Ik ontmoette Tova net voor Rosh Hashanah, voordat de lockdown startte en
vanaf die tijd hebben we gecorrespondeerd via en ook via de telefoon. Met
haar gaat het goed, er waren een paar dingen met het en ook een probleem
met een onbeleefde grovere persoon in de buurt waarmee ik haar heb
geholpen om die persoon telefonisch te bereiken. Voor de rest is het
vakantieseizoen een moeilijke tijd, dat is te begrijpen. Maar over het
algemeen gaat het goed. Degene die voor haar zorgt is geweldig en ze
kunnen goed met elkaar overweg.
Van Zohar en Hadar - Ik heb Svetlana gebeld vandaag (woensdag) en
we hebben een korte tijd gepraat, want ik bemerkte dat ze een beetje moe
was.
Ze praatte niet veel, ik vroeg haar hoe het met haar ging, en wat zij en
Dimitri hadden gedaan vandaag. Ze was in een slechte bui en zei dat ze
zich niet goed voelde. Ik heb geprobeerd haar op te beuren. Ik vertelde
haar optimistisch te blijven, wat betreft dat hele Corona-geval en heb
haar gezegd dat ook Zohar en Hadar zouden bellen. We zullen proberen hen
wat cake te brengen of iets liefs, want ze was een beetje van streek. De
volgende dag hebben we Svetlana en Dimitri een sinaasappelcake gebracht,
die we hebben gemaakt, ze was er blij mee.
Verslagen van de telefoontjes.
Zonder twijfel zijn de updates van onze telefoontjes wat korter dan de
ontmoetingen van werkelijk bij elkaar over de vloer komen, maar ze zijn
niet minder belangrijk of emotioneel. Alle schoonheid in L’Chaim is
volharding en verbinding. Zelfs als je vraagt hoe het ermee gaat, wat
interesse toont en wat genegenheid geeft en zorgt voor, is dat goud waard!
Het geeft kracht en laat zien dat we geven om mensen en alle schoonheid
die daarin is, die met een volledig hart wordt gegeven elke week. Mogen we
dit voorrecht voortzetten om deze wonderschone relaties te bouwen, en ook
dat we elkaar weer spoedig in persoon mogen ontmoeten.
Noa - Ik sprak vandaag met de lieflijke Anna. We deelden elk wat over onze
dag. Ze is heel voorzichtig aangaande corona. Ze leest veel boeken deze
tijd.
We hebben elkaar een goede vakantie toegewenst.
Yuval - Raya en ik hebben met elkaar gepraat voor Yom Kippur, Ik ben blij
dat ze hebben gepraat. Ze vastten en het ging goed, zelfs al was het een
beetje moeilijk. Ik heb ook de vrijdag voor Sukkot gebeld om ze een goede
vakantie te wensen
Hodaya Rivka - Ik heb met Tova gepraat, we praatten over Sukkot welke
morgen komt. We startten een gesprek over de vakantie en vandaar gingen we
naar nog interessantere onderwerpen. Het gaat goed met haar over het
algemeen, en het is goed om van haar te horen en met haar te praten:)
Rotem Gal en Noam uit Modi’in –Ter ere van Sukkot, brachten we de lieve
Yehudit een pakket van ons, vanwege de vakantie en ze is er blij mee.
Noa -Ik sprak met Oma Sarahaan de telefoon en het was heel fijn om elkaar
te spreken, en vertelden elkaar wat we hadden meegemaakt, want het bleek
dat we elkaar al een tijd niet meer hadden gesproken. Ze vertelde me hoe
het gaat gedurende de quarantaine en zo.
Shachar en ik(Shir) willen haar een bezoek en een cake gaan brengen
volgende week (natuurlijk met de afstand in acht houdend en maskers).
Bericht van 27 september 2020
Bericht van Shir
Een paar woorden die omschrijven hoe de afgelopen week was waarin ik vol
liefde de pakketjes voor de Feestdagen voorbereidde voor al de
overwinnaars met persoonlijke groeten voor iedereen. Ik ging van huis naar
huis, in Modiin en Safed en sprak met hen, keek naar de lach in hun ogen
door het masker heen en verheugde me met hen op de Feestdagen. Het
terugkerende motief bij alle bezoeken is het buitengewoon moeilijke feit
dat je niet je "grootouders" kan omarmen. Ik zal in het kort vertellen
over de prachtige bezoekjes.
Modiin:
Mordechai was heel blij dat ik kwam en in het bijzonder over de
begroeting. Zijn conditie is vrijwel hetzelfde, iets beter dan de vorige
keren dat ik hem zag. Hij vertelde dat Hagit (de
bewonderenswaardige moeder die al meerdere jaren vrijwilligerswerk
doet) komt iedere zondag een uur of twee bij hem zitten.
Hij was geraakt door het huwelijksaanzoek en vertelde dat hij ook op één
been zou komen met de hulp van HaShem.
Mordechai
Miriam
Miriam was erg blij met het pakketje en vertelde dat ze de
vrijwilligers mist en wacht tot ze terug komen. Ze wenste me een gelukkig
nieuwjaar.
Yehudit
Yehudit was ook erg blij met het pakketje.
Ik zie er erg naar uit dat ik op een dag in de gelegenheid ben om hen
beide van dichtbij te leren kennen want vanwege corona en hun plotselinge
deelname aan het project is er niet de gelegenheid geweest om hen te leren
kennen behalve door een telefoongesprek en een pakketje voor de
Feestdagen. Zij is altijd dankbaar en stopt nooit om ons met
haar hele hart te bedanken voor onze hulp. Deze keer was ze ook erg blij
over de pakketjes en het raakte haar echt
Svetlana en Dimitri
Svetlana en Dimitri waren tot tranen toe bewogen en
vertelden ontelbare keren "jullie hadden niets hoeven brengen" het was erg
emotioneel en ze bleven ons maar bedanken. Ze zijn innemend zoals
gewoonlijk, zelfs met de moeilijkheden en de respectvolle leeftijden - 82
en 85 jaar blijven ze optimistisch.
Sarah
Zowel de lieftallige grootmoeder Sarah en
Abraham bedankten meerdere keren en zeiden dat we niets hadden
hoeven brengen. We spraken over het huwelijksaanzoek, onze studies en over
hun kleinzoon die ook in Be'er Sheva zal studeren.
Shulamit zag er geweldig uit! Ze was erg gelukkig en zei dat ze erg
blij was om te horen over mijn huwelijksaanzoek. Ik vertelde haar dat we
beiden wensten dat ze het met ons zou kunnen vieren met de hulp van God.
Ze was erg blij.
Hemda
Bij Hemda hadden we een mooi langdurig bezoek gepaard met veel
verhalen over wijlen Yankele, over de kleinkinderen van Amutat LeChaim die
nu allen soldaat zijn en nog steeds wekelijks nauw contact onderhouden met
haar door de telefoon en bezoekjes als ze in de gelegenheid zijn. Ik hielp
haar met verschillende dingen die moeilijk voor haar waren via de telefoon
en dit maakte haar erg gelukkig.
De verbazingwekkende Jeanette was ook erg blij met het geleverde
pakketje en vertelde me over haar poging om om te gaan met de huidige
situatie, en over de bijzondere band met haar kinderen en kleinkinderen
die er erg voor waken dat ze zich niet alleen voelt.
Shalom
Nahariah: Shalom’s unieke bezoek aan het ziekenhuis, Shaloms' hand in die
van Shir in het ziekenhuis.
Als er een grootvader is die in het bijzonder wenste dat ik ging
trouwen, dan is het Shalom. Er is geen bezoek of gesprek geweest
sinds ik Itamar ontmoette waarin hij me niet vroeg of we gingen trouwen.
Ik kan het nog steeds niet geloven dat precies twee uur na het bezoek aan
zijn huis waar ik voor het eerst zijn dochter ontmoette hij een beroerte
kreeg. Ik reed in het bijzonder naar Nahariya om hem te bezoeken in het
ziekenhuis in strikte corona condities. Het bezoek was met handschoenen,
pak en masker. Ik vroeg de zuster om de ring te desinfecteren en het over
de handschoen te doen om het hem te kunnen laten zien. Het was een erg
moeilijk bezoek voor me. Een persoon te zien waar ik zoveel van hou in
zo'n situatie is verschrikkelijk en vergeet je niet gauw. De man die
altijd "button-down" shirts draagt en plotseling in een jurk in het
ziekenhuis bed ligt. In een bijna dagelijks gesprek met zijn dochter was
ik blij om te horen dat er een kleine verbetering van zijn conditie is.
Hij hield mijn hand tijdens het bezoek vast en ik sprak met hem met
stralende ogen en aaide over zijn hand, ik liet hem de ring zien en voelen
en hij begon te huilen!!! Hij bleef me gedurende het gehele bezoek
aankijken. Ik sprak met hem, bemoedigde hem en vertelde hem dat ik in hem
geloofde, hoe sterk hij is en dat God van hem houdt en dat hij met me zal
dansen op de bruiloft met behulp van God en hij schudde stevig mijn hand
en probeerde zonder succes te praten en huilde van tijd tot tijd. Ik
speelde een paar liedjes voor hem en hij was erg blij. Ik was heel erg
blij om van zijn dochter te horen dat hij die dag verhuizen zou van de
intensive care afdeling naar een andere kamer en dat is al een teken van
vooruitgang!!
Safed
Moshe en Orna
Ik begon de bezoekjes met Moshe en Orna die bijzonder zijn, ze
waren blij en vertelden dat in het afgelopen jaar ze mij en de
vrijwilligers meer hadden gezien dan hun kleindochters en dat ik de
Feesttijden bijzonder voor hen maakte.
Eli
Het volgende bezoek was naar Eli, nadat we elkaar helaas al heel
lang niet hadden gezien (ik kwam altijd op bezoek in de weekenden wanneer
hij met zijn zoon in Netanya is en niet in Safed). We hadden een
hartverwarmende en informatieve ontmoeting. Hij vertelde me heel veel
historische verhalen en ook persoonlijke. Het was interessant en
verrijkend en hij was ook in ons erg geïnteresseerd en vroeg naar Itamar
en ons leven en onze studies.
Bij Julie hadden we een bijzondere en geweldige ontmoeting! Na
haar half jaar van rehabilitatie op twee verschillende plaatsen, na haar
val en operatie, keerde ze naar huis terug, verloor een hoop gewicht en
ziet erg geweldig uit, maar kan helaas helemaal niet lopen, zelfs geen
stap, maar ze is helder en warm zoals altijd en omringt door een geweldige
familie die voor haar zorgt. Tijdens een bezoek vandaag ontmoette ik haar
schoondochter die kwam om voor haar en haar familie eten voor de
feestmaaltijd te maken voor morgen. Ik ontmoette ook haar zorgdrager en
was zo blij om een goede en geweldige zorgdrager te zien die goed zorgt
voor haar.
Lilian zag er beter uit dan de vorige keer dat ik haar ontmoette;
maar ze is nog steeds terneergeslagen en verdrietig door het voortijdige
verlies van haar zoon. Ze vertelde dat ze de Feestdagen zou doorbrengen
met haar familie die naast haar woont en dat was voor mij hartverwarmend.
Ze was erg blij met het mooie pakketje dat ik haar bracht en vertelde dat
ze het echt nodig had en het ontroerde haar.
Larissa
Het laatste mooie bezoek was bij Larissa; ik ontmoette ook haar zoon
die alijah had gemaakt vanuit de Verenigde Staten ongeveer een jaar
geleden en het was een bezoek vol met plezier en met de bekende ronde van
Larissa's werk - haar tuin die geweldig vooruitgegaan was gedurende de
tijd! Ze was erg enthousiast over de ring en Itamar en we haalden kostbare
herinneringen op van mijn bezoekjes aan haar als student, toen ik op
bezoek kwam in Kiryat Shmona.
Shir
Nog een toevoeging van Shir:
Zes jaar zijn voorbij sinds de dag dat Daniël naar de school (mechina)
kwam en ons vertelde over het werk van L'Chaim. Ik voelde het tot op het
bot dat er iets goeds en groots bezig was om mijn leven binnen te komen en
ik kon toen niet bevroeden hoezeer dat is gebeurd. Gedurende het jaar op
school toonden ze ons de Israëlische samenleving in al zijn aspecten en
uitdagingen, en vertelden ons in woorden en zonder woorden, dat het nu
onze beurt was om invloed uit te oefenen, te geven en te verbeteren.
Na een jaar van ons in staat te stellen om betrokken te zijn en uitdagende
sociale actie kon ik het niet achter me laten als een oude herinnering en
besloot het tot leven te laten komen en de visie die ik geleerd had op
school te realiseren. Tijdens de laatste 5 jaren heb ik de Holocaust
overlevenden zozeer van nabij leren kennen dat ze voor mij nu zijn als
grootvaders en grootmoeders. Met sommigen van hen deel ik mijn meest
persoonlijke zaken. Ik voel me bevoorrecht dat ik het privilege heb om
deze mensen zo hecht te mogen leren kennen, hun verhalen mocht
horen, hen gelukkig te maken en me met hen te verheugen en hen te helpen
die hulp nodig hadden.
Ik ben trots op de jonge generatie en kostbare vrijwilligers die deel
hebben aan dit verbazende en levende project dat L'Chaimtolife heet. (om
de vreugde te voelen van veelbetekenende Joodse vernieuwing). Ik ben blij
om het voorrecht te hebben om het verbindingskanaal te zijn, en voor de
gelegenheid om de speciale kontakten en verbindingen mogelijk te maken
tussen de jonge en oude generatie.
Deze week, helaas, verloor ik een dierbare grootvader, Shalom uit Safed
die hoorde bij de 5 andere grootouders die ik met mijn hele hart liefhad
en die nu in de hemel is. Deze mensen gaan met me mee op elke weg die ik
ga en ik voel ze dicht bij me. Bijvoorbeeld, toen ik de Israël Trail deed
van Eilat naar Dan, was er zowat elke dag tenminste een vlinder die met me
meevloog bijna de hele dag. Elke dag was er een andere vlinder en ik
voelde het alsof het mijn overlevenden waren die deze reis met me
meegingen. Zo ook op de gelukkigste dag van mijn leven tot nu toe, toen
mijn vriend mij een huwelijksaanzoek deed, wilde ik zo graag mijn
overleden geliefde Rositza bellen en het opwindende nieuws met haar delen.
Ik wens ons, dierbare partners, dat we samen zullen doorgaan met goed doen
omdat onze kracht ligt in deze samenwerking en volharding, in geven zonder
vergoeding, in de onvoorwaardelijke liefde die we geven (en ontvangen op
een enorme wijze!) van onze Holocaust overlevenden.
Gelukkig Nieuw Jaar en gezondheid toegewenst!
Shir Shalev
Brief van 16 september 2020
Verslag vanuit Galilea
Het was opnieuw een grote vreugde om naar alle plaatsen in het noorden van
Israël te reizen en daar de winnaars in hun huizen te ontmoeten en hen de
beste wensen en zegeningen te brengen voor het Nieuwe Jaar.
Foto: Bracha van Hazor met Itai
Iedereen was erg dankbaar voor het bezoek dat ik bracht. Met de meesten
van hen bracht ik tijd door van hoge kwaliteit; pratend over hun leven en
hun noden en ze vonden het heerlijk. Allen waarderen het zozeer te weten
dat we voor hen zorgen en ook dat er mensen in het buitenland zijn die
voor hen bidden en aan hen denken! Speciaal nu in de coronatijd. We voelen
allemaal hoe belangrijk het is om persoonlijk onderling contact te hebben.
Ela uit Katzrin
Het was geweldig om Ela en Jafim en Anna uit Katzrin te ontmoeten. Jafim
was speciaal dankbaar voor de extra gift van Noa- een jong meisje uit
Netanya die van haar verkochte schilderijen geld gaf voor hem. Ela heeft
veel last van haar rug en ze heeft veel pijn. Ik ben het enige contact
voor haar met de buitenwereld. Ze voelt zich erg eenzaam en geïsoleerd.
Anna heeft altijd goede zin. Ze neemt het leven zoals het komt.
Jafim met zijn pakket
EliRam in Kibbutz Ginosar was erg ziek toen ik hem
bezocht. Na een week voelt hij zich nog steeds zwak. Hij heeft onze
gebeden hard nodig. We wensen hem een spoedig herstel.
Tsipora in Kibbutz Chukuk hoopt volgende maand haar 90e verjaardag
te vieren. Telkens als ik haar bezoek is ze zo opgewonden en het geeft
haar een warm gevoel. Naast haar dochter komt er niemand om haar te
bezoeken. Omdat haar gezichtsvermogen alsook haar gehoor niet goed is,
voelt ze zich geïsoleerd. Dat baart haar zorgen. Wat haar ook zorgen baart
is dat mensen zo weinig respect hebben voor elkaar tegenwoordig. Ze kijkt
terug op een heel moeilijk leven. Progroms tijdens de Shoah en later haar
leven in Israël was erg lastig. In de vroege jaren van de staat Israël
moest ze haar Joods Roemeense identiteit vergeten. Het was haar niet
toegestaan om Jiddisch te spreken, haar moedertaal van thuis. En nu voelt
ze zich eenzaam in de kibboets waar ze haar hele leven hard heeft gewerkt
en tegenwoordig mist het het wezenlijke wat een kibboets juist
vertegenwoordigde, namelijk zorgen voor elkaar. En dus realiseerde ik me
dat L’Chaim middels mijn bezoekjes een stroom van licht in haar leven
brengt. En zij waardeert het.
Rachel uit kibboets Neot
In kibboets Neot wachtten Steve, Rivka, Rachel, Tsila en Perets op mijn
bezoek. Ik trof ze allen aan in een goede stemming en gezond. Het was de
2e ontmoeting met Tsila. Ze houdt van praten. Ze mist het dat het
dagopvangcentrum in de kibboets nog steeds gesloten is ivm corona. En dus
betekent elk levend contact heel veel voor haar.
Zodra ik het huis van Steve binnenstapte, begon hij te praten met me over
zijn geestelijk levenservaringen. Verbazend.
Peretz was bezig in de tuin. Rachel knuffelde me als een moeder. En we
spraken zoals altijd aan tafel met een kop koffie.
Het is altijd moeilijk om afscheid te nemen, maar ze weten dat ik terug
zal komen.
Mina uit Hazor
Ik besteed extra zorg aan Mina tijdens de zomermaanden als de studenten
haar niet kunnen bezoeken. Ze heeft extra zorg nodig omdat ze alleen is,
zonder familie, net als Jafim. We weten nu nog niet zeker hoe het
zal gaan met de bezoeken door de studenten vanwege de nieuwe lock down
tijdens de Heilige Feestdagen en de verspreiding van corona in het
land.
Chana uit Rosh Pina met Eden
Chana vertelde me dat Eden, een studente die haar 6 jaar geleden bezocht
nog steeds met haar contact houdt en ook haar ouders bezoeken haar als ze
naar het Noorden gaan. Het is echt geweldig om dat te weten. Chana bewaart
haar foto altijd in het zicht.
Emily met Tzvika
Ook Emily – een Amerikaanse studente die vrijwilligerswerk deed met
ons in Neot, was zo blij om mij deze foto te sturen, terwijl ze Tzvika
bezocht in zijn eigen kibboets tijdens de zomer maanden.
Klara uit Kiryat Shmona
Klara was heel blij met de voorwerpen die ik meebracht uit Jeruzalem,
gedoneerd door Tina. De echtgenoot van Klara, Mordechai, heeft
deze hulpmiddelen nodig. Ik kon de haken vastmaken in de badkamer.
Tina en Karen hartelijke dank voor jullie edelmoedige donatie!
Een goed jaar toegewenst,
Timek
Rosh Hashanah
26 augustus 2020
Beste vrienden,
Over ongeveer een maand gaan we Rosh Hashanah (het Joods Nieuwjaar volgens
de Joodse kalender) vieren. Dat is een heilige dag waarin we allemaal
opgeroepen worden om voor G’d te staan en onszelf te onderzoeken op een
eerlijke manier over hoe het in het afgelopen jaar is gegaan en wat nog
veranderd dient te worden. Het is een grote dag van berouw en reiniging en
zuivering van het verleden.
Ik wil met jullie een heel diep verhaal delen dat de afgelopen dagen
gebeurd is. Ik wil u vragen er echt even tijd voor te nemen en het a.h.w.
in te ademen.
Onze dierbare Shir met haar vriend Itamar, een geweldig koppel, bezocht
onze winnaars in Zfat afgelopen vrijdag. Het bijzondere verhaal is, dat
toen ze Shalom bezochten, was hij, en zag hij er uit op z’n best. Hij
heeft zich verzoend met zijn dochter waarmee hij jarenlang geen goede band
had. Hij keek zo gelukkig en tevreden, en zoals Shir zegt: beter dan ooit.
Hij was blij om Shir en Itamar te zien. Het was een geweldig mooi bezoek.
En dan…krijgt Shalom een hersenbloeding de dag erna! Hij werd in alle
haast naar het ziekenhuis gebracht om hem uit die bloeding te krijgen.
Dank aan G’d, zijn dochter is bij hem. We hopen en bidden dat hij veilig
en gezond weer naar huis mag terug keren. Shir was geschokt toen ik haar
vertelde wat er gebeurd was met Shalom. Orit uit Zfat vertelde me het
nieuws ‘smorgens. Ook ik was geschokt, maar tegelijkertijd voelde ik me zo
dicht bij het licht van G’d. Bijna als een omarming, fluisterde Hij: “het
is oké. Alles is onder Mijn controle.”
Zoals U kunt zien is er aan een kant verdriet en op een andere manier,
ziende naar Shalom had hij de kans om vrede te sluiten met zijn dochter.
Shir en Itamar hadden de kans en het privilege om hem te mogen zien op z’n
best.
Halleluja, G’d we houden van U. U hebt het onder controle. En dat is zo
een bemoediging en troost te weten dat alles in de handen van Hashem is.
En nu mijn vrienden, willen we graag een mooie gift brengen naar de Shoa
winnaars die geadopteerd zijn door L’Chaim.
We willen hen goede gaven brengen nu we het nog kunnen doen. We willen hen
opnieuw tonen dat we voor hen zorgen, dat we van hen houden, dat we ons
houden aan onze verbintenis met hen.
Dit is zo belangrijk om hen dat gevoel te brengen tijdens de laatste
periode van hun reis.
Ondersteunt U ons alstublieft zodat we hen voor Joods Nieuwjaar een
mooie en overvloedige gift kunnen geven.
Met veel respect voor al onze vrienden en supporters, de L’Chaim familie
en degenen die van Israël houden: Dank U, dank U van ons Israël team:
Shuky, Shir, Timek, Daniël en van alle geadopteerde winnaars. Itamar en ik
(Shir) reden naar verschillende vreugdevolle bezoeken in Zfat nadat we
onze geliefde overlevenden een lange tijd niet hebben gezien.
Moshe en Erena met Shir en Itamar
Allereerst gingen we naar Moshe en Erena; ze waren zo blij ons te
zien en dat er iemand naar hun huis kwam. We zaten er met mondkapjes en op
een grote afstand. Erena is erg bang voor corona en ze is niet meer gewend
om het huis uit te gaan vanwege ernstige knieproblemen. Moshe daarentegen,
wandelt rondom Zfat en voordat we arriveerden, wandelde hij 3 uur naar een
gebied dat Mishar heet en weer terug. Het was een vreugdevol, gelukkig
bezoek.
Toen kwamen we bij onze geliefdeShalom en ontmoetten zijn dochter
daar eveneens. Het was de eerste keer dat we haar ontmoetten en het was
een opgewekt samenzijn. Ik vertelde haar over de organisatie en alle hulp
voor Shalom gedurende de jaren en ze was blij en dankte ons verschillende
keren. Shalom valt vaak en ze heeft ervoor gezorgd dat hij nu een noodknop
heeft. We praatten over veel verschillende dingen; Shalom’s familie, we
vertelden haar over onszelf en we leerden haar kennen. Ik was blij te
weten dat ze nu in deze dagen meer bij Shalom is en dat ze om de 2 weken
hem komt bezoeken. Ze huurt een auto en komt en probeert om een verzorger
voor hem te vinden voor elke dag. Shalom zag er zo goed uit, levendig,
geschoren en haren geknipt en goed gekleed. Het was ook grappig omdat hij
tijdens onze laatste 5 gesprekken bleef vragen wanneer de bruiloft zou
zijn en hij dacht dat het “de volgende week” zou zijn en hij kon het niet
verstaan als ik zei dat er meer tijd was. Dus nu legde ik het aan hem uit
en zijn dochter vertaalde het voor ons in het Frans ( zijn moedertaal) en
hij begreep het goed en nu vertelde hij ons ook meer en zij vertaalde het.
Hij “keurde” Itamar goed en zei dat hij een goede jongen was en dat hij
voor mij zou zorgen ,en dat was grappig en mooi.
Shalom
Van daaruit reden we naar Esterke en het was een grote vreugde.
We aten een heerlijke lunch samen en het was heel heel heel heel moeilijk
om haar niet te omarmen toen we binnenkwamen. Het gesprek was open en
opgewekt, we vertelden haar over het semester met “zoom” (communiceren via
de computer) en allerlei dingen die in ons leven gebeuren. Zij deelde over
haar familie en waar ze doorheen is gegaan de afgelopen tijd. Nadat Itamar
en ik hadden afgewassen en de bekende en geliefde koffie voor Esther
hadden gemaakt, zaten we samen in de woonkamer en lachten en we spraken en
Esther deelde sommige verhalen uit de Holocaust tijd.
Ze vertelde dat ze de oudste was en tijdens de Holocaust had ze nog 1
broer, en een is na de oorlog geboren. (haar moeder was tijdens de oorlog
al 4 maanden zwanger van hem). Esther had nog een broer die stierf toen
hij nog geen jaar oud was voor de oorlog. Ze vertelde dat ze in een
concentratiekamp in Kroatië waren gedurende 8 maanden en toen werden
bevrijd door de Joden van een bepaalde groep, JDC genaamd, om in de bossen
te overleven. Daar bleven ze bijna 4 jaar, gaande van bos tot bos tussen
de bombardementen door. Ze vertelde dat ze brandwonden aan haar voeten had
vanwege de kou, en ze droegen haar veel op hun schouders. Ze had 2 stel
ondergoed en stoffen schoenen. Op een dag was haar broer in een veld en
plotseling begonnen de bombardementen en haar vader dwong haar moeder en
haar om weg te rennen en ze zagen een Duitse soldaat zijn geweer richten
op hem en er volgde een schot en zij en haar moeder vluchtten toen onder
tranen. Dagen na die dag was mijn moeder onze kleren aan het wassen op de
binnenplaats van een huis waar ze ondergedoken waren en plotseling hoorde
ze een schreeuw: “Mamma” en het was Jozef, de broer van Esther die het
gelukt was om na 11 dagen bij hen te komen. Het was hem gelukt om zich te
verstoppen voor de soldaat. Ze was heel opgewonden om ons dit verhaal te
vertellen. We waren vele uren bij haar en wilden niet vertrekken.
Uiteindelijk namen we afscheid met een afstandsomarming en we hopen haar
spoedig weer te zien.
Esther
Uiteindelijk reden we naar het huis van Lilian. Ze had me niet
geantwoord enkele dagen geleden en dus kwamen we er onverwacht aan en ze
was erg blij. De kinderen van Eddie, haar zoon, waren bij haar omdat hun
2e grootmoeder was gevallen. Haar zoon Mozes was bij haar zoals hij dat
elke shabbat doet. Lilian is niet in zo goede conditie. Ze is erg
verdrietig en wanhopig. Ze rouwt over het verlies van haar zoon die 51
jaar was en over haar man Meïr. Moge hun herinnering tot zegen zijn. Ook
op het gebied van haar gezondheid is ze erg achteruit gegaan en lijdt ze
veel pijn vanwege stress en verdriet. Ze was erg blij dat we kwamen en
sprak met ons en ik deelde met haar dat ik volgend jaar verder ga studeren
voor een graad in wiskunde en opvoeding om een hogeschool leraar te worden
en te werken in het onderwijs. Zij vindt het een goede keuze die bij mij
past.
Deze week wil ik een speciaal bezoek met u bespreken van een echte
winnaar..
Tova is een persoon die ik nu al een aantal jaren ken. Ik dacht dat ik
alles over haar leven wist tot zover, het verliezen van haar ouders,
zussen en broers in de shoa. Het verlies van haar man, dood van haar
dochter en het feit dat ze een aantal keer tussen dood en leven gezweeft
heeft vanwage gezondheidsklachten. Afgelopen vrijdag heeft ze twee uur
lang haar hart met mij gedeeld, waarbij ze mijn hart geraakt heeft
- waarbij ze ook dingen uit haar leven gedeeld heeft waar ze tot
op dat moment nooit over gesproken had.
Het starten allemaal met de constatering van mijn kant dat ik geen
woorden had voor haar moed en liefde voor leven.
Toen vroeg ik haar het volgende: Tova, waar en hoe heb je de veilige
plek voor jezelf gevonden, na alles waar je doorheen gegaan bent, om zo
positief in het leven te staan? Ze antwoordde me het volgende:
Daniël, je weet nog niet alles, vorige keer was ik nog niet klaar om dit
te delen, maar nu kan ik het wel.
Mijn eerste jongen, een baby, stierf de eerste maand door complicaties,
mijn eerste meisje stierf toen ze 24 was.
Ze was zeer slim, zeer getalenteerd. Mijn tweede dochter werd arts en ik
was zo trots op haar. G'd nam haar weg van mij.
Daarna sloot ik mijn hart...... wat mij wel opviel was dat elk kind op
een shabbat gestorven was en nu heb ik alleen nog een zoon.
Hij is ver weg van mij en de relatie met hem is niet zo goed, maar dat
alles......heeft me nooit gestopt om het leven lief te hebben.
Om schoonheid, natuur lief te hebben, Israël en mensen in het algemeen
lief te hebben, G'd lief te hebben.
Mede door de studenten en mensen die op mijn pad kwamen, heb ik geleerd
weer mijn hart te openen.
Ik houd ervan wanneer Shelly contact met me heeft (gezonden door Shir).
Ik houd van Rivka Hodaja, die door jou is gezonden, Daniël.
Ook houd ik heel erg veel van de gesprekken die ik met jou heb Daniël.
Het inspireert mij altijd.
Beste vrienden, dit is het verhaal ven een echte winnaar die
ervoor gekozen heeft om altijd optimistich te zijn, haar manier van
reageren geeft ons altijd hoop en inspiratie. Aan al de studenten
en ook aan mezelf. Moge G 'd je zegenen voor het grote voorbeeld dat je
bent, om uit de diepste hel omhoog te klimmen, weg van de dood en nog
steeds voor het leven te kiezen. Tova, jij bent Israël voor mij.
Toda raba, Daniel
Rapport van Timek
Tijdens deze hete zomers bezoek ik veel winnaars in de stad en in
de kibbutz, waar onze Shoa overwinnaars zich bevinden. Regelmatig bel ik
ze, of bellen ze mij en elk bezoek of gesprek wat daar uitkomt maakt ons
allemaal blij. Hier volgen een aantal updates van mijn bezoeken.
Tsila uit Neot
Tsila is een nieuwe overwinnaar in kibboets Neot Mordechai, die net op
tijd uit Nazi-Duitsland ontsnapt is met haar ouders.
De laatste boot bracht hen naar de vrijheid in Argentinië waar ze na de
shoah al haar familie is kwijtgeraakt.
De vader van Tsila verborg zijn joodse identiteit in Argentinië en
wilde niets van de Joodse staat in oprichting horen tijdens haar
oprichting.
Tsila wou niet in Argentinië blijven omdat ze in Eretz Israël wou wonen,
waar haar een kans toe geboden werd voor bezoeken met een gesponsord
jeugdprogramma.
Het moment dat Tsila Aliyah gemaakt had, volgden haar moeder en ook
(geforceerd) haar vader om het gezin niet uit elkaar te halen. Er
leeft een gevoel van pijn dat Tsila geen groter gezin mee kon nemen naar
Israel. De shoa heeft een groot gat veroorzaakt met alle gevolgen.
Ze heeft nooit mee mogen maken wat het is om grootouders te
hebben. Niet te weten wat dat is, is moeilijk voor haar en dat is
waarom ze de bezoeken van de studenten nodig heeft, om haar gevoelens te
kunnen uiten.
EliRam uit Ginosar
Eliram is door twaalf chemobehandelingen gegaan, week na week. Hij
had in de tussenperioden elke keer een week nodig om weer te herstellen
en hij is blij dat het nu weer over is, Eliram moet nu veel rust
nemen. Op dit moment kan hij niet meer schilderen, waar er normaal
meerdere schilderijen per week door hem gemaakt werden, zijn ook
zijn postzegels niet meer door hem aangeraakt. Elk bezoek is voor
hem een "non-stop uur praten", waar hij de laatste keer een goed uur
nonstop praatte.
Ik heb hem nog nooit met zo'n groot verlangen aaneen zien praten!
Jafim uit Katzrin
In de periode dat ik gevallen ben en mijn knie bezeerd had,
belde Jafim me meerdere keren om me naar mijn gezondheid te vragen.
Dit is bijzonder, omdat hij de liefde reflecteert die we hem geven, wat
de motor is van onze relatie. Jafim is een van onze prioriteit Shoa
Overwinnaars, die niemand meer heeft om mee te praten en iets meer
aandacht nodig heeft dan anderen. Jafim belt mij wanneer hij een nood of
probleem, of een reparatie nodig heeft, wat ik waardeer en waar ik erg
blij mee ben. Laatste keer werkte zijn air conditioning niet en
belde hij om te vragen wat hji moest doen. Ik gaf hem advies zodat hij
kon ontspannen, zodat ik de dag er na kon komen om de airconditioner te
repareren. Jafim is een liefhebber van een goed politiek gesprek
van Rusland tot Amerika.
Hij kent elk detail, en zelfs wat er omgaat in de achtergrond, waarna
vaak veel grappen volgen waar we veel om moeten lachen, wat ons goed
doet.
Mina uit Chazor
Mina is ook een prioriteit persoon op de lijst, met de gewoonten om te
bellen over mijn gezondheid. Ze heeft een zeer selecte lijst van mensen
die echt zorgen voor haar hebben en ze hangt op ons voor hulp. Ze heeft
ook geen kinderen die haar kunnen helpen. Het apartement waar ze woont
is het oude huis waar ze is opgegroeid met haar ouders en familie. Een
broer leeft in amerika; haar zus woont ergens in het midden van Israël,
haar andere broer leeft vlakbij, maar is in minder goede gezondheid.
De relatie met de familie is slecht en dat doet Mina een hoop pijn,
waarbij al veel tranen zijn gevallen.
Mina vraagt me elke keer weer, met hetzelfde antwoord: "Hoe komt
het dat er mensen zijn zoals jij en Judith?" Judith en andere studenten
komen elke week op bezoek.
Mijn antwoord is dit: "Dat is omdat Hashem zoveel van haar houdt, dat
hij mensen stuurt." De glimlach op Mina's gezicht die dan tevoorschijn
komt is dan een wonder om te zien.
Rapport van Shir
Vorige week is Itamar opgeroepen als reservist in Safed waardoor
hij Esther niet kon bezoeken met mij. Ze hadden plezier en een goede
tijd samen, dronken en aten samen, lachten en ervoeren een hecht gevoel
van bij elkaar horen.. Dit heb ik gehoord van beide over de
ontmoeting. Beiden waren er zeer over te spreken.
Vorige vrijdag bracht ik een kaas taart bij Grootmoeder Sarah ter ere
van de shabbath. Haar zoon werd ziek in de corona periode en zij en haar
man ging in isolatie. Dank G'D dat hun resultaten negatief terug kwamen
en ze zich goed voelen.
Itamar en ik kwamen Shulamit bezoeken na een lange tijd zonder visites.
Wij brachten een appeltaart die we zelf gemaakt hadden en ze was zeer
blij.
We dronken thee en praten over Corona, wat er omgaat in onze levens, hoe
zij is en hoe haar kleinkinderen zijn. We hebben ook kort haar
zoon gezien, Asa, die iets kwam oppikken wat een van zijn kinderen
vergeten was. Het was een hoop plezier met Shulamit, al was het wel
moeilijk om afstand te houden en geen omhelzing te geven!
Hemda's vrijwilligers, die nu in het leger zijn, komen elk weekend om
bezoeken te regelen tot zover ze kunnen. Ze kwamen voor bezoeken in de
tuin en buiten de deur. Hemda's zus is gestorven deze week en het
verdriet daarover is zeer groot.
Updates van onze andere Overwinnaars:
De situatie van onze overwinnaars uit Safed is zonder veel verandering;
ze willen weer hun standaard routine en ze uiten hun verlangen voor het
verwijnen van Corona en mondmaskers.
Shalom voelt zich een beetje ziek en we wensen hem complete genezing.
Julie en Judith zijn gezond en hebben zelfs weekend bezoek met hun
kinderen.
Moshe en Irna houden goed vol in deze situatie, Moshe doet de
buitentaken en buitenshuis waar Irna problemen mee heeft vanwege
gezondheids redenen.
Lillian is nog steeds zeer bedroeft over het recente verlies van
haar zoon Yossi.
Esther blijft optimistisch en positief zoals gewoonlijk, kookt, werkt in
de tuin, maakt schoon en gaat naar het activiteitencentrum. Eli maakt
nog steeds reizen en voelt zich prima.
In Modi&squot;in lijden Svetlana en Dimitri een beetje onder deze
situatie met hun gezondheid, maar ze blijven ochtendwandelingen doen.
Dimitri heeft recent zijn 85e verjaardag gevierd, hun dochters
komen af en toe op bezoek en ook de kleinkinderen zoeken hen op van tijd
tot tijd.
Jeneatte blijft optimistich en houd vol waar ze kan, bezocht daar haar
familie op de weekenden en ze leest een hoop boeken.
Mordechai voelt zich niet zo lekker en we wensen hem een goede
gezondheid toe.
Riri verlaat bijna nooit haar huis vanwege de astma.
Miriam geniet een zeer goede relatie met de vrijwilligers ven de school,
die als kleinkinderen aanvoelen en is daar zeer blij mee.
Wij wensen al onze winnaars veel blijdschap toe diep in hun hart.
Groeten,
Shir en Shilo
Rapporten van onze studenten die de overwinnaars bellen:
Noa-
Ik heb gesproken mat Anna (uit Katzrin). Haar conditie is verbeterd en
ze spendeert een hoop tijd in bezoeken met vrienden in haar tuin.
Het lijkt erop dat ze goed ondersteunt word door haar buren.
Anna
Het is me gelukt om met haar te praten deze middag, We praatten over
elkaar en hoe we ons voelden.
Ze vertelden mij dat ze ene paar dagen geleden thuis gevallen was, een
rib gebroken waardoor ze zich nu op rust focust.
Ik heb haar gevraagd om met mij te delen wanneer ze hulp nodig heeft
vanwege deze breuk, waarop ze antwoordde dat ze dat zou doen, maar alles
ging goed.
Het belletje was kort omdat ze wilde rusten vanwege de verwonding, en we
besloten zeer binnenkort weer te bellen.
Yuval-
ik heb gesproken met Raya (uit Kiryat Shmona) vandaag. Ze is een ware
schat maar het is niet duidelijk hoe lang de overwinnaars nog in hun
huis zullen blijven.
De corona tijd is gecompliceerd voor Raya, maar het gesprek maakt haar
blij.
Raya deelde dat ze vooral tv en het nieuws kijkt in deze periode, met
een zoon die haar brengt wat ze nodig heeft.
Hodia Rivka-
Vandaag heb ik met Tova gepraat (vanuit Haifa) en het was een goed
gesprek.
Ze was blij om me te horen en ze vertelden mij over haar gedachten en
over haar familie.
Donderdag was Tish B'av, waarop we een tijdje hebben gesproken over haar
verloren dochter die een aantal jaar geleden gestorven was.
Zegening en dank voor al jullie blijvende steun,
Van het L'Chaim Team.
Het einde van de activiteiten aangaande studenten activiteiten dit
jaar:
5 juli, 2020, 22 Tamuz, 5780
Alle studenten van de mechinot (scholen) in Mayan Baruch, Kfar Hanasi
en Meitsar hebben de laatste weken de eindbezoeken gebracht bij de
overwinnaars. Iedereen heeft zijn best gedaan om te uiten wat een eer en
genot het was om deel te mogen zijn van dit proces en samen met een
klein cadeautje dit te versterken.Dit project is zeer belangrijk om aan
een band te bouwen tussen de jonge en oudere generatie. Vanuit onze kant
konden wij verder niets aan festiviteiten plannen, dus hebben de
studenten dat op hun beurt gedaan tijdens de bezoeken.
De meeste studenten hebben beloofd contact te houden met de winnaars
ook na dit project, sommige hebben beloofd in de zomer maanden langs te
komen. In de video's vertellen de studenten hoe het hun privé leven
heeft beïnvloed. De meesten hebben gezegd dat het hun manier van spreken
indringend heeft veranderd richting ouderen en winnaars in het
bijzonder.
Een aantal van de studenten vertelden ons dat ze geleerd hebben hoe ze
om kunnen gaan met hun eigen grootouders (sommigen zijn ook
shoawinnaars) op deze heel nieuwe manier van communiceren. Ze waarderen
het nu meer om tijd met hen door te brengen, met hen te praten van hart
tot hart op een nieuwe frisse manier.
Het is een grote vreugde om van deze jonge mensen te horen wat ze uit
dit project hebben gehaald. Sommige studenten hebben ook hun ouders
meegenomen tijdens het jaar, en toonden hen deze levens veranderende
ervaring. De corona crisis heeft zelfs de hechte vriendschappen
verbeterd. En het feit dat de studenten aan het eind, na deze
plotselinge pauze van bezoeken,de winnaars weer konden bezoeken, was een
zeer grote zegen voor ons allemaal.Onderstaand foto's van de
eindbezoeken
Veel plezier bij het kijken naar deze foto's,
Timek
In Katzrin - Roi, Ronna, Shira en Gali uit Mechina Meitsar met Jafim
en Steve
In Ginosar - Amit Maya samen met Shachar en Eliram uit Mechina
Meitsar
In Neot - Mordechai Yotam, Emily Yuval en Oded uit Mechina Ma'ayan
Baruch op bezoek Peretz
Rachel
Rivka
Photo's voor Steve
Einde van de jaar-evaluatie met Daniel, Baruch, Yuval, Emily, Roi and
Roni (bezoekers van de winnaars in Kyriat Shmona) in Ma'ayan
In Chazor Oz, Roi en Vered van Mechina Kfar Hanasi op bezoek bij Mina
Itai en Dotan op bezoek bij Bracha (met haar kleinkind)
Eindejaarsbijeenkomst met Daniel en Timek in Kfar Hanasi met alle
studenten van de mechina die deelgenomen hebben aan het Lechaim Project.
De video's
Interview met studenten uit Ma'yan Baruch mechina, aan het eind van het
projectjaar met Daniël, Yuval en Emily, in Kibbutz
Neot-mordechai.
Opnieuw een kort berichtje over de manier over de werkwijze
van L' Chaim.
Op maandagmorgen vertelde Orit uit Tzfat mij over de situatie waarin
de 90-jarige Sofa uit de Ukraine zich bevond.
Ze woont alleen in een gebied waar veel veel armoede voorkomt in Tzfat
zonder air-conditioning. Sofa's gezondheid en welzijn lijdt onder de
winterkou en de zomerse hitte doordat haar longen aangetast worden door
de kou en door de warmte. Sofa heeft een zoon die woont in de
Ukraine. Dus, toen ik van haar situatie hoorden om 01.00 uur in de
morgen, besloot ik om de volgende dag (zonder enige twijfel) een nieuwe
air conditioner voor haar te regelen. Dinsdagavond was het apparaat
bevestigd aan de muur en deed het zijn werk. Sofa kon niet geloven
dat dit haar overkwam, omdat verschillende organisaties haar deze
toezegging gedaan hadden, maar hun belofte niet waren nagekomen.
Ze kon niet bevatten hoe snel het apparaat geleverd werd en
daadwerkelijk functioneerde. In maar 1 enkele dag was alles geregeld!
Sofia zit nog helemaal in shock nadat ze eindelijk een airco heeft.
Beste vrienden, we hebben uw support heel erg hard nodig voor situaties
als voor Sofa en andere overlevenden.
Ik hoop dat u zich voor kunt stellen hoe het leven van onze
overlevenden 100% verbeterd door het installeren van airconditioners.
Het is een totaal ander leven. Het is het verschil tussen “gehenom”
(hel) en “Gan Eden” (paradijs). Werkelijk waar! Nu bevindt Sofa zich
eindelijk in “Gan Eden”. Met dank aan Orit uit Tzfat, Shir (die dit op
facebook gezet heeft), Timek, (die u dit bericht in het Engels
toestuurde), aan u (die ons zo wonderbaarlijk altijd weer het werken
mogelijk maakt) en bovenal aan de G-d van Israël. Hallelujah.
In korte woorden zou ik u graag de groeten uit Israël doen. Zoals
jullie kunnen zien, zijn de studenten terug gekomen voor het L’Chaim
project. Ze hebben geweldige bezoeken gedaan en we voelden dat ze elkaar
echt gemist hebben. Van beide kanten: de studenten misten de winnaars en
de winnaars misten de studenten. Er liggen nog een aantal bezoeken op
ons pad voor het jaar voorbij is, maar ik kan u zeggen dat het voor ons
allen een grote vreugde is. Het brengt veel licht in de harten van
mensen. En we zien veel vrucht die zich openbaart in de harten van de
studenten.
Beste vrienden, we willen nog meer kunnen helpen. Om meer mensen te
adopteren; we willen meer airco’s kunnen geven aan hen die dit echt
nodig hebben, voor ondersteuning van vervoerskosten naar b.v. het
ziekenhuis, elektriciteitskosten. Daarnaast zijn er nog algemene zaken
waarin we voor deze mensen voorzien. Laten we samen doorgaan.
Toda raba,
Zeer veel dank,
Daniël Braun
Nieuws van het noorden
Meteen nadat de lockdown geannuleerd was, begon ik (Timek) de winnaars
in de volgende steden te bezoeken: Kirjat Shmona, Chazor, Rosh Pina en
Katzrin en de Kibboetsim in Chukuk, Ginosar en Neot-Mordechai. Het was
geweldig om de winnaars weer te zien van oog tot oog en te zien hoe het
met ze gaat. Een paar weken geleden begonnen de studenten me te
begeleiden. Eerst de studenten van de school (Mechina) Kfar Hanasi en
later ook de groep uit Ma’ayan Baruch en Meitsar. De vreugde was
onvoorstelbaar groot om te zien hoe ze weer binnen konden komen en
elkaar weer konden omhelzen. Tenminste voor hen die er niet bang voor
waren. De winnaars ontvingen de studenten als vers levend water na een
lange droge periode. Een periode waar ze nauwelijks enig menselijk wezen
hadden ontmoet. Dat heeft sommige van hen zeer hard getroffen. Baruch
HaShem dat we nu elkaar weer kunnen ontmoeten. In deze video kun je de
studenten van Kfar Hanasi horen net voor ze de eerste bezoeken starten,
na de lockdown. De video is gedeeltelijk in Engels en Hebreeuws.
De andere video is van studenten van Mayan Baruch, die winnaars in
kibboets Neot-Mordechai bezoeken. Ze vertellen hoe ze zich voelden toen
ze de winnaars weer zagen. Ook deels in het Engels en Hebreeuws.
Geniet ook van de foto’s die bijgevoegd zijn die meer dan 1000 woorden
spreken. Groeten, Timek Yuval, Oded en Emily op bezoek bij Rivka Rivka
uit Neot, is 97 jaar oud en ontving ons met een grote glimlach. Wij
omhelsden haar en luisterden naar haar interessante verhalen. Rivka is
een van de winnaars die niet bang was voor het virus. Toen ik haar voor
het eerst bezocht, vroeg ik of ik binnen mocht komen, of ze niet bang
was om me te ontvangen. Ze antwoordde: bang waarvoor? Kom binnen! en we
knuffelden. Zelfs tijdens de corona crisis bezochten en knuffelden haar
kinderen en kleinkinderen haar. Rivka is een gezegende en vrolijke
persoon. De meeste winnaars in de kibboets waren minder bang (onder de
crisis) in vergelijking met de mensen in de steden.
Steve uit Neot is 87 jaar en ervan overtuigd dat zijn immuun
systeem dit virus zal weerstaan. Het grootste deel van zijn leven heeft
hij gezond geleefd, in verbinding met Elohim ,in dagelijks gebed. Wat
hij gelooft is dat dit hem tot nu toe bewaard heeft tegen een hoop
problemen en ziektes. Na het bezoek bij Steve waren de studenten en ik,
zeer geïnspireerd.
Ofri Mika en Daniela met Ruchama in Chazor
Vered met Mina in Chazor
Roi met Bracha in Kirjat Shmona
Ofir en een nieuwe student met Marit in Chukuk
Itai met Bracha in Chazor
Nieuws uit Modiin en Tsfat van Shir
Ik ben heel blij dat, ondanks de corona crisis de diepe relaties die
men opgebouwd heeft, niet verwaterd zijn in dit jaar. Ik was ontroerd te
horen hoe elke winnaar gesterkt was door de recente ontmoetingen met de
studenten en ik was zo blij dat de studenten eindelijk de kans hadden om
de winnaars te ontmoeten en een foto te maken met hen als een blijvende
herinnering. Deze bezoeken doen enorm veel goed voor de ziel en voegen
een hoop licht toe aan hun levens. Het lezen van de
vrijwilligersrapporten en opsommingen, verwarmen het hart. Wetende dat,
zelfs zonder de vele bezoeken zoals ieder jaar normaal is, elke student
iets van L’Chaim in zijn leven en hart zal toepassen en meenemen.
Hoe de studenten het programma van dit jaar hebben ervaren Rotem
Dit project heeft mij het belang geleerd van het investeren in de
oudere generatie. Ik heb veel geleerd van hen over geluk en tevreden te
zijn met weinig. Hoe een bezoek in de week een mens een hele week kan
verlichten; ook mij!
Shira In het begin was ik een beetje bang om vrijwilliger te zijn.
De angst van 1 op 1 te zitten met oude mensen. Maar die gevoelens waren
ongegrond als ik nu terugkijk op alle bezoeken.
Hagar -Het zijn van een vrijwilligers heeft me een hoop
gereedschap gegeven. Naast het ontwikkelen van conversatie, en
luistervaardigheden, heb ik een zeer goede band opgebouwd met Lillian en
Yehudit. Ik leerde veel van beide en het was echt plezierig om hen beide
te leren kennen en te weten dat het hen blij maakte.
Doron - Deze bezoeken hebben mij bewust gemaakt dat er mensen
zijn in de wereld die zo wanhopig aandacht nodig hebben om blij te zijn.
Als ik dat kan doen voor hen, zal ik het zo doen, zoals ik het zelf zou
willen als ik op hoge leeftijd leeftijd ben.
Van de recente ontmoetingen van Rotem en Yonatan - Het was een
zeer opwekkende ontmoeting. Wij stelden Eli een paar vragen, en vroegen
advies voor de komende noodzakelijke IDF legertijd. 6
We aten samen pizza en spraken over geloof en andere interessante
zaken. We brachten een groet aan Frida en gaven hem een fotolijstje met
onze foto erin, en hij gaf ons een boek over zijn leven.
We hebben Shalom bezocht nadat we hem een lange tijd niet gezien
hadden. Hij vertelde ons over de Corona periode en hoe hij deze had
meegemaakt. We deelden onze plannen met hem voor de toekomst, over de
school- academie en het leger. Voor dit bezoek hadden we een fotolijst
van ons meegenomen. We moesten weer verder en zeiden tot ziens. Hij was
erg dankbaar voor het bezoek en ontroerd.
Dan - Ik ging alleen op bezoek bij Esther, omdat Omer bezig
was met een legeractiviteit. Ze was erg teleurgesteld dat dit voor nu
onze laatste ontmoeting was. Tijdens de ontmoeting voelde ze zich niet
goed. Toch was ze blij dat ik bij haar was. We hebben veel gesproken
over het afgelopen jaar en voelde een echte verbondenheid. Tegen het
einde van het bezoek gaf ik een fotolijst die we hadden gemaakt voor
haar. Ze was erg gelukkig hiermee en moest bijna huilen. Het was een
prachtig om mee te maken.
Hagar en Doron - We waren vandaag op bezoek bij Jehudith en
hadden samen erg veel plezier. De eerste keer dat we langs kwamen, dat
ze zoveel heeft gelachen, ze vertelde grapjes en was echt in een goede
stemming. Ze vertelde ons, dat ze deze week bij haar dochter in huis was
met de hele familie. Ze hebben daar shavuot gevierd en hadden veel
plezier. Ze mist haar familie heel erg en heeft eindelijk iedereen
gezien. Ze vertelde ons veel over haar kleinkinderen.
Dankwoord van Isena
Ik zou Amuta Lechaim graag willen bedanken voor hun gulle donatie voor
het bestellen en plaatsen van een airconditioner in mijn appartement.
Mijn naam is Isena Kinsbursky,een overlevende van de holocaust. Ik woon
met ondersteuning in een appartement in Tsfat. Het was voor mij niet
mogelijk om een airconditioner te kopen. Hierdoor heb ik erg geleden
door de hitte in de zomer. Het was heel erg speciaal voor mij, om een
donatie te mogen ontvangen. Jullie verlangen om de oude van dagen en
overwinnaars te helpen is heel erg speciaal. Er is geen enkele andere
organisatie die dit doet in Israël.
Met veel respect en waardering,
Isena
L'Chaim-to-life
Een wonderbaarlijke respons van onze studenten uit Modiin en
Safet
22 april 2020
Lieve vrienden,
Dit is een extra brief die hoort bij het nieuws wat jullie gisteren
ontvangen hebben. Het bevat zeer diepe en prachtige
ervaringsevaluaties van de studenten vanuit Baram en Modiin. Deze
contacten met de Overwinnaars tijdens de Shoa herinneringsdag zijn een
belangrijke brug.Met een beetje geduld kan je lezen wat het effect is
van het “ L'Chaim project” op de studenten.
Geniet ervan,
Daniel braun
MODIIN
Tomer:
De ontmoetingen die ik met Chemda beleefd heb, hebben mij een dieper
begrip gegeven van de problemen die overwinnaars als Chemda tegemoet
zien. Het gevoel van eenzaamheid en financieel lijden waar veel Shoa
overwinnaars nu mee worstelen. De herinneringsdag mist zijn als je de
levenden niet ondersteunt en negeert. Als aanvulling heeft Chemda mij
een manier geleerd om een positieve blik op het leven te ontwikkelen
en daarmee sterker te worden.
Maanyan en Liyah:
Grootmoeder Sarah gaf ons een nieuw en uniek inzicht over de
Holocaust herinneringsdag. Tijdens dit bezoek hebben we veel geleerd
van haar wereld visie, geloven en haar meningen. Het is een ervaring
die je veel leert over bepaalde onderwerpen. Wij hebbende verhalen uit
de eerste hand gehoord en waardeerden de kans om een beter inzicht te
krijgen over wat het eigenlijk betekent om dit lijden mee te maken.
Het is mooi om te zien dat er in het dagelijks leven manieren zijn om
hiermee om te gaan. Tussen de gesprekken en verhalen door, was
het belangrijk voor de mooie vrouw om interactief mee te doen in het
gesprek. Het was erg belangrijk om het onderwerp tegemoet te zien met
stille kracht en moed. Ze stond ons niet toe om een onderwerp te
ontvluchten uit angst. Zij maakt een zeer duidelijk punt met wat
ze vertelt. Eentje die voor ons belangrijk is. Het is een voorrecht
dat wij deze verhalen mogen horen.
Grootmoeder Sarah is een warme, inspirerende, en prachtige vrouw met
een groot maar diep verlangen. Ze deelt de belangrijke boodschap die
ze diep in zichzelf draagt. Onze gesprekken samen hebben een
duidelijker visie gegeven, waar het over de Holocaust gaat. Deze
gesprekken hebben ons en haar rijker gemaakt in ervaring en liefde.
Gal en Elazar:
Onze bezoeken aan Yehudit waren erg goed voor ons.. Het ontmoeten en
leren kennen van deze vrouw, heeft ons geleerd dat zij een komieke
vrouw is met een vreugdevolle levenshouding. Het voelt goed om te
weten dat haar dagen vrolijker zijn bij bezoek. Dat maakt deze
bezoeken erg de moeite waard.
Wij hebben nog dagelijks contact met haar, waar foto’s over en weer
gedeeld worden. Beide kanten voelen zich hier goed bij, met de
wens om deze connectie te onderhouden voor zo lang als
mogelijke is.
Adar, Yael en Zohar:
De waarheid is dat we nauwelijks over de Holocaust gesproken hebben
met Svetlana en Dimitri. Aangezien Svetlana hier niet graag over wil
praten. Het zou een erg vreemde sfeer gecreëerd hebben als wij haar
hierin zouden forceren.
Onze ontmoeting met de Holocaust overwinnaars, Svetlana en Dimitri,
hebben ons in staat gesteld om meer te begrijpen over de
belevingswereld die achter de Shoa herinneringsdag verschijnt.
Hiervoor zijn verschillende redenen te noemen. De eerste is dat ze
niet graag over de Shoa sprak als onderwerp. Dat zegt al heel erg
veel. Dit was voor ons al een erg grote aanduiding van haar
beleefwereld. Svetlana sprak daarentegen wel over het antisemitisme
wat ze doorleefd heeft in Ukraine.
Svetlana leefde in de stad genaamd Harson in ukraine, waar ze thuis
yiddish sprak en verder alleen de landstaal gebruikte voor
buitenshuis. Alleen maar vanwege de omgeving die zeer antisemitisch
was.
Het was overal. Op school en op straat was dit voor haar een zeer
moeilijke ervaring.
De wortel van de Holocaust is de Jodenhaat. We voelen ons daarom
beter verbonden met hen, Zeker nu we over de ervaringen van deze twee
overwinnaars horen.
Geen van de vrijwilligers die wij kennen, heeft een directe
familieband Shoa met de overwinnaars. Daarom was het moeilijk om
in het begin een familieverband te leggen met deze mensen die heel
veel meegemaakt hebben. Het is soms erg moeilijk om een verbinding te
voelen met iemand die erg veel op zijn schouders mee draagt.
Door deze gesprekken hebben we de kern gevonden die een hele hoop
Shoa overwinnaars samen brengt. Wij hebben geleerd wat de betekenis
van de Shoa is. allemaal door de gesprekken met Svetlana en Dimitri.
We kunnen nu met enige trots zeggen dat we twee doorbijters kennen die
dit meegemaakt hebben.
Shiri Tamam:
Het is erg prettig om een nauwe familieband te vormen met Miriam! Ze
vertelt soms verhalen waar ik aan haar lippen hang om niets te missen.
Mij besef groeit in een vorm die ik nooit had verwacht.Mijn waardering
voor alles wat ik heb, word steeds dieper.
Haar positieve energie is het beste wat ik in een mens kan vinden.
Miriam is een prettige persoon, die een ontzettend mooie en sterke
persoon is. Ik ben zo blij dat ik haar ontmoet heb!
Yael
De Holocaust Herinneringsdag is altijd al een dag vol betekenis
geweest voor mij.
Op deze momenten denk ik terug aan een jaar die ik nu reeds heb
beleefd met Oma Sara. Elke ontmoeting met deze speciale vrouw is weer
een ander moment om te praten over deze gebeurtenissen die ons telkens
weer verwonderd doen staan. Haar verhalen over deze tijd bewegen ons
telkens weer tot verandering.
Tijdens de Holocaust herdenking van dit jaar, zal ik nadenken over de
verhalen die ik uit de eerste hand heb ontvangen. Niet de verhalen uit
de tweede of de derde hand. Dat is iets wat deze dag verandert in iets
wat zoveel meer betekenis heeft. Iets waar soms een dieper begrijpen
van de gebeurtenissen voor nodig is.
Nitzan
De familieband met Miriam heeft mij beïnvloed op een heel goede
manier. Ik heb mezelf beter leren kennen. Mijn nood voor geduld en een
wens om te geven, waardoor ik haar ook beter kon geven wat zij zelf
nodig had. Twee a drie keer per week bel ik haar. Het is ook precies
wat ik zoveel mogelijk probeer te onthouden. Het geeft mij vreugde om
dit te mogen doen.
Na elke ontmoeting met Miriam, ga ik weer terug naar huis met een goed
gevoel. Het is zo fijn om haar gelukkig te zien.
Tijdens dit jaar is mijn visie op de Holocaust herinneringsdag
veranderd. Het kreeg een nieuwe betekenis die het de voorgaande jaren
nooit heeft gehad. De gebruikelijke manier waarop ik deze dag ervoer
is grondig veranderd. Over de jaren heen was deze dag voor mij een erg
verdrietige dag. Dit was ver buiten de diepte die nu ervaar. Het was
erg schokkend om dit onder ogen te zien.
Dit jaar voelt het ergens nog deels hetzelfde. Maar dankzij oma Sara
is er nu een extra gevoel van waardering, naar de mensen die dit
doorleefd en overleefd hebben. Deze hindernis in de tijd heeft velen
het leven gekost. Heel veel mensen zijn hun geliefden kwijt geraakt.
Desondanks deze verschrikking kozen deze mensen om door te gaan met
hun leven. Om in Israel te komen wonen en daar met veel liefde nieuwe
gezinnen te bouwen… Het is dankzij hun dat veel van ons, vandaag hier
mogen leven. Dit heeft mij in laten zien dat de inzet hiervoor niet
mag worden gezien als iets vanzelf sprekends. Deze mensen verdienen
een ontzettend grote dankbaarheid vanuit ons samen.
SAFET
Yonatan Baram
De band die ik met de Holocaust overlevenden op heb mogen bouwen is
erg sterk! Het is een voorrecht om deze mensen te mogen ontmoeten door
dit programma. Aan het begin van dit jaar heb ik kennis gemaakt met
Eli en Shalom. Direct kreeg ik het voorrecht om hun wereld binnen te
stappen. Een wereld gevuld met levenswijsheid en ervaring naast een
sterke wens voor leven. Hun vaardigheid om anderen iets te leren en te
geven is zo veel waard! Ik heb er zo veel mogen ontvangen. In de weken
die er op volgden, hebben onze wekelijkse ontmoetingen deze
familieband alleen maar sterker gemaakt en dichter bij me geplaatst.
Voordat ik Eli en Shalom had ontmoet, was het moeilijk voor mij om
in te beelden dat ik werkelijk een band op kon bouwen met een 70
jarige persoon. Laat staan een persoon die 98 jaar oud was!!
Deze notie zou voor mij totaal absurd zijn. Naarmate tijd verstreek,
kwamen ze alsnog mijn hart binnen. Het was een hele ervaring om met
een andere blik naar deze mensen te kijken. Het is zeer speciaal om te
zien hoeveel we van ze kunnen leren. De voorgaande periode is niet
makkelijk geweest. Het is in deze tijd geweest, dat ik erg veel
sterkte heb mogen putten uit Eli, maar ook uit vanuit Shalom een deel
heb mogen leren. Eli is een persoon die in zijn levenstijd zoveel
heeft meegemaakt. Desondanks alles is hij nog steeds optimistisch. In
deze tijd is het voor mij erg moeilijk om vrienden en andere mensen te
ontmoeten. Vooral omdat dat op dagelijkse basis was. De persoon die ik
op dit moment het meeste mis is Eli. Mijn gesprekken met hem zijn
werkelijk zeer speciaal en ik mis deze interactie met hem heel erg.
Ik hoop dat ik Eli en Shalom weer snel mag ontmoeten. Het is goed om
terug te gaan naar de normale alledaagse gewoonten. Onze diepe en
lange gesprekken. In de tussentijd proberen we contact te houden via
de telefoon. Wij putten dan nu hier onze kracht uit.
Hagar
Zowel Yehudit als ook Lilian, zijn geen overlevenden van de Holocaust.
Toch is mijn band met hen erg belangrijk en betekenisvol. Het zijn
beiden warme en liefhebbende vrouwen die al zoveel hebben meegemaakt.
Hun verhalen zijn altijd spannend en informatief. Ik heb al zoveel
geleerd van hen beiden en mijn dankbaarheid is daarom ook zeer groot.
Dankbaarheid voor het ontmoeten van deze vrouwen en dankbaarheid voor
het zien van echte kracht en liefde. Het is soms zo moeilijk om echte
liefde en echte kracht te zien. Yehudith leert mij denkstrategieën in
een veelvoud van spellen en leert mij daarmee ook een deel van haar
kennis en denkwijze.
Bij Lilian heb ik heel erg veel geleerd over de oorlogen van
Israel.Daarnaast heft ze mij verteld over haar man, Meir en zijn
verbinding met Israel. Ik heb hen beide lief en waardeer ze dan ook
ontzettend veel! Het is dan ook met grote dankbaarheid dat ik een
privelege heb ontvangen. Als mijn aanwezigheid hun lijden en
eenzaamheid ook maar een beetje kan verlichten, zal ik er zeker voor
ze zijn.
Pesach: Bloemen en een video campagne voor de overwinnaars
13 april 2020, 19 Nissan, 5780
Shalom vrienden!
Wij wensen jullie allemaal een zeer gelukkige pesach vakantie toe! Deze
week werd er door Shir een nieuwe maar grote campagne gestart voor de
Shoa Overwinnaars in Tsfat en Modiin. Zij zond de bloemen, de studenten
hadden video berichten opgenomen. Zelfs als de video's in de hebreeuwse
taal zijn, kan je er nog steeds heel erg van genieten als je naar deze
video's luistert! De studenten van dit jaar en het vorige jaar, hebben
samengewerkt op dit prachtige project. Zij belden de ouderen op pen
brachten hen een besorot Tovot of ook wel een wens voor geluk,
gezondheid en kracht, tot deze corona pesach over is gegaan. We bidden
dat dat snel een werkelijkheid mag worden.
Een hartelijke groet van Daniel, Timek, Shuky en Shir.
Vandaag hebben we om de Pesach vakantie te vieren en herinneren,
bloemen gedistribueerd aan de winnaars in Modiin. De vreugde was zeer
groot!
Het zien van de Winnaars, maakt het moeilijk om ze zo ver van ons vandaan
te zien. Het was voor de overwinnaars een complete verrassing en ze waren
ongelovelijk enthousiast. Mijn enthousiasme was dan ook groot.
Als een toevoeging, heb ik vandaag alle winnaars die geen smartphone
hebben, de video van onze vrijwilligers getoond. Samen met de mensen die
met deze Overwinnaars door de jaren heen, een band opgebouwd
hebben. Iedereen heeft zichzelf op de foto gezet, zij het thuis of
in een militaire zone. Allemaal om hun geliefde grootouders te
feliciteren op deze vakantiedag. Het was onmogelijk om onze ogen droog
te houden. Morgen zullen alle andere videos worden verzonden. in
gedachten houdend dat het voor de seder aankomt. Het zal een grote
morele ondersteuning zijn, als ze zien hoeveel er om hen gegeven
wordt. Tegelijkertijd zullen er morgen zullen in Safed,
verschillende bloempotten aankomen bij de winnaars.
Het is geweldig en verwonderend om te zien hoe de levenskracht zo nu en
dan zijn zijn veerkracht in volle glorie laat zien.
Het is dan ook ontzettend mooi om de verbindingen tussen mensen, telkens
verder te zien groeien. Zelfs als het vier of vijf jaar geleden
was, sinds het laatste bezoek aan de winnaars. Het heeft iets in de
harten van deze studenten achter gelaten. Onze wens is, dat na
alle omstandigheden tot nu toe, deze vakantiedagen dagen van groei
zullen mogen zijn. Daarom is het goed om binnen in het hart te
kijken, om te zien wat er nodig is. Wie zou er om zich heen kijken om te
zien op de speciale mensen die we in ons leven gevonden hebben, om even
verrder te kijken dan ons eigen zelf en de huls die daar bij hoort. om
te zien waar hulp nodig is. Belangrijker nog, om gezond te blijven!!!
In het midden van al deze chaos die deze wereld nu doorloopt, is er
bewijs dat er niks in de weg staat voor het echte verlangen om te
helpen. Shalom deelde met Orit (die elke dag langskomt, om ontbijt te
maken en hem een riem onder het hart te steken) dat hij de laatste tijd
nogal vaak uit zijn oude bed gevallen was, wat een hoop pijn
veroorzaakte. Zij bleef niet ongeroerd en deelden het gelijk met
mij.Met gedeelde krachten en een hoop goedwil en verlangen om te helpen
hebben we een bijna nieuw ziekenhuisbed voor hem kunnen kopen. In de
avond werd deze geleverd aan het krappe huis bij SHalom door de jongens
van Orit.
Helaas moeten de 'gezondheids organen' van de overheid nog met hun
beloften over de brug te komen, wat misschien wel tot 2050 kan
duren.....
Shalom
Het is belangrijk om te weten dat, waar Shalom woont - in de
kern van Safet - auto's niet welkom zijn. Het bed is daarom
midden door het dorp heen gedragen om aan te komen bij zijn huis. Het
is een daad van ongetwijfelde doorzettingsvermogen en toewijding, om
de slaap van Shalom veilig te stellen en hem een goede nachtrust te
geven. De kracht wat een team genereert is niet te onderschatten, en
de kracht die er ligt in het 'geven'.
Studenten vanuit Baram bellen regelmatig met de Overwinnaars van
Safet. Er zijn een hoop gesprekken met Shalom en hij lijdt erg onder
de Corona-stilte. Zonder twijfel maakt Orit het een stuk draaglijker
voor hem, maar het blijft moeilijk.Al die tijd alleen thuis met de
vraag of ik al kom, dat hij me mist, maar de situatie niet geheel
begrijpt.Gisteravond hebben we lang gesproken net voor het bed
afgeleverd zou worden en hij was zeer blij om dit te horen.
De geweldige Esther probeert de crisis rustig op te nemen door series
te kijken, muziek te luisteren, te rusten en dingen online
leren. Het verlangen om te koken is verdwenen en ze mist haar routine
en ontmoetingen met mensen en met name de bezoeken van de
studenten. Ze krijgt heel veel telefoontjes van de soldaten, studenten
en oud studenten van de vorige jaren. Zij heeft vele malen geuit hoe
ze dit waardeert.
Julie is verhuist naar en ander rehabilitatie-centrum na haar
serieuze val. Ze uit dat ze blij is met de locatie , maar de limiten
die gesteld worden aan bezoeken, vindt ze lastig.
Zoals gewoonlijk zijn het de geweldige fijne mensen Moshe en Irena
die hun optimisme aanhouden en rust houden.Voor Irena is dit een
standaard-situatie aangezien ze problemen heeft met haar voeten.
Zij verlaat het huis zeer weinig en Moshe gaat voor 'solo wandelingen'
op z'n gemak.
Eli gaat door met wandelingen bij zijn huis, en is blij dat we hem
bellen en zegt dat zijn zijn zoon geweldig goed op hem let. Dit
gebeurt op afstand en de communicatie gebeurt goed, dit als effect dat
er voor alles gezorgd word.
Lilliam heeft ene hoop problemen gehad om de dood van Meir z'l te
verwerken, en heeft moeite met het eigen herstel.
Judith uit Safet is zeer blij met de hulp tijdens deze moeilijke
periode en bedankt ons vaak. Ook vertelden ze mij dat ze het niet
makkelijk vind om deze hulp te vragen, maar het raakt haar hart en
helpt haar verder op een juiste manier.Ze lijd een hoop onder het
verlies van een routine, nu haar huis dicht is en niemand meer
langskomt.
Shir: in het algemeen leert deze periode ons over de belangrijkheid
van deze speciale connecties en ontmoetingen op een stabiele basis,
deste meer in moeilijke tijden. Er is niks anders wat me blijer maakt
in deze tijd, en mijn hart vult, dan een gesprek met deze geweldige
grootouders van mij met hun reacties. Van beide kanten hoor ik
positieve verhalen aangaande deze verbindingen tussen jong en oud,
deze gezegende activiteiten hebben maar een naam: L'Chaim!
Het voelen van de liefde en zinvolle joodse activiteiten is duidelijk
het juiste gevoel!!!
Elad: Shira en ik hebben gepraat met Moshe en Orna, waar uit kwam dat
ze zoals altijd optimisch bleven.Sinds onze bezoeken gestopt zijn, en
ze het huis weinig verlaten, zijn hun gewoonten ( in het algemeen)
niet veranderd.Ze waren blij om van ons te horen.
Hagar: Zeer recent heb ik met Judith gesproken waar ze mentaal laag
en depressief klonk.De huidige situatie is zeer moeilijk voor haar,
maar nu kan niemand haar bezoeken op dit moment. Ze zit de hele
dag voor haar tv en voelt zich verdrietig, met de angst wat ze zal
doen op de avond van de Seder en hoe ze het alleen zal doen...
Ze was wel blij met de voorraaden die geleverd waren door L'Chaim.
Dan: Omer en ik hebben gepraat met Esther die alleen thuis verblijft,
waar haar kinderen haar niet bezoeken uit angst om de infectie te
verspreiden. Terwijl ze alleen thuis is, krijgt ze vaak
belletjes om haar gezondheid te peilen.
Rotem: Jonathan en ik hebben de Overwinnaars onafhankelijk van
elkaar gebeld, waaronder ook met Eli en hij klonk optimistisch.
Ook wil ik graag toevoegen dat Eli wandelingen is gaan ondernemen, wat
zorgelijk is. In alle zorg heb ik mijn opinie gegeven maar hij hield
vol dat het helpt, en dat hij het kan zonder hulp te vragen. Het klonk
alsof Eli de situatie niet geheel correct begrijpt maar het ook lastig
vind om thuis alleen te verblijven.
Shir vanuit Modiin gaat door...
Onderstaand mijn opsomming van een aantal gesprekken die ik
(Shir)heb gehad met Overwinnaars:
Wonderbaarlijke Jeanette zegt dat ze kwaliteitstijd met zichzelf
spendeert en geniet van muziek luisteren. Ze geniet van het huis
opruimen, en warme goede gesprekken.
Judith vanuit Modiin vertelden mij dat dit een kans was om aan
vriendschappen te werken, met als positieve kant dat ze een hoop
grappige filmpjes kreeg van vrienden, lokaal of over de hele wereld.
Simi en Rafi waren zeer blij dat ik belden waar we gepraat hebben over
de diepe les dat corona geeft: waardeer wat je hebt, gedraag je
correct, en dat er iets groters is dan ons.
Miriam from Modiin liet weten dat ze best wel wat moeilijkheden
ervaarden in het herstel van een aantal operaties die ze had ondergaan
na een val, maar dat ze blij was dat ze tijdens de periode van de
quarantaine gewoon in haar eigen huis mocht blijven. Ook
zij redde zich met de boodschappen. Wel was ze heel gelukkig met
de telefoontjes van de meisjes die haar regelmatig belden.
Onze charmante Shulamit zei dat deze quarantaine niet
gemakkelijk voor haar is omdat ze haar familie niet kan zien. Ze
gaat niet naar buiten maar blijft optimistisch, maar ik heb haar ook
vertelt dat waar ze al doorheen is geweest haar van binnen sterker
heeft gemaakt. Ze was blij was om dat te horen.
Mordechai gaat door een zeer moeilijke gezondheids crisis en is een
stuk ouder geworden, wat mijn gevoel voor hem aangaande corona niet
veranderd heeft.
Hij is verzwakt en speelt weinig schaak meer, wat een van zijn
enigste pleziertjes in leven was, maar hij was blij dat ik hem belde
en hij vertelde mij dat Hagit (vrijwilligster sinds 4 jaar en
moeder van vier kinderen, met een prive zaak) die normaal
gesproken wekelijks langskomt, nu gebeld had tot zijn plezier.
Chemda heeft zoals gebruikelijk haar humor om het probleem te
verlichten, 'om limonade van citroenen te maken'. Heel veel
'kleinkinderen van dit jaar en vorig jaar' belden ook, naast mij en
zij verzekerde mij dat ze zich allerminst verveeld.
Riri zegt dat ze deze periode als hersteltijd pakt, en ze voelt zich
ook al beter na de erge gezondheidsproblemen (naast de ademhalings
problemen). Zes maanden geleden ben ik bij haar blijven slapen om me
er van te verzekeren dat het goed met haar ging in de nacht. Ze is
dankbaar dat ze zich beter voelt en daar zijn wij ook blij om, wel
zegt ze dat ze voorzichtig is met naar buiten gaan.
Svetlana, Dimitri, Groetmoeder Sarah en Abraham waren zeer blij om
mijn moeders cakes te ontvangen (waarvan wij weten dat ze die geweldig
vinden en speciaal voor hen gemaakt zijn).De twee koppels pakken samen
de moeilijkheden die ze hebben op en het maakt me blij dat ze samen
zijn.
Timek uit Galilea:
Ik zie en ervaar dat onze studenten elke Overwinnaar bellen met
liefde en toeweiding, het doet beide partijen goed.
Wat me zeer erg bemoedigde was om te zien dat tijdens deze moeilijke
dagen, Yuval die nu in het leger is, de studenten gemobiliseerd heeft.
Elke week bemoedigt hij de groep om tenminste twee Overwinnaars te
bellen, om ze door deze periode heen te slepen. Ik zie het als de
vruchten van het werk vanuit L'Chaim. De zaden die zijn geplant im de
studenten hebben goede grond gevonden; in in deze tijd zien we daarvan
de vrucht. De studenten zijn ook erg verbonden met de
Overwinnaars in deze periode, het geeft ze genoegdoening dat ze iets
kunnen doen in deze tijden.
Rona als voorbeeld, is in contact met Ela, Anna en Jafim van Katzrin.
Zowel Ela en anna blijven thuis en doen het op dit moment goed in deze
periode.
Jafim
Voor Jafim is het anders, hij vecht met zijn gezondheid en heeft zijn
dagelijkse wandelingen en ontmoetingen die nu gelimiteerd zijn, zo
hard nodig. In zijn normale leven is hij al zeer alleen en nu is het
alleen maar moeilijker voor hem.
Rona's ouders leven in NewYork waar de situatie niet gezond is op dit
moment, Baruch Hashem dat haar ouders veilig zijn op dit moment.
Itai is in verbinding met Bracha die het geweldig vind, ze noemt de
studenten "geliefden".
Linoi and Lilach with Bracha in Chazor
Een telefoontje van 'haar studenten' geeft haar extra genot en
energie voor de rest van de dag, dit is het verhaal van de meeste
Overwinnaars op dit moment. Baruch Hashem zijn ze allemaal veilig
(af)wachtend in hun huizen, terwijl ze hopen op beterschap. Elk
belletje is een groot helpend moment.
Vered en Roy bellen Mina om de aantal dagen, ze heeft deze gesprekken
serieus nodig over haar leef situatie. Vered en Roy luisteren geduldig
naar haar en proberen haar aan te moedigen, ze houden van Mina met hun
hele hart.
Mina in Chazor
Mina heeft enkele weken geleden een hart infarct gehad, waardoor ze
zonder waarschuwing, vooraf, op de grond viel. Niemand weet hoe
lang ze daar gelegen heeft. Toen ze weer bijkwam moest ze zichzelf
schoonmaken en daarna heeft ze een ambulance gebeld. De ambulance ging
met haast naar het ziekenhuis en ze is nu weer thuis, maar ze is bang
voor een herhaling. Met de behandeling die ze nodig heeft voor haar
kanker, heeft ze ook vertraging (omdat ze moet wachten). Dit
zijn hartbrekende tijden en daar moet Mina over praten. Ze heeft
een luisterend oor nodig! Op die manier zijn Vered en Roy haar
levenslijn op dit moment.
Shalom,
Timek
Vervolg van het leveren van de
basale behoeften van onze winnaars
26 maart 2020, 1 Nissan 5780
Geliefde vrienden,
De huidige grote uitdaging met Corona raakt ons allemaal. Zoals ik de
situatie begrijp, is dit een duidelijk teken van HaShem dat deze wereld
op een doodlopende weg aangekomen is. De menselijke ego heeft grote
schade aangericht op deze planeet, en daar ondervinden we zelf de
gevolgen van.
Kanttekening hierbij is dat ik ook duidelijk wil stellen dat dit geen
straf van HaShem is.
Het is een grote uitdaging om te zien dat we onze huidige prioriteiten
moeten omschakelen en veranderen. Het kapitalisme begint zijn doel op
deze aarde te verliezen als doel om na te streven, we hebben geen keuze
dan andere keuzes te gaan maken. De verandering kan ook niet
halfslachtig zijn, maar moet kompleet zijn. Hier speelt het
potentieel van de mensheid een grote rol, dat we in staat zijn om
meer liefde en zorg voor de aarde te hebben en een van hart tot
hartverbinding tussen mensen.
Wij moeten wel door hebben dat dit geen grap is, levens staan op het
spel, er zijn al mensen overleden. Als we voor het leven willen kiezen
zullen we de moed moeten hebben hier voor te staan en soms onze ego
opzij te schuiven. Het is los van alles een lang proces, maar we moeten
starten met het leren van een nieuwe taal en wel direct. Een nieuw
lied: "Shir Chadash". In Lechaim doen we ons best om tussen de
jonge en oudere generatie een licht te ontsteken en een eenheid te
bewerken. Dit heeft tot zover goede resultaten gegeven. Deze eenheid zou
een voorbeeld moeten zijn om het woord van G'd te begrijpen, heb
elkander lief als jezelf.
Deze week hebben we prachtige producten, eten en schoonmaakproducten
gebracht aan een aantal Overwinnaars in het noorden. Timek zal hier meer
over zeggen. Onze studenten gaan door met het bellen van onze
Overwinnaars en blijven in contact met hen. Het is een groot voorrecht
om te werken in onze tijd, al hebben we wel een lange weg te gaan.
Ook bidden we HaShem om genezing van deze wereld en heel
basaal om bevrijding.
Zeer veel dank aan iedere vriend over de hele wereld en in israël.
Zelfs in een tijd als deze , met name in een specifieke tijd als deze,
blijft u ons ondersteunen.
Deze hulp hebben we hard nodig om door te gaan en onze overwinnaars te
brengen wat ze nodig hebben in hun omstandigheden.
Heel veel dank, Toda Raba,
Daniel.
Van Timek:
Dit was de 2etweede week dat ik de Winnaars kon voorzien van de meest
noodzakelijke goederen,
op deze lijst staan de volgende producten.
- vers voedsel, groenten en fruit
- opslagmateriaal, schoonmaakartikelen, toiletpapier, hygiëne materialen
- medische items
Ook hadden we tijd om een goed en leuk Pesach feest pakket in elkaar te
zetten.
Het pakket is klaar
De Overwinnaars waren zo dankbaar vanwege deze hulp en aandacht. De
laatste berichten zijn dat ze tot dit moment in goede gezondheid zijn.
Het is een vreemd gevoel om ze niet te omarmen en twee meter afstand te
houden. Het begrip was er wel en niemand is bang, ze accepteren de
situatie zoals het is.
Het nieuws en verhalen dat ik heb gehoord van de Overwinnaars over het
contact met de studenten is prachtig.
Dit contact is zeer speciaal voor deze mensen. Yahav is een van de
toegewijde en enthousiaste studenten van vorig jaar Mechina,wonende te
Mayan Baruch, die studenten in actie gezet heeft. Op haar initiatief
werd er een lijst opgesteld " wie wie zou bellen in Neot Mordechai en
Kyriat Shmona".
Deze lijst is gevuld met oud studenten die zeer enthousiast verdeelden
wie ze zouden bellen.
Orit in Safet, kookt maaltijden op een dagelijkse basis voor Shalom en
levert deze af bij de meest nood hebbende.
Naast het voedsel worden er ook schoonmaakproducten afgeleverd, naast
wat de ouderen nog meer nodig hebben.
Dit dankzij Shir die dit heeft geregeld.
Groeten,
Timek
Jafim krijgt zijn pakket
Luistert u naar de woorden van lof van onze geliefde Shoa Overwinnaar
Jafim van Katzrin: https://youtu.be/I0IxoJzTTDc
Ook een woord van dank naar onze donoren in betrekking tot Corona in
Israël van Daniël: https://youtu.be/ws3KpEKEYxM
Een heel speciaal rapport van Lechaim
27 februari 2020, 2 Adar 5780
Verslag van onze studenten en vrijwilligers
We willen graag delen hoe onze studenten het deelnemen aan het Lechaim
project ervaren en wat de bezoeken aan onze overlevenden voor hen
betekend.
Rona, (Helemaal rechts op de foto) die uit Mechina Meitsar komt, heeft
Aliya gemaakt vanuit Amerika. Haar ambitie is het bestuderen van
filosofie. Ze heft zichzelf toegeweid aan een betekenisvol leven. Rona
heeft samen met Gali, Shira en Roi de bezoeken aan Jafim, Ella en Anna
in Katzrin gebracht.
Rona: Voor mij persoonlijk is dit een van de meest betekenisvolle
gemeenschappelijke integratie projecten waar ik ooit deel van ben
geweest. Het bouwen van een persoonlijke verbinding met de Shoa
overwinnaars is een proces wat het hele jaar door een positieve
werking heeft op beide partijen. Deze ontmoetingen zijn vaak van
persoon tot persoon. Mijn wekelijkse bezoeken zijn erg goed, Het is
altijd verlichtend voor mijn hart om tijd door te brengen met hen. Het
is goed om te weten dat ik iets gedaan heb wat er echt toe doet. Zeker
als hun week helemaal goed is na een bezoek waar ze zo naar uitkeken.
Het vult mij met een voldaan gevoel.
Itai komt uit uit Mechina in Kfar Hanasi. De bezoeken brengen hem in
Chazor. Daar bezoekt hij Bracha samen met Chazor.
We hadden een gesprek met onze studenten over “vrijwilligerswerk”.
Maandag is de dag waarop de studenten van de Mechina hun
vrijwilligerswerk doen maar ook de dag om de bezoeken aan de Shoa
overwinnaars af te leggen.
Itai en Bracha
Itai : “Het voelt voor mij niet als het zijn van een vrijwilliger.
Het is voor mij niet het gevoel van het helpen van ‘Arme Bracha’. Dat
is niet de situatie”. Het echte verhaal is dat we wekelijks Bracha
bezoeken. Dit is niet het zijn van een vrijwilliger; dit is een
prachtige ontmoeting. Voor ik in de namiddag op bezoek ga bij Bracha ,
heb ik in de morgen het echte vrijwilligerswerk al achter de rug. Dat
werk is erg intensief en vermoeiend. Het bezoek is het
tegenovergestelde daarvan. Het is erg ontspannend en helemaal geen
“moeilijk werk”. Bracha is altijd erg vriendelijk naar ons toe en bied
ons altijd iets te drinken en eten aan.
Als we samen zijn, voelen de prachtige gesprekken voor haar zo goed.
Als zij gelukkig is dan voel ik mezelf ook goed. Als we zouden spreken
over onze bezoeken als “Vrijwilligerswerk”, zou dat Bracha verlagen
tot een arme persoon met een nood. Dat uitspreken of denken, zou heel
erg arrogant zijn. Dat is absoluut niet het geval. We bezoeken
overwinnaars van de Shoa omdat het belangrijk is voor ons. Het is een
zeer speciaal project om aan deel te nemen door deze methode.
In de video vertelt Yuval over de indruk die het Lechaim project haar
geeft.
Hij komt uit Mechina Ma’ayan Baruch en gaat samen met Emily, Oded en
Yotam op bezoek bij Steve, Rachel, Rivka en Peretz. Deze byzondere
mensen wonen in een kibboets die de naam Neot-Mordechai draagt.
Onderstaande video is te bekijken door op de onderstaande link te
klikken. Yuval spreekt engels en Hebreeuws. https://youtu.be/03lcND4x2CM
Deze voorbeelden zeggen een hoop over de gevoelens van onze studenten
die in dit project deelnemen.
Twee bijzondere verhalen speelden zich in de laatste weken af
tijdens de wekelijkse bezoeken.
Jossi samen met zijn vrienden: Shira(helemaal links), Noa, Aja, De
ouders van Shira en Jossi’s ondersteuner. Op een dag bracht Shira haar
ouders mee om te zien hoe zij betrokken is bij de bezoeken aan de Shoa
overwinnaars. Shira is een van de studenten die Jafim in Katzrin
bezoekt.
Het volgende gebeurde terwijl ik (Timek) op bezoek ging bij de studenten
en Shoa overwinnaars. De mensen die ik op deze dag ging bezoeken, waren
Tsipora, Marit en Jossi in De kibboets genaamd Chukuk. De auto stond
geparkeerd terwijl ik de pakketten voor Jossi uit de auto aan het halen
was. De pakketten van Jossi voor het bomenfeest. Shira sprong uit haar
auto die ze net naast de mijne geparkeerd had. Ze was zojuist aangekomen
terwijl ik met de pakketten bezig was. Het was een totale verrassing om
Shira hier in de kibboets te zien. Het was ruim 50 kilometer bij haar
gebruikelijke bezoeklocatie vandaan.
Mijn vraag aan haar was simple; “Hoe komt het dat je hier bent”? Ze wees
naar haar ouders die haar hier naartoe gebracht hadden. Deze plaats waar
niemand van tevoren gepland had om hier gezamenlijk te zijn! Haar ouders
hadden een dag vrij af genomen om vanaf Modiin naar galilea te komen(?)
om samen met hun dochter op bezoek te gaan bij de Shoa overwinnaars te
Katzrin. Na het bezoek in Katzrin waar ze Jafim, Anna en Ela bezocht
hadden, Nam ze hen mee naar een van haar vrienden in Chukuk. Noah is
betrokken bij Lechaim en doet de bezoeken aan Jossi. Zo gebeurde het dat
we gezamelijk een verrassingsbezoek brachten aan Jossi.
Noa en Aja warren zoals gewoonlijk met Jossi in gesprek rond de tafel.
Plotseling was het huis van Jossi vol met zes mensen die allemaal liefde
en licht kwamen brengen in zijn kleine huisje. Dit moet hij zeker hebben
gevoeld.Voor Jossi was dit een hemels moment. Hij zo gelukkig! Aan het
einde van de dag waren de ouders van Shira erg onder de indruk van de
grote impact die hun dochter en vele andere studenten hebben op het
leven van deze Shoa Overwinnaars. De wekelijkse bezoeken hebben
werkelijk een groot effect.
Ze zijn hierna zeer tevreden naar huis gegaan met grote vreugde over wat
ze vandaag gezien hadden.
Het bezoek van Noah en Hila aan Chagit
Noah (andere Noah) en Hila waren op bezoek gegaan bij Chagit in Kibboets
Chukuk.
Chagit was erg gelukkig en had de gewoonte om elke maandagmiddag op ze
te wachten. Dit was tot ze viel. Ze was erg ziek en deze val was genoeg
redden voor de familie van Chagit om haar weer in huis te nemen. Het is
makkelijker om vanuit huis voor haar te zorgen. Op dat punt verloren ze
daarmee de mogelijkheid om wekelijks een bezoek te maken. Desondanks dat
verloren ze de hoop niet dat ze haar weer zouden zien! Ze bleven in
contact met Chagit via de telefoon, maar waren niet in staat om haar te
bezoeken op dat moment. Het was een erg lange reis via het openbaar
vervoer.
Desondanks besloten ze om de bus te nemen en die hele afstand af te
leggen om Chagit weer te ontmoeten.Zelfs als het maar een enkele keer
was. Ze hadden een foto in een frame geplaatst waarin ze samen op de
foto stonden en hadden er een briefje met een zegen voor haar bij
gedaan.
Chagit was erg blij om deze daad van liefde te zien van deze jonge
studenten. Noah en Hila hoefden dit niet te doen maar volgden hun hart
desondanks de grote moeite!
Door dit te doen vervulden ze, misschien zonder het zich bewust te
zijn, het grootste werk van de Tenach: "Love your fellow
neighbor as yourself”.
Met een hartelijke groet van Lechaim uit Israel,
Timek
Het aansteken van de Chanoekalichtjes met L'Chaim
26december 2019, 28 Kislev 5780
Chanoeka feesten in het noorden
Naast dat we een Chanoeka viering hadden in Kiryat Shmona, hadden we
ook een viering in Chazor. Bracha opende haar huis voor de Shoa
ouderen en de studenten in Chazor.
Bracha had zelf suvganiots gebakken ( soort donuts met allerlei
zoete vullingen). Ze waren verrukkelijk zoals u kunt zien op de foto.
De foto ernaast zijn Omer, Jaffa en Roni.
Roni met Bracha.
Omer, Jaffa en Roni
De studenten namen veel vreugde mee en we zongen veel Chanoeka
liederen, en deelden verhalen met elkaar. De studenten spraken hun
waardering uit voor het feit dat ze deel hebben aan dit project.
Bracha, Ruchama en Jaffa dankten de studenten voor hun bezoeken.
De studenten brachten donuts en andere dingen die op de tafel stonden
naar Mina, die niet erbij kon zijn. Ze was zo blij.
Roy verfde en herstelde ook enkele gaten in haar muren en ik maakte
haar lamp bij de ingang, dus nu heeft ze weer goed licht als ze haar
huis binnengaat. De studenten vertegenwoordigen voor Mina waarachtig
Chanoeka licht: in haar huis en leven. In die plaatsen waar we geen
Chanoeka viering konden houden, en diegenen die ons niet konden
vergezellen, heb ik bezocht en een Chanoeka kadootje van L’Chaim
gebracht. Een mand gevuld met allerlei vers fruit en een persoonlijke
zegen.
Veel groeten van Jafim, Ela en Anna uit Katrin. Jafim voelt zich een
beetje beter nu. Hij wandelt elke morgen 4 km. en dat geeft hem goede
energie en betere gezondheid. Hij mist zijn zoon en kleinzoon die in
Minsk wonen. Jossi, Marit en Tsipora van kibboets Chukuk genieten
zoveel van de studenten. Chagit is gevallen en woont nu bij haar
dochter, niet in de kibboets. Omdat haar gezondheid niet zo goed is,
zal ze waarschijnlijk niet meer naar huis komen. We vinden het
allemaal heel erg en bidden voor haar herstel en nieuwe kracht voor
Chagit. We missen haar. De studenten die haar bezochten vergezellen nu
de bezoeken aan Jossi en Marit.
Zoals u gelezen hebt in ons vorige verslag, bezochten studenten Eli
Ram in het ziekenhuis een dag voor de operatie en vierden daar zijn
verjaardag. Eli Ram is nog steeds in het ziekenhuis, herstellende van
de operatie. Het gaat op en neer met hem. We bidden allemaal dat hij
spoedig naar huis mag.
Ook Chana uit Rosh Pina is aan het revalideren na haar heup operatie.
Rachel uit Rosh Pina was zo blij om me te zien en was erg blij met de
Chanoeka wensen. Rachel voelt zich niet goed en het is zwaar voor haar
om de studenten op een regelmatige basis te ontvangen. Het maakt haar
verdrietig, omdat ze zoveel van hen houdt.
Rivka met Yuval Oded en Yotam
In Neot hebben we een nieuwe Shoa overwinnaar. Dat is Rivka, zij is
97 jaar en vanaf het eerste bezoek was ze verliefd op de studenten en
zij op haar. Yotam: “Rivka kan goed horen en praten en ze wil dat we
elke week komen. We hadden een geweldige tijd met haar”.
Ik arriveerde thuis bij Yehudit waar we een tijdje spraken over haar
familie en toen speelden we enkele spelletjes domino. We lachten samen
en het was echt fijn. Het was zo plezierig.
Jonathan en Rotem bezoeken Shalom
Jonathan en ik ontmoetten Shalom voor de eerste keer op 11.11.2019.
Hij woont in een klein volgepropt huisje; we waren een beetje verrast
over de hoeveelheid spullen hij hier heeft opgeslagen. Hij vertelde
ons over de foto’s die hij genomen heeft van zijn familie en hoeveel
hij van het leven houdt. Je kunt zien dat het zwaar is voor hem en
speciaal als hij eenzaam is maar ondanks dat is hij gelukkig en vol
leven. Hij erkent dat hij begrensd is lichamelijk en emotioneel maar
hij lacht met ons en ondanks de taalbarrière lukt het ons om veel te
vertellen. Hij is erg geraakt door ons bezoek en zegt dat we voor hem
zijn als kleinkinderen.
Raaya bezoekt Eli
Eli beschikt over een kristalhelder verstand en is onvoorstelbaar
geïnteresseerd. Tijdens elke ontmoeting met ons leert hij ons een
enorme hoeveelheid nieuwe dingen. Hij is een erg sociaal en wijs mens
die ervan geniet om ons zijn levensverhaal te vertellen. Elke keer
praten we over de Israëlische maatschappij, Judaïsme en filosofie. Eli
vertelt ons over zijn levenservaringen en de oorlogen waarin hij heeft
gevochten. Ook over enkele grote mannen die hij kende zoals Yigal
Allon en Rechavam Gandi. Wij op onze manier vertellen hem over het
leven in de mechina en over onze studies aldaar. Een andere keer toen
ik Eli bezocht, was het echt verbazingwekkend en we genoten ervan.
Door de vele dingen die hij me
vertelde was het fijn om hem dieper te leren kennen en ik vertelde hem
ook wat van mezelf. Hij vertelde me waar hij was, en zijn ervaringen
tijdens de tweede Wereldoorlog en over zijn vrouw, zoon en
kleinkinderen. We spraken ook over dichters. Hetgeen me liet zien wat
een wijs man hij is en ook dat was een onvoorstelbaar rijke ervaring
voor mij.
Verslag van Shir in Modiin
Bezoek aan Shulamit
Shira, Avi en ik (Shir) slaagden erin om eindelijk samen te zijn met
Shulamit nadat we twee weken geprobeerd hadden haar te bezoeken omdat
ze zich niet goed voelde. We brachten haar pizza en salade en praatten
een tijd. Ik ontdekte dat zij ,net als ik, graag leest maar vanwege
een gezichtsprobleem sinds haar geboorte kan ze nu niet meer lezen,
hetgeen
voor mij klinkt als een nachtmerrie. Ze sprak ook een beetje over
Chanan en zei dat hij haar huis had ontworpen/aangepast voor haar en
het was echt plezierig om daar te zijn en haar te leren kennen.
Tomer en Noam bij Chamda in Modiin
Ariël, Talia en Ma’ayan bezoeken Riri in Modiin
Verslag van Timek uit het Noorden
De studenten van de mechina Meitzar, Kfar Hanasi en Ma’ayaan Baruch
bezoeken de Shoa overwinnaars week na week. Ze houden ervan zoals u op
de foto’s kunt zien. Enkele verhalen volgen onderstaand.
Bezoek aan Chagit in kibboets Chukuk
Het is dit jaar de eerste keer dat we Chagit bezoeken. Het was een
geweldige ervaring voor haar. Volgende week kloppen Noah en Hila om 4
uur op maandagmiddag aan haar deur. Elke week. En het feest begint.
Chagit vergeet haar ziekte en verdriet meteen zodra de studenten een
stap binnen de deur van haar kleine huisje zetten. Noah bracht haar
gitaar en
zangboek mee en ze begonnen samen liederen te zingen. Prachtige
Israëlische liederen uit het verleden en het heden. Er zijn geen
woorden voor deze prachtige verbondenheid te beschrijven. De tijd gaat
verder. Opeens rinkelt de telefoon: het is zes uur in de namiddag,
tijd om terug te gaan naar de mechina. Noah en Hila geven Chagit een
stevige omhelzing en
rennen naar de bus. Chagit is overweldigd door een grote vreugde en
geluk en weet dat ze volgende week terug zullen komen.
Bezoek aan Jafim in Katzrin
Voor Jafim zijn deze bezoeken uitermate belangrijk, omdat hij geen
familie heeft in de buurt. Gali, Shir, Roeh en Rona bezoeken Jafim
elke week. De studenten aanvaarden Jafim zoals hij is, met een grote
puinhoop in zijn huis. Het doet er niet toe. Ze kijken naar zijn hart
en vinden het fijn om met hem te praten. Het punt schoonmaken pakken
we pas op nadat we
hem vaker hebben bezocht. Jafim heeft al ons aanbod ,om hem te helpen
met schoonmaken van zijn huis, geaccepteerd. Dat is een grote
vooruitgang. Jafim zit er ontspannen bij en zijn gezondheid is
verbeterd sinds de bezoeken weer zijn gestart. Dat is een goed teken.
We praten over politiek en spelen een schaakspel.
Steve in Kibboets Neot- Mordechai
Steve is een heel interessante man om te bezoeken en om mee te
praten. De studenten houden van zijn interessante verhalen en zijn
levenservaring. Zodra Steve zijn archief opent met foto’s en artikelen
die hij heeft gemaakt en verzameld van de onafhankelijkheidsoorlog in
1948, raken de studenten verbaasd.
Eli Ram en Batia in kibboets Ginosar
In kibboets Ginosar begonnen de bezoeken door de studenten op een
zeer onverwachte manier. Zowel Eli Ram als Batia werden inderhaast
naar het ziekenhuis gebracht, net nadat de studenten hen voor de
eerste keer ontmoetten. Batia keerde afgelopen donderdag terug naar
huis- het leek goed te gaan- maar ze overleed onverwacht op vrijdag.
De studenten en ik bezochten haar broer en dochter tijdens de week van
rouw (shiva). Eli Ram kwam ook weer terug uit het ziekenhuis en hij
ontving de studenten in een zeer goede stemming. Dat was een gelukkig
moment voor ons allemaal. Eli Ram moet volgende week terug naar het
ziekenhuis voor een operatie. Het lijkt mij erg serieus, maar hij
vertelde me: “Ik heb Nazi
Duitsland overleefd, en veel ander verdriet in mijn leven. Er is niets
voor mij om bang voor te zijn. Ik zal ook deze operatie overleven”.
Bezoek aan Shalom en Mina in Chazor
In Chazor bezoeken de studenten Moshe en Jaffa, Bracha, Ruchama, Mina
en Shalom. Shalom Cohen is een nieuwe Shoa overwinnaar uit Tunis. Hij
is half verlamd, dus dat is een uitdaging voor de studenten. Dotan en
Niv bezoeken hem en kunnen met hem een wandeling maken in zijn
rolstoel. Mina en de studenten matchen heel goed samen. Nu vergezelt
ook Oz Roy en Vered. Ze helpen haar met schoonmaken, doen boodschappen
voor haar en zelfs koken ze een maaltijd voor haar. Mina doorloopt een
chemotherapie behandeling. We bidden dat de resultaten goed zullen
mogen zijn voor haar.
Zegeningen aan eenieder van u die L’Chaim steunt!
Verbonden harten in éénheid
24 october 2019, 26 Cheshvan 5780
Shalom beste vrienden,
We hebben de Joodse feestdagen achter ons liggen en staan klaar om
de onze studenten te begeleiden in hun bezoeken. Deze beginnen op een
maandag van dit jaar. In voorbereiding hierop ben ik samen met Shir op
bezoek gegaan bij de studenten van Bar Am. Zij maken deel uit van het
programma daar. Samen hebben we deze groep student ontmoet die
binnenkort onze overwinnaars gaan bezoeken in Sfat.
We kwam om klokslag half drie aan in het klaslokaal waar deze jonge
mensen geduldig op ons zaten te wachten. Ze waren erg enthousiast over
wat Shir te delen had over het programma. Ze is een toegewijde
teamgenoot die de afdeling van Tzfat en Modi’in op een prachtige wijze
leid. Ze vertelde de studenten over hoe ze L’Chaim vijf jaar geleden
leerde kennen. Ze was toen nog zelf een student in de Mechina van
Ma’ayan Baruch.
Ze legde aan deze jonge mensen uit dat deze ontmoeting zeer byzonder
was. Gewoon om te laten zien dat de toeweiding die hoop brengt aan
deze overlevers ze werkelijk van slachtoffers naar overwinnaars kan
leiden. Shir deelde met de studenten over haar besluit om dit poject
te blijven ondersteunen in haar legertijd. In het leger heeft ze een
hoop vrienden gemaakt die erg enthousiast waren over meedoen aan dit
project.
Het meest speciale deel van onze ontmoetings samenkomst was te
vinden in Shir die het doel en de visie van ons programma perfect
uitlegde aan deze jonge mensen. Nu kan zij als een jongedame, een
verandering brengen naar de harten van veel jonge mensen die door het
land verspreid wonen. Tegen het einde van de samenkomst waren de
studenten erg enthousiast en wilden graag beginnen aan dit project.
Persoonlijk heb ik niets tegen de studenten hoeven zeggen. Het was
voor mij een genot om gewoon te zitten en te luisteren naar de woorden
die Shir recht vanuit haar ziel sprak.
Graag zou ik iets delen wat mijn hart raakte op een bijzondere
wijze. Ze vertelde over de keren dat ze contact gezocht had met de
overwinnaars na haar reis uit het buitenland. Ze verrasten haar omdat
deze sterke mensen noemden dat ze van tijd tot tijd nog steeds bezocht
werden door studenten die ze twee, drie of vier jaar geleden voor het
eerst hadden ontmoet.
Deze Jonge mannen en vrouwen bleven niet bij de gebruikelijke bezoeken
en telefoontjes. Sommigen maakten tijd voor de overwinnaars en op
sommige gelegenheden namen ze zelfs familieleden, of de hele familie
mee. Dit ging op die momenten dan over een moeder, een vader, een
broer, een zus, of iedereen van het huisgezin. Ik kon mijn oren niet
geloven en voelde me verheugd en trots bij het horenvan deze woorden.
Na de samenkomst in Mechina kwam ik terug naar mijn huis in Zichron
en Shir reisde terug naar die van haarzelf in Modi’in.De grootste
verrassing kwam op de dag daarna. Ik kreeg van Shir een berichtje.
hierin omschreef ze de verrassende ontmoeting die ze had gehad met de
nieuwe studenten in Modi’in. Deze studenten overwogen om te gaan
helpen met het project in hun eigen woonplaats. Shir had verwacht dat
het hier zou gaan over zes studenten. Tot haar grote verbazing bleek
dat het hier ging over 29 studenten die bereid waren om hun inzet te
geven in dit project voor onze “overwinnaars” in Modi’in!
Ik zou graag mijn grote dankbaarheid willen uiten voor een zeer
speciaal persoon in Nederland. Een sterke en bijzondere vrouw met een
groot hart heeft ons 2000,- euro geschonken. Gewoon omdat ze een
sterke verbinding voelt met het werk wat wij doen. Tegelijkertijd zou
ik mijn waardering willen noemen voor alle donateurs. Ze komen uit
Noorwegen, Singapore, De verenigde staten, Canada en Israel. De
toeweiding die ze geven aan het werk van L’chaim. Ik weet dat ze
allemaal een gave geven die diep uit het hart komt.
Mijn grote dank is aan Hashem die voorziet. Het is een privelege om
te zien hoe hij telkens voorziet. Hierdoor kunnen we dit heilige werk
doen waarin de jonge harten en de harten van ouderen weer
samengebracht worden. Zoals de tenach ons opdraagt, “laat zonen
terugkeren tot hun vaders en de vaders terugkeren tot hun zonen.” We
zijn gelukkig met en trots op het bereiken van ons 16de jaar van het
bestaan van L’Chaim.
Met dank aan jullie allemaal! Aan de de studenten, de vrienden in
Israel en daar buiten. En niet te vergeten, alle mensen die deelnemen
aan het L’Chaim project.
Shabbat Shalom!
Sincerely,
Daniel
De bezoeken van Leah, Anna en Jafim.
31 oktober 2019, 2 Cheshvan 5780
Op een maandag had ik de gelegenheid gehad om op met vier studenten
van Mechina Meitzarop bezoek te gaan bij twee van onze overwinnaars in
de zuidelijke golan hoogten. Twee mensen die we daar bezocht hebben
waren Anna en Jafim. Beiden wonen ze in Katzrin. De studenten zijn erg
enthousiast om hun jaar samen met de overwinnaars te beginnen.
Wekelijks een ontmoeten door het jaar heen en het geluk van deze
mensen. Anna was erg gelukkig en gaf ons een warm welkom. Ze was op
dat moment herstellende van een ooginfectie en een beeninfectie. Toch
was het erg goed om te zien dat ze erg blij was met de mogelijkheid om
deze studenten te leren kennen. Ze spraken over hun families (waarin
de huisdieren niet gemist mochten worden) en waar ze vandaan kwamen.
Ze heeft gewerkt met kinderen van elke leeftijd. Met twinkelende ogen
heeft ze ons verteld over de momenten waarop ze studenten betrapt had
op spieken tijdens een toets. Iets waar ze erg veel waarde aan hecht
is eerlijkheid. De sfeer was erg goed en na een fotomoment gingen we
met de wetenschap dat volgende week weer snel zou komen door naar onze
volgende bestemming.
De volgende bestemming was het appartement van Jafim. Helaas heeft hij
gezondheidsproblemen waardoor het erg lastig is om zijn woning goed
bij te houden. De studenten hadden begrip voor zijn situatie en wilden
hem graag helpen. Op het moment dat we binnen kwamen speelde er muziek
in het huis. Jafim zat te kijken naar een erg vermakelijke
muziekvideo.
Het was mooi om te zien dat de studenten bij hem kwamen zitten om
gezamenlijk te genieten van de muziek terwijl ze gezamenlijk op de
muziek meebewogen. Het was een goed moment om een nieuwe familieband
te bouwen. Na een paar minuten stopte de video en verschenen de
ervaringen die de holocaust en het einde van de oorlog van 1945
omschreven.
Hij heeft ons ook over zijn familie verteld. De studenten schijnen erg
onder de indruk te zijn van de tijd die ze met Jafim door hebben
gebracht. Ze zien er erg naar vooruit om hem dit jaar te bezoeken. Ze
hopen hem dan ook te kunnen helpen met het organiseren van zijn
woonruimte.
Het bezoek van Jonathan aan Eli en Shalom - Het was voor mij de eerste
keer dat ik op bezoek ging bij Eli. Een overlevende van de Shoah. Dit
is op een maandag geweest. Hij nodigde mij uit om binnen te komen en
bood me iets te drinken aan.
Langzaam maar zeker raakten we beter bevriend en spraken we over onze
respectievelijke families. Ik liet aan Eli een foto zien van mijn
familie met een beschrijving van iedereen die dicht bij mijn hart
staat. Daarna noemde ik het volgende bezoek waarin ik graag langs zou
willen komen met een andere student. Zijn naam is Rotem en hij komt
uit Mechina. Een paar minuten later vertelde hij me over zijn familie,
het leven in het concentratiekamp en zijn immigratie naar Israel. Na
zijn immigratie naar Israel aan het einde van de oorlog ging hij
werken in een speciale militaire eenheid onder het commando van
commandant “Gandhi”. Hij was al wat ouder tijdens zijn dienst tijd.
Eli vertelde ons over wat het meest belangrijk voor hem was in het
leven. Goede vriendschappen, gerespecteerd worden en promotie maken
naar een hogere functie.
We waren het met elkaar eens dat desondanks het gat in leeftijd, er
een goede klik was met elkaar. Een warme en vriendelijke
eensgezindheid die zonder twijfel door zal zetten in al onze bezoeken.
Aan het einde van het bezoek kreeg Eli een telefoontje van zijn zoon.
Aangezien het langzamerhand tijd was om te gaan bereidde ik mezelf
voor om mijn reis voort te zetten. Hoewel ik in gedachten had om mijn
glas zelf aft e wassen was Eli vastberaden om dit zelf te doen. Hij
liep kort hierna gezamenlijk met mij naar de deur.
De vreugdevolle lichtbrengende eerste bezoeken van de Mechinot
(scholen ter voorbereiding op het leger)
24 oktober 2019, 25 Tishrei 5780
Beste vrienden van L' Chaim,
We hebben een opwindende start gehad van het nieuwe seizoen deze week
met de bezoeken van de studenten aan de Shoah "Winnaars" deze week.
Het enthousiasme van onze "Winnaars " was overweldigend en prachtig om
het mee te mogen maken. De aftrap van het evenement in de gemeenschap
van Kiryat Shmona en de follow up bezoeken
Ik pikte de "Winnaars" op in mijn minibus en bracht ze naar het
gemeenschapscentrum in Kiryat Shmona , alwaar we ook de studenten van
de Mechina Ma'ayan Baruch ontmoetten. Klara, de leidinggevende onder
de "Winnaars" in Kiryat Shmona, had vooraf alle tafels klaargezet voor
deze ontmoeting. De studenten mixten vrijwel meteen met alle aanwezige
winnaars. Er was sprake van een directe "connectie" tussen winnaars en
studenten en de atmosfeer was meteen goed. Het was alsof iedereen
elkaar al langer kende, ook al ontmoetten ze elkaar voor de eerste
keer. U kunt de lach zien op de gezichten van de overlevenden en
studenten.
De eerste bijeenkomst in Kyriat Shmona
Studenten en winnaars in Kyriat Shmona
Ludmila met Roy
De hele groep
De volgende dag begonnen we aan de regelmatige bezoeken. Onderstaand
de foto's van Roni en Yuval en Roy in het huis van Bracha. Yuval belde
me gedurende haar bezoek om haar enthousiasme te uiten: "we genieten
zo van dit bezoek, dit is zo geweldig om mee te maken."
Bracha met Roni Roy en Yuval
Een andere groep studenten bezochten Steve en Rachel in Kibbutz
Neot-Mordechai. Ook op onderstaande foto's kunt u de blijdschap op de
gezichten zien.
Steve met Oded, Yotam, Emily en Yuval (van rechts links)
En hetzelfde gebeurt tijdens het bezoek aan Rachel. De uitdrukking op
het gezicht van Rachel vertelt alles!
Rachel met Yuval Emily, Oded en Yotam
De eerste bezoeken in Hatzor
De dag erna bezochten we met de studenten de winnaars in Hatzor
HaGlilit. Sommmige van de studenten hadden al een bewuste keus gemaakt
om bepaalde Winnaars te bezoeken op grond van de introductie daarvoor.
We ontmoette elkaar op het Centraal Busstation in Hatzor en vandaar
gingen we van huis naar huis. Elke Winaar werd door twee studenten
bezocht.
Hier kunt u ons samen zien met Bracha. Vered (het meest links) and
Itai (achter Bracha) wist dat Bracha een perfecte match voor hen was!
Ze bezochten haar vanwege de speciale connectie die ze hebben met haar
via één van haar kinderen in in Beer Sheva. Na het bezoek, waren Itai
en Vered zo enthousiast en vertelden me hoe geweldig fijn ze het
hadden gevonden om Bracha te bezoeken en graag de bezoeken wilden
vervolgen.
Bracha, Itai en Vered op bezoek bij Bracha
Onderstaande foto zijn genomen in het huis van Ruchama, Ofri en Mika
(rechts). Na het bezoek vroeg ik hen, "Willen jullie Ruchama blijven
bezoeken?" Het antwoord hierop was dat ze dat zeker wilden blijven
doen!"
Op bezoek bij Ruchama - Ofri en Mika links op de foto.
Daarna bezochten we Mina. Helaas is Mina niet gezond. Ze zit midden
in een chemokuur. De resultaten van de PET scan zijn niet goed, maar
Mina vecht met alles wat ze heeft tegen haar ziekte. Mina kent meer
strubbelingen in haar leven en daarom heeft ze een wat bittere
gezichtsuitdrukking. Ze gelooft dat iedereen tegen haar is en dat ze
alleen staat. Het is moeilijk haar vertrouwen te winnen en vast te
houden. Ik heb de studenten gewaarschuwd dat wie er voor kiest om Mina
te bezoeken, geen gemakkelijk jaar krijgt, maar aan het eind van het
jaar wel met volle tevredenheid op het doorlopen jaar terug zal kunnen
zien. Dit was de manier waarop de vorige studenten Ophre en Bar zich
voelden toen ze hun jaar met Mina afsloten. Het contact met Mina is
nog steeds niet verbroken en loopt nog steeds. Roy en Vered hoorden
van Bar over Mina's situatie en hadden op voorhand al besloten dat ze
die uitdaging aan wilden gaan. Na hun bezoek vroeg ik hoe ze hun
bezoek aan Mina ervaren hadden. Hun gezichten verraadden verdriet en
bezorgdheid, maar ze vertelden mij dat ze niet op zouden geven. Ik zie
dit als een moedig besluit en wens hen alle wijsheid en kracht toe.
Onderstaand de foto van Roy en Vered (links van Mina).
Op bezoek bij Mina - Vered en Roy zitten het meest links van Mina
Ginosar en Chukuk
Tijdens mijn verblijf in Hatzor, introduceerde Brigitte, de
coördinator in kibbuts Ginosar, de studenten van Mechina Meitsar bij
Eliram en Batya in Ginosar. Batya is net teruggekeerd uit het
ziekenhuis, de jongelui konden daarom niet lang blijven. Eliram genoot
met volle teugen van het bezoek van de studenten.
EliRam met Shachar en andere studenten uit Meitsar
Ruben, de coordinator van Kibbutz Hukuk, introduceerde the studenten
bij de "Winnaars" Marit, Yossi, en Chagit die ook in Ginosar wonen.
Chagit is een nieuwe Winnaar. Chagit zal zelf bepalen of, wanneer en
hoe vaak ze onze studenten op bezoek wil hebben.
Ik was aangenaam verrast over de toewijding van de studenten dit
jaar, de moed waarmee ze ons project instappen en voel ik mij
optimistisch over de grote vreugde die dit jaar gaat brengen voor de
studenten en de ouderen.
Dank u wel voor het samen dragen van dit geweldige project,
Namens het hele L'Chaim team - Timik, Shir, Shuki, Leah, Natan en
Daniel. We wensen ook u allemaal een heel goed jaar toe.
Het was een vreugde om al onze Shoah "overwinnaars" te bezoeken in hun
kleine appartementen en om te horen hoe het met hen gaat en hen een
geschenk en eten te brengen voor de Hoge Feestdagen. Direct na Rosh
HaShanah hebben Daniel en ik 3 "Mechinot" (voorbereidende militaire
academie) bezocht waar we het "LeChaim" project hebben geïntroduceerd.
Enkele van de studenten gaan als vrijwilliger beginnen gedurende hun
komend academisch jaar. De visie van "LeChaim" die Daniel deelde is
goed ontvangen. Zoals je op de foto hieronder kunt zien, was het een
grote vreugde om zoveel jonge Israelisch te zien die zo enthousiast
zijn om deelgenoot van dit project te worden. Binnenkort beginnen we
met de eerste bezoekjes. We wachten vol verwachting op deze dag.
Daniel spreekt met de studenten van Meitsar Mechina
Ik heb de Shoah "overwinnaars" ook gedurende de zomer maanden bezocht
toen de studenten op vakantie waren. Zoals je hieronder kunt zien
genieten we van het samenzijn met elkaar terwijl we uitzien naar de
komst van de studenten. Iedere keer als ik de "overwinnaars" ontmoet,
vragen ze me "wanneer komen de studenten me bezoeken"?
Timek met Jafim uit Katzrin
Nu wil ik graag een verhaal met jullie delen over mijn eerste
ontmoeting met een nieuwe Shoah "overwinnaar", haar naam is Sara. Mij
werd gevraagd of het mogelijk zou zijn voor de Mechina studenten van
Kfar Hanasi om een nieuwe "overwinnaar" te bezoeken, Sara, die in een
verpleeghuis woont in de Kiboets. Om eerst Sara zelf te ontmoeten heb
ik in eerste instantie contact gezocht met haar dochter, waarvan ik
het nummer gekregen had. Ik kreeg haar (na een aantal pogingen) niet
te pakken, dus besloot ik om maar naar het verpleeghuis zelf te gaan
en te vragen naar een vrouw die Sara heet bij de receptie. Toen ik dat
deed zei de secretaresse: "ja, ze is hier", en wees naar de vrouw die
naast haar bureau zat. Ik keerde me naar Sara om en stelde mezelf aan
haar voor. Ze keek wantrouwend naar me en vroeg op een verdedigende
manier, "wie heeft je naar mij gestuurd en wat wil je van me?" Ik
dacht, misschien is dit niet de juiste Sara die ik zou moeten
bezoeken, maar ik ging door en verklaarde aan haar dat ik niets van
haar wilde; alleen dat ik haar wilde bezoeken en een paar minuten met
haar wilde praten. Het volgende wat Sara me vertelde was triest en
schokkend; "Ik hoor hier niet! Ik hoor nergens in deze wereld! Voor
mij is de bedoeling dat ik diep onder de grond lig!" Toen vroeg ze me:
"hoe oud denk je dat ik ben"? Ik antwoordde, "voor mij zie je er uit
als iemand in de 80". Ze begon te lachen en antwoordde, "ik ben 96
jaar". WOW. Ik zou haar nooit op die leeftijd geschat hebben. Sara is
een mooi ogende vrouw op leeftijd. Toen ontdekte ik dat Sara Engels
spreekt met een zwaar Amerikaans accent en het lijkt of ze geen
Hebreeuws spreekt. Sara vertelde dat ze de activiteiten van het tehuis
niet volgt omdat ze de medewerkers niet verstaat en zij haar ook niet.
Ik veronderstel dat vanwege de taal barrière ze niet kan integreren en
dat ze zichzelf daardoor waardeloos en verdrietig voelt. Ik weet nog
niet zeker of dit het geval is. Ik vroeg haar naar haar leven. Sara
vertelde me dat ze uit Brooklyn komt, ze heeft een goed leven met haar
man gehad en ze hebben samen over de hele wereld gereisd. Ze was heel
tevreden over haar leven in het verleden, maar haar situatie zoals die
nu is, leven in Israel zonder Hebreeuws te spreken, is voor haar heel
moeilijk om te accepteren en mee om te gaan. Ze is erg gevoelig en
heeft een scherpe geest. Aan het einde van ons bezoek was Sara blij
dat ik met haar kwam praten. Ze gaf me een stevige hand, keek me recht
in de ogen, en zei: "Kom me nog eens bezoeken"!
Ik wens u een betekenisvolle Yom Kipur en een vreugdevol Feest!
Timek
Moshe en Erena met Shir en Itamar
