Dank aan allen die betrokken waren: Yudit, Jennie, Zvia en de prachtige meiden en jongens, Rabbi Shachar en natuurlijk stichting L'ChaimToLife, die achter ons staat en dit alles mogelijk maakte de afgelopen tien jaar.

Veel dank en Shanna Tova (gelukkig nieuwjaar),

Rivka

Veel dank aan onze nieuwe partners die zo goed samenwerken: Rabbi Erez en Rabbi Asher van Keshet Yehuda en degenen die doorgaan: Riki uit Haifa, Efrat uit Beersheba, Zvia en Rabbi Shachar uit Pardes Chana

Een nieuw seizoen met nieuwe activiteiten

9 september 2014, Elloel 14, 5774

Beste vrienden!|

Het is een grote vreugde om een nieuw seizoen te starten met nieuwe activiteiten. Zoals Timek al schreef, ontmoette we deze week drie van de Mechinot in het Noorden en in de afgelopen week hebben we de vierde groep uit “Kesshet Yehuda” ontmoet.

Mijn gevoelens over deze jongeren: meisjes en jongens, is dat ze een enorme dorst hebben naar 'iets anders'. Ik ervoer met mijn hart het speciale van onze visie aangaande het visioen van Maleachi, waar beloofd wordt dat de profeet Elia terugkomt om de harten
van de ouders terug te brengen naar hun zonen en dat van de zonen terug naar de ouders"…

Ik voel dat met de verdere doorgang van dit visioen, het harten opend met een enorme gewilligheid , en deze jongeren zijn voor de volle 100% gemotiveerd om betekenis te geven aan hun leven. Alles wat we moeten doen is ze de juiste richting wijzen naar het
juiste pad, waarlangs hun voet kan gaan.

Volgende week maandag zullen we de hele speciale groep van Neve Micheal ontmoeten voor een sessie van oriëntatie en dan zal op woensdag Rabbi Shachar, Tzvia en Rivka met hen de bezoekjes aan de overlevenden gaan opstarten. We voelen dat het zaad dat tien
jaar lang gezaaid is, beproefd is door de tijd en we zien de vruchten van deze visie groeien.

Er is nog een ander instituut dat met ons mee wil gaan doen in dit project. Ze zullen ons spoedig vergezellen, maar hierover kan ik op een later tijdstip pas meer meer informatie geven. We vragen u opnieuw om ons te blijven ondersteunen met de maand voor ons, waarin een aantal belangrijke hoogtijdagen vallen voor onze overlevenden. We willen zoveel mogelijk van hen bereiken tijdens deze dagen.

Ik dank een ieder van u in de wereld en hier in ons eigen land.

Daniel

Deze week ontmoette Daniel and ik, de nieuwe studenten van de 'mechinot' in Meitsar, Kfar Hanasi and Mayan Baruch.
Daniel gaf instructies en een inspirerende lezing aan de studenten. Ik kon zien hoe Daniel direct hun hart hart bereikte en dit de studenten heel erg geraakt heeft.

Het grote enthousiasme van de studenten na de lezing en de vele interessante vragen die ze aan de hand van deze sessie stelden, maakten ons meteen duidelijk dat L'Chaim zich opnieuw mag verheugen in gemotiveerde vrijwilligers voor haar project dit jaar. .
Volgende week, starten de studenten van Meitsar, met hun eerste bezoeken in Ginossar, de anderen volgen later. De Shoa-overlevenden wachten al op hen!

Warme groeten,
Timek

De studenten van Kfar Hanasi

Mayan Baruch

De studenten van Meitsar

Beer sheva:
Rozelia is 93 jaar oud, en haar fysieke en mentale gezondheid is niet goed. Er woont een mevrouw bij haar in huis in, maar ze gaan niet zo goed samen en ze heeft het nodig om bezocht te worden door de jongelui om wat lucht in haar bestaan te houden.

Roza is 100 years oud!!! Haar gezondheid is niet zo heel erg goed meer en haar geestelijke gesteldheid laat te wensen over. Ze heeft hulp nodig in het managen van haar budget en heeft het nodig mensen te ontmoeten. Ze is altijd erg blij met bezoek.

Efrat

Bovenstaande situaties schetsen waarom "L'chaim" als organisatie zo nodig is om troost te brengen.

We maken ons klaar voor het nieuwe jaar

Lieve vrienden!

We zijn teruggekeerd naar de gezegende routine. Deze dagen hebben we de nieuwe studenten ontvangen van de leerinstituten, die met ons project gaan meedoen.

Deze week, op zondag, had ik het voorrecht om de nieuwe studenten te ontmoeten van Keshet Yehuda. De 8 studenten, die uit de VS komen, luisterden met hun innerlijke oren en open hart naar de essentie van ons project en onze visie. Na mijn introductie hebben ze gekeken naar een video over “L’Chaim”en nu reeds enthousiast en vol motivatie voor hun eerste bezoek in Haifa dat op 15 september zal zijn. Tijdens hun eerste bezoek, zullen ze giften voor de feestdagen (Rosh Hashana) brengen. We hopen dat dit project hen behalve een diepe betekenis voor het Joodse volk- ook een gevoel geeft van te horen bij de Israëlische natie.
U kunt de foto van de nieuwe groep zien. Ze hebben ook een nieuw serieus team dat geleid wordt door Rabbijn Erez Levi, de Rabbijn van “Avanyai Eitan” – een moshaf op de Golan Hoogte. Hij zal als partners hebben Rabbijn Asher en Avraham. Zij brengen een uitdagende nieuwe wind, die het geestelijke van het project zal helpen.

De jongens van Keshet Yehuda

Gisteren ontmoette ik nieuwe studenten van Migdal Haemek ( dichtbij Nazareth en Afulla)
In Israel valley, en volgende week zal ik nog andere studenten ontmoeten die mee gaan doen in ons project in Haifa.
Volgende week, zondag en maandag, zullen Timek en ik nieuwe studenten ontmoeten in 3 van de scholen in het noorden:
Maitzar- om 15.00 uur zondag, introductie samenkomst. Zij zullen Genosar adopteren.
Maayan Baruch en Kfar Hanasie die zullen adopteren: Kiriat Shmona, Katzarin en Rosh Pina.
Pardes Channa: We zijn bezig om studenten op te nemen van de school voor risico jongeren in Neve Michael na een succesvol jaar met de groep te hebben gehad, die voor het grootste deel bestond uit Ethiopiërs. Rabbijn Shachar, die u al kent, zal doorgaan om dit project te begeleiden samen met Zvia en Rivka. Iedereen van ons wacht op de geweldige groep die zo veel geluk en liefde bracht naar onze overlevenden.

Gelukwensen voor Efrat die werkt voor het Holocaust Overlevenden Welfare Fonds en besloot om haar werk daar te beïndigen maar aangaf geïnteresseerd te zijn om als afgevaardigde te werken in het zuiden. Ze heeft al 8 overlevenden toegevoegd, die door ons zullen worden geholpen, naast de genen die al onder onze adoptie vallen. ( o.a. Roza en Rozelia).

In Jeruzalem, gaat Miki Salomon door met haar werk en ook daar deden we het afgelopen jaar veel.
“Protective edge” gaf veel motivatie om door te gaan met ons kostbare project, dat harten verbindt en de oude en jonge generatie een maakt.

We naderen Rosh Hashana ( Nieuw Jaar) en vragen u om een donatie te geven zodat we elk van onze overlevenden een gift kunnen geven voor de feestdagen. Er is ons ook gevraagd door een officier van het leger om een eenzame soldaat te helpen.

Hier opnieuw, wil ik alle actieve mensen en de milde gevers danken, wiens geest en actie onze steun en waardering krijgen.

Zegeningen en veel dank.
Daniel

Nieuws van het Noorden:
Mijn bezoek aan Willie deze week was een beetje moeilijk. Willie’s conditie is meer achteruit gegaan dan ik had verwacht. Zijn dementie is veel meer toegenomen. Desondanks, hadden we samen een goede tijd en het was bemoedigend voor hem.. Toen ik kwam, herkende hij me, en een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. Willie denkt dat al zijn familieleden hem hebben verlaten en buiten Israël leven. Ik zei tegen hem dat hij gelijk heeft: zijn vrouw en zijn dochter zijn al in Gan Eden (hemel) en ze wachten op hem. Dat idee gaf hem wat troost. Toen ik wegging, hebben we afgesproken dat Willie op me zal wachten totdat ik terugkom om hem te weer te ontmoeten…opnieuw kwam er een glimlach op zijn gezicht.

Willie, een zeer speciaal man!

Afgelopen week hebben ik en een paar Nederlandse lieve vrienden GAD en TAMAR bezocht in hun gezellige huis in een klein dorpje (Timrat) op de heuvels van Emek Israël. Gad’s gezicht lichtte op toen we kwamen. Tamar was een paar dagen eerder gevallen en haar rug deed pijn en ze kon niet uit haar stoel opstaan. Beiden waren zozeer bemoedigd door ons bezoek. Gad en Tamar zijn erg dankbare mensen, beiden hebben Auschwitz overleefd en dragen geen bitterheid hierover in hun harten. Dat is een groot geschenk! Hun harten en hun deur zijn altijd open. Een bezoek van vrienden maakt hun dag goed en geeft hen zoveel.

Gad en Tamar

Shalom,
Timek

Pardes Channa: Gisteren was ik weg en R. Shachar kwam en bezocht elke overlevende, mooie pakketten van groenten en fruit meenemende. Dank u R. Shachar dat u komt en uw speciale spirit brengt. Onze overlevenden houden van u en wachten elke keer op u. Groeten aan stichting “Lechaim” die dit mogelijk maakt.

Rivka

Elul, de maand van Genade

"Ik ben van mijn Geliefde en mijn Geliefde is van Mij"!

Beste vrienden!

Gisteren (dinsdag, 26 augustus j.l. ) werd een staakt-het-vuren overeengekomen. Het algemene gevoel in Israël is dat er niet genoeg doorzettingsvermogen aanwezig was om de terroristische organisatie te vernietigen en te stoppen.

Weer worden we, door de druk van de volken, in een overeenkomst geforceerd, die het terrorisme versterkt en uitbreid. We moeten de heilige woorden van de Bijbel begrijpen, die ook vandaag zo relevant zijn. We moeten ons de scenario's, die gedurende deze dagen gebeurden, herinneren en ze begrijpen. We hebben inderdaad alle reden om bittere teleurstelling te voelen, dat we zelfs met een sterk leger met geavanceerde technische methodes, de agenda van de terreur moordenaar niet hebben verslagen. Maar het was niet genoeg! Hamas is nog steeds in leven! Zij vinden het niet erg dat er 2000 inwoners van Gaza vermoord zijn! Leven is niet heilig volgens hun geweten. We moeten begrijpen dat we geen ideëen kunnen ombrengen! Maar wat we kunnen doen is onze geest versterken als individuen en als volk. Dit is niet gemakkelijk. We zullen proberen de diepere redenen voor onze moeilijke weg te begrijpen. De Almachtige waarschuwt ons in de Bijbel het materialisme niet te vereren. Hij gaf ons al het beste: goed land, fruit, groenten en meer. Maar we gaven ons over aan de lust voor goud en zilver (geld), geboren in het Westen.

De materialistische wereld, zoals deze vandaag is, is moeilijk en donker geworden. Alles is ervan afhankelijk! Onze manier van leven is rond materialisme opgebouwd. En het is moeilijk om een geestelijk en goed, maar eenvoudig, leven op te bouwen, omdat "Het niet alleen van brood is, waarvan mensen leven". Dit is waarom ons leven in een economisch monster veranderd is. Alles wordt afgemeten aan winst en verlies en economische belangen. Politieke beslissingen ontstaan niet meer uit visie. Leiders worden alleen geleid door economische belangen en dat is de reden voor hun "kleingeestigheid". Ze hebben geen geduld. Totdat we dat begrijpen zullen we alleen met moed onze problemen herkennen en de weg naar waarheid niet vinden. De afstomping van het materialisme heeft onze ogen verblind en we zijn zo veranderd dat we 'geprogrammeerd' worden.

Hier is een quote van Rabbi Kook die over deze dingen praatte: "En zo verdwijnt de echte wereld onder de waterlijn en 'verliest zo het eigene van ons allemaal'; individuen en hele volken tesamen. Geleerden, zij die verantwoordelijk zijn voor het onderwijzen van de natie, kijken naar de buitenkant en gooien olie op het vuur, geven de dorstige gedachten azijn, pompen de hersenen vol met van alles - behalve het kennen van zichzelf - het 'ik mist zichzelf'! Waarom ben ik niet mezelf, is hij niet wie hij is en ben jij niet jezelf?!"

Beste vrienden!

G'd leidt ons in de situatie waarin de moeiten ons zullen verstikken en als ondragelijk ervaren zullen worden. Het klopt al aan aan al onze deuren, sterk als individuen, als een volk en de hele wereld.
Maar de meesten van ons volharden in het niet horen van deze waarschuwingen. Het alarm is niet sterk genoeg. Tijden zullen komen waaring we geen enkele keus meer hebben, dingen storten voor ons in elkaar, van binnen en van buiten. Om dit te begrijpen, dat er geen ander is dan Hij en beter te leven, moeten we de prioriteiten veranderen en begrijpen dat, om niet nog meer materiele zaken op te slaan, we verplicht zijn om meer liefdadigheid, meer menselijkheid te tonen en meer te geven. Meer te zien van de vreugde van de schepping, echte funderingen voor een reële manier van leven en niet alleen wanneer er een feestdag, oorlog of andere speciale gelegenheden zijn. We moeten ons de noodzaak realiseren van het veranderen van ons geweten, waarin we zullen begrijpen dat onze Vader uit de hemel ons zal kennen en Zijn licht zal laten schijnen. We moeten altijd hetzelfde doen! Ons project van ons leven moet Menselijkheid zijn, gebaseerd op recht, liefdadigheid en genade en geven, wat alleen kan komen als een mens zijn speciale weg vindt en in staat zal zijn om zijn vrijheid en zichzelf te vinden door zijn mogelijkheden te vergroten (wat zelfs kan vragen dat je als persoon tegen de stroom in gaat). Te veel van ons zijn gevangen in de invloeden van onze algemene omgeving.

De drang die eraan komt in ons voordeel, zal van ieder van ons vragen om op te letten, meer dan ooit jezelf te zijn. Het eist veel van ons geduld, tolerantie en het 'uit vastgeroeste gewoontes komen, met kleine stapjes'. Als de mensen hier en in de rest van de wereld terugkomen op de weg van de waarheid, of op z'n minst vragen naar de waarheid! Daar kunnen we onze kracht opbrengen, de glorie van het zijn van G'ds volk, het volk Israël. Geen vijand zal in staat zijn ons te verslaan. We zullen leven in de realiteit dat Jeruzalem verbonden zal zijn - Jeruzalem boven en Jeruzalem beneden.

Uit Sion zal de Torah komen naar de hele wereld bij de eindstreep. Nu hebben we veel te doen, bidden maar ook dingen doen en de geest van vriendschap versterken.

Wij, in "L'ChaimToLife" namen het op ons om deze nieuwe geest te brengen en het succesvol te doen, Baruch Hashem (Geprezen zij Zijn Naam) !

Nieuwjaar is aanstaande. Efrat heeft zich bij ons gevoegd in het zuiden en we kunnen daar meer gaan doen voor de overlevenden.

De studenten en wij organiseren ons weer blijmoedig, om het nieuwe jaar te starten.

Mijn zegen aan al onze vrienden, door ons te helpen rond de oorlog die we net achter ons hebben.

Met vriendelijke groet,

Daniel.

Pardes Chana.

Shalom aan al onze vrienden!

Rabbi Shachar en ik, deden dit keer de bezoeken aan de overlevenden.

We brachten een pakket met voorraden aan een ieder van hen. De Boaron's hadden veel problemen. Sara lag in het ziekenhuis en Avraham moest bij haar zijn, ook was hun zoon meegenomen door de politie. Het is helemaal niet plezierig voor hen en ze deelden dat met ons.
Zippora Kartash verzorgt haar zus, die een zeer gecompliceerde operatie aan haar hart heeft gehad en we spraken met haar over de telefoon.

Chaya en Morris (zie foto) waren na zo lang weer bereid om met ons mee te gaan op visites. Ze voelden zich beter en ik geloof ook vanwege ons bezoek.

Aliza was blij om ons te ontmoeten en zelfs al was ze niet zo goed accepteerde ze ons met glimlach en blijdschap.

Rachmill is gezond zoals u kunt zien en recent is hij begonnen om met behulp van een huishoudster zijn huis schoon en georganiseerd te houden. Hij geniet ervan en wij ook.

Dit is mijn kans om mijn dank te uiten voor de bemoedigende woorden die we van u kregen, onze vrienden van rond de wereld, die geloven in onze waarheid en het verspreiden ervan naar uw vrienden en kennissen. U was, in feite, onze echte ambassadeurs, terwijl wij hier probeerden ons land redden van de kwaadwillenden, die denken ons land van ons af te nemen. Dank u voor uw vriendschap en ondersteuning die ons trots deed zijn op u als een groep die al zo lang met ons meegaat en gelooft in wat de essentie is voor ons: op ons land te zijn.

Met vriendelijke groet,

Rivka

De oorlog van Licht en Duisternis

Parasja Ekev : Wandelen in het licht van Torah wetten.

Beste vrienden!

In het boek Deuteronomium staat dit geschreven: "En als u deze regels gehoorzaamd en ze nauwgezet houdt, zal G'd, uw G'd trouw het verbond onderhouden wat hij onder ede gemaakt heeft met uw vaderen."....

Aan het begin van deze parasja is de boodschap heel duidelijk: we hebben regels zoals de Almachtige die geeft en de herhaalde zegen heeft onderstaande voorwaarden, duidelijk als woorden van een levende G'd (14): "U zult gezegend zijn boven alle volken"... maar het is
onder voorwaarden met (16): "U zult alle volken vernietigen die G'd, uw G'd u overgeeft, zonder genade te tonen. En u zult hun goden niet aanbidden, want dat zou een valstrik voor u zijn"... (17):"Zou u zeggen tot uzelf: 'Deze naties zijn talrijker dan wij, hoe kunnen we hen het land onteigenen?' (18) U heeft geen angst nodig voor hen. U moet in gedachten houden wat G'd, uw G'd, deed aan farao en alle Egyptenaren (19) de wonderen die u met uw eigen ogen zag, de tekenen en de wonderen, de machtige hand en de uitgestrekte arm door welke G'd, uw G'd, u bevrijdde"... Maar we moeten in ons herinneren dat om de zegen van G'd te verdienen, we Hem niet moeten vergeten zoals staat in hoofdstuk 8 vers 9: "een land waar u voedsel mag eten zonder schaarste, waar u aan niets ontbreekt. Een land waarvan de rotsen van ijzer zijn en uit de heuvel kunt u koper mijnen. (10) Als u gegeten hebt en voldaan bent, geef dank aan G'd, uw G'd, voor het goede land wat Hij u heeft gegeven." (17) "en u zou tot uzelf kunnen zeggen, mijn eigen kracht en de macht van mijn eigen hand heeft deze rijkdom gebracht., (18) maar herinner u dat het G'd, uw G'd is die u kracht geeft om rijk te worden, door het verbond te vervullen die hij gemaakt heeft in een eed met uw vaderen," dit is nog steeds het geval....

We moeten begrijpen, mijn vrienden, Er is geen vacuüm in de wereld! En als de put geen water meer heeft, maar er schorpioenen en slangen in zitten, betekent dat het licht van Torah, de echte Torah niet schijnt in de wereld en dat de wereld de Islam als godsdienst heeft gekozen of andere goden. De vloek is overal en de dorst naar fris water, de echte woorden van Torah, is ook hier in Israël. Het verbond met onze G'd en de wettige en eeuwige alliantie met Hem is als we met het licht gaan zonder links of rechts te wijken. Er is zegen, zoals in Deuteronomium staat, parasha Reehe (als ik zal zien) in hoofdstuk 11 vers 26: "Zie, deze dag stel ik voor u de zegen en de vloek, zegen als u het gebod van G'd, uw G'd gehoorzaamd , wat ik u vandaag voorhoud en vloeken als u niet gehoorzaamd aan de geboden van G'd, uw G'd, maar u afkeert van het pad dat ik u vandaag voorhoudt..."

We moeten begrijpen en absorberen: Wat nu gebeurd is G'ds wens om ons op het punt te brengen dat we de wetten van vloek en zegeningen begrijpen. De uiteindelijke uitkomst moet zijn dat het aanwijst dat er niemand is - behalve Hij! G'd van Israël!

Zelfs kijkend, maken onze leiders fouten, opnieuw en opnieuw. Ze laten moorddadige terroristen los tijdens de onderhandelingen met een terroristische organisatie en halen een holocaust over ons heen, terwijl ze zoeken naar een oplossing, tegengesteld aan de wetten van de Bijbel en de herinnering die zegt dat er geen manier is om te onderhandelen met vijanden. Ons land moet zorgvuldig bewaakt worden! "Degene die komt om u te vermoorden, weest de eerste om hem te vermoorden!"

G'd wenst het ons te tonen, zodat we het met onze eigen ogen zien hoe leiders, die niet volgens Zijn weg leven, geen succes kunnen hebben. Het enige succes zal zijn als ieder van ons, mannen of vrouwen, ervoor kiezen met vol bewustzijn te leven volgens Zijn licht en
opdrachten. Precies zo! Zoals er staat: "ga niet links of rechts"!

We hebben geloof en inzet nodig op onze weg. Geen menselijke oplossing kan slagen, als we handelen op een afwijkende manier en niet handelen volgens de waarden uit onze Torah.

We zouden moeten weten, dat alles volgens Zijn wens gaat! Met geduld en liefde staat Hij ons toe te expirementeren, zelfs met een vloek, om het punt te bereiken van hulpeloosheid zonder een oplossing. Alleen als we op de rand staan, als alle opties uitgeprobeerd zijn. Dan zullen we luid als dorstige wezen roepen naar de Almachtige, die een eindeloze bron is, om in te stemmen met heel ons hart, Hem plezier te doen. Dan zullen we een echte verlossing zien. Alle wegen leiden hier naar toe. Aan het eind van de wereld, zullen heidenen, als u wenst degenen die naar een Islamitische geest verlangen -, alleen doden en vermoorden en in controle zijn. Dit klopt al op onze voordeur. Het gebeurt!

Degenen wiens harten en ogen open zijn zullen willen vasthouden aan, en wensen met al hun vermogen, aan de vleugel van een Joods kledingstuk en vasthouden aan Sion van G'd en ze zullen ervoor gezegend worden.

Shabbat Shalom!

Daniel

Hier zijn twee brieven van Noord en Zuid, geschreven door de Coördinator Vrijwilligerswerk van de Holocaust overlevenden.

Haifa:

Tova: haar situatie is echt niet goed. Recent is ze gevallen voor haar huis en ze heeft blauwe plekken over haar hele lichaam. Ook heeft een thuisloze junk een plek betrokken tegenover haar huis, en nog afgezien dat ze bang voor hem is, stapelt het vuil zich op rond
haar huis en dat is helemaal niet plezierig. Ze heeft pijn in haar benen en haar gemoed is pessimistisch. De slechte economische situatie waarin ze zich bevindt, raakt haar heel erg en ze voelt zich eenzaam in haar strijd met al deze problemen.

Als we deze mensen zouden kunnen helpen, zou dat enorm gewaardeerd worden.

Riki, Haifa

Deze twee overlevenden hebben onze hulp hard nodig. Ze hebben het nodig om geadopteerd te worden door een vast persoon (personen) zal veel licht in hun leven brengen. Er moet een budget komen van waaruit ze geholpen kunnen worden. Helpt u ons
alstublieft om dit mogelijk te maken.

Shderot:

Gewaardeerde gevers van stichting "L'ChaimToLife" Uit naam van Benyamin Basaad uit Sederot, wil ik u bedanken voor uw gift die het mogelijk maakte een team samen te brengen om zijn huis schoon te maken. De situatie van zijn apartement was ontoelaatbaar, en hij was beschaamd en leed er mentaal onder. Zijn relatie met zijn buren verslechterde en verpleegsters weigerden te werken in zijn huis.
Hij j kon niemand meer bij hem thuis uitnodigen. Nu is zijn apartement weer schoon en ruikt weer goed. Een huishoudster zal het op orde houden vanaf vandaag zodat het blijft zoals het nu is. Hij kan zonder twijfels weer bezoek krijgen waneer hij wil.

Ik wil u bedanken voor uw snelle en efficiënte hulp. Het zal het leven van Benyamin veranderen. Het was een echte levens reddende actie. Noch de huisbaas "Amigoer" noch de sociale verzekering konden dit soort hulp geven.

Hartelijk bedankt, het is gelukt en hopelijk heeft dit de grote verandering in zijn leven gemaakt.

Veel dank.

Efrat (werkzaam in het zuiden van Israel)

Na mijn vakantie in Nederland, was ik blij om al mijn geleifde Shoa overlevenden in Ginosar, Katzrin, Tiberias, Rosh Pina en Kiryat Shmona weer te zien.

Katzrin:

Etja omhelsde me en was extreem blij me weer te zien. Ze huilde over wat er nu gebeurd in de Oekraïne. Haar gedachten gingen terug naar de tijd van de Nazi's.
Genja die boven haar woont heeft een oogoperatie nodig.
Met Ela gaat het goed. Haar tuin is prachtig en vol kleur en bloemen.
Talja, zelfs zo ziek als ze is, klaagt nooit. Ze houdt van tuinieren, maar kan het niet meer. Ik bood haar hulp aan via onze studenten. Ze genoot van het idee.
Shlomo heeft grote zorgen. Zijn vrouw Lily is erg ziek!
Met Shaul gaat het goed. Tegen het eind van het jaar moet hij een ander apartement vinden, want de eigenaar gaat het appartement
verkopen.
Jitchak lag in het ziekenhuis in Tzefat en dus kon ik hem niet thuis bezoeken.

Kiryat Shmona:

Veel van onze geliefde mensen worden ouder en ervaren meer en meer moeilijkheden in hun lichaam. Verrassend genoeg ging het goed met Ida vandaag. Ze was in een goede bui. Haar kleindochter was er en ze genoten beide van de dag samen.
Klara is de "Jiddisch Mamme" voor de hele groep. Nooit rusten en altijd zorgen voor iemand. Ze is heel speciaal!
Anatoly kreeg bezoek van zijn zoon uit de VS. Hij was heel blij.
Roman vierde zijn verjaardag.
Tamar ging door een moeilijke tijd, want haar been is geamputeerd. Ze is nu aan het revalideren in het ziekenhuis en we hopen dat ze snel weer terug kan naar huis, voor de komende feestdagen. |

Iedereen kreeg een prachtige kaart die ik kreeg van Lammie ("L'ChaimToLife brunch" in Nederland). Er stond een zegen op geschreven.
Ik heb deze voorgelezen aan iedereen. Ze sturen aan onze ondersteuners een stevige omhelzing voor hun liefde en toewijding om
achter Israël te blijven staan in deze moeilijke dagen en speciaal met de Shoa-overlevenden.

Shalom en onze hartelijke groeten,

Timek

Nieuws en een kleine onderwijzing

Shalom vrienden!

Zelfs met de oorlog organiseren en bereiden we onszelf voor met volle energie voor het Nieuwe jaar volgende maand. We wachten op de nieuwe Mechina studenten in het Noorden: Kfar Hanasi en Maayan Baruch - in Kirjat Shmona, Rosh Pina en Katzrin. Keshet Yehuda - in Haifa. Maytzar - in Ginosar.

Dit is de plaats om u eraan te herinneren aan de oudstudenten die deelnamen in de oorlog in Gaza. Verdrietig genoeg is één van hen omgekomen in de oorlog.

In Pardes Chana zal de prachtige groep van Neve Michael (waarvan de meesten Ethiopiërs zijn) doorgaan met onze overlevenden daar.
Op dezelfde tijd komt een nieuwe groep van jongeren "in gevaar" uit Katzir een plaats bovenop Waddi Ara (vlakbij Pardes Chana) die hoorden over het project en ons willen helpen met al hun enthousiasme. Ze zullen waarschijnlijk bezoeken gaan afleggen in Haifa.

Zegen Zijn Naam en veel dank aan onze donoren want we konden Gadi & Tamar helpen, dierbare overlevenden uit Timrat in de Israël vallei, die "geslaagd zijn" in Auschwitz. Na het lijden in de warmte tot nu toe, ontvingen ze van ons een airconditoner. Hun dank en vreugde zijn groot! Eindelijk kunnen ze koele lucht ademen. Speciale dank aan Shuki voor zijn doorzettingsvermogen en initiatief, door de airconditioner van de Golan naar hun huis te brengen en daarna iemand te brengen die snel de installatie kon doen zodat ze voor de grote hitte van augustus klaar waren.

Timek komt terug uit Nederland en zal zijn bezoeken in het noorden weer starten.

Zoals u kunt zien hadden we een urgente oproep uit Sderot van Efrat die het Holocaust Survivors' Welfare Fund representeert in het zuiden, waarbij gevraagd werd om hulp voor een overlevende die onze hulp nodig had. Op maandag zullen we hem een schoonmaakbedrijf sturen om zijn huis schoon te maken en te reorganiseren. Dit project heeft uw hulp en donaties nodig.

We verwachten komend jaar een vruchtbaar jaar. Veel uitdagingen zijn voor ons: De Tishri Feestdagen, de nieuwe studenten begeleiden en de Mars voor het Leven organiseren die op 27 november a.s. gehouden gaat worden.

Opnieuw wil ik u danken uit de grond van mijn hart: onze vrienden rond de wereld voor hun gulle gaven, gebeden en hun ondersteuning. Speciaal mijn vrienden van de C. E. hier in Jeruzalem: Yudit, Nicole en Maxine. Onze vrienden uit: Nederland, Noorwegen, Zweden, Singapore, Australië, Noord-Amerika en meer.

Dank u, Dank u, Dank u! Voor uw welgemeende ondersteuning!

Een paar woorden om de geest te versterken:

Onze Bijbel geeft ons oplossingen op alle levenspaden en ook leidt het ons hoe de handelen in tijden van oorlog. Als we duizenden jaren teruggaan herinneren we ons het verbazingwekkende verhaal en tragisch ook, van Jozua, toen hij het land Kanaän binnentrok met de opdracht het volledig te bezetten! Plotseling verschijnt er een vreemde en intimiderende figuur. Jozua vraagt de figuur: "Is uw verschijnen voor vrede of oorlog?" Een simpel en heldere vraag! "Nee, Ik ben de engel van het leger van G'd". In deze dagen moeten we doelgericht, degenen die vrede zonder voorwaarden zoeken, de hand reiken met warmte en echte vrede respecteren. Maar, degenen naar ons toe komen met oorlog, moeten we bevechten zonder vrees en zonder compromis tot het einde.

Om de juiste oorlogen te vechten moeten we aan onze moraal vasthouden, politieke en systeem waarheid als volk en als individuen. We moeten alle twijfel wegdoen en liefhebben met heel ons hart, het land, onze natie en bovenal onze G'd! Om vast te houden aan morele zaken als liefdadigheid, wet en genade, in elk deel van ons leven. Hierdoor zullen we in staat zijn invloed uit te oefenen en licht te brengen aan de wereld. Er zijn vele uitdagingen voor ons en ieder daarvan zal ons dichter bij het hoofd doel brengen: "Zeg : tijden van moeite voor Jacob (Israël) en daarvan, zul je gered worden" betekent: "Israël zal geforceerd worden door de druk. Dit zal ons wakker maken om levend te zijn, met liefde, liefdadigheid, moed en dapperheid. We zullen wakker moeten worden uit onze verbannings-coma: "Tijden van moeite voor Jacob en je zult ervan gered worden".We zijn in een verbazingwekkende periode, pijnlijk, maar we kunnen ervan leren.

Een ander verhaal: Jozua was een prima student en loyaal aan Mozes - zijn Rabbi. Hij begon zijn werk als een leider vol van geloof. Maar zelfs hij hoorde de goddelijke commando's niet geheel en stopte de bezetting niet door een aantal inwoners achter te laten op hun plaats. Later, volgens de waarschuwing van G'd, bleken zij de obstakels te zijn. In zo'n oorlog is twijfel niet op zijn plaats en moet er gehandeld worden.

Nog een voorbeeld, wat de noodzaak om valse goden te negeren, kan illustreren. Het komt uit het verhaal van Elia de profeet: Een man eerlijk in zijn gedrag, een profeet die dapper voor alle grote verschrikkelijke leugenaars stond - de Baäl profeten. Hij daagde ze uit en gaf ze de kans om de kracht van hun valse goden te tonen. De Baäl profeten schreeuwden naar hun valse goden om de stier te verbranden als een offer, maar die antwoordden niet. Elia plaagde hen zelfs en geduldig zei hij: "Doe het nog eens!" Ze probeerden het, maar er gebeurde niets. "Probeer eens krachtiger!", en er gebeurde nog niets... toen zei hij: "Gooi water over mijn stier". Ze deden dat een aantal keer totdat de geul rond het offer helemaal vol stond met water en vanuit deze moeilijke situatie stak Elia zijn handen omhoog en vroeg zijn G'd de Almachtige om het slachtoffer met Zijn vuur te verteren en het gebeurde! Ze zagen allemaal wie de ware G'd was, de Schepper van de aarde.

Aan het einde, ook in Parasja "Hazinoe" (Luister) waarschuwt G'd en zegt: "Ik wacht"! Ik zal hen de kans geven om de foute veiligheid te proberen en te zien wat daarvan komt. Uiteindelijk zullen ze begrijpen dat Ik ben, en niemand kan hen nemen uit Mijn handen (uit Mijn schuilplaats) en ze zullen gered worden.....

Shabbat Shalom aan allen!

Daniel.

Shalom Daniel!

Benyamin is een overlevende uit Tripolis. Tijdens de Shoah was zijn familie onder bombardementen en uitgaansverbod. Hij is nu 72 jaar en zijn moeder vertelde hem dat hij het grootste deel van de oorlog erg ziek was. Ze gingen op Aliyah in 1949 zonder enige bezittingen. Hij trouwde twee keer. Toen zijn tweede vrouw overleed (8 jaar geleden) kregen de kinderen het huis en zetten hem eruit. Hij leeft helemaal alleen in een klein apartement van de overheid ("Amigoer"). Recent is zijn gezondheid sterk achteruit gegaan en voor de eerste keer in zijn leven kreeg hij een hulp van de nationale verzekering die hem helpt om op de een of andere manier rond te komen. Hij heeft acht (!) kinderen, en zegt dat zij nauwelijks met hem spreken over de telefoon en hem al een hele tijd niet bezocht hebben. Maar één dochter komt zo nu en dan om hem te helpen inkopen te doen.

Zijn apartement is in een mensonterende staat. Het is niet mogelijk er te leven: het stinkt er en het is smerig en hij weet het, maar kan er niets aan doen vanwege zijn slechte gezondheid. Hij schaamt zich ervoor om iemand thuis uit te nodigen. Hij heeft geen vrienden en vanwege zijn gezondheid vraagt hij te mogen verhuizen naar een apartement zonder veel trappen. Het kan behoorlijk lang duren voordat deze aanvraag gehonoreerd wordt. Ik vraag alleen een betere start voor hem, om zijn woning serieus schoon te maken en het in meer humane staat te brengen en vandaar verder te gaan.

Ik zou het waarderen als u kunt helpen dit voor hem te doen. Ik weet van uw snelle manier van handelen en uw efficiëntie.

Bij voorbaat dank.

Efrat Levinzon, Holocaust Survivors' Welfare Fund in het zuiden(bijgevoegd zijn de foto's)

Pardes Chana:

Dit keer kwam Rabbi Shachar met twee van zijn kinderen Nachat en Nachman. Het maakte, zoals u kunt zien op de foto's, onze overlevenden heel blij. De kinderen van hem willen hem vergezellen op zijn bezoeken als resultaat van hun opleiding (Hopelijk is dit zo voor alle kinderen in Israël...) Hij bracht de overlevenden en tas met groenten en dat maakte het bezoek nog waardevoller. U kunt Aliza zien lachen en Benyamin ook. Rachmil was in de Senioren club en ze bezochten hem daar. Hij was zo trots op zijn bezoekers en vertelde hoe vereerd hij zich voelde zulk bezoek te krijgen.

Zippora en de Boaron's accepteerden hen ook met veel begroeting en dank. Chaya is een beetje moe van het leven zoals ze zegt. Ik hoop dat haar slechte humeur over zal gaan. Haar vrijwilligere Ora komt en bezoekt haar minstens een keer per week en geeft haar wat ruimte om te praten en haar hart te luchten...

Dank je Rabbi Shachar met je prachtige kinderen. We zullen weer twee weken op je wachten.

Rivka.

Jeruzalem:

Onze vrijwilligers bezoeken onze overlevenden en de relatie is er al: als een deel van de familie. Volgend rapport zal meer details geven over hen.

Rivka

Over de oorlog en meer

Beste vrienden!

De operatie "Protective Edge” is inmiddels aangeland op de 16de dag en we hebben bijna twee weken van bijzondere acties gehad met grote waarde voor de vier groepen die na elkaar naar het noorden kwamen.

We hebbeen veel geleerd van onze gasten en gaven hen het gevoel dat ze niet alleen of vergeten waren, maar het tegenovergestelde. Hen de mogelijkheid gevend om een paar dagen echte vakantie te hebben, maakt een groot verschil voor ze. Veel van hen gebruikten de term: "in de tuin van Eden zijn". Wat heel bijzonder was voor de mensen was de warme en verzorgende houding, die hen een heerlijk gevoel van relatie gaf.

Nu proberen we meer geld bij elkaar te krijgen om meer groepen te kunnen verzorgen de komende week. We kunnen enige voldoening hebben over de gezegende acties die stichting L'ChaimToLife ondernam gedurende de oorlog.

En nu wil ik iets zeggen over de essentie van de oorlog:
Allereerst is deze oorlog geestelijk, zelfs al klinkt dat vreemd. Deze oorlog bracht (ed.: op het persoonlijke vlak) veel goeds en genade uit ons naar boven. We moesten onenigheid loslaten en één worden. Deze oorlog eist van ons om diep naar binnen te kijken en begrijpen 'waarom'? Wat gebeurd er? Wat moeten we leren uit deze situatie?

We kijken tegen de buitenkant aan, we zien de natuurlijke processen die nu 'gebeuren' en dat maakt dat we voelen dat hier iets gebeurd wat groter is dan onszelf.

We kunnen de diepe isolatie van Israël in de ogen van de wereld opinie zien. We kunnen dat zeker voelen, zoals gezegd: "Een Natie die alleen zal leven"! Hoe kunnen leugens de ogen van mensen verblinden. De wereld sluit zijn ogen en wil de waarheid niet weten. Voor ons is de juiste weg heel duidelijk, maar voor de rest van de wereld is deze niet duidelijk.... Het is gebeurd door de hele geschiedenis heen. In mijn ogen en de ogen van vele andere Joden en Israëli's is het goed nieuws. We voelen de liefde van G'd en Zijn supervisie over wat er gebeurd. De manier die de woorden van de profeten vorm geven en alles leidt naar één ding: Onze bruiloft met onze Schepper, die ons onze geboorte gaf, wanneer de verdeling wordt weggenomen. Dan zullen we het leven voelen in onszelf en het zal het einde zijn van onze verbanning na duizenden jaren.

Om deze prachtige staat van het kennen van G'd te bereiken en te leven onder Zijn licht en leven volgens de zin: "Naties zullen het zwaard niet meer tegen elkaar opheffen." Daarom moeten we onze ziel reinigen van arrogantie, valse goden en sterk maar nederig handelen, door meer liefdadigheid, vriendelijkheid en recht.

We moeten begrijpen dat de soort overwinningen die we in het verleden hadden, niet kunnen (ed. blijven) bestaan, de enige (over)blijvende overwinningen zullen van geestelijke aard zijn. Onze geest zal de geest van de Islam breken, die ons wil breken en ons uit onze omgeving wil verwijderen. Deze operatie vraagt daarom ons geduld. De materiele cultuur van 'nu direct' maakt ongeduldig. Mensen willen een directe beloning en begrijpen de diepte van het goddelijke proces niet waar we door moeten in deze dagen. Geduld, vast geloof, met diepe wortels en de wetenschap dat we zonen en dochters van de G'd van Israël zijn en de 'echte (levens)vonk van boven komt'.

Het Israëlische land heeft veel verborgen licht, vanwege alle moeilijkheden, maar het is niet uitgedoofd!

En nu de problemen op het hoogtepunt zijn, zal het licht schijnen in vele zielen zoals er gesproken is: 'in de tijd van Jacob's problemen; maar hij zal er uit gered worden.'

Nu zitten we dan midden in een oorlog en een strijd die onze zielen fijner afstemd. Soms gebruikt de Almachtige een uitermate sterk alarmsignaal om ons dieper in onze ziel te bereiken, want alleen dan komen er veranderingen. We komen heel dicht bij wonderbaarlijke verschijningen. Maar we hebben meer uitdagingen op onze weg.

Het echte gebed moet een gericht gebed zijn, zodat de Heilige aanwezigheid en G'ds openbaring helder kan schijnen na duizenden jaren verborgen te zijn geweest en niet alleen maar met het oog op korte-termijn-overwinningen.

Mijn zegen en met diep geloof,

Daniël

P.S. We hebben besloten om soldaten, die voor een paar dagen naar het noorden komen, een verfrissing aan te bieden en hen een dag of twee te verwennen. Uw gift hierbij is onmisbaar.

Pardes Chana:

Eindelijk kwamen we samen: de studenten met Zvia, overlevenden en Rabbi Shachar met zijn dochter en mij (uw toegewijdde schrijver). Wij allemaal, in een prachtige plaats genoemd Teva Lu (Natuur Als) in Karkur. Daar bestelden we lekkers en hadden we een goede conversatie over hoe ieder van ons zich voelde in het project. Alle studenten zeiden hoe het voor hen was om voor de eerste keer in hun leven overlevenden te ontmoeten die uit de eerste hand konden vertellen over zichzelf, wat toch een onderdeel is van de geschiedenis van de Joodse natie. Zij houden van deze overlevenden en zullen dat ook komend jaar doen. Chaya zei hoe zij van hun gezelschap genoot. Rachmiel en Benyamin wilden liever voor ons Jiddische liederen zingen (Zie film, gebruik mp5).

https://docs.google.com/file/d/0B2kqrV92by1IZG5VclR3dGp5SlE/edit?pli=1

Elke student heeft een verhaal en Zvia ook. Ook hebben ze een klein kado van ons gekregen. Natuurlijk was het volgende onderwerp over de oorlog en hoe dat voelt.

Rabbi Shachar bracht voorraden mee voor iedere overlevende, zelfs voor degenen die niet van de partij konden zijn.

Het was een heel goed jaar en we hebben deze bijzondere samenwerking mogen ervaren met Zvia en de administratie in Neve Michael.
Rabbi Shachar en ik zullen tot september doorgaan en als de school weer start zullen de studenten ons weer vergezellen.

Met dank aan stichting L'ChaimToLife (en aan u allen), kunnen we dit aan onze overlevenden geven.

Met vriendelijke groet,
Rivka

Tijden van moeite, periodes van zorg en veel agitatie

Maar waar gaan we heen? Hoe begrijpen mensen met geloof de tekenen getoond door de Almachtige...
Oh! hoe verlangt onze ziel naar wonderen... Het machtige leger -IDF - zal onze zielen opwekken en zal het oplossen....
sommige dingen... maar... niets dat de frustratie wegneemt waarmee we achterblijven... We hebben de jongens verloren en de pijn is groot... En nu - vurige rethoriek... wraak, moorden, terroristische vernietiging... we zullen ze tonen... wie de IDF is!
Maar, het is een verlies van richting! G'd gaat niet in die richting, maar in plaats daarvan naar één ding: Dat we zouden
begrijpen in de diepte van ons wezen, wat het zou zijn zonder Zijn zegen en redding te zijn.
Het zou ons niet lukken en we zullen blijven huilen, arm en zonder erfenis....

Onze enige echte overtuiging zou zijn dat niemand succesvol kracht kan geven en niemand kan een ander redden! De enige innerlijke realiteit is de zoektocht naar een eeuwig gelukkige zucht. Een zucht van hopeloosheid van valse goden zal voor ons eeuwige redding brengen. Amen!

Hier is wat mijn vriend Orlit Cohen heeft gezegd: "Niet door kracht of geweld, maar met mijn Geest" zegt G'd.(ed: Zach 4:6) Redding voor Zijn beschermden, beschut onder Hem en Zijn gezegende naam. En Hij zal ons redden van al onze vijanden.
"Met respect en diep geloof,"
- Orly Cohen -

Deze introductie is belangrijk en moet begrepen worden. Inderdaad hebben we zichtbare vijanden die terroristen zijn, zoals Hamas en andere Islamitische extremisten rondom ons. Maar er is een andere vijand die verborgen is en het is de kracht om vrij te worden door onechte veiligheid en valse goden. De richting moet naar binnen zijn en niet naar buiten.

Natuurlijk, in onze intense opwinding roepen we om wraak. Inderdaad moeten we vechten met vijanden. Maar we moeten ons herinneren dat we in een geestelijk gevecht zijn en dat zijn doel is onze harten terug te brengen naar onze Schepper. Elke poging om met de kracht van een leger te reageren zou mislukken! Elke poging om vast te houden aan de goedkeuring van de naties van de wereld zullen als mislukking eindigen. We moeten begrijpen en ons eigen maken: G'd vraagt ons om valse structuren te breken en te vernietigen, die als een resultaat van vele recente jaren van verkeerd onderwijs ontstaan is.. Maar om de boodschap te begrijpen worden we gedwongen om diepe pijn te ervaren, zorg en verliezen die kunnen reinigen en erkenning brengen, dat dit het einde van de einden is en dat er niemand is dan Hij! Als we tot deze conclusie komen, niet in onze gedachten maar diep in ons bestaan. Van daaruit zullen de poorten van de hemel geopend worden voor ons. Van daar af zullen we groot licht ontvangen en de verwachtte verlossing

Beste vrienden!

Deze dagen is de zomer heet in Israël. We hebben meer aanvragen voor airconditioners en we zullen ze blij installeren. Het zal de overlevenden geven dat ze comfortabel kunnen leven in de zomer.

In Jeruzalem installeren we, dank aan Yudit van de Chr. Ambassade, een nieuwe sluiter voor Shayndel. Ook in Gad's huis plaatsen we een nieuwe installatie. Voor deze twee grote werkzaamheden hebben we uw hulp nodig omdat ze veel kosten. Het zal het leven van onze overlevenden verbeteren en daardoor zullen ze een veel beter leven hebben.

We maken ons klaar voor het Nieuwjaar en intussen gaan onze vrijwilligers door met het aparte werk zonder de studenten.

Opnieuw: veel dank voor alle ondersteuning in dit project.

Daniel.

Shalom Daniel!
Hier zijn twee vrouwen die een airconditioner nodig hebben:

Margalit Kakoy – Overlevende uit Rusland. 77 jaar oud. Ze heeft geen familie in Israël. Haar enige zoon leeft in Praag en komt twee keer per jaar om haar te bezoeken. Ze woont in een klein een-kamer appartement en recent is er bij haar kanker geconstateerd. Ze begint binnenkort met de behandelingen. Haar inkomen is alleen wat de bijstand haar geeft en dat kan maar net al haar behoeften dekken.
De hitte is ondragelijk in de zomer en ze lijdt eronder en een airconditioner is onmisbaar voor haar.

Pnina Vikol – Overlevende uit Tunis, 81 jaar oud. Een weduwe zonder kinderen, leeft in een klein gehuurd appartement. Haar gezondheid wordt slechter. Ze lijdt aan diabetes en doofheid, problemen met haar benen en kan bijna niet lopen. Ze wordt geholpen door vrouwen namens de Nationale verzekering en die zorgen voor haar. Ze is erkend als Nazi-vervolgings slachtoffer en krijgt uit het fonds-departement pensioen en daarnaast van de bijstand. Ze heeft een airconditioner nodig om de zomer door te komen. Ik zou hulp bij het helpen van deze twee overlevenden heel erg waarderen.

Beste wensen,

Riki Evron.

Nieuws uit het Noorden

Shalom vrienden,

Willy Adler was zo blij toen ik hem verraste met mijn bezoek. Willy woont dezer dagen in een bejaardentehuis in Shlomi (een uur rijden, nabij de grens van Libanon en Rosh HaNikra). Ik nam Willy mee naar de tuinen en hij genoot er van. Ik bemoedigde hem om te vertellen en hoorde over zijn leven. Toen hij begon te praten kon hij niet meer stoppen.... De tijd ging snel voorbij en we hadden een goede tijd samen.

Blanka uit Rosh Pina keerde terug uit het ziekenhuis waar ze behandeld werd voor haar hart problemen. Ik bracht haar een kort bezoek om te zien hoe ze geneest. Ze is bijna 90 jaar, maar een vitale vrouw, maar het neemt tijd om weer bij te komen. Het is gezellig om tijd met haar door te brengen en zij houdt zo van de bezoeken. Blanka had veel wijsheid in haar leven en ze is in staat om dat te delen, zelfs vandaag.

Met vriendelijke groet.

Timek

Pardes Chana:

Rabbi Shachar ging dit keer alleen de bezoeken afleggen. Zvia en de studenten zijn met zomervakantie en we plannen binnenkort een
afscheidsfeest met hen. Ik kon ook niet met hem mee, maar Rabbi Shachar is zo geliefd dat als hij alleen komt het hen ook altijd blij maakt.
U kunt de foto zien en de trotse schilder Rachmil, die dit gemaakt heeft. Hij wordt beter en beter. Het dagcentrum waar hij dagelijks heen gaat brengt talenten in hem naar boven waarvan hij niet wist dat hij ze had. Hij danst Salon dansen en geniet ervan.

Benyamin, elk bezoek brengt hem blijheid. Hij is erg eenzaam en heeft gelukkig een dame die hem elke dag verzorgt, 's morgens en 's middags. Wij breken zijn lange dagen en zijn lach verteld het.

Cayia, houdt van hem en als hij niet met ons mee komt vraagt ze naar hem.

De Boaron's voelen zich beiden niet zo goed, maar verwelkomen Rabbi Shachar met een hoop dankbaarheid.

Aliza was druk bezig en het bezoek was kort.

Zippora heeft het druk met haar twee kleindochters. Het is niet gemakkelijk om voor hen te zorgen op haar leeftijd. We beginnen met het
zorgen voor twee onopgeloste problemen voor haar. Allereerst om erkenning te krijgen als overlevende die voor pensioen van de overheid in aanmerking komt en ten tweede het huis waarin ze al 50 jaar (!!) woont in een betere situatie te krijgen door haar rechten te eisen bij de overheidsorganisatie (Amidar) die voor het huis zorgt: door te repareren, wat zoveel jaar achterwege is gelaten en te renoveren. We organiseren zelfs een advokaat voor haar om te zien wat haar rechten zijn. Het is nu in behandeling en we hopen op goede resultaten.

Dit is het nieuws uit ons hete, stomende zomer in Pardes Chana.

Met vriendelijke groet,
Rivka.

Haifa:

Op 7 juli arriveerde twee airconditioners en werden geïnstalleerd in de huizen van twee eenzame overlevenden Malka en Jaffa, die leven in een klein huis en ontzettend veel last hebben van de hitte.

Toen deze twee vrouwen de airconditioners zagen, riepen ze het uit van verbazing en konden ze niet geloven dat deze echt voor hen waren. De stichting Lechaim organiseert snel en efficiënt donaties (dit is waar ze voor staat) en we zijn dankbaar dat we dit project hebben mogen helpen afwikkelen.

Dank u en alle zegen toegewenst,
Riki

Drie jaren. Op de één of andere manier moet er een oplossing komen voor de meningsverschillen tussen Israel en de Palestijnen. Hoe kan er vrede komen wanneer uw partner u haat?

Alles wat er gebeurd is herhaald zich steeds weer, en dan nu weer Pardes Channa:

R. Shachar de man die wonderen kan verrichten, bezocht onze overlevenden, en zelfs onze regio kwam even onder vuur te liggen. Gelooft u mij; het was als een figuurlijke steek onder water voor degenen die de tweede wereldoorlog meegemaakt hadden ... Ik kan u vertellen dat het uiterst onplezierig is om gevangen te zitten in je auto, wanneer de sirenes afgaan… Je bent volkomen hulpeloos en je hoopt dat de raket niet jouw auto raakt… Onze bevolking is moe van drie jaar oorlog. Al vredesbesprekingen eindigen op losse eindjes die geen vrede brengen. We voelen ons opgejaagd en dat geldt in hoge mate voor wie er leeft naast de Gazastrip en nooit rust hebben van het geluid van raketten en de Iron dome. Dit gaat dag en nacht door. We moeten onderhandelen met terroristen en begrijpt u hun argumenten? De logica is in bijna alle gevallen zonder enig gevoel voor logica.

Terug naar onze overlevenden: Ze missen de jongelui en uiten dat ook hardop. Door met ze te spreken, begrijpen we steeds meer van de vreugde die zij beleven aan de bezoekjes van deze jonge mensen.

We wensen dat de situatie beter zal worden en er weer een goede normale routine terug zal komen in ons leven.

Hartelijke groeten!

Rivka

Van Sion zal de Torah uitgaan

G'ds Handen draaien de omstandigheden van vandaag om.

Lieve vrienden,
We zien hier opnieuw een ontvoering van drie Yeshivastudenten door de ergste vijanden van Israel!

De vraag is: wat probeert de Almachtige ons te leren in deze situatie?
We zijn ons bewust van goede en slechte situaties die zich het opmerkelijke proces van menselijke verlossing voortzetten. Hier ervaren we opnieuw een pijnlijke en schokkende druk voor ieder met een liefhebbend hart. De lessen zijn een uitdaging op een prima manier en vragen erom dat we onszelf reinigen van het geloof in valse goden die er nog in ons midden zijn. We hebben niets om op te vertrouwen! Geen vertrouwen in de naties van de wereld of hun hulp.... We hebben niemand buiten, maar binnen hebben we de Almachtig, De G'd van Israël, die van ons houdt, ons beschermd en ons redt. Om ons in staat te stellen dit innerlijke te kennen, herhaald onze G'd situaties die van ons eisen dat we ons pijnlijk getroffen hart herinneren, door ons te verenigen als één lichaam. Alleen op deze manier kunnen we de geest van wonderen bevatten, de triomf van de goddelijke aanwezigheid en het licht van G'ds gave.

Dit is de tijd dat ieder van ons uit zijn kleine wereldje komt en zal ervaren in zijn vlees hoezeer we één lichaam kunnen zijn. Om onze innerlijke menselijk gezicht te ontwikkelen is de schitterende vonk in ieder van ons aanwezig. Soms is de vonk zelfs zichtbaar in slechte situaties. Dan stijgen we en stijgen we en ontdekken slapende krachten, die niet altijd voorin onze gedachten zijn, gulpen als een rivier in onze ziel. Het vuur van liefde tussen mensen! Voor ieder van ons. De situatie vraagt van ons om handen ineen te slaan, opkijkend naar de hemel en het uit te schreeuwen van de muren van ons hart naar de G'd van genade. We hebben niemand als Hij!

De diepe lessen maken het zelfs mogelijk op gewone dagen te herinneren dat de woorden van G'd niet te ver van ons zijn, zoals geschreven staat: "Niet over de heuvels of over de oceaan, want het is dichtbij u, in uw mond en in uw hart om het te doen".
Ieder van ons gaat door een periode van grote veranderingen en het is goed. Het vraagt van ons om gedag te zeggen tegen het oude, de realiteit van verbanning waarin we duizenden jaren leefden. Onze G'd brengt ons in een situatie waarvoor we geen menselijke oplossingen hebben, maar te zijn als een klein kind die nog niet gespeend is van zijn moeder en wacht op een goede vader die zijn zijn Geest kan geven. Maar om in deze situatie te komen moeten we ons oude waardeloze gewoonten opgeven, die als een gebroken strohalm tussen ons en de Almachtige staan. Het is de reis terug naar de Schepper. Terug om onze Vader in de Hemel te ontmoeten zonder een tussenpersoon, direct en heilig. We hebben veel geduld nodig en hoofzakelijk een stabiel geloof! Diepe bronnen on ons en geloof in een eeuwige goddelijke visie voor het volk Israël en de hele wereld. "Keer terug mijn zonen en Ik zal to u terugkeren!" Luister naar de G'd van Israël.
G'd zal nooit liegen!

Uiteindelijk wil ik graag zeggen dat het werk voor G'd met twee benen op de aarde moet gebeuren. We zagen dat de duif die Noach uit de ark zond, rusteloos was tot het water zakte en ze land vond om te landen. In de toren van Babylon werden de zonden losgemaakt van de realiteit.

Beide benen op de grond, harten verbonden met de hemel, om de hemel in onze realiteit in het leven te brengen en naar de grond. Dit is de missie vandaag.

Hallelujah, Hallelujah, Hallelujah!
Daniel

Deze twee rapporten completeren het verslag van de afgelopen week.

Het noordelijk deel:

Evaluatie van het Lechaim-to-life project:
Het einde van het jaar, de evaluatie van de studenten van de Mechina Kfar Hanasi kwam met zeer positieve resultaten voor het project.
De studenten beoordeelden het L'ChaimToLife project als het beste projekt om aan deel te nemen. Dit is een vergelijking met alle andere vrijwilligers projecten die de Mechina's aanbieden aan de studenten om deel te nemen.
Het ontmoeten van de Shoa overlevenden in hun huizen, relaties met hen aangaan, voegde een grote emotionele waarde en grote voldoening toe aan hun leven. Zowel de studenten als de overlevenden voelden door de bezoeken elkaar aan als een deel van een familie.

Dezelfde resultaten kwamen uit de andere Mechinot: Uit Meitsar en Maayan Baruch. De studenten van alle Mechina's hebben vrijwillig gekozen voor het L'ChaimToLife project, boven op de andere "verplichtte" vrijwilligers werkzaamheden.

In September komt een nieuwe groep studenten ons helpen. Ik kijk ernaar uit hen te ontmoeten en te begeleiden.

Shalom!
Timek

Pardes Chana:

De studenten van Neve Michael werd gevraagd om een paar vragen te beantwoorden om ons een idee te geven hoe deze speciale kinderen, die bekend zijn met één of meerdere crisissen in hun leven, het laatste jaar ervaren hebben gedurende de tijd dat ze onderdeel waren van het project van L'Chaim. Hier volgen wat impressies:
"Het is de eerste keer dat we gehoord hebben van de periode waarin de Shoah plaats vond en wat het gedaan heeft met de mensen die het ondergaan hebben. Van hen heb ik begrepen wat het betekend om te strijden om te overleven en toch een mens te blijven en vervolgens in staat te zijn een nieuw leven op te bouwen hier in het land Israel. Soms is het moeilijk om hen te ontmoeten en met een lach op je gezicht bij hen weg te gaan. Het is de moeite waard. Het gevoel wat je overhoudt aan een dergelijk bezoek was zo goed dat we terug wilden komen en ze opnieuw gelukkig te maken."

Iemand anders zei: "Het is belangrijk onze voorouders en de geschiedenis van de Joodse natie te kennen en hun verhalen te horen, de overlevenden te helpen met het bijhouden van de tuin en hen zelfs af en toe te helpen hun huis schoon te houden."
De studenten hebben gezegd dat ze volgend jaar door willen gaan met dit project op twee jongeren na die nog aarzelen. Op de vraag wat er in hun eigen leven veranderd was of in het leven van de overlevende die ze bezocht hebben, was het antwoord dat ze de overlevende gelukkiger hadden zien worden en dat ze als jongere meer optimistisch in het leven stonden. Ze geloofden in het leven.

R.Shachar en ikzelf (Rivka), voelen dat deze ervaringen met de studenten succesvol zijn geweest, voornamelijk door de goede wil, motivatie en samenwerking, die begonnen is met het hoofd van deze school, Zvia, Dafna en met name de kostbare studenten.

We zullen elkaar volgend jaar weer ontmoeten.
Rivka

Deze week, kwamen de jongens uit Jeruzalem op bezoek bij Ety Avraham en het werd een succes. Meer details hierover volgen later.

News Magazine van Juni

Beste vrienden,

Zoals u weet vliegt, ieder jaar op de Herdenkingsdag van de Shoa en dapperheid, een grote delegatie VIP's, studenten, overlevenden, soldaten en meer, naar Auschwitz (in Polen) naar de 'Mars voor het Leven'

Zo'n evenement kost millioenen en is naar mijn mening totaal onnodig! Dit is mijn uitleg:

Het Kamp Auschwithz symboliseert het meest Dood! Als Joods volk hoeven we niets te bewijzen aan de wereld. Het jaarlijkse doorgaan van dood verheerlijkt alleen dood! Wij prefereren het leven! De kracht van het leven versterken! De Heilige Geest, de waarde van het leven in het land van de levenden, het geliefde Land van G'd: Israël.

Voor ik naar Nederland ging, had ik een beeld in mijn hart en ziel: De Mars voor het Leven in Israël te houden! Een mars die het verlangen naar leven uitdrukt! Om de ziel van- en het leven- in Israël te versterken! Om de vorige en de huidige generaties van ouders en kinderen te verenigen, om het levende bewijs te tonen van de helden die overleefden en het bewijs zijn van de waarde van het leven en de hoop in het leven. De jonge generatie zal deelnemen in ons project, soldaten, en Rabbi's zullen de Torah dragen om G'd de eren die wonderen en tekenen doet en de beloften van de profeten vervult: de Joden terug te brengen in het land Israël.

De mars voor het leven zal heel eenvoudig gehouden worden in Zichron Yackov in de tuinen van Ramat Hanadiv, gesticht op naam van Edmond James de Rothschild. Hij had de visie om boeren kolonies te stichten zoals Zichron, Rision Letzion, Mazkeret Batya en meer. Hij wilde de woestijn laten bloeien na duizenden jaren van verbanning. Om het land op te wekken, te bewonen en te bewerken.

Ik noem deze tuinen: "De tuinen van leven"! Ze zijn de diamanten in de winnaars' kroon van leven!

De visie van deze bijzondere Jood is ook onze visie. We volbrengen zijn idee om het land op te wekken met de ziel van het volk! Om de impuls van leven in onze voorvaderen te versterken, dat het land en de mensen en G'd verbonden zullen zijn. Wat kan er meer symbolisch zijn dan hier de Mars in het land te houden met overlevenden, zelfs degenen met rolstoelen, die ondersteund en begeleid worden door vrijwilligers?

Er worden geen politici uitgenodigd en een minimum aan verslaggevers. We zullen naar de lucht kijken vol verlangen, met een intense wens en verlangen naar vereniging met G'd, hand in hand verenigd: bejaarden uit Europa, Noord-Afrika, jeugd uit Ethiopië, Amerikaanse Joden en Israëlis. Allemaal - Israël!

De Mars zal waarschijnlijk op maandag 24 of donderdag 27 november gehouden worden. We zullen uitnodigingen versturen aan onze vrienden in de wereld, die geïnteresseerd zijn om deel te nemen aan deze Mars. We zullen uw giften nodig hebben voor vervoer van de overlevenden en vrijwilligers uit het hele land, noord en zuid. Ook om ons in staat te stellen onze gasten een verfrissing aan te bieden.

Helpt u ons alstublieft dit evenement mogelijk te maken. U helpt ons door deze gift zo snel mogelijk over te maken.
Please! Help us to create this event and send your donation as soon as possible. U zult ervoor gezegend worden.

Gisteren was het laatste bezoek van de studenten van de Keshet Yehuda aan de overlevenden van Haifa. Het goede nieuws is dat deze groep Aliya maakt! Allemaal! Ze zullen binnenkort gaan dienen in de IDF. Dankzij het project door u ondersteund, vrienden, zullen zij meer verbonden zijn met het Judaïsme en Israël.

De allerbeste wensen voor een nieuw jaar met actviteiten.

Daniel

Uit Sion zal de Torah komen!

Onderstaand Avraham's toespraak over "Parashat Hashavoa" (gedeelte van de Torah op Shabbat gelezen in de synagoge).

Shalom aan u allemaal!

We hebben weer een prachtig jaar gehad met het L'ChaimToLife - Keshet programma.
Het is altijd mooi om te zien hoe onze jongelui zoveel uit dit programma halen. Ik ben er zeker van dat ze elkaar zullen missen, de jongeren en de overlevenden.

Daniel vroeg me om jullie een paar gedachten door te geven over het Torah gedeelte van deze week: Shelach (Zend uit: Numeri 13-15)

Dit is het Torah gedeelte toen de Israëlieten in de woestijn waren en het tijd was voor hen om Kanaän binnen te gaan om het te veroveren. Het volk wilde een groep vooruit sturen om het land te verspieden.

Het werd een mislukking. De verkenners kwamen terug, klagend en met excuses waarom ze het land niet zouden binnentrekken, behalve twee, Jozua en Kaleb.

Wat representeren Jozua en Kaleb? Ik zeg dat zij het type persoon representeren die echt in G'd geloven. Het was zelfs geen vraag voor hen. Ze waren 100% toegewijd en klaar om te gaan. ZSM!

De anderen verzonnen uitvluchten waarom ze het niet konden doen. De echte reden was dat ze niet wilden veranderen. Ze hadden het goed in de woestijn. Manna uit de Hemel, iedere dag, hun kleren werden niet vuil of versleten, hetzelfde met de schoenen! Het weer was altijd perfect. Het leven was goed.

Maar kunnen we hen beschuldigen dat ze zich zo voelden? Doen velen van ons niet precies hetzelfde? We zitten vast in ons leven en zijn bang om verder te gaan. Zelfs als het beter voor ons zou zijn. Ik zeg niet dat het gemakkelijker zal zijn. Juist moeilijker! Als we het gemakkelijk hebben, wie wil er dan veranderen?

Jullie doen het. Jullie mijn vrienden zijn de Jozua's en Kalebs van vandaag. Door vooruit te gaan, klaar om te helpen zonder excuses. Jullie zijn klaar voor de verandering! Nee, het zal niet gemakkelijker zijn. Maar dat geeft jullie niet! Jullie willen de wil van de G'd van Abraham, Izaäk en Jakob doen en zijn klaar voor Israël om opnieuw op te staan. Met jullie geloof zullen jullie het zien en er deel van zijn! Ik kijk ernaar uit jullie te zien in Beit HaMikdash (de Derde Tempel).

Dank voor al jullie hulp!
Met liefde en zegeningen!

Avraham.

Haifa:

Op donderdag kwamen de jongens van Keshet Yehuda voor hun laatste bezoek dit jaar. Toen ik dit de overlevenden vertelde reageerden ze treurig, maar beloofden om een mooe afscheid voor te bereiden. De jongens wilden dit keer alle overlevende bezoeken.

We begonnen met Shalom, hij trainde hen dit jaar en controleerde iedere jongen en gaf hen aantal tips hoe om te gaan met een aantal gewoontes in het leger.
Marta vertelde hen haar levensverhaal en vroeg hen dit niet te vergeten en haar verhaal ook door te vertellen aan de volgende generaties. Ze vroeg hen bijzonder op zichzelf te letten in het leger. Ze bedankte hen dat ze haar zo trouw hadden bezocht.
Gershon had een heus feest voorbereid met lekkere dingen op de tafel. We zaten met hem te kijken naar onze presidentsverkiezing en vierden daarna ons laatste bezoek bij hem.
Nadia ontving ons met al haar liefde en dank en wenste hen allen het beste na ieder van hen gekust te hebben, huilend van emotie.
D e bezoeken waren heel speciaal en ook de warme en goede contacten.

Ons team, van de Zorg voor Holocaust slachtoffers in Israël, wenst u allen het beste en we verwachten een nieuw succesvol jaar met jullie.

Bedankt!
Riki Evron

Pardes Chana:

Vandaag (donderdag) hadden we een heel belangrijk bezoek van onze beste vrienden van de Christen Ambassade: Yudit en Maxine. Beide vrouwen werken met ons, hand in hand, al vele jaren en zijn deel van de L'ChaimToLife familie. We haalden de groep van Neve Michael op en begonnen onze bezoeken. Eerst gingen we naar Benyamin, die erg blij was om Yudit, Zvia en de jongens en Rabbi Shachar te zien. Hij vroeg naar de meisjes en zei dat hij hun lach mistte. Hij kreeg van Maxine een heel mooi handgemaakte bedovertrek.

Met Maxine en de meisjes gingen we naar Chaya, die op ons wachtte en vertelde haar over haar slechte gevoel voor balans en hoeveel keer ze valt en de pijn van de blauwe plekken die ze heeft als resultaat van het vallen. Ora haar vrijwilliger was er ook en was blij ons te ontmoeten. Maxine gaf haar een handemaakte bedovertrek kado.

Chaya

De meisjes hadden niet genoeg tijd omdat ze een examen Hebreeuwse taal moesten doen, maar toch waren ze bereid de bezoeken te doen om daarna snel naar het examen te gaan. In het huis van Rachmil ontmoetten we de rest van de groep en Rabbi Shachar kwam met zijn gitaar en we zongen samen een lied om de meisjes succes te wensen met hun examen en Rabbi Shachar bracht hen naar school. Maar niet voordat ze met Rachmil een Jiddisch lied hadden gezongen. Het was een blijde ontmoeting.

Rabbi Shachar en Rachmil

Aliza kwam net van een bezoek in het ziekenhuis dit keer, om haar zoon op te zoeken, die opgenomen was in het ziekenhuis. Maar ze was blij met ons bezoek.

Hierna gingen we naar Neve Michael en Zvia legde ons uit (en liet ons zien) waar zij woonden. Het zag er geweldig uit en het lijkt erop dat deze kinderen het beste van het beste krijgen in Neve Michael.

We moesten afscheid nemen van onze gasten en we wensten hen een goede reis terug naar Jeruzalem. Dank jullie Yudit en Maxine voor jullie toegewijdde ondersteuning. Het komt voort uit jullie grote harten. Bedankt dat jullie bij ons waren.

Rabbi Shachar vervolgde het bezoek bij Zippora die erg moe is van de betrokkenheid in het opvoeden van haar kleinkinderen (die bij haar wonen).

Bij de Boaron's werd hij met dank ontvangen voor wat hij meebracht: groente, fruit en een grote watermeloen voor Shabbat.

Chaya en Ester Zimering hebben hulp gekregen van L'ChaimToLife voor hun speciale noden en ze waren heel blij dat ze deze hulp kregen. Dank aan stichtin L'ChaimToLife.

We zijn een ontmoeting aan het plannen met de overlevenden en de jongeren als zijnde een afscheidsfeest.

Rivka

Nieuws uit het Noorden:

Beste vrienden,

Gedurende de zomer, wanneer er geen studenten in de mechina zijn bereid ik het nieuwe seizoen voor. Ik blijf, geheel alleen, de shoa overlevenden bezoeken. Na een lange dag van het bezoeken van deze mensen voel ik me verfrist in mijn ziel en lichaam. Het is een vreugde om deel te zijn van dit project. Gedurende mijn bezoeken hoor ik veel zorgen, maar ook veel aanmoediging. Diegenen die zich niet zo goed voelen kan ik bemoedigen, en diegenen die blij, zijn delen die blijdschap met mij. Dit geeft mij een blik op het echte leven.

Blanka van Rosh Pina, bijna 90 jaar, omarmt me wanneer ik het huis in kom. We zitten samen in haar huisje en praten over de lessen van de TeNaCh. Over de natuur en de schepper van leven en hoe ze van haar tuin geniet...
Dit weekend gaat Blanka voor een operatie naar het ziekenhuis. Ze weet niet hoe lang ze er moet blijven. Ze leeft bij de dag. Ik bid voor haar en hoop dat ik haar snel weer zal ontmoeten. Blanka is een van de meest blije en dankbare personen die ik ontmoet heb.

Israel uit Rosh Pna was niet thuis, hij was op een "Aazkara" (Ed. : Heeft iets met de paardensport te maken.) voor één van zijn familieleden. Zijn vrouw was blij me weer te zien en genoot van ons korte praatje.

Shlomo uit Katzrin is een energetische en gezonde man, maar op zijn leeftijd, daardoor worden de herinneringen uit Auschwitz sterker en zelfs beangstigender voor hem dan ooit tevoren. Zoals vele shoa overlevenden heeft hij vele jaren deze herinneringen weggeduwd. Maar uiteindelijk raken ze hem nu harder.

Ela uit Katzrin is een eenzame vrouw met veel zorgen. Haar man en beide kinderen zijn gestorven. Haar kind overleed tijdens de eerste Libanese oorlog. In het begin was ze angstig om de studenten te accepteren. Maar ze ontdekte de positieve energie die ze wint door de ontmoeting met de jongelui. Ze gaven haar een goede tijd en ze begint het meer en meer te waarderen.

Tamara uit Kirjat Shmona heeft een slechte gezondheid. Ze wa weer in het ziekenhuis en de doctoren denken dat de enige oplossing is haar been en misschien ook een arm af te zetten. Ze is een diabetes patient met hele slechte aderen. Ik weet echt niet of ze terug kan naar haar apartement. Het is een grote zorg waar ze door gaat. We wensen allemaal dat ze weer kan genieten en weer blij kan zijn.

Ina uit Katzrin is de jongere zus van Tamara. Het was Ina's verjaardage en we hebben de dag gevierd met Klara, Lisa, Rina en Ina's vriend: Mark.

Er zijn veel meer namen om te noemen en te herinneren. Dit zijn maar een paar hoogtepunten van mijn laatste bezoek.

Ik dank jullie voor jullie zorg voor deze mensen. Ze zijn onze liefde en zorg waard zolang als ze onder ons leven.

Shalom,
Timek

Het nieuws van eind mei 2014

Beste vrienden!

Hier weer een aantal stukjes informatie van wat zich zoal voorgedaan heeft deze weken en een aantal vaarwel woorden voor de jongeren aan het einde van het schooljaar.

Daniel is (op het moment van schrijven) nog in Nederland. Hij heeft zo'n 19 ontmoetingen gehad tijdens deze reis. Hij is heel dankbaar voor zijn gastheren en gastvrouwen, die zijn bezoek winstgevend en aangenaam maakten. We wensen hem een goede thuisreis.

Het oogstfeest komt volgende week en ook het accepteren van de Torah door Mozes wordt herdacht door een hele nacht studeren. Dit beëindigt de 49 dagen sinds Pesach en we zijn in het midden van de maand Sivan. Het is zomertijd en het weer gaat op en neer, niet echt gemakkelijk te dragen. Deze 49 dagen zijn voor ons om in onszelf te komen, om onze vrienden te leren kennen, om samen te zijn omdat, toen Mozes met twee stenen tafelen naar beneden kwam met daarop de Tien Geboden gegraveerd, er 600.000 mensen, die getuige waren van die gebeurtenis en tot een eenheid werden gesmeed!

Opnieuw wordt het gezegde: "Houd van je naaste als van jezelf" gevraagd als een manier van leven en wanneer we het vergeten, wordt er van ons gevraagd terug te keren naar onze echte natuur.

Vrolijk Feest van de Eerste Vruchten!
Chag Shavuot Sameach !

Rivka.

Nieuws uit het Noorden:

Kirjat Shmona:
De studenten nodigden de overlevenden uit naar de Mechina voor een afscheidsfeest in Kibboets Mayan Baruch. De studenten zegenden de overlevenden en bedankten hen voor de speciale tijd die ze met hen hadden gehad tijdens het hele jaar. En omgekeerd drukten de overlevenden uit hoe ze de tweewekelijkse bezoeken hadden gewaardeerd. Ik kon zien dat de bezoeken en de activiteiten die we dit jaar samen deden voor beiden veel hadden betekend!

We werden één familie en het is moeilijk om weer gescheiden te worden. De overlevenden beloofden hun deur open te houden voor de studenten als ze soldaat zullen worden. Ze zijn altijd welkom!

Ginosar:
Eli-Ram is een van de overlevenden die de grootste bevestiging kan aantonen van het feit dat de studenten hem bezocht hebben. Ze hebben door de betekenis ervan, nieuwe kracht en gezondheid in zijn leven teruggebracht; hij bestelde pizza's en drinken om dit afscheidsfeest met de studenten van mechina Meitsar te vieren.

Moshe

Jaar na jaar zie ik dat de studenten meer en meer verbonden raken aan de overlevenden. De nieuwe studenten bouwen voort aan de speciale relatie die de studenten van voorgaande jaren zijn begonnen. Het is opwindend om te zien. In de foto's kunt u zien hoeveel ze van elkaar houden en elkaar waarderen. Dit L'ChaimToLife project werk echt verbazingwekkend goed.

Dank aan u allen die dit mogelijk maakt door uw giften.

Shalom Timek

Pardes Chana:
Afgelopen week legden we de bezoeken af met de groep van Neve Michael, maar deze keer kon Zvia niet komen en Ortal nam de verantwoordelijkheid om de vertellen en de groep te verzamelen. Om 16:00 wachtten ze op Rabbi Shachar en mij en stonden klaar voor ons.

We verdeelden ons in twee groepen en gingen onze bezoeken afleggen: Zoals gewoonlijk waren de bezoeken heel intensief en maakten de overlevenden, zoals Rachmil zei: "zich belangrijk en interessant voelen voor onze bezoekers". Het is een kans voor de jeugt om te vragen en te horen hoe ze zijn en natuurlijk om te luisteren naar hun verhalen.

Ik sprak naderhand met Zvia en vroeg haar hoe ze zich voelt bijna aan het eind van het jaar over ons project? Wat voor verandering heeft dit gemaakt voor deze groep van jongens en meisjes? Dit was haar antwoord:

Ze begonnen zonder te weten over het type mensen die ze moesten ontmoeten en ontwikkelden een echt gevoel van zorg en verantwoordelijkheid voor de taak die ze op zich hadden genomen en ze voelden veel voldoening voor andere mensen te zorgen, speciaal voor de overlevenden. Zvia voelde dat Moshe meer open was geworden gedurende het jaar en van een gesloten, schuwe jongen een raam geopend heeft naar anderen, ook op school Ze waren trots om de overlevenden mee te nemen naar feesten op school en hen te verzorgen als hun privé gasten.

De Shoa herdenkings ceremonie in Mayan Baruch was heel bijzonder voor hen. Allereerst ontmoetten ze zoveel overlevenden en andere jongeren die het samen met hen deden. Het voelde zo dat ze deel waren van een speciale en unieke groep, die een gezamenlijk doel heeft en dat het belangrijkste menselijkheid is en genade. Ze voelden zich heel trots dat ze daar deel van mochten uitmaken.

Soms willen ze alleen op bezoek gaan bij de overlevenden. Ze leren van de verhalen en genieten van het luisteren ernaar. Zvia voelde dat ze hen meer verantwoordelijkheid kon geven, omdat ze zichzelf bewezen in dit project. Volgend jaar zal een deel van deze groep doorgaan met het project en andere studenten zullen erbij komen.

Ik will toevoegen dat Zvia hen begeleidde en aanmoedigde met haar enthousiasme.

Dafna is deel van het team van Neve Michael en zij voegde haar gedachten toe: "Eerst twijfelden we of onze kinderen in staat zouden zijn om degenen te zijn die konden meevoelen, vriendelijkheid geven, lachen en de verwachting vervullen over deze bezoeken.... Zoals de grootouders die ze "adopteerden". Ze bleken meer tolerant en open te zijn. Het vergrootte hun blik op andere problemen en het gaf hen zelfvertrouwen over zichzelf.

Goed gedaan door allen die betrokken zijn in dit project. Het maakt onze samenleving veel beter.

We wensen allen een goede voortzetting toe. De beste wensen voor jullie prachtige team."

Dafna

Benyamin met Rabbi Shachar

Het samengaan van onze jongeren met de shoa-overevenden, werkt uit in een win-win resultaat.

Met een hartelijke groet,

Rivka

Het rapport van mei 2014

Beste vrienden!

Naarmate we meer toegaan naar het eind van het jaar voor onze scholieren, komt het moment naderbij waarop we onze jongeren (die inmiddels dit jaar aan het afronden zijn) vaarwel moeten gaan zeggen. Al heel snel zullen ze opgenomen worden in het Israelische leger.
Daniel bezoekt onze toegewijde vrienden in Nederland, we wensen hem een goede tijd toe!

Voor u het nieuws uit Israel:

Haifa:
Baruch HaShem (Gezegend zij de Naam van de Heilige) Ik wens u allen vrede toe!
Het is alweer een tijdje geleden dat u iets van mij gehoord hebt. Er is veel gebeurd. Ik hoop dat het goed gaat met u allen!

Nadat onze bescheiden helden het busje hadden geladen en gingen ze terug naar Haifa voor een ander bezoek. Zoals altijd is iedereen gelukkig om elkaar weer te zien. De verbinding in de relaties heeft zich verdiept en elke jongen dringt aan op een bezoek aan "Hun" overlevende.

Een leuke bijkomstigheid van de de contacten van de overlevenden met onze jongens, is dat ze hun Hebreeuws hebben verbeterd en nu communiceren met de overlevenden met meer dan glimlachen en handbewegingen. Ondanks dat het einde van het programma nadert zal de verbondenheid met de overlevenden nooit ophouden vanwege de diepe impact op de zielen van deze jonge mannen.

Ik vroeg aan Chaim (één van de jongens) wat op hem de meest indruk had gemaakt in deze periode waarin hij deelgenomen had aan het bezoeken van de overlevenden. "Deze mensen zijn mijn helden. Ze zijn begonnen aan de negatieve kant van het leven en hebben het negatief omgedraaid in een positief beeld. Wij bouwen onze toekomst op hun rug." Shaul haakte hierop in en zei. "Deze mensen maken dat ik me trots voel dat ik een Jood mag zijn en over wat ik mag gaan doen door in het Joodse leger te dienen!"

Misschien kan het Torah gedeelte van deze week kan helpen enig licht werpen op wat is er gebeurd met onze mensen. De naam is BeChukotai. Er wordt gesproken over de zegen en de vloek die G-d zal schenken aan Israël op grond van de keuzes die ze zal maken.
Als Israël de wil van G-d doet is het gezegend. Doet ze dat niet ...

Hoewel we de gevolgend van die die vloeken hebben doorgemaakt , heeft G-d ons nog steeds niet opgegeven. Het tegendeel is waar, hij is bezig om ons te fine-tunen als Natie onder onze Grote G-d. We kunnen allemaal zien duidelijk wat G-d voor ons doet. We zien dat de natie Israël weer opkomt. We zien hoeveel Israël in de wereld brengt. We zien de verbazingwekkende ontdekkingen in natuurlijke hulpbronnen waar Israël eerder een belangrijke energieleverancier, dan koper zal worden.

En... we zijn net begonnen!

Het maakt me blij dat u dit allemaal voor uzelf kunt zien en er deel van uitmaakt!

Tot de volgende keer
Avraham

Kiryat Shmona:
Raya was erg blij met het bezoek van de studenten. ze voelt zich alleen en de studenten maakten haar echt gelukkig vandaag (nadat ze Ilja, haar echtgenoot 8 maanden geleden is verloren).
Ida worsteld met haar benen. Elk jaar, wordt haar kracht steeds minder en minder. Maar ze is optimistisch. Ze liet me de geraniums op haar balkon zien. Dat is haar verbinding met de buitenwereld. Ze leeft in een 3e verdiepingsappartementje en kan moeilijk van huis. Haar mooie kat en haar prachtige planten maken haar gelukkig.
Nicolay Platok is opgenomen in het verpleeghuis van Kibbutz Dan. Hij heeft niet de wilskracht om uit zijn rolstoel te komen en dat is problematisch, omdat beweging oude mensen in leven houdt.
Tamara is opnieuw aan de aderen van haar benen geopereerd, na een worsteling van meer dan 1 jaar (na haar eerste operatie) om te herstellen. Vorig jaar was een zeer pijnlijk jaar voor Tamara. Ik bid en hoop dat ze spoedig zal herstellen.

Eliahu was ook het ziekenhuis voor een week. Hij houdt van en geniet van onze bezoeken heel veel.
Klara is een Jidishe mama. Ze bederft de studenten met haar verwennerijen en ze houden zo van haar en van wat ze geeft.
Roman, Anatoli Limunsky, Anatoli Presler, Rina, Nelly, Ida doen het goed.
Volgende week, zijn we van plan een afscheidsfeest in Mechina Maya Baruch te organiseren.
De studenten zullen tijdens de zomerrecessie niet in de gelegenheid zijn de overlevenden te bezoeken. Ze zullen gemist worden door de overlevenden.

Katzrin

Het bezoek met Jafim was geweldig. Dit jaar zag ik een grote verandering in zijn gezicht. Hij keek altijd een beetje depressief, de enorme pijn in zijn binnenste werd weerspiegeld in zijn ogen. Vandaag, glimlachtte hij en liet hij een glimp van vreugde zien die ik nooit eerder had waargenomen. De bezoeken van de studenten dit jaar brachten een grote verandering in zijn geest. Hij toonde ons op Youtube oude Israëlische nummers. Wij allen, zongen samen. Het was prachtig.

De studenten op bezoek bij Jafim.

Etja was zo blij om de studenten in haar kleine appartement te ontvangen. Ze liet de foto's van haar kleinkinderen en andere familieleden zien. Ze vertelde ons ook haar afschuwelijke ghetto- ervaringen uit de Oekraïne. Wat er gebeurt vandaag in de Oekraïne, herinnert haar aan de nazi-tijd. Ze kan niet kijken naar de foto's op de TV. Etja is één van de gelukkige Joden die deze hel overleefd hebben.

Etja

Tzila en Leonid worstelen al een aantal jaren met hun gezondheid. Ze zijn een mooi paar die getrouwd zijn in een ghetto! Ze ware zo dankbaar toen ik hen de voedelspakketten kwam brengen. Het verbaast me altijd, dat zo'n klein ding als een bezoek en een voedselpakket eenzame mensen zo blij kunnen maken.

Shaul, Shlomo, Ela en Talja genoten ook zo van het bezoek van de de studenten. Dit was het laatste bezoek met de studenten. Aan hun tijd in de Mechina komt een einde. Voordat ze klaar zijn, zullen zij tochten gaan maken door een groot gedeelte van Eretz Jisrael. Daarna zullen ze zich aanmelden bij het leger.

Het was voor mij een geweldig jaar met Lechaim en met de studenten van de Mechinot.
Ik zal hen ten zeerste missen.

Shalom,
Timek

Pardes Channa:
Deze keer heeft Rabbi Shachar wat video's gemaakt van de bezoeken. Deze zullen op ons web gepubliciceerd worden binnenkort.
Om vier uur in de middag, wachtte de meisjes en Moshe met Tzvia ons op in Neve Michael, enthousiast om hun vrienden, de overlevenden te ontmoeten. Het was een zeer warme ontmoeting waar iedereen van genoot.

Ik wi graag de volwassen bezoekers in dit verslag noemen, die elke week hun bezoeken afleggen aan de overlevenden en hun missie met vriendelijkheid en sympathie vervullen..

Tamar, bezoekt regelmatig Miriam Fux, inmiddels 91 jaar oud, met een scherp opmerkingsvermogen en erg vriendelijk. Tamar doet dit al meer dan 3 jaar. Het is een hechte vriendschap.

Lior, bezoekt Yudit Yeger, hieruit is een goede vriendschap gegroeid. Yudit is erg gelimiteerd in haar bewegingsvrijheid en kan niet naar buiten, maar ze blijft lachen en is erg gelukkig met de vriendschap met Lieor.

Tamar and Lior komen van Caesarea. Dank jullie beiden voor jullie charme en jullie toewijding.
This year, is begonnen Aliza te bezoeken, en mag ik alle dankbaarheid aanvaarden van Aliza die dit zo ontzettend kan waarderen.

Carmel bezoekt Rachmil, en neemt hem elke vrijdag mee uit, om te genieten van de omgeving, kunst te bekijken, deel te nemen aan het Shabbatsdiner met haar familie, en hij komt zelfs in haar restaurant. Carmel heeft een 1 jaar oude baby. Rachmil houdt zo veel van dit gezinnetje...

De laatste vrijwilliger, die u regelmatig op foto's langs ziet komen is : Ora. Zij heeft Chaya geadopteerd met heel hart. Chaya's familie (Morris en haar dochter), die onze bezoeken nog niet bijgewoond hebben, gaan vriendelijk om met Ora, houden erg veel van haar en waarderen haar inzet om hun moeder en oma te bezoeken.

Een ander bezoek wat ik zelf afgelegd heb, was aan Ester Zimering in het bejaardenhuis van Zichron Yaackov.
Haar verstand is nog altijd even helder als altijd, maar haar gezondheid laat te wensen over. Haar ogen zien nauwelijks nog scherp, ze kan alle schoonheid rondom haar niet meer bewonderen en ook haar handen worden zwak. Ze was zo blij met mijn bezoek en bedankte me warm en vertelde me hoe erg ze ons allemaal mist. Ik voelde dat ik haar dag goed gemaakt had en dat mijn bezoek veel voor haar betekende.

Als laatste, wil ik L'chaim to Life bedanken voor het privilege van haar aanwezigheid hier in Pardes Channa.
Rivka

De dag van de Shoa winnaars

Vandaag 27 april 2013 hadden we een compleet geïnspireerde opwekking ervaren. Als een deel van de visie van stichting "L'ChaimToLife" probeerden we om een andere visie over de Shoa te geven en speciaal naar voren te brengen wat de heroïek en de kwaliteit van de winnaars van de Shoa was, die het eeuwige bewijs zijn voor het Joodse land, de mentale kracht en de uitstekende overleving in de menselijke geschiedenis.

De ontmoeting met de Shoa overlevenden geeft ons allen een blik in het Heilige der Heiligen, verborgen maar niet afgesloten, van de Joodse ziel op zijn meritis.

Hoe belangrijk voor de snelle en instant jonge generatie om het Heilige der Heiligen van de zielen te ontmoeten, die een deel is van die Shoa helden zijn en die door hun verhalen het beste van de menselijke geest kunnen vertellen wanneer die in de put van de hel zijn.

De mechina in Mayan Baruch in het noorden van Galilea gaf ons een heerlijke ochtend die met gevoel en liefde werd gegeven aan hun geadopteerde overlevenden uit Katzrin, Kiryat Shmona, Rosh Pina, Ginosar en Pardes Chana met de jongens en meisjes en onze geliefde Ethiopiërs die deelnamen aan dit evenement.

Toen de overlevenden en hun adopteerders verwelkomd werden, werden we in een cirkel gezet, wat een intiem gevoel gaf en we ons deel ermee voelden, toen vertelden de overlevenden hun persoonlijke verhalen. De gastheren, drum spelen op de achtergrond, kloppende harten en een diep verlangen naar een ander Israël, met meer liefde voor elkaar, hand in hand wandelend met duizenden jaren gezamenlijk doel van het volk van Israël; G'ds oudste volk.

We voelden de kracht van Israël die zichzelf niet uitdrukte in technologie, politiek of economie, maar door de natuur en kracht van de Heilige Joodse mogelijkheden die diep in de harten blijft.

Een echt opwindende dag!

Ik wil u er aan herinneren beste vrienden dat er nieuwe mogelijkheden zijn, om deel te gaan nemen en deel uit te maken van ons project om meer overlevenden te adopteren, die aan het eind van hun leven zijn en ons meer dan ooit nodig hebben...

Mijn diepe waardering en dank aan onze studenten en aan u: onze vrienden over de wereld.

Daniel

De studenten van Mechina Mayan Baruch bereidden een heel respectvol en vredig herinnerings programma over de verschrikkelijke Shoa. Om onze shoa overlevenden te eren uit Kiryat Shmona, Ginosar, Katzrin, Rosh Pina en Pardes Chana. Nieuwe vriendschappen zijn ontstaan tussen de studenten en overlevenden. Ook de overlevenden uit andere plaatsen hadden de kans om elkaar te ontmoeten en te delen en nieuwe vriendschappen te sluiten. Het was een genoegen voor me om dit te mogen helpen organiseren en deel te zijn van de L'ChaimToLife beweging.

Dank aan al onze supporters!
Timek

Daniel Braun

Herdenkingsdag in Ginosar

Beste vrienden!

Een volgende bijeenkomst werd gehouden in Ginosar en dit is Timek's rapportage:
De studenten van Meitsar bereidden een respectvol en stevig programma voor de Shoa herdenkingsdag voor met hun overlevenden in Ginosar. Elk van hen bracht hun "overlevenden groepjes" naar deze speciale plaats (Herdenkings monument) in Ginosar. De studenten spraken warme woorden van bemoediging, zongen liederen en lazen gedichten voor en dankten voor het voorrecht om te mogen deelnemen aan dit speciale "L'ChaimToLife" programma.

Ook spraken de overlevenden bemoedigende woorden naar de studenten en zegenden hen voor hun vriendschap en liefde naar hen, gedurende het seizoen.

Hierbij gevoegd ook een aantal foto's.

Met vriendelijke groet,
Timek

Het lezen van de Izkor (Izkor: Slaves of Memory) Eyal Sivan -Frankrijk - 1991 - 1998
In april wordt de ene na de andere feestdag gevierd in Israël. Schoolgaande kinderen van alle leeftijden herdenken de geschiedenis van hun land. We zien in Izkor hoe het collectieve geheugen van Israëli’s wordt gevormd, vanaf de kleuterschool tot het begin van hun diensttijd. De film won vele prijzen.

Het zingen van liederen met elkaar.

Zelma vertelt haar verhaal (afkomstig uit Bulgarije)

Er werd een prachtige solo gezongen.

Vlak voor vertrek naar het monument. Op de voorgrond Timek in gesprek met de overlevenden.

Voor Pesach

Er zijn maar een paar dagen over voor het Pesach feest begint. Iedere Shoah overlevende die geadopteerd is door L'ChaimToLife in Katzrin, Kyriath Shmona, Rosh Pina, Tiberias en Ginosar ontvingen een volle mand van "Kosher voor Pesach", met wijn van druiven, ongezuurd brood en vele gezonde zaken voor Pesach.

Maar het meest belangrijke van deze deur aan deur bezoeken net voor Pesach waren de persoonlijke momenten die ik aan deze mensen kon geven. Ieder mens representeert een hele wereld en ik heb het voorrecht om in de meest intieme delen van hun leven te mogen kijken. Het is heel speciaal dat deze mensen zich voor mij openstellen en voor de studenten in hun privé situatie en ons accepteren alsof we familie zijn.

Dit keer hadden we een heel speciaal moment met Blanka. Blanka is 89 jaar en woont in Rosh Pina. Ze is een heel getalenteerde en intelligente vrouw met een grote kennis van het leven. Iedere keer tijdens ons bezoek zijn wij haar studenten. Dit keer opende ze haar hart, alsof ze erop wachtte het te mogen doen. Ze toonde mij haar getatoeëerde nummer op haar arm. Ze vertelde me dat ze wilde, dat op de dag dat ze zou overlijden, haar arm op zo'n manier gedraaid wordt in het graf dat dit nummer zichtbaar zal zijn als een herinnering voor de komende generaties... Ze ervaart de vrijheid van Pesach op een heel speciale manier. Ze werd vlak voor de dood opgehaald uit de dodenkampen en ervaart een prachtig nieuw leven in Eretz Israël. Ze is een van de Tzadieks - rechtvaardige mensen die ik tel in onze generatie.

Nog een speciaal moment is het telefoongesprek die Eliahu had met de opa van één van de studenten (zie foto).

Ze kwamen allebei uit Libië en leefden allebei in Tripoli. Ze deelden over de telefoon hun ervaringen als kind daar. Ze bleken heel dicht bij elkaar gewoond te hebben. En nu mag een van de studenten van Mayan Baruch, een kleinkind, de twee Shoah overlevenden uit dezelfde woonplaats verbinden via een smartfoon.

Gisteren bezochten de studenten de Shoah overlevenden in Ginosar, voor de hun vrije dagen van Pesach. Het was, opnieuw, een blije en verfrissende tijd voor zowel de studenten als de overlevenden, zoals u kunt zien in de foto's.

Ik wens jullie allen een betekenisvolle Pesach.
Timek.

Haifa:

Tova is door moeilijke dagen gegaan met haar gezondheid. Ze werd een paar dagen opgenomen in het ziekenhuis voor een neurologische aandoening die haar hele zenuwsysteem raakte. Ze gaat fysiotherapie krijgen voor herstel en de terugkeer van kracht in haar lichaam. Ze is weer thuis en klinkt heel optimistisch. Ze was blij met de hulp die ze van de jongens van Keshet Yehuda kreeg, die haar computer repareerden, en geniet echt van het licht bij de trap, die er niet zou zijn zonder de hulp van stichting L'ChaimToLife.

Uit naam van alle onze overlevenden wil ik zeggen, Dank jullie voor de gulle hand en de pakketten die ze gekregen hebben van L'ChaimToLife.

Vrolijke Pesach.
Riki Evron

Pardes Chana:

Beste vrienden!

Gisteren ging rabbi Shachar mee met Ora, onze nieuwe vrijwilliger die gefascineerd is door ons project. Ik kon niet mee vanwege een Mini Seder in onze gemeenschap, dus ging zij mee met hem en hielp mee onze overlevenden "Kamcha de Pascha" te brengen. De pakketten waren vol met groenten en een fles wijn, Matzes, Gfilte vis en veel andere boodschappen.

De jongens en meisjes van Neve Michael zijn op vakantie en konden dus dit keer niet mee op bezoek.

Ora is een lerares die haar Master graad met werk over de Holocaust hoopt te behalen. Ze voelt dat het contact met de overlevenden een hele interessante ervaring is die haar kan verrijken en dat bracht haar ertoe om mee te doen en ze voelt dat het heel goed is. Zoals u kunt zien hebben twee overlevenden er in toegestemd om samen met haar op de foto te gaan.

Als onze mensen de naam Rabbi Shachar horen, komt er een sprankje licht in hun ogen, omdat hij naar hen luistert en ze een diepe genegenheid voor hem voelen.

Ik wens u allen, onze vrienden een prachtig voorjaar en een mooi Pesach.

Veel dank ook aan onze vrijwilligers hier in Israël. Ze doen een prachtig werk door de bezoeken en het helpen van onze overlevenden zonder enige eer of beloning. Puur uit vriendelijkheid en toewijding. Speciale dank aan de twee hoofden die dit project leiden: Shuki van Keshet, Daniël en alle actieve mensen die dit project ondersteunen.

Chag Sameach,
Rivka

Het einde van maart

Shalom aan onze vrienden!

We hadden deze week een blij bezoek van onze twee supporters uit Nederland : Margo en Jenny.

Onze ontmoeting startte in Neve Michael. Daar ontmoetten we Zvia en 4 van de studenten (de andere wonnen, als
goede studenten, een vakantie in Eilat...).

We vroegen Zvia om ons een korte blik op deze speciale plaats te geven. We gingen van de eetzaal naar het huis van
de pre-kleuterschool, wat een huis is van een gezin en nog 10 -12 kinderen die bij hen wonen, en ze zijn een blij groot
gezin. Het was de meest indrukwekkende ervaring voor ons allemaal om te begrijpen hoe het is hoe onze partners
leven. De families die zorgen voor deze huizen moeten de meest gevoelige mensen zijn met veel vriendeljikheid en
liefde voor wat ze doen en het lijkt erop dat ze dat doen met een groot hart die veel kan bevatten.

Met Zvia (derde van links) op de foto. Links naast Zvia: Jenny.
Rechts van Zvia staat rabbi Shachar en Margo.

Chaya

Vandaar gingen we met onze gasten naar Benyamin die met hen probeerde te praten met zijn Jiddisch en Engels. We
gingen vandaar naar Chaya die heel blij was met ons allemaal (zie op de foto hoe ze lacht). Toe kwamen we bij
Rachmil. We zagen Zvia en de jongens proberen om zijn huis een beetje schoon te maken (Pesach komt eraan).
Zvia is een goede ziel en heeft een groot hart, het was niet gepland. Ze voelde gewoon dat het nodig was.
Rachmil poetste zijn Duits een beetje op en kon een beetje communiceren met de gasten. Toen Jenny hoorde dat
hij leerde dansen, startte ze meteen dans met hem terwijl ze de melodie neuriede. Ze kregen een applaus van ons
na zo mooi gedanst te hebben. Eliza was de volgende en ze accepteerde ons met een glans van plezier op haar gezicht.

Een vriendschap gesmeed in een hele korte tijd.

De tijd ging door en onze gasten moesten een trein halen en Daniël kwam en nam ze mee. Rabbi Shachar vervolgde
naar de Boaron's en naar Zippora om hen te bezoeken en een groot pakke met fruit en groenten te brengen.

Opnieuw wil ik mijn verbazing uitdrukken naar jullie, onze vrienden, die hun tijd geven aan ons project tijdens hun toer
door Israël. Dank jullie wel voor het komen en jullie interesse in het project en natuurlijk jullie ondersteuning. We
houden van jullie en het is een genot om jullie van dichtbij te leren kennen.

Kamcha De Pascha zal dichtbij Pesach zijn en de studenten van Neve Michael zullen op vakantie zijn, weg, naar hun
eigen thuis.

We wensen hen vrolijke feestdagen en ook aan onze gasten.

Met vriendelijke groet,
Rivka.

B”H
Shalom aan allen!

Weer een heerlijk bezoek aan Haifa. Maar deze keer hadden we speciaal bezoek. Margo en Jenny uit Nederland! Het
was een genot om met hen samen te kunnen gaan. Margo en Jenny en de jongens gingen direct samen aan de slag.
Vragen vlogen naar beide kanten. Het was een echte vorm van sociaal leren. Ik denk niet dat er een beter klaslokaal kan
zijn dan nieuwe mensen te ontmoeten.

Margo en Jenny werden met Zevi bij Shalom gebracht. Shalom houdt ervan met zijn gasten te wandelen naar de Grot
van Elia de Profeet. Dit geeft niet alleen een blik in het verleden, maar ook een prachtig gezicht op de Middellandse zee.
Volgens de Joodse traditie is dit de grot waar de Profeet Elia schuilde voorafgaande aan zijn beroemde strijd tegen de
priesters van de slechte koningin Izebel.

De ironie is dat de L'ChaimToLife visie is gebaseerd op de profetie van Maleachi, de laatste profeet, die ons vertelt over
de "Dag des Oordeels: Zie ik zend u Elia de profeet voordat de grote en verschrikkelijke dag des Heren komt. Hij zal de
harten van de vaders terugbrengen naar de kinderen en de harten van de kinderen naar hun vaders... "

Margo en Jenny lieten ons weten hoe ze genoten hadden van hun bezoek bij Shalom. De dames konden met hem
communiceren door Duits te praten. Shalom spreekt Jiddish, wat veel overeenkomst met Duits heeft.

"Het is prachtig om de mensen zelf te ontmoeten, waarover we lezen" legde Margo uit.
Deze uitspraak geldt naar beide kanten. Wij horen over onze supporters, maar ontmoeten ze maar zelden.

De rest van ons bezocht onze gewoonlijke vrienden. Simcha en ik bezochten Martha. Ze vertelde ons hoe haar
buurman Auschwitz overleefde na uit de ovens gehaald te zijn waarin ze de Joden in drie keer verbrandden, omdat er
niet genoeg ruimte was om de lichamen in één keer in te passen. Het Nazi regime hield er een vervloekt barbarisch
systeem op na. Nazi's uitschelden zal ons volk niet terugbrengen, maar onze acties zullen zeker stellen dat het niet weer
gebeurd.

Dit brengt met bij ons Torah gedeelte van deze week: Tazria.
Het gaat over wat mensen vertalen als melaatsheid. Maar dat was het niet. Het was een geestelijke ziekte
binnengebracht door roddel. Roddel is alsof iemand zegt: "Ik ben perfect, kijk die andere persoon heeft problemen."
Maar, G'd zendt die roddelaar een zichtbaar probleem, zodat ze moeten zeggen: "Ik heb problemen!" Deze ziekte is
zo erg, dat ze alleen op zichzelf kunnen letten en dat is de genezing.

Wij hebben nu niet zo'n ziekte. Maar we hebben roddel. Het lijkt een wereldwijd tijdverdrijf te zijn. De media is er vol
van in elke sector. We hebben ook de mogelijkheid om het te stoppen en naar onze eigen problemen te kijken en hoe
we die kunnen oplossen. Dit zou een heleboel relatieproblemen oplossen. Maar het met de vinger naar elkaar wijzen is
veel gemakkelijker.

Pesach komt eeraan. De schoonmaak voor Pesach gaat over het naar binnen kijken en het schoonmaken van het
"Leven" en die dingen in ons die "Rijzen" en ons terughouden van de correctie van onze ziel. Dat is waarom we in de
wereld kwamen. We moeten zelf uit ons persoonlijke Egypte's vertrekken. Het start met "Uitroepen naar G'd" en dan
er op voorbereid zijn dat het slechter gaat. (Herinner u het maken van stenen zonder stro?) Maar.... net als we denken
dat we niet meer verder kunnen gaan... start het proces van verzoening (een draai in de omstandigheden) van Tien Stappen
om er uiteindelijk uit te komen!

Maar net als u denkt vrij te zijn, bevindt u uzelf in een schijnbaar onmogelijke impasse! (De rietzee) Wat nu?
"Stop met roepen en ga vooruit! " was G'd's commando! En de reis gaat door... probleem na probleem...
en iedere keer komt het terug bij hetzelfde ding... Vertrouw G'd!"

Dank u voor het lezen en moge de G'd van Abraham, Izaäk en Jakob u zegenen met goede gezondheid en geluk!

Tot de volgende keer!
Avraham

P.S. Als u nog niet gedoneerd hebt voor onze gaven om Pesach absoluut niets minder te laten zijn dan "geweldig voor
onze overlevenden", neemt u dan alstublieft zo snel mogelijk contact op met Daniël!

Vlak voor Poerim

Beste vrienden,

Zoals we al eerder genoemd hebben, bevinden we ons in de maand Adar II – een tijd van vreugde. Er zullen vele Poeriemfeesten gehouden worden. U zult zich de schoonheid er van realiseren en de waarde, de eenvoud en de samenhang, die zoveel geluk veroorzaakt en een goede sfeer voor iedereen.

Vandaag (maandag),organiseerden de leerlingen van Maya Baruch, Puriem-partijen voor onze overlevenden van Kiriat Shmona.

Morgen (dinsdag), zullen de studenten uit Keshet Yehuda een bezoek brengen in Haifa om elke overlevende vreugde en geluk te brengen.

Volgende week, op de 17e, zullen de studenten uit Kfar Hanasie als gastheren (en dames) fungeren voor de overlevenden van Katzarin en Rosh Pinna.

Op de 20ste, zal Rabbi Shachar uit Pardes Channa terugkomen, met de jongeren van Neve Michael om "Mishloach Manot" te brengen (Joods ritueel van het overvloedig voedsel en geschenken geven aan vrienden op Purim) naar hun huis.

Ook, zullen de studenten uit Maitzar Poeriem vieren met hun vrienden van Ginosar.

In Jeruzalem krijgt de overlevenden coupons voor de vakantie.

Het ligt op onze weg om alle geschenken in eenvoud en bescheidenheid weg te geven. Dit is onze manier van doen en onze visie: Neem contact op met de overlevenden van hart to hart, met een constante en continue versterking van de geest en samenvoeging van Israël. In naam van onze liefde aan de God van Israël, aan het volk van Israël en het Land van Israël.

Veel dank aan onze vrienden over de hele wereld die ons ondersteunen. Wij wensen jullie Veel dank aan onze vrienden over de hele wereld geven ons hun steun. Wij wensen jullie Purim Sameach.

Daniel.

Nieuws uit het noorden

Katzrin:
Itzchak was net wakker uit zijn middagslaapje. Hij is erg ingenomen met de studenten, ze maken dat een grote glimlach op zijn gezicht verschijnt. Enkele weken hij heel erg ziek maar hij voelt zich veel beter nu. Zodra hij in zijn stoel zit, start hij weer met het vertellen van de meest interessante verhalen. Hij maakte grapjes als:"mijn lichaam wil niet meer zoals vroeger, het gaat allemaal wat langzamer. Dat gebeurt wanneer de veroudering zich aandient. In het verleden was ik een atleet en deed een heleboel verschillende sporten, maar nu niet meer".

Etja is een vrouw met een bijzonder gevoelige natuur. De studenten genieten enorm van hun bezoeken ten zeerste. Ze is bang voor wat er in Oekraïne op dit moment gebeurt. Haar gedachten gaan terug "naar toen ze een klein meisje was, in de tijd toen de oorlog begon". Ze herinnerde zich dat, tijdens de oorlog, sommige Oekraïne fanatici zich nog erger dan de nazi's gedroegen.

Etja

Rosh Pina:
Israël is bijna 90 jaar oud, maar niemand hem die hem die leeftijd zou geven. We vonden hem werkend in zijn tuin. Israël overleefde vele verschrikkelijke kampen. De meest verschrikkelijke waren Auschwitz en Buchenwald. Wanneer één van de studenten hem vraagt om hier meer over te vertellen, verwerpt hij het idee alleen al, maar als we gaan praten en de tijd voorbij gaat, voelt Israël zich meer comfortabel en begint hij ons kleine stukjes van zijn leven te onthullen. Hij is zo dankbaar voor onze bezoeken. Naast zijn familie zijn wij de enigen die echt geïnteresseerd zijn in zijn leven. Dat geeft hem de voldoening die hem heel erg goed doet, als persoon.

Ginosar
Avraham is zo gelukkig met de studenten van Meitzar. Ze bezoeken hem elke week één keer om kwaliteitstijd door te brengen met hem. Avraham houdt van praten, maar begint dingen te vergeten. De studenten gaan op een hele gevoelige manier met hem om. Ze hebben veel geduld met hem om tijd door te brengen met hem. Ze stimuleren hem om op een nieuwe manier en dat geeft betekenis aan zijn huidige leven.

Avraham

Shalom,
Timek

Kleine Poeriem in Neve Michael:
Donderdag om 18.30 uur verzamelden we in Neve Michael voor de kleine Purim, om de Purim voor te bereiden op het echte Poerim. Zoals u weet, is de maand Adar (Hebreeuwse kalender) een maand voor feesten en vreugde.

De eetzaal van de school en de werf vooraan, waren voorzien van een rood tapijt en een Koninklijke troon, die klaar waren voor de verrassing van het evenement: een "bruid" kwam (dit was de directeur van de school) en de kinderen die om hem heen stonden, konden hun ogen niet van hem afhouden. De "bruidegom" kwam binnen, en de ceremonie kon begonnen met een lang en gelukkig parade naar de plaats waar het "paar elkaar trouw zwoer" onder de authentieke luifel. Het werd met erg veel humor gedaan en er was erg veel belangstelling voor.

Zvia die de groep komt begroeten.

Aliza met haar bezoekster, geniet intens van de maaltijd en het feest

Rachmil voegt zich bij de groep dansers.

Vervolgens mocht iedereen de eetzaal binnenkomen en het diner werd geserveerd. Nadat ze begonnen te dansen sloot Rachmil zich aan bij de dansende studenten. De studenten begeleidden onze overlevenden en het waren perfecte gastheren- en vrouwen. Ik sprak met één van de meisjes die zei dat het contact met onze overlevenden voor haar niet alleen was om te studeren, maar om hun leefwereld te leren kennen en uit respect voor deze oude mensen. Ze voelden zich trots om hun gasten te ontvangen. Ze voelden zich ook verantwoordelijkheid voor hun welzijn.

Onze overlevenden hadden intens genoten van dit evenement.

Dank jullie wel Zvia, Dafna en de meisjes. We wensen jullie een goede Poeriemtijd toe.

Rivka.

De bezoeken in Haifa:
De jongens kwamen naar Haifa om de inzetting van Mishloach Manot voor Purim te volbrengen.

Ze begonnen met Gershon, die zo blij was dat het was moeilijk om hem te verlaten.
Marta, ontving hen in aanwezigheid van haar kleindochter en haar pasgeboren kleindochter. Ze introduceerde beiden aan de jongens.
Gershon, zoals gebruikelijk, bereidde de lunch voor hen.
Tova, ontving hen in haar huis en de jongens repareerde haar computerscherm. Ze kon niet stoppen hen te bedanken.
Zherna, wachtte op haar bezoek en was zo enthousiast voor het gebaar van Mishloach Manot. Ze vertelde hen dat ze helemaal vergeten was wat voor feestdag Poeriem was en dat zij deze feestdag terugbrachten naar haar huis ...
Matilda, vroeg met tranen in haar ogen om weer terug te komen, omdat het haar hart verwarmt.

De afgelegde bezoeken gaven ons allemaal een gevoel van tevredenheid. We voelen de grote kans die we hebben door tijd door te brengen en zo een straaltje geluk door te laten schemeren bij deze mensen, die zo veel te lijden hebben gehad.
Dank u Stichting "Lechaim", voor de grote kans die wij hebben gekregen om deze mensen te bezoeken.

Riki

"Baruch HaShem" (Geprezen is Zijn heilige Naam)

Shalom aan u allen!

Onze Heilige soldaten kwamen ook deze week weer om een ander bezoek te brengen aan onze vrienden in Haifa. Dit keer met Purim geschenken in de hand.

Maar wacht... Niet wij altijd komen met geschenken in de hand? Wat maakt deze geschenken anders? Begin te klinken als Pascha... herinnertu zich de beroemde vier vragen met Pesach. Maar een grapje terzijde, waarom zijn deze geschenken zo speciaal?

Nou, eerst en vooral omdat er in de Heilige Scroll staat dat Purim (genaamd de Megilla) een dag was die is ingesteld voor het geven van geschenken aan vrienden. De tijd van Mordechai en Ester,is ver terug in de tijd en kan als heftig omschreven worden.

Dit verhaal had een gelukkig eind, zo zeker dat wij het willen vieren, niet alleen door het geven van geschenk aan elkaar, maar ook door het geven van extra liefdadigheid en andere willekeurige daden van vriendelijkheid.

Maar wat is er gebeurd in onze tijd? Waar was Mordechai en waar was Ester om ons te redden? Natuurlijk, kunnen we deze vraag niet echt beantwoorden. Op een bepaald moment sprak ik met een vriend in de Verenigde Staten, die leerlingen uit groep acht onderwijst over de Holocaust. Hij deed wat onderzoek met een vriend van hem, die een genie in wiskunde was en ze kwamen met de volgende stelling: "als de Holocaust niet zou zijn gebeurd, zouden er TACHTIG miljoen joden wonen IN de wereld vandaag!"

Nu, het punt van onze discussie was; Kijk nu eens met een eerlijke blik naar de bijdragen die het overblijfsel van de Joden aan de wereld hebben geleverd! Bedenk dan nu eens wat de situatie was geweest als een deel van deze tachtig miljoen mensen allemaal hun bijdragen hadden geleverd aan de wereld? Zou de wereld dan een betere plek zijn? Hoeveel meer behandelingen en uitvindingen die het leven van mensen verbeteren zouden er uitgevonden zijn? Hoeveel meer ethische leringen? Het is iets om over na te denken ...

Terug naar onze vraag; waar waren onze helden om ons te redden die dag toen? Ik wil wedden om te zeggen: er waren er veel! Sommige waarover we gehoord hebben, van veel meer niet. Er waren zelfs heroïsche opstanden zoals in het getto van Warschau.
Maar helaas deze laatste gebeurtenis had niet het gewenste resultaaat, zoals het geval was in de dagen van Mordechai en Ester.

Dus, misschien is dat het punt wel waarom deze geschenken zo speciaal zijn voor ons. Waarmee we niet willen zeggen dat de andere geschenken, die we normaal gesproken geven, geen speciale geschenken zijn. Alleen zijn dit speciale geschenken op een andere manier. Zij vertegenwoordigen wat geweest kon zijn als er geen Holocaust was geweest. Al met al, ziet u dat hier iets dieper gaande is? Joden geven geschenken aan andere Joden. Niemand heeft ons uit kunnen roeien. Nee mijn vrienden, we zijn nog steeds hier. We kunnen en mogen bewuste en willekeurige daden van vriendelijkheid ten uitvoer brengen, die kunnen bijdragen aan de verbetering van de wereld, waaronder innovaties en vooral... zijn wij het zichtbare bewijs, en zullen dat altijd zijn, dat de G-D van Abraham, Isaak en Jakob, (moge Zijn naam verheven worden!) levend is. Hij is echt, Zijn Torah is echt! Er is geen G-D naast hem!

Dank u allen voor uw steun... u bent de "Mordechais en de Esters van vandaag"!

Abraham

Het eind van februari

Beste vrienden!

We zijn nu in de maand Adar, een maand van vreugde en het hoogtepunt is het Poerim feest. Dit feest, meer dan alle anderen, symboliseert de leugens van de mythes. Mordechai begreep dit en stond op zijn geloof in één G'd, en werd niet verleid door schijnbaar "vreemde ideeën die zoet van smaak waren". Hij bleef trouw aan de overleveringen en de studie van zijn G'd. Het is spectaculair om te zien hoeveel kracht er was in één persoon die geloofde en verder ging met zijn waarheid, zelfs al was het tegen de modetrend van de massa.

Deze unieke enkele persoon, keerde dingen op zijn kop en redde het Joodse volk uit de handen van Haman. Niet met kracht, maar met geloof: Het vuur van de Almachtige en zijn inzicht van innerlijke waarheid, gaven hem de doelbewustheid om door te gaan, zonder op te geven. Hij hoefde geen angst te hebben, omdat hij voelde dat dit was wat hij moest doen. Er was een sterk geloof gerelateerd aan de hoeveelheid en kracht en kwaliteit, hoewel de kwaliteit in de minderheid was. Dit is hoe het nu in deze dagen is: We zoeken naar Mordechai in ons binnenste, wat ons dichterbij de redding brengt.

Deel van de traditie van Poerim is om gaven te geven aan de armen en aan onze vrienden en familie.

Wij van "L'ChaimToLife" willen, zoals elk jaar, onze overlevenden Mishloach Manot geven.

Geef alstublieft en geef ons het privilege te geven aan meer mensen te kunnen geven.

Met vriendelijke groeten,
Daniël

Shalom aan iedereen!

Opnieuw maakten onze machtige soldaten de reis van de smetteloze bergen van de Golan naar de mediteraanse kust bij Haifa. Gewoonlijk is deze tijd van het jaar de berg Hermon bedekt met sneeuw en het netwerk van Golans natuurlijke bronnen spuit golven van water. Nu is het niet zo, vrienden. Ik begin me af te vragen of iemand gespeeld heeft met de kalender dit jaar en de winter er gewoon uitgeknipt heeft. "Sorry, de winter neemt dit jaar vrij af, tot volgend jaar!" Zoals u weet is dat niet goed. Maar het goede nieuws is... de regen kan nog komen... maar dat hangt van ons af. Ik zal het vertellen van de reden overlaten aan Daniël... Hij heeft een aantal ideeën waar ik zeker van bent dat u er zich in kunt vinden.

Maar genoeg, terug naar ons doel. We hadden een klein tekort dit keer, sommige van onze "regelmatigen" hadden persoonlijke zaken te regelen, maar niettemin gingen onze helden van de dag op visite en met plezier! "Onze vrienden wachtten op onze komst, ze keken uit naar de bezoeken en dat doen wij ook!" was een uitspraak van Moshe.

Dat brengt ons bij het Torah gedeelte van deze week Vayakel en Pikude. Dit zijn twee gedeeltes die samen gelezen worden aan het einde van Exodus. Het is een gedeelte van de grote finale. De Tabernakel is gebouwd met alles erop en eraan samen met de klederen van de priesters. Op het eind wordt G'ds glorie getoond alsof het zegt: "Prachtig Werk, Mensen!"

Dit gebeurde allemaal na de zonde van het Gouden Kalf. Dus u ziet, zelfs na die ramp, gingen de zaken verder vooruit in een positieve richting. Net als na de Holocaust. Dat stopte ons niet, we bleven voortgaan met het ontwikkelen van waarvan u vandaag getuige bent. En dit is nog maar het begin.

Maar er is meer... In het Torah gedeelte gaat het erover dat diegenen die werkten aan de Tabernakel, het vrijwillig deden, diegenen wiens hart gemotiveerd was om het te doen. Dit is net als onze jongens en u, onze supporters. Niemand moet het doen. Maar u doet het omdat uw hart gemotiveerd is om deel te nemen en te zien wat u kunt doen! Kunt u G'ds glorie voelen schijnen op u? Toegegeven, onze jongens gaan en doen het werk, maar net als het Torah gedeelte uitlegt... mensen verzamelen om het mogelijk te maken. Dat is wat het doet. We zijn een gemeenschap die samen werkt aan het bouwen van iets bijzonders. En dat is onze toekomst. Een van "L'ChaimToLife"s hoofdpunten is het bij elkaar brengen van mensen om prachtige dingen te doen!

Dank u voor uw hulp!
Avraham

Shalom!

De jongens kwamen aan rond 11:00

Het eerste stel ging naar Shalom en hij had zich van te vooren voorbereid, zoals gewoonlijk. Dit keer ging hij wandelen naar de grot van Elia en daarna naar het strand. Ze eindigden met samen koffiedrinken. Toen we hen op kwamen halen, weigerden ze te gaan en Shalom weigerde hen weg te sturen en wenste dat ze de volgende keer langer konden bezoeken.

De volgende overlevende was Martha, die op ons wachtte om historische en courante verhalen te vertellen aan de jongens. Ze vroeg hen om niet te gaan en we moesten hen zelf komen ophalen.

Het andere groepje bezocht Jacob en Gershon, die het verwachtten en verbazingwekkend, zelfs die jongens moesten we "wegslepen" aan het eind van de ontmoeting. Gershon wilde ze langer late blijven en hen zijn verhalen vertellen.

Als laatste bezochten we dit keer een nieuwe overlevende Deborah, een fascinerende overlevende, die ons vroeg om hulp bij het bedienen van haar computer. Moses was heel opgewonden en zei dat ze verbazingwekkend was. Deborah had heel er genoten van het bezoek en wuifde hen uit vanuit huis en vroeg hen snel terug te komen.

Dit keer werden de bezoeken gekenmerkt als "we willen niet stoppen" en waren bijzonder succesvol.

Dank u voor alles!

Ricky Evron
Vrijwilligers Coördinator Haifa en het noorden.
Benefit of Holocaust Victims in Israel

Nieuws uit het noorden:

Ginosar:
Een grote lach kwam op Avi's gezicht toen de studenten uit Meitzar hem verwelkomden.
Avi leefde direct op. Hij had zoveel te vertellen. Hij is een open geschiedenisboek. De studenten genoten van de tijd dat ze bij hem waren.

Itzchak met zijn vrouw Sara en de studenten zitten rustig rond de tafel en praten.
Ze genieten ervan vrienden rond zich te hebben en de studenten maken hen blij.

Katzrin:
Shaul wachtte op de studenten uit Kfar Hanasi. Hij is allen en heel eenzaam. Shaul heeft veel interessante verhalen te delen met de studentenen het is moeilijk bij Shaul weg te gaan, wetend dat hij zo steunt op onze bezoeken.
Jafim is een andere eenzame man die we vaak bezoeken. Hij waardeert het zo. Er is bijna geen ruimte om te zitten, maar we vinden een plekje en we praten over allerlei soorten interessante dingen.
Itzchak voelde zich niet goed vandaag, hij had koorts en we konden daarom niet lang bij hem zijn.
Ela was geopereerd aan haar ogen en zag niets, maar voelde zich wel goed. We bemoedigden haar kort en ze was daar blij mee.

Kiryat Shmona:
Rina is nog vol energie. Ze ontvangt de studenten uit Mayan Baruch met open armen. Als haar eigen kinderen. Ze geniet zo van onze bezoeken. Iedere keer leren we iets meer van haar interessante leven.

Rina (in het midden)

Eliahu heeft veel fysieke noden, maar als wij komen lacht hij en maakt grappen. De studenten maken hem zo blij. Op zijn gezicht kan ik zien dat hij vol geniet van het samenzijn met de jonge en enthousiaste studenten. De jongens bezoeken Eliahu ook gedurende de week als ze wat vrije tijd hebben. Ze bidden voor hem in de synagoge en helpen hem ook met de boodschappen.

Eliahu

Eén van de holocaust-overlevenden (bovenstaand), met op de onderstaande foto de volledige groep

Het is een vreugde voor me om te zien hoe de studenten omgaan met deze kostbare oude mensen en hoe gemakkelijk ze de leeftijdskloof overbruggen.

Met vriendelijke groet,
Timek.

We gaan Poerim vieren in:
Pardes Chana 3 maart.

In het noorden:
Mayan Baruch: 10 maart
Ginosar: 10 maart
Kfar Hanasi: 11 maart

Dit is ons nieuws voor deze week.
Rivka

Pardes Chana

We hadden zeer interessant bezoeken deze week.

De charmante groep van Neve Michael kwam na het luisteren naar het interview op Radio Alef met Alex Talmor (in het Hebreeuws) met veel energie en enthousiasme. Daniel sprak over hen en het 'prachtige contact wat ze ontwikkelen met de overlevenden'. Volgende week, worden onze overlevenden uitgenodigd voor de viering van de Pre-Purim in Neve Michaeal. De ervaring van de laatste vakantie (Bishvat), maakte dat ze heel graag ingingen op de uitnodiging.

Aliza had een beetje haast en we zagen haar maar kort. Ze houdt van de meisjes en probeerde de hele tijd het meest verlegen meisje in de groep (waarvan de naam Elizabeth is) erbij te betrekken. Ze zei tegen haar dat ze beide, hebben de eer hadden om te zijn zoals koningin Elizabet, de koningin van Engeland.
Benyamin had eerst, het team met hun leider Zviad. Later, R. Shachar met zijn zoon (Noach) kwam voor een bezoek aan hem en hij was zo blij dat – zoals gebruikelijk (Zie de afbeelding). Chaya aanvaardde ons bezoek aanvankelijk met een paar zuchten en moeilijkheden. Maar langzaamaan begon het licht in haar ogen te schitteren en maakte ze zelfs grapjes. We hadden nog een andere vrijwilliger bij ons. Haar naam is Ora (Zie de pic.) en ze is lerares die besloten heeft om vrijwillig de overlevende van de holocaust te bezoeken. Ze bezoekt Chaya éénmaal per week.

Ora, uiterst rechts op de foto

Chaya

Benyamin met Noach

Rabbi Shachar (links)

Rachmil had de hele groep jongeren op bezoek en u kunt zien hoe blij hij is. Hij had al de hele week pijn in zijn rug en deed echt zeer. Hij knapt langzaamaan op.

R.Shachar en Noach (die zo hard de hoogte in gegaan is met zijn lengt, misschien vanwege de frisse lucht in Ramat Hagolan) bezochten Zipora en de Boaron familie.

Al onze overlevenden hebben een pakket ontvangen met groenten en fruit.

Dank u Stichting "L'chaim", voor de steun die u ons al zo lang gegeven hebt.

Inkomende post van Haifa:

Hallo!

Ik zou L'Chaim-to-life graag hartelijk willen dank voor de hulp en de donatie die u heeft gedaan ten behoeve van de trap van Tova's huis. Zij is gevallen, als gevolg van de duisternis die er heerste in het trappenhuis van woning, omdat de elektriciteit niet werkte. Het bleek alleen maar om een lampje te gaan dat vervangen moest worden... Dankzij het licht dat nu weer goed werkt, is Tova niet bang meer, om in het donker thuis te komen. Ze voelt zich veel veiliger.

Dank u voor uw snelle hulp.

Riki Evron Vrijwilligerscoördinator, Haifa en de noordelijke Welfare Fund voor slachtoffers van de Holocaust in Israël Shabbat Shalom aan eenieder.

Rivka

Nieuws van de stichting L'Chaim to life

We zitten midden in een droge winter. Er valt geen spatje regen!

Het principe van de zegen en de vloek wordt hier zichtbaar: " Als je mijn inzettingen volgt, zal Ik je land zegenen met de eerste regen (Yore:first rains) en Malkosh (de laatste regen in de winter)".

Deuteronomium 11:13-15
"13 Als u de geboden gehoorzaamt die ik u vandaag voorhoud, en de HEER, uw God, liefhebt en Hem met hart en ziel dient, 14 belooft de HEER: ‘Ik zal jullie akkers op de juiste tijd regen geven, in het najaar en in het voorjaar. Je zult je oogst binnenhalen, koren, wijn en olie, 15 en ik zal groene weiden geven voor je vee. Je zult er leven in overvloed."

Zoals u ziet hebben we een prijs te betalen voor onze vergissingen en het afwijken van G-d's inzettingen.

Het is met het weer in onze Heilige Land niet zoals in andere landen. Regen en andere schatten van de hemel, die wij ontvangen op aarde, komen overeen met ons gedrag.

Wij ervaren de keuzes van onze onderdanige leiders (die fouten maken) als een donkere wolk, als gevolg van willekeurige beslissingen. Er is een gebrek aan vertrouwen in het heilige verbond van G-d en zijn volk.

Het loslaten van moordenaars, die klaar staan om aanvallen uit te voeren en Joodse bloed te vergieten als zij terugkeren uit de gevangenis, en bereid zijn het land te delen onder zware Amerikaanse druk.

Maak je er geen zorgen over! Het is Zijn wil om Zijn mensen op te voeden.

De misleiding is in volle gang, en "om de redding te winnen zouden we het moeten willen met heel ons hart".

Waarom zouden we het "moeten" willen? Omdat er een tijd komt waarin we ons gaan realiseren dat er geen oplossing en hoop is.
Soms, dwingt een grote nood, ons wakker te worden en onze richting te veranderen. En deze keer is het weer precies hetzelfde.

Hartelijke groeten

Daniel.

Haifa:

B"H

Shalom voor u allemaal!

We hebben opnieuw een geslaagd bezoek afgelegd in Haifa. Het weer was heerlijk en de rit er naar toe, plezierig.
Het is altijd een vreugd om te reizen in Israel. Als u Israel nog nooit bezocht hebt, doet u dat dan eens, ik raad het u van harte aan!
Deze keer hadden we vier overlevenden op ons programma staan, de rest voelde zich niet lekker en hadden laten weten dat het nu niet zo goed uitkwam.
We wensen hen een snel herstel toe! Hopelijk kunnen we hen de volgende keer weer bezoeken!

Het gaf ons, ondanks de vele uitvallers door ziekte, een kans om de anderen iets langer te bezoeken als we normaal gesproken kunnen doen en daarna aan het strand onze lunch op te eten!

"Ik ben altijd onder de indruk van deze jongens" vertelde onze chauffeur (Eli) ons. "Ik zie dat ze dit programma serieus nemen en er niet de kantjes van af lopen."
"Ze willen altijd meer doen dan ze eigenlijk kunnen!” ging Eli verder.

Het is niet zo vreemd als u er goed over nadenkt. Deze jongens zijn op jonge leeftijd geëmigreerd en zijn van plan in de IDF te dienen. Eén van de dingen die dat zo speciaal maakt, is dat ze dit werk niet hoeven te doen en toch laten ze alles achter om naar Israel te komen om de staat te dienen en een deel te zijn van de heroprichten van de Joodse natie. Dat vraagt echte toewijding en moed.

Dit brengt osn bij de Parasha van deze week.

Parasha Tetzaveh – Kleding maken de man!

In de Torahlezing van deze week, gaat het over de kleding voor de Hogepriester. We kunnen dit relateren aan de de bezoeken die we brengen met onze jonge mensen, omdat ook deze jonge mensen binnenkort hun kleding zullen gaan verwisselen voor die van het Joodse leger in onze Joodse staat. Deze kleding betekend iets voor ze. Het is meer dan een uniform. Het is een statement dat ze hier willen blijven!

Nog niet zo heel lang geleden moesten Joden gevangeniskleding dragen en werden ze verplicht aan het werk gezet als slaven. De kleding was nauwelijks de naam kleding waard... Daarna verrees een nieuwe generatie Joden. Ze kwamen naar Israel en met bloed, zweet en tranen verrees de Heilige Natie Israel uit de dood. Het land werd getransformeerd van een leeg en verwaarloosd land, in een bloeiende tuin van Eden. En het beste gedeelte hiervan is… als u bij ons zou zijn om het met uw eigen ogen te zien!

Tot de volgende keer!

Avraham

Nieuws uit het Noorden:

Katzrien:

Etja wacht altijd op ons, en zo snel als we zitten, begint ze ons te vertellen van "hoe het was in de Shoa". Ze is geboren in de Oekraïne. Ze kijkt naar de televisie en ziet er vandaag gebeurt in de Oekraïne en begint te huilen.Ze herinnert zich dat in de jaren dat Hitler aan de macht was, waren sommige Oekraïnen nog geweldadier waren dan de Nazi's zelf.

Jafim is historicua. Hij heeft een groot aantal interessante boeken. Hij kent alle kleine details over de Russiche geschiedenis. Welke vraag je ook stelt, hij heeft altijd een antwoord. De studenten waren verbaasd en amuseerden zich met Jafim. Ze praten ook met hem over politiek, boeken, spellen en andere dingen, en luisteren naar verhalen en muziek.

Ginosar
Avi was zo blij met de nieuwe studenten. Twee andere studenten hebben zich toegevoegd aan de groep die de overlevenden in Ginosar bezoeken. Avi leeft in het verzorgingshuis en houdt van praten. He wacht de hele week, tot zijn moment daar is en de studenten hem komen opzoeken. Hij opent zijn boek en vertelt in kleine details over zijn leven gedurende de Shoa.

Moisje is ook altijd blij de studenten te zien. Moisje is een gelukkig man en wanneer de studenten binnenkomen in zijn huisje is het gevuld met vreugde en geluk. Ze kunnen elkaars humor goed hebben, vertellen verhalen en luisteren naar klassieke muziek.

Shlomi:
Zoals u zich misschien wel herinnert is Willy verhuisd naar een verzorgingshuis in Shlomi een half jaar geleden. Zijn Alzheimer schrijdt steeds verder voort en de situatie verslechterde zo dat het niet meer verantwoord was hem aan zichzelf over te laten in zijn huis in Katzrien. Na drie hele moeilijke maanden van omschakeling lijkt Willy geaccepteerd te hebben dat dit nu zijn nieuwe huis is en kent hij weer vreugde in zijn leven. Hij lacht weer en praat met zijn medebewoners. Hij is een mens die mensen om zich heen nodig heeft en dat heeft hij nu weer! In feite vond ik hem een stuk positiever als dat hij het laatste jaar in Katrzien was, daar vond ik hem depressief. Hij was de hele dag alleen. Toen ik hem weer ontmoette, lichtte zijn gezicht op en hij begon spontaan te huilen. Zo blij was hij mij weer te zien.

De impact op de overlevenden in verzorgingshuizen, als we hen bezoeken is overweldigend groot. Het heeft altijd een neveneffect op andere mensen die een dergelijk bezoek ook goed zouden kunnen gebruiken en ook op de staf. Willy was geïnspireerd. Hij praatte, praatte en praatte maar en genoot met volle teugen van het bezoek dat ik hem bracht. Na twee uur kwaliteitstijd bij hem doorgebracht te hebben, ging ik met een tevreden gevoel naar huis.

Deze keer hadden we twee speciale bezoekjes die we afgelegd hebben. Twee groepen met speciale bezoekers.

Rabbi Shachar kwam met vijf van zijn kinderen die u waarschijnlijk nog wel kent van de bezoekjes van deze zomer en een paar van de meisjes van Neve Michael.

Alle geplande bezoekjes zijn gelukt volgens planning en iedereen was erg blij om beide groepen te ontmoeten.

Aliza voelde zich niet goed en ontving ons terwijl ze in de woonkamer op bed lag. Ze heeft het nodig om alles wat ze meegemaakt heeft van zich af te praten en wij zijn de gelukkigen om te mogen luisteren naar haar. Het was moeilijk om haar weer achter te laten in haar huisje. Ze kusde de meisjes en was zo blij om Rabbi Shachar weer te ontmoeten (zie de foto’s).

Met de gelukkige Benyamin, keken we "of hij wel goed voor zijn tuintje zorgde" en dat gaat allemaal goed. Hij houdt van kinderen en de ontmoeting met hen was een vreugdevolle gebeurenis.

Tuintje van Benyamin

Rachmil, nam zijn bezoekers mee naar buiten en zoals u ziet, had hij een erg interessant verhaal over een foto dat hij geschilderd had. Hij oogstte veel lof bij de bewonderaars van zijn schilderij.

Chaya, houdt van de meisjes van Neve Michael. Ze kusde ze en vertelde ze hoe ze haar lange eenzame dagen breken.

Zipora was flink verkouden en voelde zich daarom niet zo heel erg lekker, maar was toch erg blij om Rabbi Shachar te ontmoeten. die haar haar pakket met voedingsmiddelen kwam brengen.

Het echtpaar Boaron kwam net thuis van een medische behandeling uit het ziekenhuis en waren erg blij om Rabbi Shachar in hun huis te ontmoeten met alle bijbehorende attenties.

Onze hartelijke dank aan de stichting "Lechaim " voor alle hulp aan onze overlevenden.

Echte vrede en onechte vrede

Beste vrienden,

Opnieuw kijken we hier in Israël, het Heilige land, aan tegen een groot geestelijk gevaar, omdat onze leiders onder grote Amerikaanse druk staan. Hoofdzakelijk door John Kerry, die ons vraagt om de regio "Jordaan vallei" aan de Palestijnen te geven
Opnieuw zien we leiders die zich van alles inbeelden, rond de kracht van authoriteit en goden van geld. Ze denken over geld als het enig kapitaal dat we nodig hebben, maar het enige kapitaal dat we nodig hebben is de geestelijke mens die verbonden is met het eeuwige verbond door vastgegroeide diepe wortels, met de G'd, van Israël (en het universum).

Leiders zonder inspiratie en met een donkere motivatie. Ze hebben geen interesse in het verleden, heden of toekomst en hebben geen oog voor de verbondenheid van het sublieme en glorieuze eeuwige verbond tussen de G'd van Israël en zijn Volk, zoals beschreven in de kronieken. Het bestaat niet in hun hart en agenda. Dit is de echte tijd voor de helden die boven het stof en de dagelijkse zorgen willen uitkomen en het uit durven schreeuwen. Om op te staan en het volk Israël en daarbuiten te vertellen wat de eisen zijn: Het land van Israël is heilig en behoort toe aan G'd, die het aan ons gaf om eeuwig veilig te bewaren.

We zouden niet moeten "onderhandelen" of land voor vrede geven! Vrede zal komen als we vervuld zijn met ons geloof. Niet door snijden of ons afscheiden van ons heilige lichaam. Met ge-amputeerde benen en hart, zonder ziel of visie - zullen we ervoor moeten betalen.

Inderdaad vrienden, dit zijn die momenten van waarheid! En ik Daniël hef mijn handen en hoofd op naar de hemel met een roep en gebeden aan onze G'd: "Alstublieft! Wek de slapenden in het stof, schud uw zonen uit hun sluimering! Maak ze in staat om te zien dat alleen U hen hun beschermen en over Uw volk waakt". Ik bid om het advies aan misleidde leiders te niet te doen! Omgekeerd denken zal het zwaard brengen, depressie en schaamte. Keer u om harten, wordt wakker en weerleg de leugen die in de wereld bestaat over de onechte vrede. Vrede komt alleen als we zeker zijn over direct contact met U, de Meester van het universum.

Hoor O Israël, de Heer onze God is de Enige (de Leider)

P.S. Dezer dagen gebruiken we iedere plek (zelfs de radio) om het uit te roepen!

Daniel.

Nieuws uit het Noorden

Ginosar:
Izik en Sara zijn vol van blijdschap als de studenten hen iedere week komen bezoeken. Ook Eli-Ram is zo blij. Het was de internationale Holocaust Herdenkingsdag en Eli-Ram volgt een programma op TV. Toen deelde Eli-Ram een en ander met de studenten waar hij door was gegaan in die dagen. Het was heel speciaal.

Itzik

Rosh Pina:
Blanka wil de studenten iedere keer iets leren van de belangrijke waarden die zij in haar leven gevonden heeft. Elk bezoek vertelt ze een hoofdstuk uit haar interessante leven gedurende de Shoah. Ze is er heel trots op een staatsburger van het thuisland Israël te mogen zijn. Door de Tenach (Joodse bijbel) is ze verbonden met een lange Joodse geschiedenis en aan het land Israël. Dit vervult haar leven. Blanka is een gelukkig "Mensch".

Blanka

Katzrin:
Ela had een moeilijk leven. Haar man is overleden en ze heeft ook haar beide zoons verloren. Een kwam om als een soldaat in Libanon en de andere zoon overleed kort geleden aan kanker. Ela is alleen en een beetje verbitterd. De studenten brengen licht in haar huis. Zo snel als we zitten is de zware atmosfeer al wat veranderd. We hebben geleerd dat Ela een heel creatieve vrouw is. Ze maak prachtige bloemarrangementen. Aan het einde van het bezoek toont ze haar schilderijen. Ze is heel blij met onze bezoeken en kijk alweer uit naar de volgende keer.

Ela

Kyrjat Shmona:
Zo snel als de studenten zijn kamer binnenkomen komt er een grote lach op het gezicht van Eliahu. Zijn bezoek, een groep enthousiaste jongeren, maken hem alert en blij. Hij vertelt grappen en we lachen allemaal. Aan het eind van ons bezoek maken de jongens een afspraak met Eliahu om met hem naar de synagoge te gaan om daar te bidden. Dat maakt hem nog gelukkiger. Een van de studenten is niet gewoon om te bidden, maar dat maakt niet meer uit. Door de vriendschap met Eliahu stapte hij over zijn angst heen.

Eliahu

In de tussentijd is mijn vriendschap met de studenten van de Mechina's ook gegroeid. Ze noemen me al "Pappa Timek". Het is een vreugde voor me om hen te begeleiden op onze (twee)wekelijkse bezoeken.

Met warme groet,
Timek

Weer een brief van dank van een overlevende:

Malka is een overlevende uit Hulon (vlakbij Tel Aviv) en ik bezoek haar als vrijwilliger. Het huis waarin ze verblijft was zonder verwarming en het deed haar lijden van het koude weer. U gaf haar een verwarming die haar leven veel beter maakte
Ik zend u haar en mijn oprechte dank voor het verwarmen van haar huis en meer dan dat - het verwarmen van haar hart.
Ze wenst dat u verdergaat met uw prachtige en snelle hulp aan andere overlevenden.

Assaf

Pardesh Chana:
Vandaag (Donderdag) brachten we bezoek met de groep van Neve Michael met Zvia, rabbi Shachar en ondergetekende.
We brachten een groot pakket groenten aan ieder van onze overlevenden. De meisjes gingen met rabbi Shachar naar de Boaron's en de meisjes waren blij hen te leren kennen. Zippora was heel blij met het pakket en gelukkig dat ze rabbi Shachar kon zien.
Chaya vertelde dit keer zelfs een paar grappen, die haar andere kant lieten zien... en bij het weggaan kuste ze de meisjes tot ziens. Het is de eerste keer dat ze zulke genegenheid heeft getoond aan haar bezoekers.

Chaya

Het tuintje van Benyamin

De laatste hand die aan het tuintje gelegd wordt

Het kunstgras

We kwamen bij de tuin van Benyamin en zoals u kunt zien in de foto's zijn we gestart met het werk en ruimen zijn kleine tuin op.
Rachmil kreeg de hele groep thuis en kon er niet over stoppen hoe goed hij het had gehad bij Seder Toe Bishvat vorige week en hoe hij onder de indruk was daarvan. Hij beloofde dit speciale feest niet te vergeten.

We zijn al gestart met de planning voor de volgende feestdagen samen. Veel dank, aan de bezoekers en de warme contacten die aan beide zijden ontstaan.

Met vriendelijke groet,
Rivka

Ik kreeg deze brief van Chani.

Daniël - het is de naam van een engel!

Mijn naam is Chani en ik woon in het zuiden. Ik heb een heel vriendelijke en gerespecteerde buurman, een overlevende, alleen staand.
Recent is zijn appartement verbrand met inhoud. Hij vroeg nergens om en ging door met zijn leven in wat over was gebleven. Winter en zomer, het leven nemend zoals het kwam.
Na met hem gesproken te hebben begreep ik dat hij door de holocaust heen was gegaan en er mag zelfs geen beschimmeld brood weggegooid worden. Mensen denken dat hij obsessief spaarder is van van alles.

Zo snel als ik hem leerde kennen, kon ik niet doorgaan met mijn leven zonder hem te helpen. Ik ging naar instituten, maar de antwoorden bevielen me niet. Ik besloot een oplossing te vinden die zijn lach kon terugbrengen.
Bijna een half jaar zocht ik naar een koelkast voor hem, maar zonder resultaat.
Een van de laatste ochtenden hoorde ik op de radio een programma en Daniël sprak daar over het geven aan alle overlevenden die een nood hadden voor iets, zonder bureaucratie en hij gaf zijn telefoon nummer. Ik schreef het neer en belde hem achterdochtig op. Daniël vroeg me alleen om zijn volledig naam en zijn Identiteitsnummer. Dat was alles!!
Ik was verbaasd dat ik na een uur al weer werd opgebeld door Daniël en vroeg wat hij nodig had en ik antwoordde: een kleine koelkast.
Weer een uur later belde Daniël me opnieuw op om me te laten weten dat de koelkast 's middags bij hem gebracht zou worden.
En alweer tot mijn verbazing kwam deze ook - Nieuw en blinkend.
De volgende dag belde Daniël me op hoe de nieuwe koelkast was en ik vertelde hem dat hij te klein was. Het was mijn fout omdat ik niet zijn echte idee over de koelkast had. en tot mijn verbazing zei Daniël me: Pak de koelkast maar weer in. We sturen hem een grotere, omdat "het belangrijk is dat de overlevende voldaan is." en dat is gelukt.!!
Daniël, je bent een echte engel, lost problemen op en brengt vreugde.

Wees gezegend en voor de stichting: Goed gedaan!!
Veel dank ook aan de uitzender die Daniël onder onze aandacht bracht.

Met grote waardering,

Chani.

Dit was ons nieuws weer voor deze week
Met vriendelijke groet,

Rivka

De laatste activiteiten op Too Bishvat

Beste vrienden!

Hierbij het laatste evenement van Toe Bishvat en de brief van onze goede vriendin Yudit, die al een lange tijd met ons samenwerkt.

Met vriendelijke groet,
Daniel

B”H (Baruch Hashem, Gezegend de Naam)

Shalom voor u allemaal!

We gingen op weg voor een volgend bezoek bij onze vriend in Haifa. Dit keer met bloemen en gedroogd fruit in handen.
Gershon was een beetje verbaasd. (Zie onderstaande foto.)

"Wat? Toe Bishvat is alweer voorbij! Ik ga me klaar maken voor Poerim!"

Toe Bishvat, de andere naam voor de 15e van de Hebreeuwse maand Shevat markeert het begin voor het "nieuwe jaar" voor bomen. Dit is het seizoen waarin de vroegste-bloeiende bomen in het land Israël uit hun winterslaap ontwaken en een nieuwe cyclus van fruitdragen beginnen.

In het huidige Israël wordt deze dat gevierd als een ecologische bewustwordings dag en bomen worden geplant om dit te vieren. Het is ook de gewoonte om giften met fruit aan vrienden en familie te geven. Sommigen maken zelfs een speciale feestmaaltijd met fruit, wijn en vruchtensap.

De jongens wilden foto's maken maar onze vrienden waren een beetje cameraschuw deze reis.
De bezoeken gingen goed als gewoonlijk. De overlevenden genoten van de gaven die de jongens meebrachten en deelden het met de jongens.

Shalom de bokser nodigde de jongens op de thee en wilde weten hoe ze zich na zijn klas gevoeld hadden? Laatste keer had Shalom iedereen boksles gegeven. De jongens lieten Shalom weten dat ze ervan genoten hadden en meer wilden! Shalom was blij om dat te horen en zei dat ze de volgende keer meer tijd zouden hebben. Hij is er klaar voor!

Deze week is het bijbelgedeelte Mishpatim. Het leert ons dat de mondelinge Torah levend en gezond is! Voor diegenen die dit niet weten: Bij het geven van de Torah in de woestijn werd een geschreven Torah en een mondelinge Torah gegeven. Er zijn mensen die niet geloven in een mondelinge Torah en nemen het geschreven Torah als het laatste Woord!

Maar dat zou dom zijn toch? Wat denkt u dat ze in de woestijn deden, 40 jaar lang? Denkt u niet dat ze vragen hadden?
G'd was daar bij hen en ze konden Hem vragen stellen door Mozes, die direct met G'd sprak! Plus G'd is voor goede rechtspraak.

Laten we het bekende voorbeel van "Een oog voor een oog" als voorbeeld nemen.
Denk er eens over: Wat voor soort rechtspraak zou het zijn om het letterlijk te nemen? Hier heeft u bijvoorbeeld twee éénogige mensen bijvoorbeeld. Een van hen prikt het ene goede oog uit van de andere. Nu is hij blind. Ze gaan naar de rechtbank en de rechter kijkt in het "Goede Boek" en ziet de uitspraak: "Een oog voor een oog".
Simpel genoeg: Prik het oog uit van degene die de fout heeft begaan en klaar ermee. Dat is wat er staat, nietwaar?

Maar nu hebben we een probleem. Wie zal er nu voor onze twee blinde mannen zorgen? Misschien kunnen we de overtreder vertellen dat hij er alleen voorstaat en dat is wat zijn verdiende loon is! Maar hoe dan met het slachtoffer, wie gaat er voor hem zorgen? Wat voor soort rechtspraak is dat?
Hier komt de Mondelinge Torah en zegt.... De overtreder moet betalen in plaats van zijn oog uitgeprikt te krijgen. De overtreder is verantwoordelijk voor het zorgen voor het slachtoffer. Toegegeven, het slachtoffer zal voor de rest van zijn leven lijden en dat is tragisch, maar de Torah heeft er in ieder geval voor gezorgd dat het slachtoffer, hulp krijgt in plaats van dat hij alleen te horen krijgt dat de overtreder zijn oog ook uitgeprikt wordt.... en?

Dus is dit ook van toepassing op ons? De Holocaust heeft ook een geschreven en een mondelinge traditie. Niet alles kan worden opgeschreven. Maar het is nog steeds waar en het is ook nog steeds gebeurd. Onze jongeren krijgen deze "Mondelinge Traditie" rechtstreeks van de overlevenden zelf. Net zoals de Joden in de woestijn direct van G'd Zelf hoorden. Deze mondelinge traditie vertellen de overlevenden door aan onze jonge mannen en die zullen het weer aan hun kinderen doorgeven. Dit zijn persoonlijke verhalen van overleving en heldenmoed. Als de dag komt dat de Holocaust overlevenden niet meer in de wereld zijn, gaan deze persoonlijke verhalen, de Mondelinge Traditie, nog steeds door!

Zoals altijd zeg ik: We zijn hier om te blijven!
Tot de volgende keer!

Avraham

Riki van de Holocaust stichting schrijft:

Toe Bishvat werd afgelopen week gevierd in Israël en onze overlevenden wonnen speciale kado's voor de feestdag: prachtige opgepotte primula's en een schaal gedroogd fruit. Onze overlevenden waren heel blij met dit mooie gebaar.

Gershon bereidde voor de jongens een speciaal ontbijt om zijn waardering te tonen voor hun toewijding.

Tova kreeg naast hun bezoek en de gaven, technische hulp met haar computer nadat ze deze een week lang niet had kunnen gebruiken. Ze plaatsten ook extra software op haar computer en dat maakte haar heel blij. Ze was onder de indruk van hun technisch kunnen en bedankte ze steeds opnieuw.
Ik wil Avraham, de jongens en de Stichting "L'ChaimToLife" bedanken voor hun warme omhelzing die ze de overlevenden geven.

Verslag van onze TuBeshvat activiteiten

To Bishvat (bomenfeest 15 Sevat) wordt gevierd aan het eind en begin van het agriculturele jaar. "De meeste regendagen zijn voorbij en de bomen laten een begin zien van bladeren en fruitgroei". "En een groeiende sapstroom in bomen en het fruit begint te ontbotten." De Joodse kalender kent vier soorten nieuwjaar:
1) In Nissan (April) Pesach. - Het nieuwjaar voor Tempelgangers (Opgang naar de tempel in Jeruzalem) en voor koningen
2) in Eloel (Augustus) Rosh Kodesh - Tempelgangers en tienden van het vee geven.
3) In Tishri (September) Rosh Hashanah - Tempelgangers en nieuw jaar voor Shemitah jaren en eeuwen, planten
4) In Sheva (Januari) Toe Bishvat - Het nieuwjaar voor bomen, fruit en groenten.

Als een jonge Joodse staat geloven we in de verbinding tussen mens, land en groei. We vieren de Joodse feestdagen door het mixen van het oude en de nieuwe versies.
Zoals u weet geloofden de nieuwkomers in het land Israël dat het bewerken van het land de enige manier is om wortel te schieten en je thuis te voelen in je nieuwe vaderland. Dit is de reden dat het zo'n belangrijk is deel te zijn in het planten.

Onderstaand onze evenementen op deze blijde feestdag.

Toe Bishvat evenementen:

Kirjat Shmona:
Toe BiShvat viering op de Mechina Mayan Baruch met shoa overlevenden van Kirjat.Shmona:
De studenten nodigden de shoa overlevenden uit om Toe Bishvat met hen te vieren.
Samen plantten we een mooie sinaasappelboom in de tuin naast de Mechina. De studenten bereidden een mooi programma voor in het klaslokaal. Een tafel stond gedekt met droog voedsel, noten, koffie en cake en ze maakten dat we ons allemaal blij en thuis voelden. Eén van de studenten legde de betekenis van Toe Bishvat uit. Daarna zegende de studenten de overlevenden met deze zegen: Zegen van ons aan al onze dierbare vrienden van Stichting "L'ChaimToLife"! We willen jullie graag onderhouden met dit feest en wensen jullie dat jullie opbloeien als een nieuwe bloem of als een boom met stabiele wortels in de aarde. Kijk naar de schoonheid om jullie heen en wees blij met hart en ziel. Bloei elke dag! Blijde feestdag met vrede en rust. en onze beste wensen.

De andere studenten zegenden de overlevenden en omgekeerd. We zongen Toe Bishvat liederen en speelden een paar interactieve spelen met elkaar en iedereen was blij en uitgelaten. De overlevenden drukten hun waardering uit naar Stichting "L'ChaimToLife" en hun doorgaande ondersteuning en de prachtige contacten die ze met de studenten hebben, jaar na jaar.

Ginosar:
Zachi Asusuel is zo blij de studenten iedere week te zien.
Ook Zelma en haar man en andere overlevenden, wachten op de komst van de studenten. Alle studenten komen iedere week in tweetallen naar dezelfde mensen en zo bouwen ze diepe vriendschappen en relaties. Beetje bij beetje delen ze samen de goede en de slechte dingen die gebeurd zijn in hun levens
Eden en Sharon gingen met Elim's vrouw naar zijn schilderij tentoonstelling en hij legde hen uit over zijn werken. Dat was heel interessant.

Zachi met twee studenten en Timek

Katzrin:
Katz Yafim is een erg eenzame man. De studenten brengen vreugde zijn huis en zijn leven in. Ze spelen spelletjes met hem, spreken over het verleden en het heden.

Voor Shlomo zijn de studenten heel belangrijk, omdat hij zichzelf kan uiten over wat er met hem gebeurd is tijdens de Shoa en daarna. De pijnlijke ervaring brandt no steeds in zijn ziel en door het vertellen hierover aan de studenen helpt het hem om deze pijn te overwinnen. Aan de andere kant leren de studenten een heleboel van hem over de shoa en ook over de vroege jaren waarin Israël opgebouwd werd.

Timek

Pardes Chana:
We hadden twee evenementen met een aantal overlevenden:

Op de avond van Toe Bishvat brachten Zvia en twee meisjes Chaya, Rachmil, Benyamin en Aliza van hun huis naar Neve Michael om samen het feestmaal van Toe Bishvat te vieren. Het feest was blij en ontspannend. Alle kinderen zaten rond tafels en onze overlevenden waren de eregasten, zittend tussen hun vrienden, die hen kwamen bezoeken. Eerst ging de ceremonie over de feestdag en de betekenis die elk van de vruchten symboliseerden in "het land van melk en honing" en daarna werden de eregasten uitgenodigd om zich te laten horen. Rachmil en Benyamin zongen liederen en kregen applaus.

Aliza vertelde de kinderen hoeveel geluk ze hebben niet hongerig te zijn en zonder middelen, en legde uit dat zelfs in het nieuw geboren land van Israël, de kinderen nog hongerig waren. Ze groette hen blij.
Chaya was onder de indruk van het evenement. Daarna kwamen vijf prachtige meisjes (zoals Rachmil uitlegde), hen uitnodigen om met hen te dansen.
Rachmil danste mee en was zo blij! Aan het einde kreeg ieder van onze overlevenden een klein pakket van droge vruchten en een lekkere verpakte maaltijd voor de volgende dag. Rachmil vertelde me hoe trots hij zich voelde, belangrijk te zijn voor deze kinderen. Ze keerden naar huis, blij met een heel bijzondere ervaring.

De volgende dag kwamen we bij elkaar om het echte te vieren: Het planten en herinrichten van de tuinen van Benyamin en Aliza.
Zoals u kunt zien brachten we planten met bloemen en kruiden en we werkten blij samen. Nadat het planten klaar was sprak Rabbi Shachar een paar woorden over Toe Bishvat. Ieder van de overlevenden kreeg een mooi pakket met droge vruchten voor de feestdag.

Hier ging een sinaasappelboompje de grond in.

Rabbi Shachar doet hier nog een kort woordje na afloop van het planten van de boompjes.

Dit is mijn kans om dankuwel te zeggen aan Tzvia en het team van Neve Michael voor de prachtige samenwerking en de goede wil om hun best te doen voor onze overlevenden.

Rivka.

De Tuin van Eden naar de aarde brengen!

We maken het werk af met extra activiteiten van genade en licht door de jongens van Keshet Yehuda, waarmee het karakter en de essentie van het project duidelijk worden.

B”H (Gezegend de Naam)

Shalom aan u allemaal!

Opnieuw gingen onze helden van de dag uit voor een bezoek aan Haifa. De eerste stop was bij het Rambam ziekenhuis om Eli sterkte te wensen. Eli's vader was in het ziekenhuis en hij is trouw aan de zijde van zijn vader gebleven. Eli is één van onze bezoek leiders, hij stelt zeker dat alles in orde is en bereid de pakketten voor en zorgt dat onze vrienden in Haifa ze ontvangen. De jongens wilden hun steun betonen aan hun goede vriend en zijn vader door langs te gaan. Het bleek dat ze niet bij zijn vader op bezoek konden omdat hij naar een ander ziekenhuis werd verplaatst, maar ze konden Eli bezoeken.

Eli, onze gebeden zijn met jou en je vader!

De jongens hadden een afspraak met Shalom, de bokser, na het ziekenhuis bezoek. Shalom had een "work-out" klaar voor ze. Het is bijzonder te zien dat zo'n oude man nog zo'n kracht heeft na wat hij heeft doorgemaakt door de holocaust, was het commentaar van Simcha.

Dit zijn de overlevenden. Ze zijn door onvoorstelbare dingen gegaan en hebben niet alleen overleefd, maar zijn ook nog succesvol. Shalom ging door de putten van verschrikking, slavernij en kwelling om een krachtige voorvechter te worden voor de heropbouw van de staat van Israël. Shalom was in een elite gevechtseenheid. Velen die uit dezelfde verschrikkelijke plaatsen kwamen werden Israëls beste vechters. En dat is ook geen wonder.

Na Shalom trok de groep verder en maakte de gewoonlijke ronde en bracht blijheid en warmte bij hun vrienden.
"Ik geniet echt van deze bezoeken. Ik voel me verbonden aan mijn nieuwe vrienden!" rapporteerde Chaim.

Een van de hoogtepunten was: Simcha die op zichzelf naar een overlevende ging die alleen Hebreeuws sprak. Wat dit zo bijzonder maakte was dat het bevestigd waarom dit programma zo belangrijk is. Simcha heeft een leidersrol genomen in de groep, omdat ik niet in staat was om recentelijk mee te gaan. In het begin was hij een beetje verlegen om op bezoek te gaan. Hij was zich bewust dat hem kennis Hebreeuws ontbrak en wilde alleen met iemand die het goed sprak op bezoek gaan. Dit bezoek markeerde een grenspaal voor Simcha en ons Holocaust programma. Simcha moest als leider bepalen wie waarheen ging. Er was genoeg ruimte om in paren bezoeken af te leggen, behalve voor één overlevende. Simcha nam het op zichzelf, met Hebreeuws en al! "Ik was zelf ook verbaasd dat ik in staat was een goed gesprek met haar te voeren." glansde Simcha met zijn nieuwe zelfvertrouwen.

Zoals jullie kunnen zien leren onze jongens veel waardevolle levenslessen. Misschien dat dit één van de redenen is dat Daniël koos om zijn organisatie "L'ChaimToLife" te noemen! De jongens zijn in een levensvormende fase. Staand in de deur naar volwassenheid, gaande van jongens naar mannen. Dit programma die jullie allemaal ondersteunen, werkt aan een grondslag voor een goede toekomst. Ja, we ondersteunen degenen die geleden hebben en nog lijden, een verleden afsluitend die ze niet kunnen vergeten of vergeven. Maar echt, wat zijn we aan het investeren in de toekomst en u ziet het met uw eigen ogen: het openbloeien van de terugkeer en heropbouw van G'd natie op aarde.

Is dit niet waar het allemaal door startte? In de Torah lezing van deze week BeShelach. De natie Israël wordt gevestigd voor de eerste keer. Het was na de eerste holocaust in een plaats genaamd Egypte. Jullie kennen allemaal het verhaal. Maar laten we er eens van dichterbij naar kijken. We zien een armoedig stel slaven die ongelovelijk leden in de handen van wat de meest hoogstaande natie van die tijd was. Wat was hun misdaad? Ze waren Joden. Nu waren ze vrij en op weg naar het land dat G'd beloofd had aan hen. Maar kijk naar alle obstakels. De eerste was de zee. Ze konden nergens naar toe. Sommigen wilden teruggaan, maar G'd zei "Ga vooruit de zee in." De eerste reactie was het uit te schreeuwen, maar G'd zei dat Hij geen gebeden wilde horen. G'd wilde actie. "Ga!" Ze schreeuwden het al uit, G'd hoorde en antwoordde door het uit Egypte te brengen. Dingen kwamen in beweging.

Dus wat is de les die we hier leren? "Ik heb jullie gehoord! Stop niet, ga door. Maak je geen zorgen over wat een obstakel lijkt te zijn. Het is het ding dat jullie zal redden!"

Na het feit als we terugkijken zien we dat het allemaal deel was van het grote plan.

Het grote plan wordt ook vandaag nog uitgevoerd. Het goede nieuws is dat jullie er deel van uitmaken! U hebt actie ondernomen en uw actie helpt het verleden en de toekomst van de natie Israël

Dank u!

Avraham

Het paradijs op aarde brengen

Allereerst wens ik alle niet Joodse vrienden een vruchtbaar en goed nieuw jaar. Dit is de tijd om een succesvol jaar vol activiteiten af te ronden (volgens de Joodse kalender is het alweer het einde van het derde deel van het jaar).

Ik wil al onze actieve vrijwilligers in de wereld: Noorwegen, Singapore, Zweden en onze vriendin Yudit (Chr Amb.) bedanken voor hun prachtige werk en echte betrokkenheid, door het hele jaar. We voelen hier in Israël dat het een heilig werk is. Het brengt een grote zegen, die moeilijk in woorden uit te drukken is.

We zijn nu tien jaar actief, en dat bewijst, dat als een kleine organisatie zonder kantoren of gebouwen, maar met een visie toch een heleboel licht en zegen kan verspreiden als het gebaseerd is op menselijk contact, van hart tot hart....soms, wat in onze tijd mist.

We gaan heel precies om in onze dagelijkse contacten tussen overlevenden, actieve leden, donoren of op z'n minst de leiding van "L'ChaimToLife" in de wereld, met een levendige en altijd warme band.

Dank aan u, beste vrienden en jullie partnerschap in onze visie, gebaseerd op sociale gerechtigheid, genade en licht en boven alles de liefde van G'd, die ons elke dag in contact brengt met het menselijk deel van de goddelijke vonk in ons.

Hier in Israël krijgen we veel waardering voor onze activiteiten, die bescheiden en met de juiste balans worden gedaan.

In het bijzonder de vele studenten die aan dit project deelnemen. Onder hen Amerikaanse jeugd, religieuze en niet religieuze

Zionistische jeugd, tieners uit een risicogroep en wezen. Deze jongens en meisjes worden verbonden (door mens te zijn) om recht te doen in een geest van mededogen. Dit geldt speciaal voor de groep van Keshet Yehuda. Zelfs hun gids: Avraham, die door grote veranderingen gaat in zijn privé leven en (juist nu!) even niet kan deelnemen in het project. Ze gaan door met de bezoeken in Haifa met ondersteuning van Riki (van de Stichting) en een speciale chauffeur met een unieke ziel genaamd Eli. Ik geloof dat Avraham binnen een paar weken weer bij ons terug zal zijn.

Deze bediening brengt de jongens dichter bij de Joodse wereld hier in Israël.

Alle betrokkenen in dit project voelen het vuur van enthousiasme, de snelle reactie die geen bureaucratie kent.

Veel mensen die naar me luisteren op de radio, vragen zich af wat ons geheim is en hoe we erin slagen zo'n droom te vervullen in

deze tijd? Mijn antwoord: "Als ik - Daniël - mezelf voorstel dat ik boven de realiteit drijf en naar de hemel reik waar de meest prachtige vruchten te vinden, met alle mogelijkheden om er iets goeds mee te doen.... Spring in op deze overvloed en daal direct van de ladder af met een keur aan vruchten en geef de realiteit geen kans om deze visie te stoppen.

Mijn vrienden! Dit is een grote, moeilijk uit te leggen vreugde: de mogelijkheid om frisse lucht in te ademen en te dromen.

Dit is het geheim! De hemel naar de aarde te halen! Het donker in de wereld heeft dit heldere licht nodig.

Ik voel me bevoorrecht om deel te zijn van deze verbazingwekkende visie die zoveel plaatsen hier in Israël en de wereld beïnvloed. Boven alles nederig en bescheiden, maar met enthousiasme en een met liefde brandend hart. Ik dank G'd de allerhoogste, de Almachtige, de G'd van Israël voor de zegen en de zegeningen die het brengt aan de activiteiten van de organisatie van "L'ChaimToLife"

Ik wens ons allen toe 'hand in hand en van hart tot hart' bij elkaar betrokken te zijn en dit prachtige lied van verlossing te zingen (In Hebrew: Pamonay geualla).

Wees gezegend!

Daniel.

Nieuws uit het Noorden:

Beste vrienden van "L'ChaimToLife",

Deze week zijn de studenten van de mechinot en ik onze laatste tweewekelijkse ronde begonnen om de Shoa-overlevenden in Ginosar, Katzrin, Rosh Pina, Kiryat Shmona en Tiberiasbezoeken (van 2013) af te ronden. Elk bezoek is een ervaring van een prachtige en bijzonder tijd. Dit project is een zegen voor de ouden en voor de jongeren. We voelen ons gezegend gedurende de bezoeken. Iedere keer wachten de overlevenden op ons en als we ze ontmoeten laten ze ons
niet gemakkelijk gaan. Door de bijgesloten foto's kunt u een idee krijgen van een paar van onze bezoeken.

De overlevenden houden ervan tijd met de studenten door te brengen en de verworven wijsheden van hun leven met ze te delen. Ze vertellen hen hun persoonlijke verhalen, beetje bij beetje, en delen hobbies en interesses met hen. Degenen die ziek zijn krijgen onze aandacht en liefde.

Voor de studenten is dit vrijwilligerswerk met "L'ChaimToLife" een levensveranderende ervaring. Het feit dat ze degenen die zo wonderlijk (en soms bovennatuurlijk) de dodenkampen en getto's overleefden kunnen aanraken, spreken en ernaar luisteren is iets dat met hen zal blijven voor de rest van hun leven.

De bezoeken brengen vreugde en vriendschap. Ze geven de overlevenden kracht om door deze tijden heen te komen. Sommigen van hen zoals Shlomo, Izik en Israël hebben een innerlijke nood om over hun verleden te spreken. De anderen spreken erover om de jeugd te onderwijzen als nieuwe generatie.

Voor ons allemaal is het meest belangrijke: De Shoa mag NOOIT, NOOIT meer gebeuren! Dank u voor uw continue ondersteuning. We waarderen het heel, heel erg. Het laat ons doorgaan met dit prachtige project.
We wensen u een gezegen 2014.

Verbonden met u in liefde,

Timek

Haifa:

De jongens legden hun bezoeken op woensdag af. Shalom (de bokser) liet de jongens oefenen. Eerst door ze langs de zeekust te laten rennen en daarna door het lopen in het park en uiteindelijk door het opdrukken. Ze sloten af met grote voldoening.

Gershon nodigde zijn bezoekers uit om met hem te lunchen.
Yackov nam een van zijn albums en vertelde de jongens over zijn verleden.
Zhema en Ndia gaven de jongens lekkernijen mee voor de terugreis. Zowel de overlevenden als de jongens waren blij om elkaar weer te ontmoeten.

Dank u en de beste wensen voor het nieuwe jaar.

Riki.

Pardes Chana:

Beste vrienden!

Zoals u zich inmiddels waarschijnlijk gerealiseerd hebt, heb ik geen lang verlof genomen, wetende dat ik terug moest komen van mijn vakantie om mijn missie hier voor "L'ChaimToLife" voor moest zetten, samen met jullie allemaal. Dus mijn kerstavond heb ik beleefd in Beijng in China. Het is een andere wereld, maar verandert snel onze kant op. Maar verschillende problemen remmen hen.

Nu ben ik weer hier, met vernieuwde energie en met de kracht om weer te rapporteren wat er gedaan wordt in "L'ChaimToLife".

Rabbi Shachar en Zvia (de leider van de studenten) van Neve Michael deden de bezoeken aan onze overlevenden. Aan het einde van de bezoeken verzamelden zij de groep en hoorde de indrukken aan: Ze genieten van het bezoek aan Aliza omdat ze graag praat en hen warm onthaald.

Aliza

Benyamin lacht met ze en probeert met ze mee te zingen.

Rachmil vertelt hen over zijn verloren contact met zijn twee dochters en zij boden aan om te helpen hen te vinden....

Chaya ligt een stuk moeilijker, omdat zij niet gelukkig is en over een heleboel klaagt. Bij de Boarons hebben ze nog niet genoeg bezoeken afgelegd om hun indrukken daar al over te geven.

Ginosar:

Over Ruth weten we een klein beetje hoe ze het doet in het nieuwe huis waar ze recent naar toe is verhuist.

Ester maakt het goed.

We wensen alle gevers, vrijwilligers, studenten en het actieve team van "L'ChaimToLife" een nieuw succesvol jaar met het brengen van licht aan onze overlevenden.

Dit was ons laatste nieuws.

Met vriendelijke groeten!
Rivka

De voorbereiding voor Yom Kippoer