10 augustus 2015, 25 Av, 5775
Beste vrienden!
Deze essay, schrijf ik u van de diepte van mijn hart, en vraagt om een diepe overweging met een open hart. Tijdens de laatste dagen in onze kostbare land, hebben we extreme gewelddadige gebeurtenissen ervaren. De eerste was de Pride-Parade in Jeruzalem, en het tweede incident is de steekpartij gerelateerd aan de mogelijkheid dat een Joodse activist brand heeft gesticht in een Arabisch huis, in een klein dorp, dat het overlijden veroorzaakte van een klein kind. Inderdaad schokkend! Maar, ik stel voor dat we dieper onderzoek doen naar wat zit hier achter zit?
Wat de reden is dat er zoveel haat en geweld leeft in menselijke harten?
Misschien kunnen we proberen om erachter te komen - wat de bronnen van
geweld en haar wortels zijn?
Laten we beginnen te zoeken naar de lichtere beweegreden en vandaar
verder gaan naar de zwaardere beweegreden, van de meest voor de hand liggende
tot de diepere beweegredenen. Het feit is, dat de man, die om zich heen begon
te steken in de Pride-Parade, bedoeld was om schade toe te brengen aan
de parade. Zijn innerlijke wezen was vol van gevoelens van haat, een gevoel
van “afscheiding van” en woede. De resultaten waren destructief.
Dit was geweld op een hoger niveau. Gewelddadige bewegingen steken (overigens)
steeds meer de kop op en er zijn vele redenen waardoor dit veroorzaakt
wordt. We zullen hierover later spreken. Aan de andere kant, is het doel van
de Pride-Parade, ook een gewelddadige. Het is bedoeld om te kwetsen [ed. te
provoseren]. De zielen van degene die hieraan mee gedaan hebben waren ook niet
helemaal puur. Ze kenden de gevoeligheid (van een stad als Jeruzalem) hiervoor!
Geweld leidt tot geweld!
Om de situatie op een eerlijke manier te kunnen beoordelen, zullen we als voorbeeld
de situatie van het "Charlie Magazine" nemen, die de
zogenaamde "verlichte vrijheid" profileerde in de naam van de "verlichte democratie",
en pijlen van woede en haat afschoot op miljoenen moslims harten door
hun profeet te kwetsen. De resultaten werden zeer snel geoogst. Haat antwoordde
terug met haat! De "winnaars" zoals de schrijvers, en de rest van de "verlichte
wereld" en het volk wat meeprotesteerde en hypocriete lege kreten riepen als
"Wij zijn Charlie"!… toonde eigenlijk aan dat er in ons
allemaal een zaad verborgen is van geweld- en haatgevoelens.
Terug naar mijn eigen land: Geweld mijn vrienden, is een langdurige product
dat begon tijdens de laatste ballingschap. De resultaten zijn haat en
zelfkastijding die alleen maar sneller lijkt te gaan, en dit zorgt ervoor
dat onze vijanden ons willen verdrijven . De media is een kanaal en een
eindeloze bron voor het gif dat “haat en angst” heet.
De media is op zoek naar extremisme waar alleen maar het vuurtje wat verder
opgestookt hoef te worden, om de verschillen van mening op de spits
te drijven. Demagogie [ed. Je doet aan demagogie wanneer je beweringen
niet met goede argumenten kunt onderbouwen of wanneer je beweringen anders doet
overkomen dan ze daadwerkelijk zijn, om bijv. de mening van een heel volk
of samenleving, naar jouw hand te zetten.] heeft last van een vleugje
geweld! Iedereen is bereid mee te bekritiseren. Het is alsof je valt
in het nest van een wolf en onderdeel wordt van hun menu.... Haat veroorzaakt
afweer (ook wel vertaald met afgrijzen en afschuw) ! Veel politieke leiders,
zonder een spirituele horizon, veroordelen zichzelf omwille van
kennis... ze generaliseren de situaties en vallen als een rijpe vrucht, voor
de druipende tongen met bloed en van hun vijanden. Geweld is het resultaat
van de innerlijke toestand van een persoon...
Nu dan terug naar de Pride Parade, en hier zijn we aangeland in
het hart van de mensen die hierbij betrokken waren als onderwerp, waar
we over nadenken. Het doel van de Parade was om te beledigen, te rebelleren,
te provoseren, om onrust te veroorzaken onder hen wiens overtuiging
een dergelijke reactie toegestaan is. Maar als we verder kijken,
zien we een verbazingwekkend feit: beide zijden komen naar buiten met
wat ze tot diep in hun ziel geloven; een roep om liefde en erkenning.
Aan beide zijden is er honger naar wat ontbreekt: liefde en erkenning.
De homoseksuelen en lesbiennes zijn in veel gevallen gevoelige zielen uit gebroken
gezinnen waarin zij nooit enige juiste erkenning of gezonde liefde van hun moeder
of vader [ed. bewust of onbewust] hebben ontvangen en dat heeft hun seksuele
identiteit verstoord. Dit veroorzaakt een blokkade en een interne
ontwikkeling van de emoties door blootgesteld te zijn geweest aan het gebrek
aan liefde en waardering. Hierdoor onststaat er een groot verlangen naar liefde.
Maar deze dorst, is een ervaring die heel vaak nergens op uitloopt, want, het
is de hele tijd gevoed die uitgaat van de haat die zich keert tegen
verschillen.
Het creëren van “erkenning door kwetsen van anderen”, is als
werken voor mislukte goden. Het is beschreven in de Bijbel door de Profeet Amos:
"Laat hem honger en dorst hebben", wat betekent dat deze interne droogheid,
honger en dorst naar Hashem zijn als de hemelse vonken die in elk
menselijk wezen terug te vinden zijn. Maar, er staat ook geschreven: "Zij zullen
Hem zoeken, maar niet vinden...". Het zoeken gebeurt op verschillende
plaatsen, met nadelige gevolgen voor de verschillende en gelovigen met wie hun
ideeën verschillen, en zelfs tegenovergesteld zijn. Zelfs extreem religieuze
leiders en leiders van de Thora schreeuwen om liefde en erkenning. Ze zijn het
slachtoffer van een enorm gebrek aan beide belangrijke menselijke behoeften.
Dit zijn de resultaten van een langdurig verrot onderwijs. De ziel en het hart
van de wees is bloedend achtergelaten met pijn, en pleidooien voor een genezing.
Hier is wat werd geschreven staat in de Bijbel, "De dagen zullen komen wanneer
een dochter tegen haar moeder rebelleren zal en een zoon tegen zijn vader.."
Het betekent een intern conflict tussen ouders en hun kinderen. Tussen
een levendig en fris hart en een gesetteld hart dat niet weet van het
geheim van de liefdesagenda. De diepe kloof tussen vaders en zonen is het soort
van ballingschap en creëert wolken van haat en verdeeldheid.
De media is druk bezig met hun offensief in ideeën, en wie
anders zal durven te denken is verdoemd. Dus, waar zijn de leiders?
Waarom horen we nooit eens diepe woorden van waarheid? Omdat ze geen echte
leiders zijn. Ze proberen te voldoen aan de denkbeelden van tirannen (die
komen en gaan als de wind), waardoor ze de media en de publieke discussie
controleren. Degene die durft te zeggen, "de koning is naakt!' wordt onmiddellijk
(figuurlijk) gestenigd, en zijn bloed wordt vergoten.
Laten we afsluiten: De diepte van dit onderwerp is dat geweld vele gezichten
heeft en gemakkelijk te promoten is. Niets kan moord of haat activiteiten rechtvaardigen,
maar het heeft vele gezichten. We moeten herinneren wat de wijze koning Salomo
zei:”Leven en dood zijn in de macht van de tong”. Hoe gemakkelijk
is het met eenvoudige maar scherpe woorden een bloedende wond te openen en haat
op te wekken. Hier is onze oplossing: We moeten de algehele correctie van alle
breuken zien als de verantwoordelijkheid van de Eeuwige verlosser: De Almachtige!
Onze taak is alleen het bijzondere en glorieuze te begrijpen als een innerlijke
beweging die in ons schijnt en werkelijkheid ontmoet, waardoor het mogelijk
is vrede te hebben met onze onderlinge verschillen. De diepe boodschap is dat
iedereen zou moeten kijken alsof de wereld alleen voor hem/haar geschapen Is.
En door zijn lenzen verschijnen dan alle gebeurtenissen van zijn leven als
acteurs in het toneelstuk van zijn/haar leven. Om zichzelf te begrijpen- zijn
toneelstuk, de gebeurtenissen en de verhoogde incidenten van degradatie, pijn,
bloeden, die allemaal hem/haar moet laten begrijpen, hoe een liefdes project
te beginnen in zijn hart. Ook om te begijpen dat in iedere ziekte of pijn een
genade is, die de basis is van de genezing. Terwijl er krachtige genezing optreedt
kan de persoon begrijpen wat het “plezier/genot” is van de toneelstukken
die perfect worden uitgevoerd door de Schepper van de wereld, die ons wil corrigeren.
Er moet inderdaad een revolutie plaats vinden in ons denken. Onze innerlijke
horizon vraagt om een bredere aanpassing en een heleboel verantwoordelijkheid
van onze kant. We zullen moeten repareren wat ons irriteerd en bang maakt en
zullen de roep om er te mogen zijn en liefde moeten erkennen; de
roep die uitgaat van homoseksuelen, lesbiennes, extreem religieuzen, Arabieren
en van elk waardevol mens. We zullen nooit onze redding vinden als we niet voor
hen open staan. “Houdt van je naaste als jezelf” is
een in volgorde georiënteerd leven, dat zijn oorsprong vind in liefde,
dat een innerlijke vrede in ons bewerkt, ondanks tegenstrijdigheden de we in
ons hebben.
Natuurlijk zegt dit niet dat we alle kwalijke neigingen in ons hart niet
moeten bevechten. Het leven gaat door en we moeten daar niet mee stoppen en
onze automatische reacties op keuzes, toneelstukken of automatisch denken vervangen
door originele denken, anders zullen de lessen die we moeten leren moeilijker
worden. Dit is het uur van goede wil en innerlijke reactie, om terug te
keren, terug naar de realiteit.
Met dankbaarheid en hoop dat we onszelf als één lichaam zullen winnen,
en een leven zullen leven waarin helder licht schijnt door de liefde
die uitgestort is in ons hart. Halleluiah, Halleluiah, Halleluiah!
Dit is ook de tijd om Alex Talmor (advocaat) te bedanken van
de bodem van mijn hart. Ik heb hem leren kennen via de radiobijeenkomsten.
Op zijn eigen bescheiden manier helpt hij de overlevenden die hulp nodig
hebben op juridisch gebied en niet alleen op dat vlak. Hij doet
dit werk zonder hiervoor iets terug te vragen en brengt hoop aan vele zielen,
met een liefdevol hart.
Dank je wel beste vriend voor je inzet. Je bent het voorbeeld van een Israeli
die om zijn medemensen geeft.
Daniel