8 april 2012, Niesan 16, 5772
Dit zijn de woorden van Simon Deng, eens een Soedanese slaaf. Hij sprak de
“Durban Conferentie “ toe in New York.
Ik wil de organisatoren van deze conferentie bedanken. De gevaren van de Globale
intolerantie. Het is een grote eer voor me en het is een echt privilege om hier
onder de hedendaagse onderscheiden sprekers te zijn. Ik kwam hier als een vriend
van de Staat Israël en het Joodse volk. Ik kwam hier om te protesteren
op deze Durban conferentie die is gebaseerd op een set leugens. Het is georganiseerd
door landen die zelf schuldig zijn aan de ergste vorm van onderdrukking.
Het zal de slachtoffers van racisme niet helpen. Het zal alleen de staat Israël
isoleren en als doel hebben. Het is een gereedschap voor de vijanden van Israël.
De VN zelf is een gereedschap geworden tegen Israël Voor meer dan 50 jaar
is 82% van de VN algemene vergadering spoedvergaderingen over de veroordeling
van één staat: Israël. Hitler zou niet blijer kunnen worden gemaakt.De
Durban conferentie is een aanfluiting. Alle normale mensen zullen dat erkennen.
Maar vrienden, ik kom hier vandaag met een radicaal idee. Ik kom u vertellen
dat er mensen zijn die lijden onder de VN anti-Israël houding meer dan
de Israëli's zelf. Ik behoor bij een van deze mensen. Hoort u mij alstublieft
aan.
Door het overdrijven van het Palestijnse lijden en door het beschuldigen van
de Joden daarvan, heeft de VN de roep van degenen die lijden op grotere schaal
gesmoord.Voor meer dan vijftig jaar is de zwarte bevolking van de Sudan —
zowel Christenen als Moslims —het slachtoffer geweest van de gewelddadige
racistische Arabische moslimregering in Khartoum
In Zuid Soedan, mijn thuisland, zijn ongeveer 4 miljoen onschuldige mannen,
vrouwen en kinderen vermoord tussen 1955 en 2005. Zeven miljoen werden etnisch
gezuiverd en werden de grootste vluchtelingen groep sinds de tweede wereldoorlog.
De VN is bezorgd over de zogenaamde Palestijnse vluchtelingen. Ze hebben er
zelfs een aparte organisatie voor opgezet en behandelen hen met speciale voorrechten.
Ondertussen wordt mijn volk etnisch gezuiverd, vermoord en als slaven verkocht
en relatief over het hoofd gezien. De VN weigert om de wereld de waarheid te
vertellen over de echte oorzaken van het Soedanese conflict. Wie weet echt wat
er gebeurd in Darfur? Het is geen “stammenconflict”. Het is een
conflict gegrond in Arabisch kolonialisme die welbekend is in Noord Afrika.
In Darfur, een regio van West Soedan, is iedereen Moslim. Iedereen is
moslim omdat de Arabieren het noorden van Afrika binnengetrokken zijn en de
inheemse bevolking bekeerd hebben tot de Islam. In de ogen van de Moslims zijn
de Darfuri's nog niet genoeg moslim en de Darfuri's willen niet ge-arabiseerd
worden. Ze houden van hun eigen Afrikaanse talen en kleding en gewoontes. Het
arabische antwoord is genocide. Maar niemand bij de VN vertelt de waarheid over
Darfur.
In het Nuba gebergte, een andere regio van Soedan, vindt, terwijl ik spreek,
genocide plaats. Het islamitische regime in Khartoum valt de zwarte Afrikanen
aan – Moslims en Christenen. Niemand bij de VN heeft de waarheid verteld
over het Nuba gebergte
Hoort u de VN het Arabische racisme tegen de zwarten veroordelen?
Wat ziet u op de pagina's van de New York Times, of in de lijst van de VN veroordelingen?
Dat zijn “Israëls wandaden” en het palestijnse lijden.|
Mijn volk is van de voorpagina's verdreven door de overdrijving van het Palestijnse
lijden.
Wat is Israël doet wordt geportretteerd als een westerse zonde. Maar de
waarheid is dat de echte zonde plaatsvind als het Westen ons verlaat: de slachtoffers
van Arabisch/Islamitische apartheid.
Chattel slavernij werd eeuwenlang gepraktiseerd in Soedan. Het werd opnieuw
gebruikt als een gereedschap van oorlog in de vroege negentiger jaren. Khartoum
verklaarde de jihad tegen mijn volk en dit legitimeerde het nemen van slaven
als oorlogsbuit. Arabische militairen werden gezonden om Zuidelijke dorpen te
vernietigen en werden aangemoedigd om Afrikaanse vrouwen en kinderen als slaven
mee te nemen. We geloven dat tot ongeveer 200.000 werden gekidnapped, naar het
noorden gebracht en als slaven verkocht werden.
Ik ben een levend bewijs van deze misdaad tegen de menselijkheid.
Ik houd er niet van om over mijn ervaring als slaaf te praten, maar ik doe het
omdat het belangrijk is voor de wereld om te weten dat slavernij tot op de dag
van vandaag bestaat.
Ik was pas negen jaar oud toen een Arabische buurman genaamd Abdullahi me erin
luisde door me in een boot te lokken. De boottocht eindigde in Noord Soedan
waar hij me als een gift aan zijn familie gaf. Voor drie en een half jaar was
ik hun slaaf en ging door omstandigheden waar een kind nooit door zou moeten
gaan. Ernstige mishandeling en vernederingen, werken rond de klok, slapen op
de grond met de dieren, eten van wat de familie overliet. Gedurende deze drie
jaren was ik niet in staat om het woord “nee” te zeggen. Alles wat
ik kon zeggen was: “Ja” “Ja” “Ja”.
De VN wist over de slavernij van Zuid Soedanezen door de Arabieren. Hun eigen
staf rapporteerde het. Het nam UNICEF – onder druk van de Joods geleide
Amerikaanse Anti-Slavernij Groep – zestien jaar om toe te geven wat er
gebeurde. Ik wil mijn vried Dr Charles Jacobs publiekelijk bedanken voor het
leiden van dit anti-slavernij gevecht. Maar de Soedaneze regering en de Arabische
Liga zetten de UNICEF onder druk en de UNICEF trok zich terug en startte met
het bekritiseren van degenen die werkten om de Soedaneze slaven te bevrijden.
In 1998 trok dr Gaspar Biro, de dappereVN Speciale rapporteur over Mensenrechten
in Soedan, zich terug uit protest over de VN acties. Mijn vrienden, vandaag
dienen nog tienduizenden zwarte Zuid Soedanezen hun meesters in Noord Soedan
en is de VN stil daarover. Het zou de QIC en de Arabische Liga schofferen....
Als een voormalig slaaf en een slachtoffer van het ergste soort racisme, sta
me toe om uit te leggen waarom ik denk dat Israël een racistische staat
te noemen absurd en immoreel is.
Ik ben vijf keer in Israël geweest om de Soedaneze vluchtelingen te bezoeken.
Laat me U vertellen hoe ze daar terechtkwamen. Dit zijn Soedanezen die het Arabiche
racisme ontvluchtten in de hoop een schuilplaats in Egypte te vinden. Ze kwamen
bedrogen uit. Toen de Egyptische veiligheidstroepen zes en twintig zwarte vluchtelingen
in Cairo slachtten die protesteerden tegen het Egyptische racisme, realiseerden
de Soedanezen zich dat het Arabische racisme hetzelfde is in Khartoum of Cairo.
Ze hadden een schuilplaats nodig en vonden die in Israël. Wegduikend voor
de kogels van Egyptische grenspolitie en lange afstanden wandelend, hadden de
vluchtelingen als enige hoop de Israëlische zijde van de grens te bereiken,
waar zij wisten veilig te zijn.
Zwarte Moslims uit Darfur kozen Israël boven alle andere Arabisch-Moslim
staten uit de regio. Weet u wat dit betekent!!!?? En de Arabieren zeggen dat
Israël racistisch is!!!?
In Israël zijn de zwarte Soedaneze, Christenen en Moslims welkom en behandeld
als menselijke wezens. Ga gewoon en vraag het hen, zoals ik het heb gedaan.
Zij vertelden me dat vergeleken met de situatie in Egypte, Israël een “hemel”
is. Is Israël een racistische staat? Voor mijn volk, het volk wat racisme
kent – is het antwoord absoluut Nee. Israël is een staat van mensen
die de kleuren van de regenboog zijn. Joden zelf komen in alle kleuren, zelfs
zwart. Ik ontmoette Ethiopische Joden in Israël. Mooie zwarte Joden.Dus
Ja.... Ik kwam hier vandaag om u te vertellen dat de mensen die het meest
lijden van de VN anti-Israel politiek, zijn niet de Israëli, maar al die
mensen die de VN negeert om de haar grote leugen maar te kunnen vertellen tegen
Israël: Wij de slachtoffers van Arabisch-Moslim misbruik: vrouwen, etnische
minderheden, religieuze minderheden, homosexuelen, in de Arabisch-Moslim wereld.
Dat zijn de grootste slachtoffers van de VN Israël haat.
Kijk naar de situatie van de Copten in Egypte, de Christenen in Iraq en Nigeria
en Iran. De Hindoes en Bahais die lijden van de Islamitische verdrukking. De
Sikhs. Wij – een regenboog aan coalities van slachtoffers en doelen van
de Jihadi's – lijden allemaal. We worden genegeerd, we zijn verlaten.
Zodat de grote leugen tegen de Joden voort kan gaan.
In 2005 bezocht ik een van de vluchtelingenkampen in Zuid Soedan. Ik ontmoette
een twaalf jaar oud meisje die me over haar droom vertelde.In deze droom wilde
ze naar school gaan om dokter te worden. En dan wilde ze Israël bezoeken.
Ik was geschokt. Hoe kon dit vluchteling meisje die het meeste van haar leven
in het Noorden doorbracht, weten over Israël? Toen ik vroeg waarom
ze Israël wilde bezoeken, zei ze: “Dat is ons volk” Ik was
nooit in staat een antwoord op mijn vraag te vinden.Op 9 Januari 2011 werd Zuid
Soedan een onafhankelijke staat. Voor Zuid Soedan betekende dat een voortgang
van de onderdrukking, gewelddadigheden, Islamisatie, Arabisatie, en slavernij.
Op een zelfde manier blijven de Arabieren doorgaan met het ontkennen van de
legitimiteit van Israël.
Als een vriend van Israël breng ik u het nieuws dat mijn president, de
president van de Republiek van Zuid Soedan , Salva Kiir – in het openbaar
verteld heeft dat de Zuid Soedanese ambassade in Israël gebouwd zal worden
– niet in Tel Aviv, maar in Jeruzalem, de eeuwige hoofdstad van het Joodse
volk.
Ik wil u ook verzekeren dat mijn eigen nieuwe land en zijn gehele volk oppositie
zal voeren tegen de fora zoals de Durban III. We zullen het doen door simpel
de waarheid te vertellen!! Onze waarheid!! Mijn Joodse vrienden hebben me iets
geleerd dat ik u nu wil vertellen.
AM YISRAEL CHAI ! Het volk van Israël leeft !!
Dank U
Ongeduld en kortzichtigheid als
gedachtengoed van deze wereld
23 mei 2011, lyar 19,5771
Beste vrienden,
Deze dagen zijn niet eenvoudig voor Israel. We geloven dat zonder de hulp van
Amerika, we niet zouden overleven. Opnieuw wordt de vergissing herhaald dat
we geïsoleerd raken van de de wereld. Toch hebben we nog een politiek
proces te promoten. Het zijn lege woorden, gezien de realiteit. Om de situatie
beter te begrijpen moeten we een paar duizend jaar terugkijken naar het land
dat ons beloofd is als woonplaats dat ons toebehoord! Niet omdat Amerika of
Europa dat zegt, maar vanwege een heilige belofte!
Voor duizenden jaren zijn we in de verstrooiing geweest. Het einde daarvan komt
nu in het zicht. Natuurlijk als je kortzichtig kijkt, is er een hoop om
je zorgen over te maken van alle meningen die tegen ons zijn, maar het ergste
is dat we ons tegen onszelf gekeerd hebben. Iedereen spreekt over een proces
en ik vraag u: welk proces met wie? Ik blijf ook vragen: wanneer gaan
we de leugens verstaan? Wanneer komen we open en gaan we onze ogen openen om
de volle waarheid te zien? En wat is de waarheid? De Arabische
landen (en vooral de Palestijnen) zijn niet geïnteresseerd in wat
voor proces dan ook en dat herhalen ze regelmatig. Als ze zo geïnteresseerd
waren in vrede, dan hebben ze reeds Baithlechem, Ramalla, Jericho,
Jenin Katiff block en de bouwstop in de settlements toch immers al voor
elkaar? Hoe zit het met de goede bedoelingen, die we als Israelische
staat al zo vaak hebben laten zien? Ze weigeren te luisteren en willen ons vernietigen.
Teruggaan tot de grenzen van voor 1967 is niet goed genoeg. Ze willen het hele
Israelische land in hun bezit hebben!
We zijn bang geworden van politici die alleen maar kunnen praten over de noodzakelijkheid van een proces dat de vrede moet brengen, omdat we anders in een isolement zullen belanden. Hier zijn de feiten: Met de heidenen zullen we alleen wonen en er zal geen rekening gehouden worden met bepalingen (binnen het proces). Om legitimatie te verkrijgen van de wereld, zouden we ons rechtvaardig moeten voelen. We zouden moeten voelen met ons hart dat Israel het eeuwige land van Israel is. We moeten stoppen met zelfhaat, scheiding, verwarring, propaganda door onze eigen Joodse broeders in de wereld en het beschimpen van Israel. De wereld kijkt naar ons in onze verwarring en scheiding en gaat mee in de wil om Israel te vernietigen. Obama is niet de redder van Israel! De natie Israel heeft al duizenden jaren voor hem bestaan en zal blijven bestaan na hem. We moeten geloven in ons bestaansrecht, in plaats van achter een vredesproces aanrennen! We zouden de vrede, éénheid en liefde meer moeten vermenigvuldigen in ons huis. Ik ben er zeker van dat op het moment het licht sterker wordt in ons innerlijk en de blindheid van zelf haat stopt, we duidelijk en direct gaan zien dat Israel niet te koop is! We moeten versterkt worden in ons innerlijk en vrede aanbieden aan diegenen die Israel die plaats willen geven.
We zouden geen vrede in de staat moeten
winnen als het materialisme het symbool is van ons leven. Het consumptief gedrag,
corruptie en morele criminaliteit, ongerechtigheid ten opzichte van Holocaust
slachtoffers en andere zwakkere sectoren als Culturele arrogantie en
neerbuigendheid. Dat zijn de factoren voor het laten afgaan van alarmen die
ons oproepen om wakker te worden en terug te komen tot het schijnende goddelijke
element dat G-D in ons gelegd heeft. De waarheid is niet eenvoudig, maar
ons hoofd in het zand steken is nog veel gevaarlijker! Onze vijanden wilden
in het verleden wel vrede met ons sluiten: Egypte en Jordanië vonden een
open oor tussen de staatslieden van Israel. Ik herhaal, we hebben geen vredespartners!
Je kunt zien aan de continue aansporing en de lichaamstaal dat er maar één
doel is: “Israel de zee indrijven!” We zouden moeten stoppen
met het zelfhatende element door te laten dringen in ons midden en licht,
vriendelijkheid, éénheid en medemenselijkheid verspreiden
op een manier waardoor we echte vrede tot stand kunnen brengen. Niet alleen
op papier, maar vrede met de menselijke natuur, van persoon tot persoon,
van ziel tot ziel. Dit wordt niet bereikt door zwakheid of vleierijen. Als we
willen leven, moeten we ons geloof versterken, de Eeuwige Bijbel openen
en ons realiseren dat voor duizenden jaren Israel als natie en de Eeuwige G-D
een Eeuwig paar zijn. Als we in de tijd terugkijken en vervolgens
naar het heden en de toekomst kijken, kunnen we alleen maar zeggen: “De
Eeuwige van Israel, kan niet liegen!”
Laat ons eens bekijken hoeveel wonderen er gebeurd zijn in Israel, zonder dat
Obama hierbij betrokken was, vanaf de dag dat Israel een natie was. Als we kijken
met een nederig en open oog, zullen we ons realiseren dat een heilige hand ons
geleid en beschermt heeft en ongelooflijke overwinningen bewerkt heeft (tegen
het gezonde vestand in): veel tegen weinig, tegen alle waarschijnlijkheid
in. Laat ons de vele duizenden Arabieren herinneren die in grote getalen ons
land illegaal in wilden nemen, ongewapend, maar met een intensieve haat en geloofsovertuiging
die tegen ons gekeerd was. Opnieuw zullen we reageren met het enige wapen
dat kan winnen: ons geloof en geestkracht. Een gelovig hart en moed helpen ons
om Israel te herscheppen met een uitvoerende kracht, nadat we zo lang in de
verstrooiing geleefd hebben. Als we ons maar herinneren dat er een reëel
aanwezige G-D is, Die houdt van van Zijn mensen. Met Zijn kracht kan niets ons
breken in ons geloof in het gerechtvaardigte bestaan van Israel.
Mijn hartelijke groeten,
Daniel