Bezoek aan het hotel
6 december 2013, 3 Tewet, 5774
Haifa:
Goedendag vrienden!
Op de zesde Chanoeka-avond gingen acht van onze overlevenden(Haifa) naar het
resort hotel van Bait Oren. Carmit (sociaal werker) en ik gingen met hen mee
en werden hartelijk ontvangen door de mensen in het hotel. We namen deel aan
het aansteken van de kaarsen met de andere gasten van het Hotel. Daarna namen
de gastheren ons mee voor een presentatie en tour over de plaats. We realiseerden
ons dat deze avond in de eerst plaats voor holocaust overlevenden was.
We verzamelden ons om over de wonderen in ons leven te praten. De discussie
opende de mensen en ze vertelden ons hun eigen verhalen en iedereen luisterde
gespannen. Daarna werden we aan tafel genodigd om een ruim en smakelijk maaltijd
te nuttigen en eindigden zittend in de lobby om thee te drinken.
De overlevenden en de mensen van het hotel voelden dat deze ontmoeting vaker
moest gebeuren. Zoals u zich herinnerd heeft stichting "L'ChaimToLife" deze
activiteit gestart en een van onze eenzame overlevenden bleek deel te zijn van
Rami's familie, de directeur van de HR afdeling in het hotel.
Bezoek aan het hotel
Gezellig even een kopje thee drinken samen
Spreken over wonderen
We keerden heel blij en voldaan terug naar huis. Veel dank aan het hotel en
de stichting "L'ChaimToLife" die deze ontmoeting mogelijk maakten.
Riki Evron
Pardes Channa:
Op de achtste dag van Chanukah, ging een groep soldaten (die door een
proces van bekering heengaan) bij elkaar om enkele overlevenden te ontmoeten
om te luisteren naar de verhalen van de overlevenden.
Ze ontmoette Benyamin, Ruth, Aliza en Rachmil. Daniel ontmoette hen op hun basis
een paar dagen voor dit bezoek en liet hen een presentatie zien van L'Chaim
to life en wat onze doelen zijn. Hierdoor gingen ze goed voorbereid op pad om
hun overlevenden te ontmoeten.
Je kan de opwinding over dit eerste bezoek van hun gezichten aflezen.
Rachmill en Aliza
Ruth aan het woord voor de jonge soldaten
De hele groep
Ruth ontving haar bezoek. Samen gingen ze op
de foto.
Benyamin met zijn bezoekers.
Voor deze soldaten was het de eerste ontmoeting met onze overlevenden en de
eerste keer dat zij de levensverhalen van hen hoorden.
Dit zijn de jongens en de meisjes die dichter bij hun bron komen, door studie,
zodat ze vol worden van hun Joodse identiteit.
Na de succesvolle bezoeken, hebben we iedereen nog even bij elkaar gehaald om
samen wat te drinken en een discussie op gang te brengen over wat ze meegemaakt
hebben. Zonder enige uitzondering was iedereen erg onder de indruk van
wat ze meegemaakt hadden. Rachmil zocht me op en zei: "Eindelijk heb ik het
gevoel dat ik iets kan toevoegen aan de leefwereld van deze jonge mensen."
---------------------------------------------------------------------
Onderstaand een paar woorden van de dochters van Klara:
" Lieve goede zielen! Ik was zeer onder de indruk van de beelden op de video
van Rabbie Shacahr op bezoek bij mijn moeder, spelende op zijn gitaar (Titel
van het lied: Return again, return to the land of your soul). Ik merkte op dat
mijn moeder de tranen in haar ogen had staan en dat raakte mij diep. U doet
een heilig (apart gezet) werk. Het is erg moeilijk om goed uit te drukken hoe
kostbaar ik dit werk, wat u doet, vindt. Dank u wel, vanuit het diepste
van mijn hart. Deelt u alstublieft deze woorden met uw toegewijde vrijwilligers".
Lea
Dank u wel voor de liefde en de vriendschap die mijn moeder mocht ervaren door
uw inzet. U maakte haar gelukkig met ieder bezoek wat u bracht.
Tzipi.
We zullen zeker doorgaan met ons werk en alles doen wat mogelijk is voor onze
overlevenden.
Met vriendelijke groet en Shabbat Shalom.
Rivka.
(Ed.) Tekst 'Return again'
Return again, return again,
return to the land of your Soul
Return again, return again,
return to the land of your Soul…
Return to what you are,
return to who you are
return to where you are
Born and reborn again
Return again ....
December 6, 2013, Tewet 3, 5774
Haifa:
Shalom friends!
On the sixth candle eve, eight of our survivors (Haifa) , went with us to the
resort Hotel of Bait Oren. Me and Carmit (social worker) went with them and
were accepted warmly by the people in the hotel. We joined the lightning of
candles, with other guests from the Hotel, and then, our hosts, took us for
a tour around and presentation about the place. We realized, that this place
was at first, for holocaust survivors.
We gathered to speak about the miracles in our lives. The discussion opened
up the people and they told us their own story and the excitement was very high.
After that we were invited to eat a reach and tasty meal, and ended up,
sitting in the lobby, to drink tea.
The survivors and the people from the hotel felt that this connection must be
continued. As you remember, Amutat "Lechaim" has started this, and one of our
lonely survivor, turned to be part of Rami's family, the director of Human
Resources in the Hotel.
We returned very happy and satisfy, back home.
Many Thanks, to the Hotel and Amutat "Lechaim" - who made this pleasant connection.
Riki Evron.
Pardes Channa:
On the eighth day of Chanukah, a group of soldiers who is going through conversion,
came to meet some of our survivors, to listen for their stories as survivors
They met Benyamin, Ruth, Aliza and Rachmil.Daniel met them in their basis few
days before and gave them presentation about Amutat "Lechaim " and what it's
about. So they came already prepared on whom they are going to meet
You can see the excitement on the faces in the pictures.
For these soldiers, it was the first time of meeting survivors and hears their
stories.
These are boys and girls that becoming closer to their sources by studying to
get full Jewish identity.
After the successful visits, we gathered for some refreshment, and a discussion
of what their impressions. All of them were very impressed from this special
experience. Rachmil came to me and said: "I feel finely, that I can add something
for these wonderful youth."
---------------------------------------------------------------------
Here are few warm words from two of Klara's daughters:
" Dear good souls! I was extremely excited to see the pictures and the video
with R. Shacahr playing on his Guitar. I noticed that my mother had tears in
her eyes and it is so touching. You are doing a holy work. It's hard for me
to express my deep appreciation for your work. Thank you, deep from my
heart. Please, pass this word to the active volunteers who are doing this wonderful
work".
Lea.
Thank you for the love and friendship you gave to my mother. For making her
so happy each visit.
Tzipi.
We will continue our work doing as best as we can.
Best regards and Shabbat Shalom.
Rivka
Vriendelijkheid als een allegory voor
het licht van de kandelaar
29 november 2013, Kislev 26, 5774
Vandaag (woensdag) hebben we gevierd dat de de eerste kaars van Chanukah ontstoken
werd. Het staat symbool voor onze natie, de wonderlijke wonderen die altijd
zijn voorgevallen, door het ingrijpen van de Almachtige. Het verbazingwekkende
effect is, dat het refereert naar de minsten als de overwinnaars, nederig en
met gelimiteerde grootte, maar met kwalitatieve standaard. Onze G-d toont ons,
dat al zijn we met weinigen die de oorlog van de Almachtige kunnen voeren, onze
overwinningen, bovennatuurlijk waren voor het begrip van de menselijke natuur.
We kennen de kracht van het kleine oliekannetje dat acht dagen licht gaf. We
weten dat een klein lichtje de duisternis op kan heffen. Voor mij, mijn
vrienden! staan de kaarsen als onze vrijwilligers, die het hele jaar hun
werk doen met passie en gedrevenheid. Het licht dat zij verspreiden staat
voor de menselijke liefde die de duisternis van onze uitgeputte ouderen oplicht,
met een genade die de lichamen en de gedachten vervuld.
Realiteit is niet simpel vandaag de dag, noch politiek diplomatiek, noch cultureel
en spiritueel. Binnen welig tierende chaos en ruig materialisme zijn er jongens
en meisjes die naar de afgelegen en verlaten plaatsen in ons land komen, week
na week toegewijd, de kaars aansteken van de zielen van de overlevenden door
prachtige realisatie. Deze bijeenkomst is een heilige verlichting en verwarming
van die verwaarloosde gebieden. Een kleine lach va hoop, van geven luisteren
en helpen. Dat is de essentie en glorie van menselijkheid die door vrijwilligers
op een uitzonderlijke manier gedaan wordt. Ik zou het een regen van de Heilige
Geest willen noemen. Na negen actieve jaren gebeurd het wonder wekelijks. Een
kleine organisatie, zonder kantoren, met maar een paar betaalde functies, zonder
prachtige web, TV of festivals, gaan onze activiteiten door in de harten van
mensen! Accuraat constant werk en volhardend. We ervaren de ziel van de ouderen,
hun lichaams pijn, hun ouder worden, eenzaamheid en verval in hulpbehoevendheid.
Door loyaal te zijn aan onze visie, met hen te gaan tot het einde en dit te
doen met gevoel (grotendeels met overlevenden) en zorg. Probeer u voor te stellen
wat voor kracht en licht het hen geeft...
Ik ben trots op ieder van onze vrijwilligers die de visie van L'ChaimTo Life
begrijpen. Ik waardeer onze donoren in het buitenland, voornamelijk diegenen
die hand in hand met ons gaan en ons niet alleen laten of verlaten wetende dat
we een kleine organisatie zijn en elke hulp die ons werk mogelijk maakt.
Ik voel me bevoorrecht en trots om u te kennen, omdat, naast het geven van geld,
u voelt, begrijpt en ervaart van de kracht van de spirituele en practische kracht
die we in dit project geven. Meer dan alles wil ik de Almachtige danken, de
G'd van Israël en het universum, die ons project zegent en voorspoed geeft,
licht en gloed. Hier in Israël zing ik: "Am Israel chai vekyam" ("Het volk
Israël is levend en bruist").
Daniël Braun.
Pardes Channa:
Onze viering van Chanoeka startte gisteravond (woensdag)
met onze jonge vrijwilligers van Neve Michael (school voor de kinderen met een
risico). We namen hen voor een eerste reünie met de andere nieuwe vrijwilligers
mee om te luisteren en spreken over hun ervaringen. We staken kaarsen aan en
begroetten hen op deze feestdag. Vandaag(donderdag) in de middag, kwamen rabbi
Shachar en drie prachtige jonge dames luisteren, spreken en uit de eerste hand
horen van verhalen van onze overlevenden. Ze werden warm verwelkomd met samenwerking.
Tussen hen was Sivan (dochter van rabbi Shachar). Ze brachten een heleboel
gezelligheid en een brede glimlach (zie foto's) Hier zijn hun indrukken: "Het
was zo interessant om te luisteren en hun verhalen te bestuderen. Het geeft
ons een hoop vreugde en kracht. We ontmoetten heel speciale en verbazingwekkende
overlevenden. Het is heel triest om te realiseren hoe zwaar hun leven nu is.
Voor ons was dit een prachtige gelegenheid om hun gezichten op te vrolijken.
Dank voor deze heel speciale ervaring die we hier hadden.
Sivan, Talia en Achinoam
Ruth met de meisjes
Ruth en Aliza vertelden hun verhaal van hun overlevingstocht.
Bij het kloppen op de deur van Rachmil hoorde rabbi Shachar
met zijn gitaar een hoop geluid.
Toen hij binnenkwam ontmoette hij meisjes van de hogeschool die ook waren gekomen
om Rachmil op te vrolijken. Dus hadden rabbi Shachar met zijn gitaar en de meisjes
met hun gezang blije momenten van aansteken van kaarsen en het voelen van de
schoonheid van het samenzijn. Al onze overlevenden kregen een kado voor
Chanoeka, verpakt in papier in de vorm van een Sevivon (dreidel) met Soefganiot
(donut met jam erin) erbij.
Sivan met Aliza
Rachmill die de Chanoekakaarsen ontsteekt
Het samen beleven van de vreugde rond Chanoeka
Sivan, Talia en Achinoam bij Benyamin
Benyamin en Achinoam
Haifa:
De overlevenden hebben reikhalzend uitgezien naar het bezoek van de jongens
die ze al kenden. deze keer hebben ze Tova geholpem om een
bank uit haar huis te verwijderen daar waar zij geen mensen kon vinden om dat
voor haar te doen. Ze brachten ook een kado voor haar mee, voor Chanoeka hebben
haar beter leren kennen. Alle overlevenden van "L'chaim" hebben een Menorah
en kaarsen gekregen voor de vakantiedagen. Ze waren zeer enthousiast toen ze
dit kregen voor Chanoeka. De beste wensen voor chanoeka toegewenst en hartelijk
bedankt voor lechaim en de goede samenwerking ten gunste van de holocaust overlevenden.
Tova uit Haifa met de jongens voor haar huis
Riki Evron
B"H,
Shalom voor u allen!
Wederom weer een goede bezoek aan onze goede vrienden in Haifa. we brachten
menorahs en kaarsjes, samen met onze lach en andere extraatjes. Chanoeka is
hier en de jongens waren als schijnende lichten die de dag van de overlevenden
opvrolijkten. Elke keer dat we op bezoek gaan leren we iets over ons verleden.
Jeremy zei "Het is moeilijk voor mij om te geloven dat mensen andere mensen
zo kunnen behandelen." Eli antwoordde vervolgens "het is één ding
om iets hierover te lezen of een film hierover te zien, maar het is heel anders
wanneer je hierover uit de eerste hand hoort." "Dit maakt mij echt kwaad" een
fragment uit de levendige discussie die de jongens na de lunch voerden nadat
de bezoeken waren afgerond. aan het einde van de bezoeken concludeerden de jongens
dat wat ze deden zeer belangrijk was en dat ze dit nooit zouden vergeten.
Rikki had een klusje voor de jongens. een bank moest naar beneden
worden gebracht van een van de apartementen van de overlevenden. Tova was dankbaar
voor deze sterke jonge mannen die zonder al te veel moeite de zware bank
uit haar apartement konden daragen. Ze glom vol trots. De jongens voelden
de dankbaarheid en waren blij dat ze dit konden doen.
Chaim vertelt wederom over zijn bezoeken. Mijn partner en ik
verlieten de bus en gingen het gebouw binnen waar onze overlevende woont. na
de derde verdieping bereikt te hebben en geklopt te hebben op de deur wachten
we met de cadeau's totdat de deur openging. Deze ging ook best snel open en
onze overlevende, Ya'akov had een brede glimlach op zijn gezicht. Hij opende
de deur en wij presenteerden hem met zijn cadeaus van eten en de menorah. Ya'
akov leeft in een respectabel middelgroot apartement. Het is een zeer ruimtelijke
woning met een mooi uitzicht op het water van haifa, de haven en de stad tussen
zijn huis en het water in. Hij is nog steeds zeer mobiel en haalde wat water
voor ons, waar hij op stond dat hij het zou doen. Ya'akov heeft veel gepraat
tijdens ons bezoek en noemde dat hij graag films ziet waarin nazi's worden gedood
en noemde dat "Inglorious Bastards" een van zijn favoriete films is. dit omdat
hitler aan het einde van de film sterft. we hebben gepraat over wat hij die
week zou doen, wat neerkwam op niets meer dan naar beit Knesset gaan, tv kijken,
lezen en gaan naar diverse afspraken met doctoren. Daarna hebben we gepraat
over Chanoeka waarna hij ons een prachtige menora liet zien. Deze was al drie
generaties doorgegeven. Ya' akov was niet zeker hoe oud of dat deze was, maar
wel ouder dan tachtig jaar. Voordat we het wisten was het al tijd om te
gaan. Hij accepteerde het feit dat we nog langs iemand anders moesten gaan die
een
Voordat we het wisten was het al tijd om te gaan. Hij accepteerde het feit dat we nog langs iemand anders moesten gaan die eenzelfde situatie had als hij. Alleenstaand, oud en best heel erg verveeld. We wensten hem het beste, schudde zijn hand en wensten hem een goede chanoeka, shabbat en week toe waarna we vertrokken. al met al, Ya' akov was vol met energie en we hadden interesante gesprekken. Hij ziet altijd uit naar ons bezoek zoals ook wij weer uitzien naar een bezoek aan hem.
Nu dan een klein stukje over Chanoekah…
Zoals je al of (nog) niet weet gaat Chanoeka over herinwijding. Ik denk
persoonlijk dat onze kleine groep zoals chanoeka is. Waarom? Omdat wij acht
jonge mannen zijn en elke jonge man is als een Chanoeka kaars, zodat je kan
zien voor jezelf hoeveel licht deze jonge mannen kunnen brengen aan de wereld.
En dan beginnen ze pas net. Elke jonge man droeg een speciaal licht binnen zichzelf
dat naar buiten schijnt de wereld in. Hoeveel jonge mannen kent u die doen wat
zij doen? Zij vertegenwoordigen de herinwijding van onze natie, net zoals in
de dagen van weleer. Onze groep overlevenden waren onder grote onderdrukking
met weinig tot geen hoop. Toch zien we net als de wonderen van vroeger ook duidelijk
het gebeuren van wonderen vandaag, dus als je een menorah aansteekt, joods of
niet, of als je er toevallig een ziet, denk er dan aan hoe jij als ondersteuner
samen met Daniel en de jongens een groot licht brengt in de wereld. Daarmee
zijn we in het proces voor het herinwijden van de grote natie Israel!
Gelukkig chanoeka,
Avraham
Nieuws uit het noorden:
Ginosar:
Elke week bezoeken de studenten van Maitzar de overlevenden in hun huizen.
Ze bouwen goede relaties op en wachten op hen. Ze koesteren deze speciale momenten.
Eden en Sharon bezochten Eliram en Eirit.
Ze spraken en lachten samen en probeerden elkaar beter te leren kennen. Kijkt
u eens naar de foto's van Zelma en EliRam.
Eliram
Zelma
Chava,is nu over de 90 jaar oud en wordt zwakker. Een verpleegkundige
verpleegt haar 24 uur per dag. Het is jammer dat ze de studenten niet
meer kan ontvangen.
Kiryat Shmona:
Eliahu genoot erg van zijn bezoek de laatste week. De studenten
brengen vreugde en brachten een lacht op zijn gezicht en in zijn huis.
Ook Neli en Rina genoten van hun bezoek. Ze vertelden
een klein stukje van hun leven aan de studenten.
Tamara is herstellende van een operatie. De wonden aan haar
been helen niet en ze heeft veel pijn. Ze heeft haar rolstoel verwisseld voor
een rollator. Ze kan nog steeds haar huis niet verlaten.
Katzrin:
Shlomo, is zo gelukkig met de studenten. Het is moeilijk voor
hem zijn huis te verlaten. Hij heeft veel speciale verhalen te vertellen. Zijn
hart brandt om te vertellen over wat er gebeurd is in de Shoa.
Talja, was ontzettend gelukkig dat haar zieke lichaam haar
toestond de studenten te ontvangen. Ze vertelde haar bezoekers veel en ze hadden
veel plezier.
Rosa, was erg ziek en dat wordt steeds erger. We konden haar
niet bezoeken. Shaul, houdt van de studenten die veel interesse hebben
in zijn levensverhaal en in hem persoonlijk.
Tiberias:
Fanja's echtgenoot overleed en nu is ze eenzamer dan daarvoor.
Ze houdt er van wanneer ik kom en haar een beetje vreugde en een voedselpakket
breng met gezonde producten en een Chanoekakadootje. Ze weet dat ze
niet alleen is! Iemand zorgt voor haar! Dat geeft haar de kracht om
door te gaan met haar leven.
Shalom, Timek
Dit is ons rapport voor Chanoeka.
Beste wensen,
Rivka